Gayri safi yurtiçi hasıla, bir ulusun ekonomik başarısının yararlı bir ölçüsüdür, ancak aynı zamanda bilmek istediğiniz şey, zengin, fakir, orta sınıf veya herkes büyüdüğünde bunun faydasını kimin elde ettiğidir. Örneğin pandemi sırasında, teşvik edici para politikasının hisse senedi fiyatlarını artırdığını ve özellikle zenginlere fayda sağlarken, devlet yardımlarının yoksullara yardım ettiğini biliyoruz. Net sonuç ne oldu?
Berkeley’deki California Üniversitesi’nden üç ekonomist – doktora sonrası araştırmacı Thomas Blanchet ve profesörler Emmanuel Saez ve Gabriel Zucman – bu soruyu hızlı ve kapsamlı bir şekilde yanıtlamak için çevrimiçi bir araç yarattılar. Ekonomik büyümenin gelir ve varlık grupları arasında nasıl dağıldığını hesaplayan araca Gerçek Zamanlı Eşitsizlik adı veriliyor. İki nedenden dolayı değerlidir: Pandemi sırasında ABD nüfusunun çeşitli katmanlarına ne olduğuna dair yeni bilgiler verir; ve bir gün resmi olarak federal hükümet tarafından hesaplanıp yayınlanabilecek bir önlem için etkin bir prototip.
Aracın açılır menülerini kullanarak grafiğini oluşturmak istediğiniz zaman dilimini, birimi (hane halkı veya bireysel yetişkin), tabakaları ve gelir veya servet tanımını seçebilirsiniz. İşte Gerçek Zamanlı Eşitsizlik verilerini kullanarak yaptığım bir grafik. Nüfusun gelir açısından iki uç noktasına odaklandım: alt yarı ve en üst yüzde 0,01 (10.000’de bir kişi). Vergileri çıkaran ve çocuk ve kazanılan gelir vergisi kredileri gibi nakit transferlerinin yanı sıra gıda pulları gibi “yarı nakit transferleri” ekleyen enflasyona göre düzeltilmiş harcanabilir geliri çizdim.
Grafikte göze çarpan şeylerden biri, alt yarının yaşadığı muazzam dalgalanmalardır. Örneğin Mart 2021’de hükümet üçüncü tur pandemik yardım kontrollerini gönderdiğinde, alt yarının enflasyona göre düzeltilmiş aylık harcanabilir geliri Şubat seviyesinden yüzde 70 arttı.
Bu gelir artışı uzun sürmese de, gelir açısından nüfusun alt yarısı, 2020’deki kısa pandemik durgunluktan, 2007’deki 2009’daki durgunluğa göre çok daha hızlı iyileşti. Vergi öncesi gelire göre, Berkeley ekibi Tüm gelir gruplarının pandemi durgunluğundan 11 ay içinde tamamen kurtulduğunu, alt yarısında ise önceki durgunluktan kurtulmanın 11 yıl 10 ay sürdüğünü tespit etti.
Grafiğin gösterdiği gibi, ilk yüzde 1’in ilk yüzde 1’i harcanabilir gelirinin 2020’nin başlarında düştüğünü gördü, çünkü ana gelir kaynağı olan işletme karları kısaca çöktü. Ama o insanlar için üzülme. Daha büyük bir zengin insan grubuna bakarsanız – en tepedeki yüzde 0,1 – ve gelir yerine serveti ölçerseniz, ulusun servetindeki payları 2019’un sonundan 2019’un sonuna kadar 1,3 puan artarak yüzde 19,1’e yükseldi. 2021, Berkeley ekonomistleri hesaplıyor. “2021’in sonunda servet yoğunlaşması, II. Dünya Savaşı sonrası dönemde en yüksek seviyesindeydi” diye yazıyorlar.
Hükümetin bu sayıları yayınlamamasının nedeni, hesaplamanın zor olması. Prensip olarak, G.D.P.’nin her bir doları. birinin gelirini temsil eder. Ama ölçüm boşlukları var. Sayım Bürosu ve Çalışma İstatistikleri Bürosu tarafından yürütülen Mevcut Nüfus Anketi, ulusal gelirin yarısından daha azını ele geçirerek, yan haklar ve ticari kazançlar gibi şeyleri dışarıda bırakıyor.
