NASHVILLE — Duymuşsunuzdur, Tennessee okul yönetim kurulları, son zamanlarda sosyal bilgiler ve dil sanatları müfredatlarından uzun zamandır sevilen, ödüllü klasik edebiyata dikkat çekmekle meşguldü. Williamson County Okul Kurulu kısa süre önce 30’dan fazla metne sert bir şekilde baktı ve yedi metnin kullanımını kısıtladı ve bir tanesine dikkat çekti: “Walk Two Moons”, Sharon Creech’in Newbery Madalyası kazanan, orta sınıf bir kitabı, annesi kayıp 13 yaşında bir kız çocuğu. Okul yönetim kurulunun konuyu ele almasına neden olan resmi “yeniden değerlendirme talebi” sunan Moms for Liberty grubuna göre, “Walk Two Moons” dördüncü sınıf okuyucular için uygun değil çünkü “çubuk figürler asılı, küfrediyor ve düşük yapıyor” , histerektomi/ölü doğum ve doğum sırasında çığlık atma.”
Tanrı tüm Amerikalı çocukları, doğum yapan kadınların çığlık atmaya meyilli olduğu bilgisinden korusun.
Bu saçma şikayet geçen hafta ülkede pek fazla yer almadı çünkü medya hâlâ okul yönetim kurulunun oybirliğiyle Holokost hakkında Pulitzer ödüllü bir çizgi roman olan “Maus”u kaldırmak için oy kullandığı McMinn County’den gelen haberleri yermekle meşguldü. sekizinci sınıf sosyal bilgiler müfredatından. “Maus”ta yazar Art Spiegelman, Nazi kamplarından sağ kurtulan ebeveynlerinin hikayesini anlatmak için bir çizgi roman formatı kullanıyor. Yapılan açıklamaya göre, okul yönetim kurulu, “gereksiz küfür ve çıplaklık kullanımı ve şiddet ve intiharı tasvir etmesi nedeniyle” kitabın kaldırılmasına oy verdi.
Bu oylamayı bağlam içine koyalım. Klasik edebiyat eserlerinden rahatsız olmak Güney Amerika’da yaygındır, çoğu zaman bir metnin çocukları rahatsız edebileceği endişesinden dolayıdır ve kitap yasakları çarpıcı biçimde artmaktadır. Ancak bu endişe muhafazakar topluluklar veya koyu kırmızı devletlerle sınırlı değil. Geçen yıl, Harper Lee’nin Pulitzer Ödüllü romanı “Bir Bülbülü Öldürmek”, Amerikan Kütüphaneler Birliği’nin En Zorlu 10 Kitap Listesi’nde “ırkçı karalamalar ve öğrenciler üzerindeki olumsuz etkileri nedeniyle” beyaz bir kurtarıcı karaktere sahip ve Siyah deneyimine ilişkin algısı.”
Pek çok uzman, “Maus”u bırakma kararının temelinde, konuşulmayan antisemitizmin olduğunu iddia etti ama ben o kadar emin değilim. Buralarda antisemitizm, gamalı haçlar, nefret söylemi ve sinagoglara ve tapınaklara karşı beyaz üstünlükçü şiddet gibi çok daha bariz biçimler alma eğilimindedir. Devlet tarafından finanse edilen bir Hıristiyan evlat edinme kurumunun tam nitelikli bir Yahudi çifte çocuk vermemesine izin veren yasa gibi kurumsal antisemitizm meselesi de var.
McMinn County okul yönetim kuruluna şüphe etmemeye hazırım ve onların yalnızca muhafazakar ebeveynlerin her zaman yaptığı şeyi yaptıklarını varsayıyorum: modern dünyanın nasıl olduğunu tam olarak anlamadan çocuklarını umutsuzca modern dünyadan yalıtmaya çalışmak. İşler. Kesinlikle McMinn County’deki gençlerin büyük çoğunluğunun modern dünyayı ceplerinde taşıdıklarını fark etmeden – küfür, seks, şiddet ve hepsi.
