Donald Trump’ın 2024’te cumhurbaşkanı adaylığını açıklamasının meydan okuyan zamanlaması, ara sınav hayal kırıklıklarıyla ilgili Cumhuriyetçi suçlamaların ortasında düşüyor, bir güç gösterisi olarak kötü bir şekilde gizlenmiş bir zayıflığın kabulü.
Amaçlanan esneklik açıktır: Erken duyuru, potansiyel rakipleri sindirmek, onları açıkça ona karşı koşan bloklardan çıkmaya zorlamak, medyanın ilgi odağını ele geçirmek, onayları ve bağış toplama toplamlarını artırmak ve umarım eski başkanı ulusal düzeyde yükseltmek içindir. oylama
Ayrıca, Cumhuriyetçi ön seçim seçmenlerine Biden Adalet Bakanlığı’nın onu yalnızca Beyaz Saray’dan uzak tutmak istedikleri için peşinden koştuğuna dair güvence vererek, onu bekleyebilecek herhangi bir olası iddianameye karşı önleyici bir siyasi saldırı olarak tasarlandı.
Ara sınav sonuçlarından önce bile, böyle bir hesaplamanın gerekli olması bile Trump’ın potansiyel zayıflığının bir işaretiydi. Eski cumhurbaşkanı, herkesin onu hayal etmesini istediği kadar güçlü olsaydı, Mar-a-Lago’da bekleyebilir, yalvaranları kabul edebilirdi; kral.
Bunun yerine, ara sınavlardan önce telgraf çekerek bu hamleye karar verdi, çünkü konumu 2022 boyunca istikrarlı bir şekilde zayıflamıştı. DeSantis’in Trump’la rekabet halinde olduğunu gösteren damla damla eyalet anketi, olası bir kovuşturmanın belirsiz siyaseti, seçim öncesi anketler, Cumhuriyetçilerin Trump’tan çok kendi partileriyle özdeşleştiğini gösteriyor – bunların hepsi, eski başkanın favori olarak kaldığı bir senaryo yarattı. kazanmak için sadece ortaya çıkmaktan daha fazlasını yapması gerektiği açıkça görülüyor.
Ve şimdi seçimin sonuçları, Florida’daki DeSantis heyelanı ve ülke çapındaki Trump’la ilişkili Cumhuriyetçi adayların sürekli düşük performansı, eski başkanın artık 2024’ün favorisi olarak kabul edilip edilmeyeceğini bile belirsiz hale getirdi. Bu sadece Trump’a şüpheyle bakan muhafazakarların Twitter’da şikayet etmesi veya bu sefer farklı olacağını belli belirsiz umut eden isimsiz Cumhuriyetçi politikacılar meselesi değil; biri ulusal ve biri delege zengini Teksas’tan olmak üzere potansiyel GOP seçmenlerine ilişkin bir çift seçim sonrası anket, DeSantis’in birdenbire lider olduğunu gösteriyor. Eskiden Trump’ın müttefiki olan ve şimdi giderek ona karşı olan Club for Growth tarafından yaptırılan erken ön seçim ve parti kurullarının anketleri de öyle.
Bugün yayınlanan bir Politico-Morning Consult anketi, Trump’ın DeSantis’i ulusal çapta yüzde 47 ila 33 oranında önde götürdüğünü gösteriyor, bu nedenle Trump’ın ilk sezonda zayıf bir oyuncu olduğundan bahsetmek için henüz çok erken. Ancak bu anket bile, adaylık için kolay bir kıyı veya taç giyme töreninden ziyade zorlu bir mücadele olduğunu gösteren, görevdeki ve evrensel isim tanıma iddiasına rağmen, yüzde 50’nin altında başladığını gösteriyor.