Berkeley araştırmacıları, Mevcut Nüfus Anketini vergi verileri ve Üç Aylık İstihdam ve Ücret Sayımı dahil diğer kaynaklarla birleştirerek bu sorunu çözdüler. Sistemleri, tahmini G.D.P.’nin tamamını dağıtır. genel büyümeyi, iş değişimlerini ve finansal piyasaların performansını dikkate alarak nüfusun çeşitli alt kümelerine Rakamlar aylık olarak güncellenecektir.
İşlemin bir kısmı otomatikleştirilebilir, ancak tümü değil. Örneğin, Berkeley ekonomistleri başlangıçta hükümetin pandemi yardım çabalarından biri olan 800 milyar dolarlık Maaş Koruma Programının tamamının işçilere gittiğini varsaydılar. Ancak ekonomistler, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden bir ekonomist olan David Autor tarafından yönetilen bir ekip tarafından yapılan ve fonların çoğunun işletme sahipleri, hissedarları ve alacaklılarına fayda sağladığını gösteren yeni araştırmaya dayanarak bu rakamı revize etti.
Saez ve Zucman, servet üzerinden vergi alınmasını tercih eden sol eğilimli ekonomistlerdir, ancak Zucman, Gerçek Zamanlı Eşitsizlik ölçerin ideolojik olmadığını söyledi. Yazarların 14 Ocak’ta Ekonomik Analiz Bürosu’nun baş ekonomisti Dennis Fixler’a yaptıkları çevrimiçi bir sunumda bunun iyi karşılandığını söyledi; Ekonomik Danışmanlar Konseyi üyesi Heather Boushey; ve Berkeley’den ayrılmadan önce Saez ve Zucman ile araştırma konusunda işbirliği yapan Yönetim ve Bütçe Ofisi baş ekonomisti Danny Yagan.
Ekonomik Analiz Bürosu sözcüsü, Gerçek Zamanlı Eşitsizlik ölçer hakkında yorum yapmayı reddetti, ancak beni Fixler ve diğerlerinin Aralık ayında yayınladığı ve ajansın benzer bir önlem sağlamaya çalıştığını gösteren çalışma kağıdına yönlendirdi. Gazete, “Bu tür tahminler üretmenin önündeki başlıca engeller, mevcut üç aylık mikro veri eksikliği ve haneleri zaman içinde takip edememedir” diyor. Diğer kurumlar yorum taleplerine yanıt vermedi.
Salı günü Gerçek Zamanlı Eşitsizlik ölçerle ilgili bir röportajda Zucman, “İnsanların ekonomiyi nasıl analiz ettiği konusunda bir paradigma değişikliği olacağını düşünüyorum” dedi. “Daha önce sadece büyüme hakkında konuşuyorduk çünkü eşitsizliğe dair bir veri yoktu. Bence bu araç konuşmayı değiştirecek. Son söz bu demiyorum. Bu ilk adım. Bu bir prototip.”
<saat/>
Başka yerde
Michigan Üniversitesi’nden Robert Schultz ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’ndeki Sloan Yönetim Okulu’ndan Anna Stansbury’nin araştırmasına göre, ekonomi, temel ölçütlerle doktora veren başlıca çalışma alanları arasında sosyoekonomik açıdan en az çeşitliliğe sahip alan. 2010 ve 2018 yılları arasında ABD doğumlu doktora sahipleri arasında, sadece yüzde 14’ünün lisans veya daha yüksek dereceli bir ebeveyni yoktu ve yüzde 65’inin en az bir yüksek lisans derecesine sahip ebeveyni vardı.
Her iki önlemle de ekonomi, mühendislik ve matematik dahil olmak üzere diğer herhangi bir ana alandan daha az çeşitliydi. En üst sıradaki programların daha az çeşitli olduğunu buldular. Araştırmacılar, araştırmalarını ABD’de doğan (ekonomideki toplamın yaklaşık yüzde 30’unu oluşturan) Doktoralarla sınırlandırdı çünkü ebeveyn eğitiminin diğer ülkelerdeki sosyoekonomik durum için farklı etkileri var.
<saat/>
Günün alıntısı
“Tarım işçileri tarım aletleri değildir; Kullanılıp atılacak yük hayvanları değiller.”
— Cesar Chavez, 1984’te Commonwealth Club of California’ya bir konuşmada
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nden üç ekonomist – doktora sonrası araştırmacı Thomas Blanchet ve profesörler Emmanuel Saez ve Gabriel Zucman – bu soruyu hızlı ve kapsamlı bir şekilde yanıtlamak için çevrimiçi bir araç yarattılar. Ekonomik büyümenin gelir ve varlık grupları arasında nasıl dağıldığını hesaplayan araca Gerçek Zamanlı Eşitsizlik adı veriliyor. İki nedenden dolayı değerlidir: Pandemi sırasında ABD nüfusunun çeşitli katmanlarına ne olduğuna dair yeni bilgiler verir; ve bir gün resmi olarak federal hükümet tarafından hesaplanıp yayınlanabilecek bir önlem için etkin bir prototip.
Aracın açılır menülerini kullanarak grafiğini oluşturmak istediğiniz zaman dilimini, birimi (hane halkı veya bireysel yetişkin), tabakaları ve gelir veya servet tanımını seçebilirsiniz. İşte Gerçek Zamanlı Eşitsizlik verilerini kullanarak yaptığım bir grafik. Nüfusun gelir açısından iki uç noktasına odaklandım: alt yarı ve en üst yüzde 0,01 (10.000’de bir kişi). Vergileri çıkaran ve çocuk ve kazanılan gelir vergisi kredileri gibi nakit transferlerinin yanı sıra gıda pulları gibi “yarı nakit transferleri” ekleyen enflasyona göre düzeltilmiş harcanabilir geliri çizdim.
Grafikte göze çarpan şeylerden biri, alt yarının yaşadığı muazzam dalgalanmalardır. Örneğin Mart 2021’de hükümet üçüncü tur pandemik yardım kontrollerini gönderdiğinde, alt yarının enflasyona göre düzeltilmiş aylık harcanabilir geliri Şubat seviyesinden yüzde 70 arttı.
Bu gelir artışı uzun sürmese de, gelir açısından nüfusun alt yarısı, 2020’deki kısa pandemik durgunluktan, 2007’deki 2009’daki durgunluğa göre çok daha hızlı iyileşti. Vergi öncesi gelire göre, Berkeley ekibi Tüm gelir gruplarının pandemi durgunluğundan 11 ay içinde tamamen kurtulduğunu, alt yarısında ise önceki durgunluktan kurtulmanın 11 yıl 10 ay sürdüğünü tespit etti.
Grafiğin gösterdiği gibi, ilk yüzde 1’in ilk yüzde 1’i harcanabilir gelirinin 2020’nin başlarında düştüğünü gördü, çünkü ana gelir kaynağı olan işletme karları kısaca çöktü. Ama o insanlar için üzülme. Daha büyük bir zengin insan grubuna bakarsanız – en tepedeki yüzde 0,1 – ve gelir yerine serveti ölçerseniz, ulusun servetindeki payları 2019’un sonundan 2019’un sonuna kadar 1,3 puan artarak yüzde 19,1’e yükseldi. 2021, Berkeley ekonomistleri hesaplıyor. “2021’in sonunda servet yoğunlaşması, II. Dünya Savaşı sonrası dönemde en yüksek seviyesindeydi” diye yazıyorlar.
Hükümetin bu sayıları yayınlamamasının nedeni, hesaplamanın zor olması. Prensip olarak, G.D.P.’nin her bir doları. birinin gelirini temsil eder. Ama ölçüm boşlukları var. Sayım Bürosu ve Çalışma İstatistikleri Bürosu tarafından yürütülen Mevcut Nüfus Anketi, ulusal gelirin yarısından daha azını ele geçirerek, yan haklar ve ticari kazançlar gibi şeyleri dışarıda bırakıyor.
Berkeley araştırmacıları, Mevcut Nüfus Anketini vergi verileri ve Üç Aylık İstihdam ve Ücret Sayımı dahil diğer kaynaklarla birleştirerek bu sorunu çözdüler. Sistemleri, tahmini G.D.P.’nin tamamını dağıtır. genel büyümeyi, iş değişimlerini ve finansal piyasaların performansını dikkate alarak nüfusun çeşitli alt kümelerine Rakamlar aylık olarak güncellenecektir.
İşlemin bir kısmı otomatikleştirilebilir, ancak tümü değil. Örneğin, Berkeley ekonomistleri başlangıçta hükümetin pandemi yardım çabalarından biri olan 800 milyar dolarlık Maaş Koruma Programının tamamının işçilere gittiğini varsaydılar. Ancak ekonomistler, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden bir ekonomist olan David Autor tarafından yönetilen bir ekip tarafından yapılan ve fonların çoğunun işletme sahipleri, hissedarları ve alacaklılarına fayda sağladığını gösteren yeni araştırmaya dayanarak bu rakamı revize etti.
Saez ve Zucman, servet üzerinden vergi alınmasını tercih eden sol eğilimli ekonomistlerdir, ancak Zucman, Gerçek Zamanlı Eşitsizlik ölçerin ideolojik olmadığını söyledi. Yazarların 14 Ocak’ta Ekonomik Analiz Bürosu’nun baş ekonomisti Dennis Fixler’a yaptıkları çevrimiçi bir sunumda bunun iyi karşılandığını söyledi; Ekonomik Danışmanlar Konseyi üyesi Heather Boushey; ve Berkeley’den ayrılmadan önce Saez ve Zucman ile araştırma konusunda işbirliği yapan Yönetim ve Bütçe Ofisi baş ekonomisti Danny Yagan.
Ekonomik Analiz Bürosu sözcüsü, Gerçek Zamanlı Eşitsizlik ölçer hakkında yorum yapmayı reddetti, ancak beni Fixler ve diğerlerinin Aralık ayında yayınladığı ve ajansın benzer bir önlem sağlamaya çalıştığını gösteren çalışma kağıdına yönlendirdi. Gazete, “Bu tür tahminler üretmenin önündeki başlıca engeller, mevcut üç aylık mikro veri eksikliği ve haneleri zaman içinde takip edememedir” diyor. Diğer kurumlar yorum taleplerine yanıt vermedi.
Salı günü Gerçek Zamanlı Eşitsizlik ölçerle ilgili bir röportajda Zucman, “İnsanların ekonomiyi nasıl analiz ettiği konusunda bir paradigma değişikliği olacağını düşünüyorum” dedi. “Daha önce sadece büyüme hakkında konuşuyorduk çünkü eşitsizliğe dair bir veri yoktu. Bence bu araç konuşmayı değiştirecek. Son söz bu demiyorum. Bu ilk adım. Bu bir prototip.”
<saat/>
Başka yerde
Michigan Üniversitesi’nden Robert Schultz ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’ndeki Sloan Yönetim Okulu’ndan Anna Stansbury’nin araştırmasına göre, ekonomi, temel ölçütlerle doktora veren başlıca çalışma alanları arasında sosyoekonomik açıdan en az çeşitliliğe sahip alan. 2010 ve 2018 yılları arasında ABD doğumlu doktora sahipleri arasında, sadece yüzde 14’ünün lisans veya daha yüksek dereceli bir ebeveyni yoktu ve yüzde 65’inin en az bir yüksek lisans derecesine sahip ebeveyni vardı.
Her iki önlemle de ekonomi, mühendislik ve matematik dahil olmak üzere diğer herhangi bir ana alandan daha az çeşitliydi. En üst sıradaki programların daha az çeşitli olduğunu buldular. Araştırmacılar, araştırmalarını ABD’de doğan (ekonomideki toplamın yaklaşık yüzde 30’unu oluşturan) Doktoralarla sınırlandırdı çünkü ebeveyn eğitiminin diğer ülkelerdeki sosyoekonomik durum için farklı etkileri var.
<saat/>
Günün alıntısı
“Tarım işçileri tarım aletleri değildir; Kullanılıp atılacak yük hayvanları değiller.”
— Cesar Chavez, 1984’te Commonwealth Club of California’ya bir konuşmada
Geri bildiriminiz var mı? [email protected] adresine bir not gönderin.