Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinden topluluk maskeleme için yeni yönergeler memnuniyetle karşılanan bir değişikliktir. Makul, iyi zamanlanmış ve ABD’nin pandemik müdahalesine rehberlik etmesi gereken bilimle tutarlılar. Ayrıca insanların, kurumların ve hükümetlerin koronavirüse nasıl tepki vermesi gerektiği konusunda bir dönüm noktası oluşturuyorlar.
CDC, yalnızca toplumdaki koronavirüs vakalarına güvenmekten uzaklaşıyor ve hastane kapasitesinin yanı sıra ciddi hastalık düzeylerine ilişkin verileri içeren daha geniş bir risk görünümüne doğru kayıyor. Ajansın yeni rehberliği, ilçeleri kötü sonuçlar için düşük, orta veya yüksek risk olarak kategorize eden bir sistem kullanıyor ve CDC, yüksek riskli bölgelerdeki kişilerin halka açık kapalı ortamlarda maske takmalarını tavsiye ediyor. Bu kategorileri hesaplamak için CDC, basit vaka sayılarının ötesinde birden fazla metrik kullanıyor; daha da önemlisi, sağlık sistemi kapasitesi. Yeni sistemde, ABD nüfusunun yüzde 70’inden fazlası şu anda düşük veya orta topluluk riski olan bir bölgede bulunuyor.
Bu değişiklik, önceki rehberlikten keskin bir kopuş gibi görünebilir ve bazı yönlerden öyle. Ancak pandeminin bu noktasında, değişiklik de tamamen uygundur.
Bir virüs ve bir popülasyon, farklı zamanlarda popülasyon çapında farklı risk profilleri oluşturan mutasyonlar ve katman bağışıklığı ile baş döndürücü bir dinamik sistemde etkileşime girer. Politika, bu faktörlerin ne zaman yeni yaklaşımları haklı çıkaracak kadar değiştiğini anlar ve kabul etmelidir.
Omicron, iki yıl önce kıyılarımıza gelen koronavirüs varyantından çok farklıdır. Ve nüfus da farklı: Amerikalıların büyük bir çoğunluğu şimdi aşılanmış veya yakın zamanda enfekte olmuş durumda. Etkili tedaviler daha yaygın hale geliyor ve tam olarak hastalık çok öldürücü olduğu için, bakıcılar hastane kapasitesinin daralması karşısında bile onu tedavi etmede savaşta kazanılmış deneyime sahipler.
Yaklaşık iki yıldır ulusal Covid-19 rehberliğini yeni vaka sayılarına dayandırmak mantıklı geldi. Sağlık uzmanları, bu vakaların güvenilir bir oranının hastaneye yatışlarla sonuçlanacağını ve bu hastaneye yatışların bir kısmının ölümlere yol açacağını biliyorlardı. Pandeminin çoğu için vakalar ve şiddetli hastalıklar arasında sıkı bir bağlantı vardı: Vakalar hızla arttıkça hastaneler güvenilir bir şekilde dolacak ve kısa süre sonra ölümler takip edecekti. Vakalar, hastaneye yatışlar ve ölümler arasındaki bu bağlantı, maske takma, kalabalıktan kaçınma ve yaygın testler gibi halk sağlığı önlemleri yoluyla enfeksiyonları en aza indirmeye yönelik rehberliğin temel taşıydı.
Ancak Omicron dalgalanması her şeyi değiştirdi. Varyant, ABD nüfusunun daha büyük bir bölümünün ya aşılama ya da yeni enfeksiyon nedeniyle bir miktar bağışıklığa sahip olduğu zaman geldi. Omicron ayrıca yüksek derecede bağışıklıktan kaçınmaya sahip olduğundan, enfekte olan birçok insan daha önce Covid’e sahipti veya aşılandı ve hatta güçlendirildi, bu da ciddi hastalığa yakalanma olasılıklarının çok daha düşük olduğu anlamına geliyordu. Ve son olarak, önceki Delta ile karşılaştırıldığında, Omicron varyantı, aşılanmamış veya takviye edilmemiş bireyler için hala oldukça ölümcül olmasına rağmen, doğası gereği biraz daha az şiddetli görünmektedir. Sonuç olarak, Omicron vakalarda çok büyük bir artışa neden oldu ve ardından CDC’nin şu anda yanıt verdiği çok farklı bir gerçeklik bıraktı.