Bu, diğer şeylerin yanı sıra, az önce başlattığı kampanyanın – oldukça düşük enerjili bir tarzda söylenmesi gerekir – gerçek bir stratejiye ihtiyaç duyacağı anlamına gelir. Ve burada GOP’un Trumplaştırılması, düşmanlarının bozguna uğratılması ve eski Cumhuriyetçilik modellerinin gömülmesi, onun restorasyon girişimine karşı işe yarayabilir. The Washington Post’tan David Byler’ın kurnaz bir yaz köşe yazısında belirttiği gibi, Trump partiyi kendi imajına göre yeniden düzenleyerek potansiyel olarak bazı destekçilerine 2024’te başka yerlere bakma izni verdi.
Byler, Trump’ın 2016’daki başarısının çoğunun, o yılki GOP alanındaki farklılığına dayandığına dikkat çekti. Bu sadece ünlü statüsü veya demagoji zevkiyle ilgili bir mesele değildi. Ayrıca, göç konusunda parti kuruluşunun sağına ve dış politika, sağlık devası ve hak ıslahat gibi konularda biraz soluna koşarak, Cumhuriyetçi Parti ile seçmenlerinin çoğu arasındaki temel politika uyumsuzluğundan yararlandı.
Bununla birlikte, 2022’ye göz atın ve bu zıtlıklar azaldı. Parti ve liderleri, başkanlığı sırasında Trump’a hem öz hem de tarz açısından yaklaştı; aynı zamanda, oldukça geleneksel bir Cumhuriyetçi olarak yöneterek – vergi indirimleri, evet; altyapı, çok değil – Trump da partiye yaklaştı. Bu yakınlaşma, tabandan Cumhuriyetçileri 2016’da olduğundan daha fazla GOP’tan memnun bırakırken, Trump’ı DeSantis gibi bir figürden ayırabilecek imza sorunlarından mahrum bıraktı. Ve ana istisna, 2020 seçimlerini yeniden ele alma kararlılığı, Cumhuriyetçi Parti içinde bile açık bir şekilde yüksek bir öncelik değil – ve şu anda “Çalmayı Durdurun” adaylarının çoğu generalliğe düştüğü için muhtemelen bir öncelikten daha az olacak. seçim yenilgisi.
Bu savunmasızlığın ikinci gelişi için ölümcül olması gerekmez. Trump’ın efsanevi anlatısı – tahtını talep etmek için geri dönen haksızlığa uğramış ve sürgün edilmiş kral – gücünü koruyor ve uyarlanabilir acımasızlığı henüz DeSantis’i daha küçük, daha zayıf bir adam gibi gösterme görevine çevrilmedi.
Ancak tek başına mitos üzerinde koşmak, geçmişteki zaferleri ve başarılarıyla övünürken birincil testi kaba bir sadakat testi haline getirmek, birleşik kuruluş desteğiyle disiplinli bir birincil rakibi yenmek için muhtemelen yeterli değildir. Ayrıca, bir zafer elde etmesi durumunda, genel bir seçim için Trump’ı zayıf bir şekilde kuruyor. 2016’da, ilk sezon popülizmi, düzen karşıtı ve küreselleşme karşıtı, doğal olarak genel seçim sahasına girerek Orta Batı’yı ve onunla birlikte seçim kolejini kazanmasına yardımcı oldu. Seçmen dolandırıcılığı komplosuna odaklanan veya ilk döneminin en büyük hitlerini sonsuza kadar tekrarlayan bir ilk sezon mesajından benzer bir bölüm görmek zor.
Dolayısıyla, Trump ve ekibi bir strateji uygulama yeteneğine sahip oldukları ölçüde, altı yıl önce bulduklarının versiyonlarını arayacaklar: daha yerleşik bir Cumhuriyetçiyi birden çok yönde, bir anda sağdan ve soldan kuşatma fırsatlarını. sonraki.