Okul yönetim kurulu toplantısının “Maus” hakkındaki tutanaklarını okumak, yalnızca son derece muhafazakar toplulukları harekete geçiren olağan endişeleri ortaya çıkarır – küfür, cinsellik, şiddet ve “Maus” da bir intihar sahnesi ile ilgili endişeler. Pandemi sırasında ergen intihar girişimlerindeki çarpıcı artış göz önüne alındığında, kesinlikle herhangi bir ebeveyn bu endişeyi anlayabilir. Ve elbette, belirli bir kitabın sekizinci sınıf müfredatına uygun olmadığını iddia etmek, kitabı tamamen yasaklamakla aynı şey değildir.
McMinn County gençlerinin yaptığı şey bu değil “Maus”un sınıf tartışması için neden gerekli bir metin olduğunu açıklayan ceplerinde taşıyor. Nazilerin Yahudilere o kadar yakın zamanda yaptıklarına dair bir anlayışa sahip değiller ve hala hayatta kalanlar anılarını paylaşıyor. O tarihin duygusal yansımaları veya bugüne kadar devam eden Yahudilere yönelik zulme dair bir anlayışa sahip değiller. Hepsinden önemlisi, McMinn County gençlerinin ceplerinde taşımadıkları şey, insanların varoluşsal umutsuzluğa kapılmadan yapabilecekleri vahşeti tanımalarına yardımcı olabilecek yetenekli bir öğretmendir.
Tarih bize kitapları yasaklamanın her zaman boşuna olduğunu öğretiyor. Yeni Ahit’in İngilizce olarak yayınlanan ilk çevirisi İngiltere’de yasaklandı, çevirmeni sapkınlık nedeniyle idam edildi. Şu anda dünyada kaç tane İngilizce İncil olduğunu tahmin etmek isteyen var mı?
Şimdiki zaman bize bunun hala ne kadar boş olduğunu gösteriyor. Tennessee Holler’ın haberi yaymasından kısa bir süre sonra, “Maus” stratosfere çarptı ve kitap biçiminde ilk ortaya çıkışından 36 yıl sonra Amazon’un en çok satan 1 numaralı kitabı oldu. Kısa bir süre sonra Amazon’da ve neredeyse her yerde satıldı. Tennessee kitapçıları – okuyuculardan gelen bağışların yardımıyla – harekete geçti. Knoxville’deki Nirvana Comics, isteyen herhangi bir öğrenciye “Maus”un bir kopyasını göndermeyi teklif etti. Nashville’deki bir çocuk kitapçısı olan Fairy tales & More, aynı şeyi yapmak için yerel okullarla ortaklık kuruyor. East Nashville’deki Kitabevi, perakende satışlarının yüzde 10’unu 13 Şubat’ta Okuma Özgürlüğü Vakfı’na bağışlayacak ve mağaza sahibi Joelle Herr, “bu kitapların onlara ihtiyacı olanların eline geçmesine yardımcı olmak için” dedi.
Walk Two Moons’un Williamson County’deki müfredattan çıkarıldığı haberini alan çocuk romancısı Katherine Applegate, Parnassus Books’a e-posta gönderdi ve personelin kendi takdirlerine göre dağıtmaları için 100 kopya sipariş etti. O günün ilerleyen saatlerinde, genç-yetişkin romancı olan kocası Michael Grant, “Maus” hakkındaki haberleri duydu ve aynı talimatlar ve kendisine ait 100 kopyalık bir siparişle mağazayla temasa geçti. Mağaza müdürü Andy Brennan bana bir e-postada “Kitap yasağının kara bulutları tüm günümüzü aydınlattı” dedi.
Kırsal Stratejiler Merkezi Ulusal Programlar direktörü Whitney Kimball Coe’nun The Daily Yonder’da belirttiği gibi, McMinn County’deki birçok insan okul yönetim kurulunun kararına öfkeli ve kütüphane bağışları ve topluluk tartışmalarıyla buna karşı koymaya çalışıyorlar. antisemitizm ve hatta okul yönetim kuruluna aday olmayı planlıyor. Ve Bayan Coe’nun işaret ettiği gibi, tüm kırsal Tennesse’lileri okuma yazma bilmeyen Yahudi aleyhtarı olarak gösteren ulusal haberler bu çabalara yardımcı olmuyor.