Bugün, yüksek derecede nüfus bağışıklığı olduğu için, virüsün ciddi hastalığa ve ölüme neden olma yeteneği çok daha değişkendir. Bir ay önce aşılanmış biri, 18 ay önce bir enfeksiyondan kurtulan biri kadar şiddetli hastalığa karşı savunmasız değildir. Bugün Massachusetts’te 1.000 enfeksiyon varsa, ciddi hastalığa dönüşecek olanların sayısı, bireylerin aşılanmış, güçlendirilmiş, daha önce enfekte veya immünolojik olarak naif (yani daha önce enfekte veya aşılanmamış) olmasına bağlıdır. Bu dört kategorinin karışımı, ülke genelinde önemli ölçüde değişmektedir. Bu nedenle, riski dikte etmek için tamamen vakalara güvenmek artık mantıklı değil ve hastaneye yatışlar gibi ciddi hastalık seviyeleri ölçümlerine geçmek çok daha uygun.
Bazı yerlerde çok sayıda hastane yatağı ve personeli vardır ve bu nedenle hastaneye yatışlar, kapasitesi çok daha az olan yerlerde olduğu gibi aynı strese neden olmaz. Kişi başına çok daha az kaynağın olduğu kırsal Ohio’ya karşı birçok büyük hastanesi olan Boston gibi bir şehir düşünün. Bu bağlamda, Boston’daki hastaneye yatışların artması, Ohio kırsalındakinden daha az korkunç sonuçlara sahiptir. Hastane kapasitesi , sadece Covid-19 hastalarının bakımı için değil, hastanelerin normal şartlar altında sağladığı tüm temel hizmetleri güvence altına almak için de çok önemlidir . Covid dalgalanmalarının trajedilerinden biri, hastaneler gerildiğinde kalp krizi, araba kazası yaralanmaları, apandisit, kanser veya tedavi edilmesi gereken sayısız diğer rahatsızlıkları olan hastalara artık yüksek kaliteli bakım sağlayamamalarıdır. Bu nedenle, sağlık hizmeti kapasitesine çok dikkat etmek, bu kapasitede büyük farklılıklar olan bir ulusta hoş bir değişiklik.
Covid-19 vakalarındaki artışlar, vakalar ile hastaneye yatışlar ve ölümler arasındaki bağlantı çok daha zayıf ve değişken hale gelmesine rağmen hala önemli bir erken uyarı sinyalidir. Vakalar hala şiddetli hastalıktan önce geliyor. Ve tabii ki, özellikle aşılanmamış kişilerde vakalar hala uzun vadeli komplikasyonlara neden olabilir. Bu nedenle, vaka sayılarına göz kulak olmak ve bunları metrik yönlendirme politikası portföyünün bir parçası olarak kullanmak, CDC’nin yaptığı gibi önemini korumaktadır.
CDC’nin bu gibi anlardaki rolü tavsiye niteliğindedir. Ajans, yapılacak doğru şey konusunda rehberlik sağlar, ancak bu rehberliği uygun gördükleri şekilde kullanmak seçilmiş yetkililere ve yerel sağlık departmanlarına bağlıdır. Birçok lider, Cumhuriyetçiler ve Demokratlar, bugün CDC’nin tavsiye ettiği adımların versiyonlarını çoktan aldı. CDC’nin ona güvenen politika yapıcılar için güvenilir ve yararlı kalması için, gerçekler değiştiğinde kılavuzunu güncellemeye ve Amerikalıların tavsiyelere uyma yeteneklerinin nerede olduğunu hesaba katmaya istekli olması gerekir. Hastane kapasitesinin sınırlı olduğu yüksek riskli bölgelerde maske takmanın önemini vurgularken, hastalığın hafif olduğu bölgelerde maske takmaya zorlamamak doğru dengeyi sağlıyor.
Amerikalılar pandeminin bu yeni aşamasına girerken, maskeleme, test etme ve toplantılardan kaçınma gibi hafifletme çabaları, özellikle başka bir dalgalanma tehdidi olduğunda, hastalığın yayılmasını yönetmek için önemli araçlar olmaya devam edecek. Bu araçları kullanma şeklimizi değiştirmek – ne zaman çekip ne zaman kaldıracağımızı – bir pandemiyi etkili bir şekilde yönetmenin kritik bir parçası. CDC’nin yeni rehberliği, pandeminin bu noktasında en önemli ölçütlere odaklanarak tam da bunu yapıyor.
