Bayramlar, sevdiklerime sımsıkı sarıldığım, yavaşladığım bir zamandır. Birçoğumuzun içe dönme, rahatlık ve dünyanın endişelerinden uzaklaşma dürtüsüne sahip olduğu bir dönem.
Ailemden ve arkadaşlarımdan uzakta tatil yapan bir çatışma muhabiriyken daha iyi takdir etmeye başladığım sorun şu ki, bu sezon insanların dikkati kaçınılmaz olarak dağılsa da, dünya ve sorunları ne olursa olsun devam ediyor. Bu yıl farklı değil. İster Ukrayna’da, ister Irak’ta, ister kendi Güney sınırımızda olsun, dünya hâlâ acil dikkatimizi hak ediyor ve bu nedenle sizden baskı ve çatışmayla karşı karşıya kalan insanlara yardım eden “kuruluşlara” yılın, acı çekenlerin hala yardıma ihtiyacı olduğu bir zamanda vermenizi rica ediyorum. bizim yardımımız
Amerika’nın 2003’teki işgalinin mirasını takip ederek uzun yıllar Irak’ta yaşadım ve bu ülke bir süredir manşetlerden çıkmış olsa da, ihtiyaçları hala çok büyük. SEED Vakfı, IŞİD tarafından cinsel köleliğe zorlanan kadınlar da dahil olmak üzere şiddet mağdurlarına ruh sağlığı hizmetleri sunan Irak Kürdistanı merkezli bir kuruluştur. 2014’ten başlayarak yaklaşık 6.000 Ezidi kadın ve çocuk IŞİD savaşçıları tarafından kaçırıldı. Birçoğu evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya zorlandı. Esaret altında aylar ve bazen yıllar geçirdiler; şimdi damgalama ve ayrımcılıkla karşı karşıyalar. Tecavüz eylemiyle ilgili utanç, bölgesel yetkililerin bile yüz çevirme eğiliminde olduğu ve yardım gruplarını bu topluluğun önemli temel ihtiyaçlarıyla ilgilenmeye bıraktığı anlamına geliyor. SEED ayrıca hayati önem taşıyan ruh sağlığı hizmetleri sağlayarak ve devlet desteğini savunarak bu sendikaların sıklıkla dışlanan çocuklarına da yardımcı olur.
Kariyerimin çoğunda göçmenliği şu ya da bu şekilde ele aldım. Meksika’ya son gittiğimde Guatemalalı bir kadınla tanıştım ve bana kocasının memleketini yöneten çetelere şantaj parası vermeyi reddettiği için kocasının ve çocuklarının önünde toplu tecavüze uğradığını söyledi. Kocası ve iki çocuğuyla Amerika Birleşik Devletleri’ne girmeyi başardı, ancak burada sığınma almak onlar için inanılmaz derecede zor olacak. İltica talebinde bulunanlar, özel mahkemelerde görülür ve başvuru sahiplerine kanunî temsil şartı aranmaz. Bu mahkeme atamalarını anlatırken, Amerika Birleşik Devletleri’nde kalmaya hak kazanabilecek kişilerin bir avukat tarafından temsil edilmedikleri ve davalarını desteklemek için hangi kanıtları sunmaları gerektiğini tam olarak anlamadıkları için sınır dışı edildiklerini gördüm.
Raices’in hayati işi burada devreye giriyor. Teksas’taki müthiş bir göçmenlik avukatları ağıyla Raices, özellikle çocukları içeren davalarda göçmenlere ücretsiz olarak yardım ediyor. Organizasyon, Trump döneminde aile ayırma politikasıyla mücadelede çok önemliydi. Şimdi, Başkan Biden yönetimindeki göçmenlik eyleminin hedefindekilere, kamu savunuculuğu ve yasal meydan okumalar yoluyla yardım etmeye çalışmakta eşit derecede aktif. Siyaset bir yana, her güvenilir sığınmacının adil bir duruşmayı ve meşru desteği hak ettiğine inanıyorum.