Bu fırsatlar, DeSantis’in veya başka bir rakibin (ama hadi ama, gerçekten sadece DeSantis olabilir) alacağı belirli pozisyonlara bağlı olacaktır. Örneğin, Trump’ın duyuru konuşmasının barış yapma siciliyle övünmesi, Ukrayna savaşının uzayıp giderken olası bir Tayvan krizinin süzülmeye devam ettiği, Çevre Yolu Cumhuriyetçilerinin genel olarak şahin bir çizgi izlemeye devam ettiği (Meclis’teki popülist kanata rağmen) ve Trump’ın olduğu bir senaryonun ön izlemesini yapıyor. kendisini barış adayı, dünyayı istikrara kavuşturmak için Vladimir Putin ve Xi Jinping ile gerekli anlaşmaları yapabilecek sert adam olarak tanıtıyor.
Ya da iç politikada, enflasyona karşı sert görünme arzusunun Cumhuriyetçileri kemer sıkma politikalarına doğru çektiği ve Trump’ın utanmazca dürüst olmayan tavırlar sergilemesine izin verdiği bir dünya hayal edebilirsiniz: Obamacare’i Trumpcare ile değiştirdik, çok güzel ve işe yarıyor ve şimdi bir grup Bataklık Yaratığı ve Ron DeSanctimonious onu alıp götürmek istiyor.O zaman bu, DeSantis gibi deneyimli bir kültür savaşçısının bile taklit etmeye isteksiz olabileceği aşırı ve şok edici bir jestle, Müslüman yasağının bir çeşitlemesi ile eşleştirilebilir.
Bu jestin ne olabileceğini bilmiyoruz, ama asıl mesele bu – Müslüman yasağına ilişkin orijinal fikir, İslamcı terörizme anında bir tepkiydi, 2023’ün manşetleri muhtemelen Trump’ın içgüdülerine uygun bir şeyler sunacak.
Nihayetinde, 2016’da Jeb Bush, Marco Rubio ve Ted Cruz’un yok edilmesinde belirleyici olan bu içgüdülerdi – utanmazlık, kurnazlık, ideolojik esneklik, rakiplerin zayıflıklarını hızla değerlendirme. Trump hala keskin ve hazır mı? Kendine acıma ve komplo labirentinde çok mu derin?
Şanslı Amerika; şanslı Cumhuriyetçi Parti; şanslı, şanslı medya: Herkes gelecek yılı ve daha fazlasını öğrenerek geçirecek.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTOpinion) ve instagram .
Amaçlanan esneklik açıktır: Erken duyuru, potansiyel rakipleri sindirmek, onları açıkça ona karşı koşan bloklardan çıkmaya zorlamak, medyanın ilgi odağını ele geçirmek, onayları ve bağış toplama toplamlarını artırmak ve umarım eski başkanı ulusal düzeyde yükseltmek içindir. oylama
Ayrıca, Cumhuriyetçi ön seçim seçmenlerine Biden Adalet Bakanlığı’nın onu yalnızca Beyaz Saray’dan uzak tutmak istedikleri için peşinden koştuğuna dair güvence vererek, onu bekleyebilecek herhangi bir olası iddianameye karşı önleyici bir siyasi saldırı olarak tasarlandı.
Ara sınav sonuçlarından önce bile, böyle bir hesaplamanın gerekli olması bile Trump’ın potansiyel zayıflığının bir işaretiydi. Eski cumhurbaşkanı, herkesin onu hayal etmesini istediği kadar güçlü olsaydı, Mar-a-Lago’da bekleyebilir, yalvaranları kabul edebilirdi; kral.
Bunun yerine, ara sınavlardan önce telgraf çekerek bu hamleye karar verdi, çünkü konumu 2022 boyunca istikrarlı bir şekilde zayıflamıştı. DeSantis’in Trump’la rekabet halinde olduğunu gösteren damla damla eyalet anketi, olası bir kovuşturmanın belirsiz siyaseti, seçim öncesi anketler, Cumhuriyetçilerin Trump’tan çok kendi partileriyle özdeşleştiğini gösteriyor – bunların hepsi, eski başkanın favori olarak kaldığı bir senaryo yarattı. kazanmak için sadece ortaya çıkmaktan daha fazlasını yapması gerektiği açıkça görülüyor.