“Bizim hakkımızda yazmanız gerekiyorsa, en azından bizi umursayın” diye yazıyor. “Bize bağlı değilseniz, öfke hızlı ve kolay yanıttır; yani, yalnızca hangi tarafta olduğunuzu göstermeye kararlıysanız ve balonunuzun dışındaki toplulukları gerçekten umursamıyorsanız.”
Yine de, McMinn County’deki ebeveynlerin, çocuklarının yararına olduğuna inandıkları şekilde hareket ettiklerine güvenmek ve ayrıca bu ebeveynlerin eyalet ve ulusal düzeyde faaliyet gösteren zehirli ve tehlikeli siyasi güçler tarafından manipüle edildiğini kabul etmek mümkündür. . Burada Tennessee’de kitap yasakları, devlet okullarını özelleştirmek ve onları muhafazakar propaganda merkezlerine dönüştürmek için çok daha büyük bir çabanın sadece küçük ama oldukça görünür bir parçası. Bu haçlı seferi, yerel okul yönetim kurulu kararlarını aşan şekillerde oynanıyor ve aslında kontrolü onlardan tamamen almak için tasarlandı.
Sadece geçen yıl kabul edilen ve eyalet çapındaki devlet okullarında ırkçılığın öğretilme şeklini sınırlayan yasayı kastetmiyorum. Şu anda Tennessee Genel Kurulu’nda tartışılan bir dizi yasa tasarısından bahsediyorum. Biri, eyalet çapındaki okul kütüphanelerinden “müstehcen veya reşit olmayanlar için zararlı” kabul edilen kitapları temizleyecekti. Bir diğeri, “lezbiyen, gey, biseksüel veya transgender (LGBT) sorunlarını veya yaşam tarzlarını teşvik eden, normalleştiren, destekleyen veya ele alan” öğretim materyallerini yasaklayacaktır. Yine bir başkası, okul bölgelerinin belgesiz öğrenciler için devlet fonu almasını engelleyecektir.
En çok, Vali Bill Lee’nin geçen hafta Eyaletteki konuşmasında, Michigan’daki bir Hıristiyan kurumu olan Hillsdale College’a Tennessee’de 50 sözleşmeli okul açmak için başvurduğunu duyurmasından bahsediyorum – Bay Lee’nin talep ettiği bildirildi. 100 – bu, çocukları “bilgili vatanseverler” yapmak için tasarlanmış bir müfredatı takip ederdi. Bilgilendirilmemiş vatandaşlar; muhafazakar Hıristiyanların bu kutuplaştırıcı terimi tanımladıkları gibi bilgili vatanseverler.
“Fundamentalist U: Keeping the American Faith in Higher Education” kitabının yazarı Adam Laats, “Bana olağandışı bir paket olarak çarpan şey, valinin kasıtlı olarak devleti ideolojik ve seçimlerle dolu bu yurttaşlık eğitimine yönlendiriyor olması” dedi. Tennessean ile bir röportaj.
Sağcı oligarkların kampanyalarını finanse ettiği Tennessee Cumhuriyetçi Parti hakkında bir şey biliyorsanız, bu hiç de şaşırtıcı değil. Bu meydan okunan kitapların birçoğunun on yıllardır edebiyat kanonunda yer alması, yeni yasakların, gerçek motivasyonu kitaplarla hiçbir ilgisi olmayan çağdaş siyasi güçlere bir yanıt olduğu konusunda ölü bir hediyedir. Gerçekten istedikleri şey, kamu eğitimini yok etmektir. “Kochland: The Secret History of Koch Industries and Corporate Power in America”nın yazarı Christopher Leonard, Jennifer Berkshire ve Jack Schneider ile “Have You Heard” podcast’i için yaptığı röportajda şunları söylüyor: “Nihai hedef, tamamen kamu eğitim sistemi ve onun yerine özel olarak yürütülen bir eğitim sistemi ile değiştirilmelidir.” (Röportajın tamamını buradan okuyun.)
Tennessee’deki ve kırmızı eyaletlerdeki gerçek trajedi, işleyen bir demokrasinin temeli olan halk eğitimine yönelik bu varoluşsal tehdittir. Ve işte bizim öfkemiz olmalı yalan – kararları bizimkinden farklı olan ebeveyn kaygıları tarafından oluşturulan okul kurullarında değil.
Katkıda bulunan bir Opinion yazarı olan Margaret Renkl, “Graceland, at Last: Notes on Hope and Heartache From the American South” ve “Late Migrations: A Natural History of Love and Loss” kitaplarının yazarıdır.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Tanrı tüm Amerikalı çocukları, doğum yapan kadınların çığlık atmaya meyilli olduğu bilgisinden korusun.
Bu saçma şikayet geçen hafta ülkede pek fazla yer almadı çünkü medya hâlâ okul yönetim kurulunun oybirliğiyle Holokost hakkında Pulitzer ödüllü bir çizgi roman olan “Maus”u kaldırmak için oy kullandığı McMinn County’den gelen haberleri yermekle meşguldü. sekizinci sınıf sosyal bilgiler müfredatından. “Maus”ta yazar Art Spiegelman, Nazi kamplarından sağ kurtulan ebeveynlerinin hikayesini anlatmak için bir çizgi roman formatı kullanıyor. Yapılan açıklamaya göre, okul yönetim kurulu, “gereksiz küfür ve çıplaklık kullanımı ve şiddet ve intiharı tasvir etmesi nedeniyle” kitabın kaldırılmasına oy verdi.
Bu oylamayı bağlam içine koyalım. Klasik edebiyat eserlerinden rahatsız olmak Güney Amerika’da yaygındır, çoğu zaman bir metnin çocukları rahatsız edebileceği endişesinden dolayıdır ve kitap yasakları çarpıcı biçimde artmaktadır. Ancak bu endişe muhafazakar topluluklar veya koyu kırmızı devletlerle sınırlı değil. Geçen yıl, Harper Lee’nin Pulitzer Ödüllü romanı “Bir Bülbülü Öldürmek”, Amerikan Kütüphaneler Birliği’nin En Zorlu 10 Kitap Listesi’nde “ırkçı karalamalar ve öğrenciler üzerindeki olumsuz etkileri nedeniyle” beyaz bir kurtarıcı karaktere sahip ve Siyah deneyimine ilişkin algısı.”
Pek çok uzman, “Maus”u bırakma kararının temelinde, konuşulmayan antisemitizmin olduğunu iddia etti ama ben o kadar emin değilim. Buralarda antisemitizm, gamalı haçlar, nefret söylemi ve sinagoglara ve tapınaklara karşı beyaz üstünlükçü şiddet gibi çok daha bariz biçimler alma eğilimindedir. Devlet tarafından finanse edilen bir Hıristiyan evlat edinme kurumunun tam nitelikli bir Yahudi çifte çocuk vermemesine izin veren yasa gibi kurumsal antisemitizm meselesi de var.
McMinn County okul yönetim kuruluna şüphe etmemeye hazırım ve onların yalnızca muhafazakar ebeveynlerin her zaman yaptığı şeyi yaptıklarını varsayıyorum: modern dünyanın nasıl olduğunu tam olarak anlamadan çocuklarını umutsuzca modern dünyadan yalıtmaya çalışmak. İşler. Kesinlikle McMinn County’deki gençlerin büyük çoğunluğunun modern dünyayı ceplerinde taşıdıklarını fark etmeden – küfür, seks, şiddet ve hepsi.
Okul yönetim kurulu toplantısının “Maus” hakkındaki tutanaklarını okumak, yalnızca son derece muhafazakar toplulukları harekete geçiren olağan endişeleri ortaya çıkarır – küfür, cinsellik, şiddet ve “Maus” da bir intihar sahnesi ile ilgili endişeler. Pandemi sırasında ergen intihar girişimlerindeki çarpıcı artış göz önüne alındığında, kesinlikle herhangi bir ebeveyn bu endişeyi anlayabilir. Ve elbette, belirli bir kitabın sekizinci sınıf müfredatına uygun olmadığını iddia etmek, kitabı tamamen yasaklamakla aynı şey değildir.