Son olarak, belki de tüm dünyadaki çatışmalarla ilgilenen Uluslararası Kızılhaç Komitesi’nden daha büyük bir hayır kurumu yoktur. Son zamanlarda, erkek kardeşi Rusya tarafından korkunç koşullarda bir savaş esiri olarak tutulan Ukraynalı bir kadının durumunu tartışırken, çalışmalarının temel niteliğini hatırladım. ICRC’nin 1949 Cenevre Sözleşmeleri uyarınca savaş esirlerine erişimine izin verilir ve bu tutuklulara yapılan muameleyi izler. Ukrayna’daki savaşın her iki tarafındaki insanlar, gruptan mevcut çatışmaya müdahale etmesini istedi ve ICRC’nin nesiller boyunca çeşitli çatışmalar yoluyla giriştiği zorlu dengeleme hareketini vurguladı.
Bu hayır kurumlarından hiçbiri size ilham vermiyorsa, dünyanın dört bir yanından şemsiye kuruluş tarafından incelenmiş grupları seçmenize olanak tanıyan Küresel Bağış’a gitmenizi öneririm. Küresel Bağış, ortaklarının mali kayıtlarını ve planlarını uygulama kapasitelerini inceler. Hindistan’daki kızlara adet sağlığı desteği sağlayan, Bangladeş’teki mangrovları koruyan ve Peru kırsalındaki öğrencilerin eğitimine yardımcı olan projeler bulacaksınız ve paranızı en fazla etki yaratabileceği yere götürme konusunda endişelenmenize gerek kalmayacak: Bu hayır kurumlarından bazılarının hedeflerine ulaşmak için yalnızca onbinlerce dolara ihtiyacı var, bu yüzden çok azı çok uzun bir yol kat edebilir.
Lulu Garcia-Navarro, “First Person” podcast’inin sunucusu ve eski bir dış muhabirdir.
Bu makale, Times Opinion’ın Verme Rehberi 2022’nin bir parçasıdır. Yazarın bahsedilen kuruluşlarla doğrudan bir bağlantısı yoktur. Times Opinion’ın Verme Kılavuzu 2022’de bahsedilen herhangi bir kuruluşla ilgileniyorsanız, lütfen doğrudan web sitesine gidin. Ne yazarlar ne de The Times, gruplarla ilgili soruları yanıtlayamayacak veya bağışları kolaylaştıramayacak.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Ailemden ve arkadaşlarımdan uzakta tatil yapan bir çatışma muhabiriyken daha iyi takdir etmeye başladığım sorun şu ki, bu sezon insanların dikkati kaçınılmaz olarak dağılsa da, dünya ve sorunları ne olursa olsun devam ediyor. Bu yıl farklı değil. İster Ukrayna’da, ister Irak’ta, ister kendi Güney sınırımızda olsun, dünya hâlâ acil dikkatimizi hak ediyor ve bu nedenle sizden baskı ve çatışmayla karşı karşıya kalan insanlara yardım eden “kuruluşlara” yılın, acı çekenlerin hala yardıma ihtiyacı olduğu bir zamanda vermenizi rica ediyorum. bizim yardımımız
Amerika’nın 2003’teki işgalinin mirasını takip ederek uzun yıllar Irak’ta yaşadım ve bu ülke bir süredir manşetlerden çıkmış olsa da, ihtiyaçları hala çok büyük. SEED Vakfı, IŞİD tarafından cinsel köleliğe zorlanan kadınlar da dahil olmak üzere şiddet mağdurlarına ruh sağlığı hizmetleri sunan Irak Kürdistanı merkezli bir kuruluştur. 2014’ten başlayarak yaklaşık 6.000 Ezidi kadın ve çocuk IŞİD savaşçıları tarafından kaçırıldı. Birçoğu evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya zorlandı. Esaret altında aylar ve bazen yıllar geçirdiler; şimdi damgalama ve ayrımcılıkla karşı karşıyalar. Tecavüz eylemiyle ilgili utanç, bölgesel yetkililerin bile yüz çevirme eğiliminde olduğu ve yardım gruplarını bu topluluğun önemli temel ihtiyaçlarıyla ilgilenmeye bıraktığı anlamına geliyor. SEED ayrıca hayati önem taşıyan ruh sağlığı hizmetleri sağlayarak ve devlet desteğini savunarak bu sendikaların sıklıkla dışlanan çocuklarına da yardımcı olur.