Ve şimdi seçimin sonuçları, Florida’daki DeSantis heyelanı ve ülke çapındaki Trump’la ilişkili Cumhuriyetçi adayların sürekli düşük performansı, eski başkanın artık 2024’ün favorisi olarak kabul edilip edilmeyeceğini bile belirsiz hale getirdi. Bu sadece Trump’a şüpheyle bakan muhafazakarların Twitter’da şikayet etmesi veya bu sefer farklı olacağını belli belirsiz umut eden isimsiz Cumhuriyetçi politikacılar meselesi değil; biri ulusal ve biri delege zengini Teksas’tan olmak üzere potansiyel GOP seçmenlerine ilişkin bir çift seçim sonrası anket, DeSantis’in birdenbire lider olduğunu gösteriyor. Eskiden Trump’ın müttefiki olan ve şimdi giderek ona karşı olan Club for Growth tarafından yaptırılan erken ön seçim ve parti kurullarının anketleri de öyle.
Bugün yayınlanan bir Politico-Morning Consult anketi, Trump’ın DeSantis’i ulusal çapta yüzde 47 ila 33 oranında önde götürdüğünü gösteriyor, bu nedenle Trump’ın ilk sezonda zayıf bir oyuncu olduğundan bahsetmek için henüz çok erken. Ancak bu anket bile, adaylık için kolay bir kıyı veya taç giyme töreninden ziyade zorlu bir mücadele olduğunu gösteren, görevdeki ve evrensel isim tanıma iddiasına rağmen, yüzde 50’nin altında başladığını gösteriyor.
Bu, diğer şeylerin yanı sıra, az önce başlattığı kampanyanın – oldukça düşük enerjili bir tarzda söylenmesi gerekir – gerçek bir stratejiye ihtiyaç duyacağı anlamına gelir. Ve burada GOP’un Trumplaştırılması, düşmanlarının bozguna uğratılması ve eski Cumhuriyetçilik modellerinin gömülmesi, onun restorasyon girişimine karşı işe yarayabilir. The Washington Post’tan David Byler’ın kurnaz bir yaz köşe yazısında belirttiği gibi, Trump partiyi kendi imajına göre yeniden düzenleyerek potansiyel olarak bazı destekçilerine 2024’te başka yerlere bakma izni verdi.
Byler, Trump’ın 2016’daki başarısının çoğunun, o yılki GOP alanındaki farklılığına dayandığına dikkat çekti. Bu sadece ünlü statüsü veya demagoji zevkiyle ilgili bir mesele değildi. Ayrıca, göç konusunda parti kuruluşunun sağına ve dış politika, sağlık devası ve hak ıslahat gibi konularda biraz soluna koşarak, Cumhuriyetçi Parti ile seçmenlerinin çoğu arasındaki temel politika uyumsuzluğundan yararlandı.
Bununla birlikte, 2022’ye göz atın ve bu zıtlıklar azaldı. Parti ve liderleri, başkanlığı sırasında Trump’a hem öz hem de tarz açısından yaklaştı; aynı zamanda, oldukça geleneksel bir Cumhuriyetçi olarak yöneterek – vergi indirimleri, evet; altyapı, çok değil – Trump da partiye yaklaştı. Bu yakınlaşma, tabandan Cumhuriyetçileri 2016’da olduğundan daha fazla GOP’tan memnun bırakırken, Trump’ı DeSantis gibi bir figürden ayırabilecek imza sorunlarından mahrum bıraktı. Ve ana istisna, 2020 seçimlerini yeniden ele alma kararlılığı, Cumhuriyetçi Parti içinde bile açık bir şekilde yüksek bir öncelik değil – ve şu anda “Çalmayı Durdurun” adaylarının çoğu generalliğe düştüğü için muhtemelen bir öncelikten daha az olacak. seçim yenilgisi.
Bu savunmasızlığın ikinci gelişi için ölümcül olması gerekmez. Trump’ın efsanevi anlatısı – tahtını talep etmek için geri dönen haksızlığa uğramış ve sürgün edilmiş kral – gücünü koruyor ve uyarlanabilir acımasızlığı henüz DeSantis’i daha küçük, daha zayıf bir adam gibi gösterme görevine çevrilmedi.
Ancak tek başına mitos üzerinde koşmak, geçmişteki zaferleri ve başarılarıyla övünürken birincil testi kaba bir sadakat testi haline getirmek, birleşik kuruluş desteğiyle disiplinli bir birincil rakibi yenmek için muhtemelen yeterli değildir. Ayrıca, bir zafer elde etmesi durumunda, genel bir seçim için Trump’ı zayıf bir şekilde kuruyor. 2016’da, ilk sezon popülizmi, düzen karşıtı ve küreselleşme karşıtı, doğal olarak genel seçim sahasına girerek Orta Batı’yı ve onunla birlikte seçim kolejini kazanmasına yardımcı oldu. Seçmen dolandırıcılığı komplosuna odaklanan veya ilk döneminin en büyük hitlerini sonsuza kadar tekrarlayan bir ilk sezon mesajından benzer bir bölüm görmek zor.
Dolayısıyla, Trump ve ekibi bir strateji uygulama yeteneğine sahip oldukları ölçüde, altı yıl önce bulduklarının versiyonlarını arayacaklar: daha yerleşik bir Cumhuriyetçiyi birden çok yönde, bir anda sağdan ve soldan kuşatma fırsatlarını. sonraki.
Bu fırsatlar, DeSantis’in veya başka bir rakibin (ama hadi ama, gerçekten sadece DeSantis olabilir) alacağı belirli pozisyonlara bağlı olacaktır. Örneğin, Trump’ın duyuru konuşmasının barış yapma siciliyle övünmesi, Ukrayna savaşının uzayıp giderken olası bir Tayvan krizinin süzülmeye devam ettiği, Çevre Yolu Cumhuriyetçilerinin genel olarak şahin bir çizgi izlemeye devam ettiği (Meclis’teki popülist kanata rağmen) ve Trump’ın olduğu bir senaryonun ön izlemesini yapıyor. kendisini barış adayı, dünyayı istikrara kavuşturmak için Vladimir Putin ve Xi Jinping ile gerekli anlaşmaları yapabilecek sert adam olarak tanıtıyor.
Ya da iç politikada, enflasyona karşı sert görünme arzusunun Cumhuriyetçileri kemer sıkma politikalarına doğru çektiği ve Trump’ın utanmazca dürüst olmayan tavırlar sergilemesine izin verdiği bir dünya hayal edebilirsiniz: Obamacare’i Trumpcare ile değiştirdik, çok güzel ve işe yarıyor ve şimdi bir grup Bataklık Yaratığı ve Ron DeSanctimonious onu alıp götürmek istiyor.O zaman bu, DeSantis gibi deneyimli bir kültür savaşçısının bile taklit etmeye isteksiz olabileceği aşırı ve şok edici bir jestle, Müslüman yasağının bir çeşitlemesi ile eşleştirilebilir.
Bu jestin ne olabileceğini bilmiyoruz, ama asıl mesele bu – Müslüman yasağına ilişkin orijinal fikir, İslamcı terörizme anında bir tepkiydi, 2023’ün manşetleri muhtemelen Trump’ın içgüdülerine uygun bir şeyler sunacak.
Nihayetinde, 2016’da Jeb Bush, Marco Rubio ve Ted Cruz’un yok edilmesinde belirleyici olan bu içgüdülerdi – utanmazlık, kurnazlık, ideolojik esneklik, rakiplerin zayıflıklarını hızla değerlendirme. Trump hala keskin ve hazır mı? Kendine acıma ve komplo labirentinde çok mu derin?
Şanslı Amerika; şanslı Cumhuriyetçi Parti; şanslı, şanslı medya: Herkes gelecek yılı ve daha fazlasını öğrenerek geçirecek.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTOpinion) ve instagram .