ahmetbeyler
New member
Bilim insanlarının evrim üzerine çalışmaları devam ediyor. Yeni yapılan bir araştırma, evrimde toplumsallığın ehemmiyetini ortaya koymasıyla büyük dikkat çekmeyi başardı. Bu araştrmayı mümkün kılan ise 3 boyutlu tarama teknolojileri oldu.
Araştırmacılar, kimilerinin soyu tükenmiş kimilerinin ise soyu devam eden memelilerin kalıntıları üzerinde yaptığı incelemeler, evrimin suratı ile toplumsallık içinde yanlışsız orantı bulunduğunu ortaya koydu. Toplumsal olan çeşitlerin evrimlerinin daha süratli olduğu ortaya çıktı.
Yalnızlık evrime engel
Natural Hisstory Museum’dan Prof. Anjali Goswami önderliğinde bir takım tarafınca gerçekleştirilen çalışmada, 322 mesela kafatası yapıları incelendi. bu biçimdece adaptif ışınım olarak isimlendirilen çeşitli ekolojik niş varyasyonların ortaya çıkış suratına dair bir tespitte bulunmak mümkün oldu.
Dinozorların ortadan kalkmasının akabinde göğüslü çeşidi süratle büyümeye başladı. En büyüğü küçük bir köpek kadar olan memeliler bir anda dinozorların baskısından kurtulunca genetik manada bir patlama yaşandı ve cinsler çeşitlendi. Yeni yapılan araştırmaya göre bu patlamanın çabucak akabinde evrimsel çeşitlenme pek yavaşladı. Bir diğer ilgi cazip nokta olarak, kemirgenler ve balinalar haricindeki canlıların kafatası evrimleri misal formlarda oldu.
Araştırmacılar da çevresel değişimlere türlerin nasıl reaksiyon verdiğini incelemek için çalışmalarını kafataslarına ağırlaştırdı. Ayrıyeten bu kalıntıların ilişkin olduğu canlıların evriminde etrafın, toplumsal davranışların, beslenme yollarının, toplumsal davranışlarının, ebeveyn bakımının ve aktivite vaktinin önemli rol oynadığını ortaya koymayı da başardılar.
Araştırmaya bakılırsa bakıma gereksinim duyan türlerin bireylerinde evrim daha yavaş oluyor. Öte yandan toplumsal canlıların evrimleri ise daha süratli oluyor. Bu toplumsallık sayı olarak kalabalık olma manasında değil, birbirleriyle etkileşime geçen bireylerden oluşan kümeleri işaret ediyor. Günlük aktiviteleri aşikâr olan tiplerin de evrimi, daha özgür olan örneklerden farklı oluyor.
Araştırmacılar, kimilerinin soyu tükenmiş kimilerinin ise soyu devam eden memelilerin kalıntıları üzerinde yaptığı incelemeler, evrimin suratı ile toplumsallık içinde yanlışsız orantı bulunduğunu ortaya koydu. Toplumsal olan çeşitlerin evrimlerinin daha süratli olduğu ortaya çıktı.
Yalnızlık evrime engel
Natural Hisstory Museum’dan Prof. Anjali Goswami önderliğinde bir takım tarafınca gerçekleştirilen çalışmada, 322 mesela kafatası yapıları incelendi. bu biçimdece adaptif ışınım olarak isimlendirilen çeşitli ekolojik niş varyasyonların ortaya çıkış suratına dair bir tespitte bulunmak mümkün oldu.
Dinozorların ortadan kalkmasının akabinde göğüslü çeşidi süratle büyümeye başladı. En büyüğü küçük bir köpek kadar olan memeliler bir anda dinozorların baskısından kurtulunca genetik manada bir patlama yaşandı ve cinsler çeşitlendi. Yeni yapılan araştırmaya göre bu patlamanın çabucak akabinde evrimsel çeşitlenme pek yavaşladı. Bir diğer ilgi cazip nokta olarak, kemirgenler ve balinalar haricindeki canlıların kafatası evrimleri misal formlarda oldu.
Araştırmacılar da çevresel değişimlere türlerin nasıl reaksiyon verdiğini incelemek için çalışmalarını kafataslarına ağırlaştırdı. Ayrıyeten bu kalıntıların ilişkin olduğu canlıların evriminde etrafın, toplumsal davranışların, beslenme yollarının, toplumsal davranışlarının, ebeveyn bakımının ve aktivite vaktinin önemli rol oynadığını ortaya koymayı da başardılar.
Araştırmaya bakılırsa bakıma gereksinim duyan türlerin bireylerinde evrim daha yavaş oluyor. Öte yandan toplumsal canlıların evrimleri ise daha süratli oluyor. Bu toplumsallık sayı olarak kalabalık olma manasında değil, birbirleriyle etkileşime geçen bireylerden oluşan kümeleri işaret ediyor. Günlük aktiviteleri aşikâr olan tiplerin de evrimi, daha özgür olan örneklerden farklı oluyor.