McMinn County gençlerinin yaptığı şey bu değil “Maus”un sınıf tartışması için neden gerekli bir metin olduğunu açıklayan ceplerinde taşıyor. Nazilerin Yahudilere o kadar yakın zamanda yaptıklarına dair bir anlayışa sahip değiller ve hala hayatta kalanlar anılarını paylaşıyor. O tarihin duygusal yansımaları veya bugüne kadar devam eden Yahudilere yönelik zulme dair bir anlayışa sahip değiller. Hepsinden önemlisi, McMinn County gençlerinin ceplerinde taşımadıkları şey, insanların varoluşsal umutsuzluğa kapılmadan yapabilecekleri vahşeti tanımalarına yardımcı olabilecek yetenekli bir öğretmendir.
Tarih bize kitapları yasaklamanın her zaman boşuna olduğunu öğretiyor. Yeni Ahit’in İngilizce olarak yayınlanan ilk çevirisi İngiltere’de yasaklandı, çevirmeni sapkınlık nedeniyle idam edildi. Şu anda dünyada kaç tane İngilizce İncil olduğunu tahmin etmek isteyen var mı?
Şimdiki zaman bize bunun hala ne kadar boş olduğunu gösteriyor. Tennessee Holler’ın haberi yaymasından kısa bir süre sonra, “Maus” stratosfere çarptı ve kitap biçiminde ilk ortaya çıkışından 36 yıl sonra Amazon’un en çok satan 1 numaralı kitabı oldu. Kısa bir süre sonra Amazon’da ve neredeyse her yerde satıldı. Tennessee kitapçıları – okuyuculardan gelen bağışların yardımıyla – harekete geçti. Knoxville’deki Nirvana Comics, isteyen herhangi bir öğrenciye “Maus”un bir kopyasını göndermeyi teklif etti. Nashville’deki bir çocuk kitapçısı olan Fairy tales & More, aynı şeyi yapmak için yerel okullarla ortaklık kuruyor. East Nashville’deki Kitabevi, perakende satışlarının yüzde 10’unu 13 Şubat’ta Okuma Özgürlüğü Vakfı’na bağışlayacak ve mağaza sahibi Joelle Herr, “bu kitapların onlara ihtiyacı olanların eline geçmesine yardımcı olmak için” dedi.
Walk Two Moons’un Williamson County’deki müfredattan çıkarıldığı haberini alan çocuk romancısı Katherine Applegate, Parnassus Books’a e-posta gönderdi ve personelin kendi takdirlerine göre dağıtmaları için 100 kopya sipariş etti. O günün ilerleyen saatlerinde, genç-yetişkin romancı olan kocası Michael Grant, “Maus” hakkındaki haberleri duydu ve aynı talimatlar ve kendisine ait 100 kopyalık bir siparişle mağazayla temasa geçti. Mağaza müdürü Andy Brennan bana bir e-postada “Kitap yasağının kara bulutları tüm günümüzü aydınlattı” dedi.
Kırsal Stratejiler Merkezi Ulusal Programlar direktörü Whitney Kimball Coe’nun The Daily Yonder’da belirttiği gibi, McMinn County’deki birçok insan okul yönetim kurulunun kararına öfkeli ve kütüphane bağışları ve topluluk tartışmalarıyla buna karşı koymaya çalışıyorlar. antisemitizm ve hatta okul yönetim kuruluna aday olmayı planlıyor. Ve Bayan Coe’nun işaret ettiği gibi, tüm kırsal Tennesse’lileri okuma yazma bilmeyen Yahudi aleyhtarı olarak gösteren ulusal haberler bu çabalara yardımcı olmuyor.
“Bizim hakkımızda yazmanız gerekiyorsa, en azından bizi umursayın” diye yazıyor. “Bize bağlı değilseniz, öfke hızlı ve kolay yanıttır; yani, yalnızca hangi tarafta olduğunuzu göstermeye kararlıysanız ve balonunuzun dışındaki toplulukları gerçekten umursamıyorsanız.”
Yine de, McMinn County’deki ebeveynlerin, çocuklarının yararına olduğuna inandıkları şekilde hareket ettiklerine güvenmek ve ayrıca bu ebeveynlerin eyalet ve ulusal düzeyde faaliyet gösteren zehirli ve tehlikeli siyasi güçler tarafından manipüle edildiğini kabul etmek mümkündür. . Burada Tennessee’de kitap yasakları, devlet okullarını özelleştirmek ve onları muhafazakar propaganda merkezlerine dönüştürmek için çok daha büyük bir çabanın sadece küçük ama oldukça görünür bir parçası. Bu haçlı seferi, yerel okul yönetim kurulu kararlarını aşan şekillerde oynanıyor ve aslında kontrolü onlardan tamamen almak için tasarlandı.
Sadece geçen yıl kabul edilen ve eyalet çapındaki devlet okullarında ırkçılığın öğretilme şeklini sınırlayan yasayı kastetmiyorum. Şu anda Tennessee Genel Kurulu’nda tartışılan bir dizi yasa tasarısından bahsediyorum. Biri, eyalet çapındaki okul kütüphanelerinden “müstehcen veya reşit olmayanlar için zararlı” kabul edilen kitapları temizleyecekti. Bir diğeri, “lezbiyen, gey, biseksüel veya transgender (LGBT) sorunlarını veya yaşam tarzlarını teşvik eden, normalleştiren, destekleyen veya ele alan” öğretim materyallerini yasaklayacaktır. Yine bir başkası, okul bölgelerinin belgesiz öğrenciler için devlet fonu almasını engelleyecektir.
En çok, Vali Bill Lee’nin geçen hafta Eyaletteki konuşmasında, Michigan’daki bir Hıristiyan kurumu olan Hillsdale College’a Tennessee’de 50 sözleşmeli okul açmak için başvurduğunu duyurmasından bahsediyorum – Bay Lee’nin talep ettiği bildirildi. 100 – bu, çocukları “bilgili vatanseverler” yapmak için tasarlanmış bir müfredatı takip ederdi. Bilgilendirilmemiş vatandaşlar; muhafazakar Hıristiyanların bu kutuplaştırıcı terimi tanımladıkları gibi bilgili vatanseverler.
“Fundamentalist U: Keeping the American Faith in Higher Education” kitabının yazarı Adam Laats, “Bana olağandışı bir paket olarak çarpan şey, valinin kasıtlı olarak devleti ideolojik ve seçimlerle dolu bu yurttaşlık eğitimine yönlendiriyor olması” dedi. Tennessean ile bir röportaj.
Sağcı oligarkların kampanyalarını finanse ettiği Tennessee Cumhuriyetçi Parti hakkında bir şey biliyorsanız, bu hiç de şaşırtıcı değil. Bu meydan okunan kitapların birçoğunun on yıllardır edebiyat kanonunda yer alması, yeni yasakların, gerçek motivasyonu kitaplarla hiçbir ilgisi olmayan çağdaş siyasi güçlere bir yanıt olduğu konusunda ölü bir hediyedir. Gerçekten istedikleri şey, kamu eğitimini yok etmektir. “Kochland: The Secret History of Koch Industries and Corporate Power in America”nın yazarı Christopher Leonard, Jennifer Berkshire ve Jack Schneider ile “Have You Heard” podcast’i için yaptığı röportajda şunları söylüyor: “Nihai hedef, tamamen kamu eğitim sistemi ve onun yerine özel olarak yürütülen bir eğitim sistemi ile değiştirilmelidir.” (Röportajın tamamını buradan okuyun.)
Tennessee’deki ve kırmızı eyaletlerdeki gerçek trajedi, işleyen bir demokrasinin temeli olan halk eğitimine yönelik bu varoluşsal tehdittir. Ve işte bizim öfkemiz olmalı yalan – kararları bizimkinden farklı olan ebeveyn kaygıları tarafından oluşturulan okul kurullarında değil.
Katkıda bulunan bir Opinion yazarı olan Margaret Renkl, “Graceland, at Last: Notes on Hope and Heartache From the American South” ve “Late Migrations: A Natural History of Love and Loss” kitaplarının yazarıdır.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .