Piet Mondrian’ın mirasçıları, Hollandalı sanatçının Naziler tarafından “dejenere” sanat olarak el konulan ve müzenin “haksız mülkiyetinde” olduğunu iddia ettikleri bir tabloyu talep etmesi için Philadelphia Sanat Müzesi’ne dava açtı. yaklaşık 70 yıl önce hediye olarak aldı.
Soyut sanatın öncüsü Mondrian, 1926’da Paris’te yaşarken beyaz bir arka plana karşı iki siyah çizgi ve küçük bir mavi üçgenden oluşan “Mavili Kompozisyon” adlı eseri yaptı. sanatçı üretti.
Mondrian’ın varislerinin temsilcileri, bugün en az 100 milyon dolar değerinde olduğunu söylüyor.
Mondrian’ın Nazilerin 1937’de el koyduğu ve daha sonra satışa çıkardığı tablonun unvanını asla kaybetmediğini ve bu nedenle tablonun mülkiyetinin varislerinde kaldığını iddia ediyorlar.
Varisleri temsil eden New York hukuk firması Kaye Spiegler PLLC’den Lawrence M. Kaye, “Amerikan müzeleri artık koleksiyonlarında Nazilerin yağmaladığı sanat eserlerini bulundurmamalı” dedi. Dava, 10 Aralık’ta Philadelphia İlçe Medeni Hukuk Mahkemesi’nde açıldı.
Philadelphia Sanat Müzesi’nin direktörü ve CEO’su Timothy Rub, müzenin “Naziler tarafından yağmalanan sanat eserlerinin restorasyonunu tam olarak desteklediğini” ve II. , ve Çek Cumhuriyeti.
Ancak “Mavi ile Kompozisyon” söz konusu olduğunda Rub, ne Mondrian’ın ne de ilk varisi olarak adlandırdığı arkadaşının, ilk olarak özel bir koleksiyoncudan ödünç alınarak 1943’te müzeye gelen eser üzerinde hak iddia etmediğini söyledi.
Mondrian 1944’te New York’ta öldü ve tüm mülkünü yakın arkadaşı sanatçı Harry Holtzman’a bıraktı. Davacılar Holtzman’ın üç çocuğu.
“Neden şimdi?” Rub, mirasçıların iddiasını sordu. “Mülkiyet gerçekleri değişmedi. ”
Piet Mondrian, 1942’de. Kredi. . . Ullstein Bild, Getty Images aracılığıyla
Mondrian, “Mavili Kompozisyon”u tamamladıktan kısa bir süre sonra Alman sanat tarihçisi ve satıcısı Sophie Küppers’a emanet etmişti. Ertesi yıl, 1927’de Küppers Sovyetler Birliği’ne göç etti ve tabloyu koruma için Hannover’deki Provinzialmuseum’a bıraktı.
Fakat Naziler iktidara geldikten sonra Propaganda Bakanı Joseph Goebbels tarafından yönetilen Alman müzelerinden modern sanatın acımasız temizliğinde “Mavili Kompozisyon”a “dejenere” olarak el konuldu. Yaklaşık 100 müzeden 20.000’den fazla eser ele geçirildi ve Berlin’deki bir buğday silosunda saklandı. “Mavi ile Kompozisyon” hala onu “entartete Kunst” veya yozlaşmış sanat olarak tanımlayan envanter etiketini taşıyor.
Naziler tarafından yurtdışında pazarlanabilir olduğuna karar verilen tablo, daha sonra Adolf Hitler tarafından yabancı alıcılara “yozlaşmış” eserler satmak üzere atanan seçkin bir sanat tüccarı grubundan biri olan Karl Buchholz’a verildi. Buchholz, Amerika Birleşik Devletleri’nde satması için New York merkezli iş ortağı Curt Valentin’e gönderdi.
Valentin’in temas kurduğu potansiyel müşteriler arasında, Nazilerden kaçan ve Rhode Island Tasarım Okulu Müzesi’nin başkanı olan Hanover müzesinin eski müdürü Alexander Dorner da vardı. Dorner, bir zamanlar yönettiği müzeden el konulan eserleri satın almaya hevesliydi. Ancak Alman avukat Gunnar Schnabel ve kaynak araştırmacısı Monika Tatzkow’un mirasçıları için yaptığı araştırmaya göre, “Mavili Kompozisyon”un müzeye değil, özel bir kişiye ait olduğunu fark etti ve reddetti.
Valentin daha sonra onu 1939’da New York’lu bir koleksiyoncu olan Albert E. Gallatin’e sattı. Gallatin, ele geçirilmeden önce tablonun Hanover müzesine ait olduğuna inanmış gibi görünüyor. Alman müzelerinden el konulan sanat eserlerini satın alan ABD’li koleksiyonerlere yönelik kamuoyu eleştirileri karşısında, The New York Times’ta 29 Ekim 1939’da alıntılanarak, eğer Naziler bir gün devrilirse, “bu tabloların restore edilmesi öneriliyor. , eğer istenirse, bir zamanlar asıldıkları müzelere geri dönerler. ”
1938’de, İkinci Dünya Savaşı çıkmadan önce Paris’ten ayrılan Mondrian, Gallatin’in yaşadığı New York’ta sona erdi. Aralık 1939’da Gallatin’e şöyle yazdı: “Çalışmalarımdan oluşan sergiyi ve Hannover resmimin şimdi çok iyi yerleştirildiğini duyduğuma çok sevindim. Daha sonra, Philadelphia Sanat Müzesi’ndeki Rub’e göre, Mondrian’ın Gallatin’in sahipliğini kabul ettiğini ve kabul ettiğini gösteren kanıt olan Gallatin için tabloyu restore etmeyi kabul etti.
Ancak mirasçılar, II. Dünya Savaşı hala şiddetlenirken, Mondrian’ın Naziler tarafından ele geçirilen mülkler üzerinde geçerli bir iddiayı elinde tuttuğunu fark etmediğini, belki de yanlış bir şekilde iktidardaki Alman hükümetinin kamulaştırmalarının yasal olduğunu varsaydığını iddia ediyorlar. Aslında varisler, Nazi yasalarına göre bile Alman olmayan özel şahıslardan sanat eserlerine el konulmasının yasak olduğunu savunuyorlar.
“Buna hakkı olduğunu düşünmedi ve savaş bitmeden öldü” dedi varislerin avukatı Kaye.
Tabloyu ilk kez Philadelphia Sanat Müzesi’ne ödünç verdikten sonra Gallatin, 1952’de ölümü üzerine müzeye miras bıraktı.
Avukatlarından yapılan açıklamaya göre, mirasçılar resmin yasal mülkiyetini elinde tuttuklarını ancak Schnabel ve Tatzkow’un araştırmasıyla öğrendiler. Bulgularını öğrendikten sonra Holtzman ailesi, anlaşmazlığı mahkeme dışında çözmek için müzeye ilk kez 2018’de başvurdu.
Mirasçılardan biri olan Madalena Holtzman, “Haklarımızı uygulamak için yasal işlem yapmak zorunda kaldığımız için büyük hayal kırıklığına uğradık” dedi.
Soyut sanatın öncüsü Mondrian, 1926’da Paris’te yaşarken beyaz bir arka plana karşı iki siyah çizgi ve küçük bir mavi üçgenden oluşan “Mavili Kompozisyon” adlı eseri yaptı. sanatçı üretti.
Mondrian’ın varislerinin temsilcileri, bugün en az 100 milyon dolar değerinde olduğunu söylüyor.
Mondrian’ın Nazilerin 1937’de el koyduğu ve daha sonra satışa çıkardığı tablonun unvanını asla kaybetmediğini ve bu nedenle tablonun mülkiyetinin varislerinde kaldığını iddia ediyorlar.
Varisleri temsil eden New York hukuk firması Kaye Spiegler PLLC’den Lawrence M. Kaye, “Amerikan müzeleri artık koleksiyonlarında Nazilerin yağmaladığı sanat eserlerini bulundurmamalı” dedi. Dava, 10 Aralık’ta Philadelphia İlçe Medeni Hukuk Mahkemesi’nde açıldı.
Philadelphia Sanat Müzesi’nin direktörü ve CEO’su Timothy Rub, müzenin “Naziler tarafından yağmalanan sanat eserlerinin restorasyonunu tam olarak desteklediğini” ve II. , ve Çek Cumhuriyeti.
Ancak “Mavi ile Kompozisyon” söz konusu olduğunda Rub, ne Mondrian’ın ne de ilk varisi olarak adlandırdığı arkadaşının, ilk olarak özel bir koleksiyoncudan ödünç alınarak 1943’te müzeye gelen eser üzerinde hak iddia etmediğini söyledi.
Mondrian 1944’te New York’ta öldü ve tüm mülkünü yakın arkadaşı sanatçı Harry Holtzman’a bıraktı. Davacılar Holtzman’ın üç çocuğu.
“Neden şimdi?” Rub, mirasçıların iddiasını sordu. “Mülkiyet gerçekleri değişmedi. ”
Piet Mondrian, 1942’de. Kredi. . . Ullstein Bild, Getty Images aracılığıyla
Mondrian, “Mavili Kompozisyon”u tamamladıktan kısa bir süre sonra Alman sanat tarihçisi ve satıcısı Sophie Küppers’a emanet etmişti. Ertesi yıl, 1927’de Küppers Sovyetler Birliği’ne göç etti ve tabloyu koruma için Hannover’deki Provinzialmuseum’a bıraktı.
Fakat Naziler iktidara geldikten sonra Propaganda Bakanı Joseph Goebbels tarafından yönetilen Alman müzelerinden modern sanatın acımasız temizliğinde “Mavili Kompozisyon”a “dejenere” olarak el konuldu. Yaklaşık 100 müzeden 20.000’den fazla eser ele geçirildi ve Berlin’deki bir buğday silosunda saklandı. “Mavi ile Kompozisyon” hala onu “entartete Kunst” veya yozlaşmış sanat olarak tanımlayan envanter etiketini taşıyor.
Naziler tarafından yurtdışında pazarlanabilir olduğuna karar verilen tablo, daha sonra Adolf Hitler tarafından yabancı alıcılara “yozlaşmış” eserler satmak üzere atanan seçkin bir sanat tüccarı grubundan biri olan Karl Buchholz’a verildi. Buchholz, Amerika Birleşik Devletleri’nde satması için New York merkezli iş ortağı Curt Valentin’e gönderdi.
Valentin’in temas kurduğu potansiyel müşteriler arasında, Nazilerden kaçan ve Rhode Island Tasarım Okulu Müzesi’nin başkanı olan Hanover müzesinin eski müdürü Alexander Dorner da vardı. Dorner, bir zamanlar yönettiği müzeden el konulan eserleri satın almaya hevesliydi. Ancak Alman avukat Gunnar Schnabel ve kaynak araştırmacısı Monika Tatzkow’un mirasçıları için yaptığı araştırmaya göre, “Mavili Kompozisyon”un müzeye değil, özel bir kişiye ait olduğunu fark etti ve reddetti.
Valentin daha sonra onu 1939’da New York’lu bir koleksiyoncu olan Albert E. Gallatin’e sattı. Gallatin, ele geçirilmeden önce tablonun Hanover müzesine ait olduğuna inanmış gibi görünüyor. Alman müzelerinden el konulan sanat eserlerini satın alan ABD’li koleksiyonerlere yönelik kamuoyu eleştirileri karşısında, The New York Times’ta 29 Ekim 1939’da alıntılanarak, eğer Naziler bir gün devrilirse, “bu tabloların restore edilmesi öneriliyor. , eğer istenirse, bir zamanlar asıldıkları müzelere geri dönerler. ”
1938’de, İkinci Dünya Savaşı çıkmadan önce Paris’ten ayrılan Mondrian, Gallatin’in yaşadığı New York’ta sona erdi. Aralık 1939’da Gallatin’e şöyle yazdı: “Çalışmalarımdan oluşan sergiyi ve Hannover resmimin şimdi çok iyi yerleştirildiğini duyduğuma çok sevindim. Daha sonra, Philadelphia Sanat Müzesi’ndeki Rub’e göre, Mondrian’ın Gallatin’in sahipliğini kabul ettiğini ve kabul ettiğini gösteren kanıt olan Gallatin için tabloyu restore etmeyi kabul etti.
Ancak mirasçılar, II. Dünya Savaşı hala şiddetlenirken, Mondrian’ın Naziler tarafından ele geçirilen mülkler üzerinde geçerli bir iddiayı elinde tuttuğunu fark etmediğini, belki de yanlış bir şekilde iktidardaki Alman hükümetinin kamulaştırmalarının yasal olduğunu varsaydığını iddia ediyorlar. Aslında varisler, Nazi yasalarına göre bile Alman olmayan özel şahıslardan sanat eserlerine el konulmasının yasak olduğunu savunuyorlar.
“Buna hakkı olduğunu düşünmedi ve savaş bitmeden öldü” dedi varislerin avukatı Kaye.
Tabloyu ilk kez Philadelphia Sanat Müzesi’ne ödünç verdikten sonra Gallatin, 1952’de ölümü üzerine müzeye miras bıraktı.
Avukatlarından yapılan açıklamaya göre, mirasçılar resmin yasal mülkiyetini elinde tuttuklarını ancak Schnabel ve Tatzkow’un araştırmasıyla öğrendiler. Bulgularını öğrendikten sonra Holtzman ailesi, anlaşmazlığı mahkeme dışında çözmek için müzeye ilk kez 2018’de başvurdu.
Mirasçılardan biri olan Madalena Holtzman, “Haklarımızı uygulamak için yasal işlem yapmak zorunda kaldığımız için büyük hayal kırıklığına uğradık” dedi.