Kariyerimin çoğunda göçmenliği şu ya da bu şekilde ele aldım. Meksika’ya son gittiğimde Guatemalalı bir kadınla tanıştım ve bana kocasının memleketini yöneten çetelere şantaj parası vermeyi reddettiği için kocasının ve çocuklarının önünde toplu tecavüze uğradığını söyledi. Kocası ve iki çocuğuyla Amerika Birleşik Devletleri’ne girmeyi başardı, ancak burada sığınma almak onlar için inanılmaz derecede zor olacak. İltica talebinde bulunanlar, özel mahkemelerde görülür ve başvuru sahiplerine kanunî temsil şartı aranmaz. Bu mahkeme atamalarını anlatırken, Amerika Birleşik Devletleri’nde kalmaya hak kazanabilecek kişilerin bir avukat tarafından temsil edilmedikleri ve davalarını desteklemek için hangi kanıtları sunmaları gerektiğini tam olarak anlamadıkları için sınır dışı edildiklerini gördüm.
Raices’in hayati işi burada devreye giriyor. Teksas’taki müthiş bir göçmenlik avukatları ağıyla Raices, özellikle çocukları içeren davalarda göçmenlere ücretsiz olarak yardım ediyor. Organizasyon, Trump döneminde aile ayırma politikasıyla mücadelede çok önemliydi. Şimdi, Başkan Biden yönetimindeki göçmenlik eyleminin hedefindekilere, kamu savunuculuğu ve yasal meydan okumalar yoluyla yardım etmeye çalışmakta eşit derecede aktif. Siyaset bir yana, her güvenilir sığınmacının adil bir duruşmayı ve meşru desteği hak ettiğine inanıyorum.
Son olarak, belki de tüm dünyadaki çatışmalarla ilgilenen Uluslararası Kızılhaç Komitesi’nden daha büyük bir hayır kurumu yoktur. Son zamanlarda, erkek kardeşi Rusya tarafından korkunç koşullarda bir savaş esiri olarak tutulan Ukraynalı bir kadının durumunu tartışırken, çalışmalarının temel niteliğini hatırladım. ICRC’nin 1949 Cenevre Sözleşmeleri uyarınca savaş esirlerine erişimine izin verilir ve bu tutuklulara yapılan muameleyi izler. Ukrayna’daki savaşın her iki tarafındaki insanlar, gruptan mevcut çatışmaya müdahale etmesini istedi ve ICRC’nin nesiller boyunca çeşitli çatışmalar yoluyla giriştiği zorlu dengeleme hareketini vurguladı.
Bu hayır kurumlarından hiçbiri size ilham vermiyorsa, dünyanın dört bir yanından şemsiye kuruluş tarafından incelenmiş grupları seçmenize olanak tanıyan Küresel Bağış’a gitmenizi öneririm. Küresel Bağış, ortaklarının mali kayıtlarını ve planlarını uygulama kapasitelerini inceler. Hindistan’daki kızlara adet sağlığı desteği sağlayan, Bangladeş’teki mangrovları koruyan ve Peru kırsalındaki öğrencilerin eğitimine yardımcı olan projeler bulacaksınız ve paranızı en fazla etki yaratabileceği yere götürme konusunda endişelenmenize gerek kalmayacak: Bu hayır kurumlarından bazılarının hedeflerine ulaşmak için yalnızca onbinlerce dolara ihtiyacı var, bu yüzden çok azı çok uzun bir yol kat edebilir.
Lulu Garcia-Navarro, “First Person” podcast’inin sunucusu ve eski bir dış muhabirdir.
Bu makale, Times Opinion’ın Verme Rehberi 2022’nin bir parçasıdır. Yazarın bahsedilen kuruluşlarla doğrudan bir bağlantısı yoktur. Times Opinion’ın Verme Kılavuzu 2022’de bahsedilen herhangi bir kuruluşla ilgileniyorsanız, lütfen doğrudan web sitesine gidin. Ne yazarlar ne de The Times, gruplarla ilgili soruları yanıtlayamayacak veya bağışları kolaylaştıramayacak.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .