Şarkıcı-söz yazarı Michael Hurley 24 yaşındayken Moe Asch ona 100 dolar verdi ve ikinci albümünü yapmasını söyledi. Bir daha hiç konuşmadılar.
1965’ti ve Asch, New York’un halk canlanmasının 60 yaşındaki bir temsilcisiydi. Folkways etiketinin kurucusu olarak Asch, Pete Seeger ve Lead Belly’nin kayıtlarını ve ayrıca Harry Smith ve Alan Lomax’ın temel koleksiyonlarını yayınlamıştı. Ancak Hurley, Delaware Nehri’nin kırsal Pennsylvania tarafından gelen huysuz bir gezgindi. Şarap, çay poşetleri ve kurt adamlarla ilgili evde kaydettiği, gürültüyle dolu ilk şarkısını Folkways’de yayınlamıştı. Asch ona parayı almasını ve uygun stüdyolarda takibini kesmesini emretti.
“Şimdi farklı bir durumdu,” dedi 79 yaşındaki Hurley, Astoria, Oregon yakınlarındaki evinin darmadağın mutfağında dolaşırken telsiz telefonuyla alay ederek yakın zamanda yaptığı bir röportajda. “Bir stüdyo rezervasyonu yapmaktan hala rahatsızım, ruh hali. Evde kayıt yapabiliyorsan, orada yaşıyorsun. ”
Hurley, faturaları ödemek için Asch’in parasını kullandı; beş yıl sonra, ikinci LP’sini yatak odasında başka bir plak şirketi için kaydetti. “Ben her zaman çok pratiktim,” dedi gülerek.
Başkasının koduna göre çalışma konusundaki bu isteksizlik, Amerikan halk müziğinin en uzun süredir ayakta kalan ve vizyonerlerinden biri olan Hurley’in inatçı idealizminin somut bir örneğidir. Hurley, altmış yıldır tutkularını, sorunlarını ve meraklı tercihlerini, genellikle kendi yaptığı veya kendi çıkardığı birkaç düzine albümde kronikleştirdi. Güvenilir tuhaflığı ve kendine güveni, onu ülkedeki şarkı yazarları ve indie rock’ın halk saçakları için manevi bir ata ve yaşlı bir müttefik haline getirdi. Cat Power, Hiss Golden Messenger ve Yo La Tengo Hurley’i ele aldı; diğerleri ona “bizim Bob Dylan’ımız” dedi. ”
Söz yazarı Will Oldham, Kentucky’deki evinden telefonla, “Nakarat, ‘Michael Hurley ne yapardı?'” dedi. “Onun arzusunun miktarı sürdürülebilir görünüyor. ”
Hurley, beş yıllık bir aradan sonra, 80. doğum gününe iki haftadan az bir süre kala, Cuma günü “The Time of the Foxgloves”ı yayınlayacak. İçkiye ya da kır çiçeklerine övgüler yağdıran ve şehvet ya da ölümle ilgili düzenbaz uyarılardan oluşan kaygılı bir taşra parçası, sadece kendisi için şarkı söylese bile nadiren umursayan bir sanatçı için uygun bir kapak taşıdır. “Müzikte kariyer yapmayı hiç düşünmedim” dedi. “Yaptığım şey saçmalamak – ve ondan kurtulmaya çalışmak. ”
Hurley’nin müzikle olan afacan ilişkisi hafızasından çok daha eskilere dayanıyor. Küçükken, ablaları onu bir 78-r’ye kaldırdı. P. m. pikap ve o ciyaklarken onu döndürdü. İlk şarkısını 5 yaşında, bir halat salınımının altındaki bir tahtanın üzerinde dururken, Butch adlı bir yolcunun yakalamak için mücadele ettiği bir uçak olduğunu hayal ederek yazdı. Hala istek üzerine şarkı söylüyor.
Aile pikniklerde şarkı söyledi ve devasa bir AM konsolunun etrafında toplandı. Hurley 16 yaşındayken, kız kardeşlerinin erkek arkadaşlarından biri, üniversiteye giderken arkasında bir gitar bıraktı. Hurley şarkı kitaplarını karıştırdı, akortlamayı anlamadan neler yapabileceğini öğrendi.
“Hemen bir şeyler uydurmaya başladım” dedi, ilgileneceği bir şey olana kadar yumuşak ve yavaş konuşan Hurley. “Doğru yolu bilmiyorsan, kendi bildiğin gibi yaparsın. Bazen, bu size daha iyi bir şarkı verir. ”
Hurley, “Müzik kariyerini hiç düşünmedim” dedi. “Yaptığım şey saçmalamak – ve ondan kurtulmaya çalışmak. ” Kredi. . . The New York Times için Matsuda olacak
Bu gitar telkini, 60’ların ve New York’un halk rönesansının başlangıcına denk geldi. Bucks County, Penn’de hala bir gençken. , Hurley, şehrin kuzeydoğusuna 90 dakika uzaklıkta sık sık içki kaçakçılığı yaptı ve arkadaşlarının dairelerine çarptı. Genellikle bu ünlü canlanmayla anılan o, altmış yıl sonra bu fikre kızdı. O sahneye katılmaktansa, terk edilmiş bir dış mekan kanepesinde oturup bir litre bira ve salamlı sandviçle izleyen insanlarla daha çok ilgileniyordu, diye ısrar etti.
1962 yazında, Jesse Colin Young ve Hurley de dahil olmak üzere diğer “Bucks County Boys” kadrosu, Pennsylvania’da bir evi paylaştı. Genç, restoran işiyle kirayı ödedi; Bu arada Hurley, Tetley çay poşetlerini yeniden kullandığı boğucu tavan arasına tavandaki bir delikten yalpalayarak girdi. Diyetine yaptığı övgü, “Çay Şarkısı”, Young’ı tuhaf bir yeteneğin yukarıda tünemiş olduğuna ikna etti.
Young, Güney Carolina’daki evinden, “Hepimiz farklı yönlerde canlanıyorduk” dedi. “Tavan arasından çıkan, benimkinden çok farklı, harika bir şekilde ilginç bir bakış açısına sahip, tam anlamıyla şekillendirilmiş bir şarkı yazarıydı. ”
Young ve Hurley’in yolları kısa sürede büyük ölçüde ayrıldı. Young, rock grubu Youngbloods ile ünlü oldu. Hurley, Folkways’deki ilk çıkışını, o zamanki karısı Pasta Hurley ile Meksika’ya kaçarak tanıttı. (TheNew York Timespanned’de oradaydı. ) “Bir kaydınız varsa, tur atmanız gerektiğini bilmiyordum” dedi.
Hurley, Asch’in parasını aldıktan sonra yıllarca Boston yakınlarında tuhaf işler yaptı. 70’ler başladığında, Young küçük dairesine habersiz geldi. , yedekte kayıt ekipmanı. Warner Brothers, Youngbloods’a Raccoon etiketini vermişti ve Hurley, Young’ın önceliğiydi. Hurley kıkırdayarak, “Ünlü olursam komik olacağını düşündüler – fena fikir değil,” dedi.
Hurley, Raccoon için iki albüm çıkardı, ancak plak şirketi üçüncüyü bitiremeden katlandı. Bu LP’ler, 1986’ya kadar yaşadığı Vermont’taki kayak kasabası konserleri için fiili kartvizitler haline geldi. Uygun bir kariyere sahip başka fırçalar da vardı, Rounder Records’ta yakın arkadaşlarıyla neşeli bir çılgın işbirliğini içeren bir görev gibi. Kutsal Modal Yuvarlayıcılar.
Yine de Hurley, rock virtüözlerini bir destek grubu olarak işe almasını öneren müzik yöneticilerine veya Avrupa basını için bir Amerikan serserisini canlandırmasını isteyen bir Alman organizatörüne karşı çıktı. 80’ler ve 90’lar boyunca her birkaç yılda bir, kendi plak şirketi Bellemeade Phonics’ten başka bir albüm çıkardı. LP’leri, Boone ve Jocko adlı kurtlar veya gülümseyen römorkörler gibi kendi çizgi romanlarında yıllarca çizdiği karakterlerin sürrealist resimleriyle süsledi.
Hurley’in sesleri, trendlere karşı her zaman blues ve bluegrass arasındaki süreklilikte dans etti. Karakterler ve tüm şarkılar tekrar etti. Süreci, temel unsurları yeni sonuçlarla yeniden birleştiren caz gruplarıyla karşılaştırdı.
“Çocukken bir şeyden hoşlandıysam, yine de severim,” dedi övünerek. “Bir rutin var ama battaniyeyi çekip tozu silkiyorsun. Bu, olasılıklar üzerine bir alıştırmadır. ”
Milenyumun başlarında, tıpkı Hurley’in bir düzine eyalette bir süre sonra Oregon’a yerleşmesi gibi, bir tür canlanması o kadar tuhaftı ki, vaftiz edilen “ucube-halk” onu öncüsü olarak kabul etti. Bir dizi yeniden baskı, kapsamlı röportajlar ve hatta kısa bir belgesel ona genç izleyiciler kazandırdı. Bir sahne bayrak taşıyıcısı olan Devendra Banhart, kayıtları doğrudan Hurley’den sipariş ettiğini ve içine doldurulmuş çizgi romanlar tarafından sersemletildiğini hatırladı. Hurley’nin hayatı ve işi arasındaki bağlantı açıktı.
Banhart telefonla “Sadece plak satmak için bir karakter yaratmadı” dedi. “Onu hayata geçirmekten zevk almak için kendi dünyasını yaratmıştır. ”
Mike Quinn de o anın Hurley’e dönmüş haliydi. Philadelphia plak dükkanında çalışırken, Hurley’in ilk çıkışının 2002’de yeniden yayınlandığını duydu ve daha fazla satın almaya başladı. Hurley’in şarkılarında samimiyet ve aptallığın aynı alanı paylaşabileceğini fark etti. Quinn’in No Quarter etiketi büyüdükçe, Hurley dilek listesine tırmandı.
No Quarter gitaristi Nathan Salsburg, Hurley’nin Kentucky’de onunla ve Oldham’la kayıt yapmayı umduğunu söylediğinde, Quinn yardım teklif etti. Sokağa çıkma yasağı planlarını bozduğunda, Hurley bir stüdyo seansını çok mu kaçırdığını merak etti. Quinn, Hayal kırıklıklarını hissedebiliyordum, dedi.
Ancak Hurley, seksen yılı aşkın bir süredir edindiği hobilerle vakit geçirdi – evde yetiştirilen elmaları fermente etmek, antika radyoları incelemek, 1973 Dodge Coronet’ine bakmak, hardal yeşillikleri yetiştirmek. Bu yılın Haziran ayında, iki dönüm arazisini geçmekle tehdit eden böğürtlen çalılarını budarken, müzik festivallerine hasret duymaya başladı. Ne de olsa bir düzine yıl boyunca Ohio’daki Nelsonville Müzik Festivali’nde oynamıştı, hatta orada Merle Haggard ile tanışmıştı. Orada işleri için değil, keyif için çalan genç müzisyenler, ona ilk mutlu günlerini hatırlattı.
Yepyeni bir şarkı — Nelsonville’e yaptığı övgü, “Festival İçin Burada mısınız?” – kafasına parladı. İçeri koştu ve makaradan makaraya rekor bastı. Kaseti haftalar sonra bir Astoria stüdyosuna götürdü ve arkadaşlarından birlikte oynamalarını istedi. Komşularının ikiz kemanları o kadar doğru geliyordu ki, şarkı “The Time of the Foxgloves”la başlıyordu, sanki Hurley kapıdan geçmek için tüm karantinayı beklemişti.
“Evde en uygun zamanlarda kayıt yapabilirsiniz — anında,” dedi, sanki Moe Asch’ın parasını almış gibi. “Böyle yakaladım. ”
Bir Michael Hurley Astarı
Altmış yıllık derinliğe sahip herhangi bir diskografiyi araştırmak, özellikle etiketler arasında dağılmış durumdayken göz korkutucu olabilir. En sevdiği konulardan beşi hakkında beş şarkıyla başlamayı deneyin: içki, ayrılık, seks, kurtlar ve herkes için sanat.
“Kurt adam” (1971)
Hurley ilk albümünü bitirdi ve ikinci albümüne herkesin içindeki canavara karşı bu radikal empati ifadesi ile başladı. Onu o kadar çok LP’sine dahil etti ki, kendi trajik marşı haline geldi. Bonus: Cat Power’ın yıkıcı etkisi Hurley için bin yıllık bir nimetti.
“Sanırım Hareket Edeceğim” (1980) )
Hurley gitmeye hazır olduğunda, “döşeme tahtaları üzerime geliyor” dedi. Bu ayrılık şarkısı, yaklaşık üç dakika içinde yaşadığı her güzel duyguyla birlikte acı ve kötü bir hal alıyor.
“Bir Tasarım Boyadım” (1987) )
Hurley’in kataloğundaki en saf ezgilerden biri, bu onun kişisel dininin ilahisi gibi geliyor. Doğru hissettiren bir ilişki bulun ve tüm dünya tuvaliniz olabilir.
“Zaman Doğru” (2009)
Kendini suçlamaktan korktuğu için Hurley, aşk şarkılarının konuları hakkında fazla bir şey söylemez. Bu, platonik olanı bir kez ve herkes için geçme arzusu konusunda utangaç değil. Kur yaptıktan sonra gelenler için bir jingle.
“Bira, Bira ve Şarap” (2021)
Rolling Rock, sert elma şarabı, portakal Curaçao: Adını koy ve Hurley’nin muhtemelen onu içmekle ilgili bir hikayesi var. Her zevke ve sıcaklığa sahip bu alkolün yumuşak armonileri, hoş ve temiz bir gece içkisinin yatıştırıcı cazibesine sahiptir.
1965’ti ve Asch, New York’un halk canlanmasının 60 yaşındaki bir temsilcisiydi. Folkways etiketinin kurucusu olarak Asch, Pete Seeger ve Lead Belly’nin kayıtlarını ve ayrıca Harry Smith ve Alan Lomax’ın temel koleksiyonlarını yayınlamıştı. Ancak Hurley, Delaware Nehri’nin kırsal Pennsylvania tarafından gelen huysuz bir gezgindi. Şarap, çay poşetleri ve kurt adamlarla ilgili evde kaydettiği, gürültüyle dolu ilk şarkısını Folkways’de yayınlamıştı. Asch ona parayı almasını ve uygun stüdyolarda takibini kesmesini emretti.
“Şimdi farklı bir durumdu,” dedi 79 yaşındaki Hurley, Astoria, Oregon yakınlarındaki evinin darmadağın mutfağında dolaşırken telsiz telefonuyla alay ederek yakın zamanda yaptığı bir röportajda. “Bir stüdyo rezervasyonu yapmaktan hala rahatsızım, ruh hali. Evde kayıt yapabiliyorsan, orada yaşıyorsun. ”
Hurley, faturaları ödemek için Asch’in parasını kullandı; beş yıl sonra, ikinci LP’sini yatak odasında başka bir plak şirketi için kaydetti. “Ben her zaman çok pratiktim,” dedi gülerek.
Başkasının koduna göre çalışma konusundaki bu isteksizlik, Amerikan halk müziğinin en uzun süredir ayakta kalan ve vizyonerlerinden biri olan Hurley’in inatçı idealizminin somut bir örneğidir. Hurley, altmış yıldır tutkularını, sorunlarını ve meraklı tercihlerini, genellikle kendi yaptığı veya kendi çıkardığı birkaç düzine albümde kronikleştirdi. Güvenilir tuhaflığı ve kendine güveni, onu ülkedeki şarkı yazarları ve indie rock’ın halk saçakları için manevi bir ata ve yaşlı bir müttefik haline getirdi. Cat Power, Hiss Golden Messenger ve Yo La Tengo Hurley’i ele aldı; diğerleri ona “bizim Bob Dylan’ımız” dedi. ”
Söz yazarı Will Oldham, Kentucky’deki evinden telefonla, “Nakarat, ‘Michael Hurley ne yapardı?'” dedi. “Onun arzusunun miktarı sürdürülebilir görünüyor. ”
Hurley, beş yıllık bir aradan sonra, 80. doğum gününe iki haftadan az bir süre kala, Cuma günü “The Time of the Foxgloves”ı yayınlayacak. İçkiye ya da kır çiçeklerine övgüler yağdıran ve şehvet ya da ölümle ilgili düzenbaz uyarılardan oluşan kaygılı bir taşra parçası, sadece kendisi için şarkı söylese bile nadiren umursayan bir sanatçı için uygun bir kapak taşıdır. “Müzikte kariyer yapmayı hiç düşünmedim” dedi. “Yaptığım şey saçmalamak – ve ondan kurtulmaya çalışmak. ”
Hurley’nin müzikle olan afacan ilişkisi hafızasından çok daha eskilere dayanıyor. Küçükken, ablaları onu bir 78-r’ye kaldırdı. P. m. pikap ve o ciyaklarken onu döndürdü. İlk şarkısını 5 yaşında, bir halat salınımının altındaki bir tahtanın üzerinde dururken, Butch adlı bir yolcunun yakalamak için mücadele ettiği bir uçak olduğunu hayal ederek yazdı. Hala istek üzerine şarkı söylüyor.
Aile pikniklerde şarkı söyledi ve devasa bir AM konsolunun etrafında toplandı. Hurley 16 yaşındayken, kız kardeşlerinin erkek arkadaşlarından biri, üniversiteye giderken arkasında bir gitar bıraktı. Hurley şarkı kitaplarını karıştırdı, akortlamayı anlamadan neler yapabileceğini öğrendi.
“Hemen bir şeyler uydurmaya başladım” dedi, ilgileneceği bir şey olana kadar yumuşak ve yavaş konuşan Hurley. “Doğru yolu bilmiyorsan, kendi bildiğin gibi yaparsın. Bazen, bu size daha iyi bir şarkı verir. ”
Hurley, “Müzik kariyerini hiç düşünmedim” dedi. “Yaptığım şey saçmalamak – ve ondan kurtulmaya çalışmak. ” Kredi. . . The New York Times için Matsuda olacak
Bu gitar telkini, 60’ların ve New York’un halk rönesansının başlangıcına denk geldi. Bucks County, Penn’de hala bir gençken. , Hurley, şehrin kuzeydoğusuna 90 dakika uzaklıkta sık sık içki kaçakçılığı yaptı ve arkadaşlarının dairelerine çarptı. Genellikle bu ünlü canlanmayla anılan o, altmış yıl sonra bu fikre kızdı. O sahneye katılmaktansa, terk edilmiş bir dış mekan kanepesinde oturup bir litre bira ve salamlı sandviçle izleyen insanlarla daha çok ilgileniyordu, diye ısrar etti.
1962 yazında, Jesse Colin Young ve Hurley de dahil olmak üzere diğer “Bucks County Boys” kadrosu, Pennsylvania’da bir evi paylaştı. Genç, restoran işiyle kirayı ödedi; Bu arada Hurley, Tetley çay poşetlerini yeniden kullandığı boğucu tavan arasına tavandaki bir delikten yalpalayarak girdi. Diyetine yaptığı övgü, “Çay Şarkısı”, Young’ı tuhaf bir yeteneğin yukarıda tünemiş olduğuna ikna etti.
Young, Güney Carolina’daki evinden, “Hepimiz farklı yönlerde canlanıyorduk” dedi. “Tavan arasından çıkan, benimkinden çok farklı, harika bir şekilde ilginç bir bakış açısına sahip, tam anlamıyla şekillendirilmiş bir şarkı yazarıydı. ”
Young ve Hurley’in yolları kısa sürede büyük ölçüde ayrıldı. Young, rock grubu Youngbloods ile ünlü oldu. Hurley, Folkways’deki ilk çıkışını, o zamanki karısı Pasta Hurley ile Meksika’ya kaçarak tanıttı. (TheNew York Timespanned’de oradaydı. ) “Bir kaydınız varsa, tur atmanız gerektiğini bilmiyordum” dedi.
Hurley, Asch’in parasını aldıktan sonra yıllarca Boston yakınlarında tuhaf işler yaptı. 70’ler başladığında, Young küçük dairesine habersiz geldi. , yedekte kayıt ekipmanı. Warner Brothers, Youngbloods’a Raccoon etiketini vermişti ve Hurley, Young’ın önceliğiydi. Hurley kıkırdayarak, “Ünlü olursam komik olacağını düşündüler – fena fikir değil,” dedi.
Hurley, Raccoon için iki albüm çıkardı, ancak plak şirketi üçüncüyü bitiremeden katlandı. Bu LP’ler, 1986’ya kadar yaşadığı Vermont’taki kayak kasabası konserleri için fiili kartvizitler haline geldi. Uygun bir kariyere sahip başka fırçalar da vardı, Rounder Records’ta yakın arkadaşlarıyla neşeli bir çılgın işbirliğini içeren bir görev gibi. Kutsal Modal Yuvarlayıcılar.
Yine de Hurley, rock virtüözlerini bir destek grubu olarak işe almasını öneren müzik yöneticilerine veya Avrupa basını için bir Amerikan serserisini canlandırmasını isteyen bir Alman organizatörüne karşı çıktı. 80’ler ve 90’lar boyunca her birkaç yılda bir, kendi plak şirketi Bellemeade Phonics’ten başka bir albüm çıkardı. LP’leri, Boone ve Jocko adlı kurtlar veya gülümseyen römorkörler gibi kendi çizgi romanlarında yıllarca çizdiği karakterlerin sürrealist resimleriyle süsledi.
Hurley’in sesleri, trendlere karşı her zaman blues ve bluegrass arasındaki süreklilikte dans etti. Karakterler ve tüm şarkılar tekrar etti. Süreci, temel unsurları yeni sonuçlarla yeniden birleştiren caz gruplarıyla karşılaştırdı.
“Çocukken bir şeyden hoşlandıysam, yine de severim,” dedi övünerek. “Bir rutin var ama battaniyeyi çekip tozu silkiyorsun. Bu, olasılıklar üzerine bir alıştırmadır. ”
Milenyumun başlarında, tıpkı Hurley’in bir düzine eyalette bir süre sonra Oregon’a yerleşmesi gibi, bir tür canlanması o kadar tuhaftı ki, vaftiz edilen “ucube-halk” onu öncüsü olarak kabul etti. Bir dizi yeniden baskı, kapsamlı röportajlar ve hatta kısa bir belgesel ona genç izleyiciler kazandırdı. Bir sahne bayrak taşıyıcısı olan Devendra Banhart, kayıtları doğrudan Hurley’den sipariş ettiğini ve içine doldurulmuş çizgi romanlar tarafından sersemletildiğini hatırladı. Hurley’nin hayatı ve işi arasındaki bağlantı açıktı.
Banhart telefonla “Sadece plak satmak için bir karakter yaratmadı” dedi. “Onu hayata geçirmekten zevk almak için kendi dünyasını yaratmıştır. ”
Mike Quinn de o anın Hurley’e dönmüş haliydi. Philadelphia plak dükkanında çalışırken, Hurley’in ilk çıkışının 2002’de yeniden yayınlandığını duydu ve daha fazla satın almaya başladı. Hurley’in şarkılarında samimiyet ve aptallığın aynı alanı paylaşabileceğini fark etti. Quinn’in No Quarter etiketi büyüdükçe, Hurley dilek listesine tırmandı.
No Quarter gitaristi Nathan Salsburg, Hurley’nin Kentucky’de onunla ve Oldham’la kayıt yapmayı umduğunu söylediğinde, Quinn yardım teklif etti. Sokağa çıkma yasağı planlarını bozduğunda, Hurley bir stüdyo seansını çok mu kaçırdığını merak etti. Quinn, Hayal kırıklıklarını hissedebiliyordum, dedi.
Ancak Hurley, seksen yılı aşkın bir süredir edindiği hobilerle vakit geçirdi – evde yetiştirilen elmaları fermente etmek, antika radyoları incelemek, 1973 Dodge Coronet’ine bakmak, hardal yeşillikleri yetiştirmek. Bu yılın Haziran ayında, iki dönüm arazisini geçmekle tehdit eden böğürtlen çalılarını budarken, müzik festivallerine hasret duymaya başladı. Ne de olsa bir düzine yıl boyunca Ohio’daki Nelsonville Müzik Festivali’nde oynamıştı, hatta orada Merle Haggard ile tanışmıştı. Orada işleri için değil, keyif için çalan genç müzisyenler, ona ilk mutlu günlerini hatırlattı.
Yepyeni bir şarkı — Nelsonville’e yaptığı övgü, “Festival İçin Burada mısınız?” – kafasına parladı. İçeri koştu ve makaradan makaraya rekor bastı. Kaseti haftalar sonra bir Astoria stüdyosuna götürdü ve arkadaşlarından birlikte oynamalarını istedi. Komşularının ikiz kemanları o kadar doğru geliyordu ki, şarkı “The Time of the Foxgloves”la başlıyordu, sanki Hurley kapıdan geçmek için tüm karantinayı beklemişti.
“Evde en uygun zamanlarda kayıt yapabilirsiniz — anında,” dedi, sanki Moe Asch’ın parasını almış gibi. “Böyle yakaladım. ”
Bir Michael Hurley Astarı
Altmış yıllık derinliğe sahip herhangi bir diskografiyi araştırmak, özellikle etiketler arasında dağılmış durumdayken göz korkutucu olabilir. En sevdiği konulardan beşi hakkında beş şarkıyla başlamayı deneyin: içki, ayrılık, seks, kurtlar ve herkes için sanat.
“Kurt adam” (1971)
Hurley ilk albümünü bitirdi ve ikinci albümüne herkesin içindeki canavara karşı bu radikal empati ifadesi ile başladı. Onu o kadar çok LP’sine dahil etti ki, kendi trajik marşı haline geldi. Bonus: Cat Power’ın yıkıcı etkisi Hurley için bin yıllık bir nimetti.
“Sanırım Hareket Edeceğim” (1980) )
Hurley gitmeye hazır olduğunda, “döşeme tahtaları üzerime geliyor” dedi. Bu ayrılık şarkısı, yaklaşık üç dakika içinde yaşadığı her güzel duyguyla birlikte acı ve kötü bir hal alıyor.
“Bir Tasarım Boyadım” (1987) )
Hurley’in kataloğundaki en saf ezgilerden biri, bu onun kişisel dininin ilahisi gibi geliyor. Doğru hissettiren bir ilişki bulun ve tüm dünya tuvaliniz olabilir.
“Zaman Doğru” (2009)
Kendini suçlamaktan korktuğu için Hurley, aşk şarkılarının konuları hakkında fazla bir şey söylemez. Bu, platonik olanı bir kez ve herkes için geçme arzusu konusunda utangaç değil. Kur yaptıktan sonra gelenler için bir jingle.
“Bira, Bira ve Şarap” (2021)
Rolling Rock, sert elma şarabı, portakal Curaçao: Adını koy ve Hurley’nin muhtemelen onu içmekle ilgili bir hikayesi var. Her zevke ve sıcaklığa sahip bu alkolün yumuşak armonileri, hoş ve temiz bir gece içkisinin yatıştırıcı cazibesine sahiptir.