Dr. Ashish K. Jha, Brown Üniversitesi Halk Sağlığı Okulu’nun dekanıdır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
CDC, yalnızca toplumdaki koronavirüs vakalarına güvenmekten uzaklaşıyor ve hastane kapasitesinin yanı sıra ciddi hastalık düzeylerine ilişkin verileri içeren daha geniş bir risk görünümüne doğru kayıyor. Ajansın yeni rehberliği, ilçeleri kötü sonuçlar için düşük, orta veya yüksek risk olarak kategorize eden bir sistem kullanıyor ve CDC, yüksek riskli bölgelerdeki kişilerin halka açık kapalı ortamlarda maske takmalarını tavsiye ediyor. Bu kategorileri hesaplamak için CDC, basit vaka sayılarının ötesinde birden fazla metrik kullanıyor; daha da önemlisi, sağlık sistemi kapasitesi. Yeni sistemde, ABD nüfusunun yüzde 70’inden fazlası şu anda düşük veya orta topluluk riski olan bir bölgede bulunuyor.
Bu değişiklik, önceki rehberlikten keskin bir kopuş gibi görünebilir ve bazı yönlerden öyle. Ancak pandeminin bu noktasında, değişiklik de tamamen uygundur.
Bir virüs ve bir popülasyon, farklı zamanlarda popülasyon çapında farklı risk profilleri oluşturan mutasyonlar ve katman bağışıklığı ile baş döndürücü bir dinamik sistemde etkileşime girer. Politika, bu faktörlerin ne zaman yeni yaklaşımları haklı çıkaracak kadar değiştiğini anlar ve kabul etmelidir.
Omicron, iki yıl önce kıyılarımıza gelen koronavirüs varyantından çok farklıdır. Ve nüfus da farklı: Amerikalıların büyük bir çoğunluğu şimdi aşılanmış veya yakın zamanda enfekte olmuş durumda. Etkili tedaviler daha yaygın hale geliyor ve tam olarak hastalık çok öldürücü olduğu için, bakıcılar hastane kapasitesinin daralması karşısında bile onu tedavi etmede savaşta kazanılmış deneyime sahipler.
Yaklaşık iki yıldır ulusal Covid-19 rehberliğini yeni vaka sayılarına dayandırmak mantıklı geldi. Sağlık uzmanları, bu vakaların güvenilir bir oranının hastaneye yatışlarla sonuçlanacağını ve bu hastaneye yatışların bir kısmının ölümlere yol açacağını biliyorlardı. Pandeminin çoğu için vakalar ve şiddetli hastalıklar arasında sıkı bir bağlantı vardı: Vakalar hızla arttıkça hastaneler güvenilir bir şekilde dolacak ve kısa süre sonra ölümler takip edecekti. Vakalar, hastaneye yatışlar ve ölümler arasındaki bu bağlantı, maske takma, kalabalıktan kaçınma ve yaygın testler gibi halk sağlığı önlemleri yoluyla enfeksiyonları en aza indirmeye yönelik rehberliğin temel taşıydı.
Ancak Omicron dalgalanması her şeyi değiştirdi. Varyant, ABD nüfusunun daha büyük bir bölümünün ya aşılama ya da yeni enfeksiyon nedeniyle bir miktar bağışıklığa sahip olduğu zaman geldi. Omicron ayrıca yüksek derecede bağışıklıktan kaçınmaya sahip olduğundan, enfekte olan birçok insan daha önce Covid’e sahipti veya aşılandı ve hatta güçlendirildi, bu da ciddi hastalığa yakalanma olasılıklarının çok daha düşük olduğu anlamına geliyordu. Ve son olarak, önceki Delta ile karşılaştırıldığında, Omicron varyantı, aşılanmamış veya takviye edilmemiş bireyler için hala oldukça ölümcül olmasına rağmen, doğası gereği biraz daha az şiddetli görünmektedir. Sonuç olarak, Omicron vakalarda çok büyük bir artışa neden oldu ve ardından CDC’nin şu anda yanıt verdiği çok farklı bir gerçeklik bıraktı.
Bugün, yüksek derecede nüfus bağışıklığı olduğu için, virüsün ciddi hastalığa ve ölüme neden olma yeteneği çok daha değişkendir. Bir ay önce aşılanmış biri, 18 ay önce bir enfeksiyondan kurtulan biri kadar şiddetli hastalığa karşı savunmasız değildir. Bugün Massachusetts’te 1.000 enfeksiyon varsa, ciddi hastalığa dönüşecek olanların sayısı, bireylerin aşılanmış, güçlendirilmiş, daha önce enfekte veya immünolojik olarak naif (yani daha önce enfekte veya aşılanmamış) olmasına bağlıdır. Bu dört kategorinin karışımı, ülke genelinde önemli ölçüde değişmektedir. Bu nedenle, riski dikte etmek için tamamen vakalara güvenmek artık mantıklı değil ve hastaneye yatışlar gibi ciddi hastalık seviyeleri ölçümlerine geçmek çok daha uygun.
Bazı yerlerde çok sayıda hastane yatağı ve personeli vardır ve bu nedenle hastaneye yatışlar, kapasitesi çok daha az olan yerlerde olduğu gibi aynı strese neden olmaz. Kişi başına çok daha az kaynağın olduğu kırsal Ohio’ya karşı birçok büyük hastanesi olan Boston gibi bir şehir düşünün. Bu bağlamda, Boston’daki hastaneye yatışların artması, Ohio kırsalındakinden daha az korkunç sonuçlara sahiptir. Hastane kapasitesi , sadece Covid-19 hastalarının bakımı için değil, hastanelerin normal şartlar altında sağladığı tüm temel hizmetleri güvence altına almak için de çok önemlidir . Covid dalgalanmalarının trajedilerinden biri, hastaneler gerildiğinde kalp krizi, araba kazası yaralanmaları, apandisit, kanser veya tedavi edilmesi gereken sayısız diğer rahatsızlıkları olan hastalara artık yüksek kaliteli bakım sağlayamamalarıdır. Bu nedenle, sağlık hizmeti kapasitesine çok dikkat etmek, bu kapasitede büyük farklılıklar olan bir ulusta hoş bir değişiklik.
Covid-19 vakalarındaki artışlar, vakalar ile hastaneye yatışlar ve ölümler arasındaki bağlantı çok daha zayıf ve değişken hale gelmesine rağmen hala önemli bir erken uyarı sinyalidir. Vakalar hala şiddetli hastalıktan önce geliyor. Ve tabii ki, özellikle aşılanmamış kişilerde vakalar hala uzun vadeli komplikasyonlara neden olabilir. Bu nedenle, vaka sayılarına göz kulak olmak ve bunları metrik yönlendirme politikası portföyünün bir parçası olarak kullanmak, CDC’nin yaptığı gibi önemini korumaktadır.
CDC’nin bu gibi anlardaki rolü tavsiye niteliğindedir. Ajans, yapılacak doğru şey konusunda rehberlik sağlar, ancak bu rehberliği uygun gördükleri şekilde kullanmak seçilmiş yetkililere ve yerel sağlık departmanlarına bağlıdır. Birçok lider, Cumhuriyetçiler ve Demokratlar, bugün CDC’nin tavsiye ettiği adımların versiyonlarını çoktan aldı. CDC’nin ona güvenen politika yapıcılar için güvenilir ve yararlı kalması için, gerçekler değiştiğinde kılavuzunu güncellemeye ve Amerikalıların tavsiyelere uyma yeteneklerinin nerede olduğunu hesaba katmaya istekli olması gerekir. Hastane kapasitesinin sınırlı olduğu yüksek riskli bölgelerde maske takmanın önemini vurgularken, hastalığın hafif olduğu bölgelerde maske takmaya zorlamamak doğru dengeyi sağlıyor.
Amerikalılar pandeminin bu yeni aşamasına girerken, maskeleme, test etme ve toplantılardan kaçınma gibi hafifletme çabaları, özellikle başka bir dalgalanma tehdidi olduğunda, hastalığın yayılmasını yönetmek için önemli araçlar olmaya devam edecek. Bu araçları kullanma şeklimizi değiştirmek – ne zaman çekip ne zaman kaldıracağımızı – bir pandemiyi etkili bir şekilde yönetmenin kritik bir parçası. CDC’nin yeni rehberliği, pandeminin bu noktasında en önemli ölçütlere odaklanarak tam da bunu yapıyor.
Dr. Ashish K. Jha, Brown Üniversitesi Halk Sağlığı Okulu’nun dekanıdır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .