Konut cephesinde iyi haberlerin gelmesi zor. Tahliye moratoryumu sona erdi. Uzmanlar şimdi hızla artan ev fiyatlarının süresiz olarak artabileceğini tahmin ediyor. Bir Pew araştırmasına göre, bugün daha fazla Amerikalı yetişkin, suç, uyuşturucu veya Covid-19’dan ziyade uygun fiyatlı konutları toplumlarında büyük bir endişe olarak görüyor.
Ve merak etme. Uygun fiyatlı konut eksikliği, sağlık, eğitim, kamu güvenliği ve ekonomik fırsatlardaki ırksal ve diğer eşitsizliklerden ayrılamaz. New York, bir tahmine göre, şu anda ülkenin en ayrılmış eyaleti. Tesadüf değil, yaklaşık 650.000 uygun fiyatlı konut birimi açığı sadece Kaliforniya’nınki tarafından geçiliyor.
Sonra, tabii ki, Ocak ayında, oradaki kuşatılmış toplu konut otoritesinin sahibi olduğu aşırı kalabalık bir Philadelphia sıraevinde çıkan bir yangının 12 kişiyi öldürdüğü akıl almaz bir hafta vardı. Birkaç gün sonra, Güney Bronx’ta 1970’lerde özel mülkiyete ait olan Twin Parks North West’te bir ısıtıcının alev alması sonucu 17 kişi daha öldü.
İlerleme imkansız görünebilir.
Giovanni Pasanella, 1970’lerin başında Güney Bronx’ta açılan Twin Parks binalarından birinin mimarı. Kredi… Don Hogan Charles/The New York Times
Ancak yavaş yavaş, NIMBY direnişine rağmen, daha fazla eyalet tek aileli imar kurallarını geri alıyor ve bodrum daireleri, arka bahçe kulübeleri ve dönüştürülmüş garajlar anlamına gelen yardımcı konut birimlerini veya ADU’ları yasallaştırıyor. Geçen ay, New York’un yeni valisi Kathy Hochul, Eyaletteki konuşmasında ADÜ mevzuatını yayınladı.
Ve New York City’nin eski belediye başkanı Bill de Blasio, yıllarca mahalle yeniden imar çabalarını yalnızca düşük gelirli, çoğunluğun azınlık olduğu mahallelerde daha fazla sübvansiyonlu konut inşasını teşvik etmeye odakladı, görevdeki son günlerinde nihayet yeniden imar planlarını zorladı. büyük ölçüde beyaz, daha zengin semtlerden birkaçı. Bu, halefi Eric Adams’ın daha fazlasını yapması için kapıyı açtı. Century Foundation’dan Casey Berkovitz’in yakın zamanda yazdığı gibi, “daha adil bir gelecek” için temeller ortaya çıkıyor.
Yangınların ardından, Twin Parks’tan çok uzak olmayan Güney Bronx’ta bir veya iki yıl önce açılan birkaç uygun fiyatlı konut projesini gezdim. Onları görmeyi bekliyordum. Binalar kurulup çalışmaya başlamadan önce mimari hakkında yazmak bir tahmin oyunudur. Bir konut geliştirme hayatında birkaç yıl uzun bir süre değil, ancak kiracılara en azından taşınmış ve işlerin nasıl gittiği sorulabilir.
Metro viyadüğü 1490 Güney Bulvarı’ndan geçer; çift camlı pencereler gürültüyü kapatmaya yardımcı olur. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Geçen yılın başlarında, bölge sakinleri Crotona Park East semtinde 1490 Southern Boulevard’a yerleşmeye başladı. 10 katlı, 60 milyon dolarlık, 85.000 metrekarelik bir binada, çoğu eskiden evsiz olan yaşlılar için kalıcı olarak uygun fiyatlı 114 stüdyo ve tek yatak odası bulunuyor. Kadına ait bir işletme olan A Tipi Emlak Danışmanları, geliştirme ekibine liderlik etti. Kâr amacı gütmeyen Yahudi Yaşlanma Derneği şimdi mülkü işletmekte ve kurum içi akıl sağlığı, yasal ve diğer hizmetler sunmaktadır. Andrew Bernheimer mimardı.
1960’larda, sosyal hizmet sağlayıcılar ve otoparklarla çevrili bu site, dört üniteli bir apartman tarafından işgal edildi. Bir noktada mal sahibi ipoteği temerrüde düşürdü ve 70’lerde şehir mülkü devraldı. Ne yazık ki, nakit için zorlanan ve şehrin geri kalanıyla birlikte arazi değerlerinin düşüşünü izleyen New York, o zamanlar bu kadar çok terk edilmiş ve hacizli siteyi sattı. Son derece uygun fiyatlı konutların Bizans ekonomisi, kamu arazisinin katkısını içerir.
Bugün, şehir tarafından bağışlanan mülkler üzerine bazı mükemmel uygun fiyatlı konut projelerinin tohumlarını atan Konut Koruma ve Geliştirme Dairesi’nin envanterinde değerli birkaç büyük parsel kaldı. Geriye kalanlar çoğunlukla 1490 gibi bir metro viyadüğüne bakan ve kısmen bir kaya tırmanışı tarafından kapatılan küçük ve zor arazilerdir.
Neyse ki Bernheimer, zorlu siteler de dahil olmak üzere uygun fiyatlı geliştirmenin engel rotasına aşina olan yetenekli, becerikli bir mimardır.
Brooklyn merkezli Bernheimer Architecture’daki meslektaşlarıyla birlikte tasarladığı bina caddeden ve yükseltilmiş raylarda geçen metro arabalarından çarpıcı. Soluk sarımsı tuğlalardan oluşan sığ, girintili paneller, koyu emaye ve mat gri tuğlalardan oluşan bir cephede sepet örgüsü bir desen oluşturur. Girintiler daha pahalı süslemelerin işini yapıyor ve hareketli gölgeler oluşturuyor. Çift camlı pencereler trenlerin kargaşasını engelliyor.
1490 Güney Bulvarı’ndaki teras Manhattan manzaralıdır. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Geliştirmede bir oturma odası. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Lobiden bir görünüm. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Arkada ikinci kattaki bir bahçe kayanın üzerinde yüzüyor. Çatıya yakın bir teras ve spor salonu Manhattan silüetinin manzarasını sunmaktadır. İçeride, özel aydınlatma ve lobi ve koridorlardaki parlak, farklı renklerde boya şeritleri, yaşlılar için yön bulmayı iyileştirir ve güzel orantılı kamusal alanları yükseltir.
Küçük, uygun maliyetli, onurlu dozlarda mimari bir prim sunan bir bina. Annie Tirschwell şunları söyledi: , Type A’nın kurucularından biri.
Bana Far Rockaway, Queens’deki güvencesiz konutlardan 1490’a taşındığını söyleyen bir sakin olan James Hill’de check-in yaptım. Bir bekçi mutfağında su kaynatıyormuş ve çalıştığı en güzel yerin binanın burası olduğunu söylemeye gönüllü olmuş. Kış güneş ışığı büyük bir oturma odası penceresinden içeri süzülüyordu.
Hill bana, “Daha mutlu olamazdım,” dedi.
Güney Bronx’ta 70’lerde inşa edilen Lambert Evleri’nin bir kısmının havadan görünümü. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Pürüzlü cephesiyle Lambert’in bir dış görünüşü. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Lambert Evleri’ndeki epik koridorlardan biri. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Bronx Hayvanat Bahçesi’nin karşısındaki Lambert Evleri başka bir şeydir – 70’lerin başında, dağıtım bölgesi Twin Parks gibi tamamlanmış altı katlı apartmanlardan oluşan beş bloklu bir kampüs. Saygın kar amacı gütmeyen uygun fiyatlı konut sağlayıcısı Phipps Houses, Lambert’i inşa etti ve hala yönetiyor.
Açılışında mimarlık yazarları ve ilerici politikacılar tarafından uygun fiyatlı konut ve kentsel yenileme için öncü bir model olarak selamlandı. Davis, Brody & Associates firması tarafından tasarlanan kompleks, pürüzlü cepheleri, gösterişli pencereleri ve ortak bahçelerin etrafındaki çevre bloklarından oluşan yerleşim planı ile modern görünüyordu ve geleneksel orta yükseklikteki Bronx apartman binalarını ve New York’un soylu bir mirasını selamlıyordu. Şehir avlu binaları. Şehirci Jane Jacobs, şehir sokaklarının önemli bir “balesinin” koreografisini yaparken evlere ve dükkanlara giren ve çıkan yaya trafiğinden bahsettiği sırada, Lambert birbirine bağlı yangın merdivenleri ve koridorlara yol açan 42 giriş ve çıkışa sahipti.
Ancak ilk başta mahalle yatırımlarının azalmasına ve ırkçı gecekondu temizleme politikalarına bir çözüm gibi görünen şey bir sorun haline geldi. Lambert (Twin Parks benzer bir çizgi izledi) açıldıktan sadece birkaç yıl sonra kendini iflasın eşiğinde buldu. Planlamacıların taşınmayı umduğu beyaz orta sınıf sakinleri asla gerçekleşmedi. Beklenen kiralar da gelmedi.
Davis, Brody’nin taşıyıcı duvarları parçalandı; ahşap kirişli zeminler sarktı. Tüm bu girişler, çıkışlar ve destansı koridorlar Lambert’i bir güvenlik kabusu haline getirdi. Phipps’in başkanı Adam Weinstein, 1990’larda Bronx Hayvanat Bahçesi’ndeki yetkililerin yandaki metro istasyonuna, ziyaretçileri Lambert’ten kaçınan dolambaçlı bir yoldan gitmeye teşvik eden tabelalar yerleştirdiğini hatırlıyor.
1983’te Lambert Evleri’nde dolaşan insanlar. Kredi… Ruby Washington/The New York Times
Lambert’in katlanması – bu aynı zamanda arketip Güney Bronx hikayesidir – kararlı bir sakinler grubuna, federal fonların infüzyonuna ve bu durumda Phipps’in yatırımlarına borçluydu. Şimdi gelişme, Weinstein’ın tahminlerine göre önümüzdeki on yılda 1 milyar dolarlık bir yeniden yapılanma ekleyebileceğinin ortasında, Davis ile Brody’nin binaları kademeli olarak yaklaşık 1.000 ek kalıcı sübvansiyonlu birim vaat eden yeni yüksek binalarla değiştiriliyor ve toplamda 1.665 derinden uygun fiyatlı daireler.
Yeni kulelerin ilki 2019’da açıldı – on yıl önce Güney Bronx’ta Via Verde adlı yeni bir geliştirme üzerinde Phipps, geliştirici Jonathan Rose ve Grimshaw Architects ile işbirliği yapan New York firması Dattner Architects tarafından tasarlandı. Yeni kulenin ödemesi şehrin Konut Koruma ve Geliştirme Departmanı, Konut Geliştirme Şirketi, Bank of America ve Phipps tarafından ödendi.
163 kalıcı uygun fiyatlı ünite ve bir kapıcı ile 18 katlı bir bina. Sokak duvarından birkaç adım yukarı ve geriye doğru uzanan kutu gibi, sıkıcı dış cephe, neredeyse kavgacı bir şekilde banal görünüyor. Ama binanın içi, eski binalarda gördüğüm bozulan apartmanlar ve koridorlarla karşılaştırıldığında bile rahat, lüks. Dönüşüm için çok önemli olan hiçbir kiracı yeni inşaat tarafından yerinden edilmeyecek.
Lambert’te yeni bir kule ön planda eski binaların üzerinde yükseliyor. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Lambert’teki yeni dairelerden biri. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Orada yeni bir binada bir kapıcı. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Weinstein’ın işaret ettiği gibi, Lambert’in makyajı, New York Şehri Konut İdaresi kampüslerini yeniden yapmak için potansiyel bir şablon. Önerilen yenileme birkaç yıl önce bir araya gelmeye başladığında, Susanne Schindler Urban Omnibus’ta, 1960’lar ve 70’lerden Davis, Brody’s Lambert gibi düşük ve orta gelirli konutların “vizyoner” bir örneğini mimari açıdan kaybettiğinden yakındı. , talihsizliktir. Bu doğru. Sokaktan, köşeli eski binalar hala göz alıcı. Lambert’in yeni kampüsü geliştikçe, Phipps ve Dattner’ın estetik açıdan mimari oyunlarını geliştirmeleri gerekiyor.
Ancak pratik yükseltme veya eklenen daireler ile tartışmaya gerek yok.
Çok katlı apartmanın kiracılarından biri olan 57 yaşındaki Bonita Dent, “Bunu seviyorum” dedi. 20 yıllık bir Lambert gazisi olarak, iki yıl önce okul çağındaki üç torunuyla birlikte yeni binaya taşındı. Kapıcı ve tek, güvenli bir ön kapı büyük teşviklerdi.
“Alt katta sahip olduğumuz güvenliği seviyorum – koridorda yabancıları gördüğünüz eski yerden farklı. Daireme girip çıkmaktan korkmuyorum.”
84 yaşındaki Nessie Panton, 70’lerde Lambert’in ilk kiracılarından biriydi. Bir gün çocuklarını hayvanat bahçesine götürdüğünü ve projeyi henüz yapım aşamasındayken gördüğünü söyledi. Bir daire için başvurdu ve bir dublekse taşındı ve sonunda ailesini büyüttü.
“Yeni daire daha küçük ama çocuklarım büyüdü ve burada kapıcı binada yaşayıp yaşamadığınızı biliyor ve oturmuyorsanız fotoğrafınızı çekiyor” dedi. Twin Parks’taki yangını duymuştu. “Burada apartmanlarda yangın alarmlı sprinkler ve interkomlarımız var. Kendimi çok daha güvende hissediyorum” dedi.
The Times’ın eski mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger, 1973’te Twin Parks hakkında yazarken, projenin “konut tasarımı tarihinde önemli hale gelebileceğini” öne sürdü.
Bununla birlikte, “tasarım, ne kadar şefkatli olursa olsun, bugün konut sorununu oluşturan engellere karşı ancak bu kadar şey ifade edebilir” diye uyardı.
Hesap yarım yüzyıl sonra aynı. Ama Güney Bronx öyle değil. Yavaş yavaş, yeniden yapıldı. İlerleme imkansız değildir, bu bir süreçtir.
Weinstein, “Her zaman bir şeyleri yanlış anlayacağız” diyor. “Soru şu ki, başarısızlığı öğrenmek ve ilerlemek için bir fırsat olarak kullanabilir miyiz?”
Ve merak etme. Uygun fiyatlı konut eksikliği, sağlık, eğitim, kamu güvenliği ve ekonomik fırsatlardaki ırksal ve diğer eşitsizliklerden ayrılamaz. New York, bir tahmine göre, şu anda ülkenin en ayrılmış eyaleti. Tesadüf değil, yaklaşık 650.000 uygun fiyatlı konut birimi açığı sadece Kaliforniya’nınki tarafından geçiliyor.
Sonra, tabii ki, Ocak ayında, oradaki kuşatılmış toplu konut otoritesinin sahibi olduğu aşırı kalabalık bir Philadelphia sıraevinde çıkan bir yangının 12 kişiyi öldürdüğü akıl almaz bir hafta vardı. Birkaç gün sonra, Güney Bronx’ta 1970’lerde özel mülkiyete ait olan Twin Parks North West’te bir ısıtıcının alev alması sonucu 17 kişi daha öldü.
İlerleme imkansız görünebilir.
Giovanni Pasanella, 1970’lerin başında Güney Bronx’ta açılan Twin Parks binalarından birinin mimarı. Kredi… Don Hogan Charles/The New York Times
Ancak yavaş yavaş, NIMBY direnişine rağmen, daha fazla eyalet tek aileli imar kurallarını geri alıyor ve bodrum daireleri, arka bahçe kulübeleri ve dönüştürülmüş garajlar anlamına gelen yardımcı konut birimlerini veya ADU’ları yasallaştırıyor. Geçen ay, New York’un yeni valisi Kathy Hochul, Eyaletteki konuşmasında ADÜ mevzuatını yayınladı.
Ve New York City’nin eski belediye başkanı Bill de Blasio, yıllarca mahalle yeniden imar çabalarını yalnızca düşük gelirli, çoğunluğun azınlık olduğu mahallelerde daha fazla sübvansiyonlu konut inşasını teşvik etmeye odakladı, görevdeki son günlerinde nihayet yeniden imar planlarını zorladı. büyük ölçüde beyaz, daha zengin semtlerden birkaçı. Bu, halefi Eric Adams’ın daha fazlasını yapması için kapıyı açtı. Century Foundation’dan Casey Berkovitz’in yakın zamanda yazdığı gibi, “daha adil bir gelecek” için temeller ortaya çıkıyor.
Yangınların ardından, Twin Parks’tan çok uzak olmayan Güney Bronx’ta bir veya iki yıl önce açılan birkaç uygun fiyatlı konut projesini gezdim. Onları görmeyi bekliyordum. Binalar kurulup çalışmaya başlamadan önce mimari hakkında yazmak bir tahmin oyunudur. Bir konut geliştirme hayatında birkaç yıl uzun bir süre değil, ancak kiracılara en azından taşınmış ve işlerin nasıl gittiği sorulabilir.
Metro viyadüğü 1490 Güney Bulvarı’ndan geçer; çift camlı pencereler gürültüyü kapatmaya yardımcı olur. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Geçen yılın başlarında, bölge sakinleri Crotona Park East semtinde 1490 Southern Boulevard’a yerleşmeye başladı. 10 katlı, 60 milyon dolarlık, 85.000 metrekarelik bir binada, çoğu eskiden evsiz olan yaşlılar için kalıcı olarak uygun fiyatlı 114 stüdyo ve tek yatak odası bulunuyor. Kadına ait bir işletme olan A Tipi Emlak Danışmanları, geliştirme ekibine liderlik etti. Kâr amacı gütmeyen Yahudi Yaşlanma Derneği şimdi mülkü işletmekte ve kurum içi akıl sağlığı, yasal ve diğer hizmetler sunmaktadır. Andrew Bernheimer mimardı.
1960’larda, sosyal hizmet sağlayıcılar ve otoparklarla çevrili bu site, dört üniteli bir apartman tarafından işgal edildi. Bir noktada mal sahibi ipoteği temerrüde düşürdü ve 70’lerde şehir mülkü devraldı. Ne yazık ki, nakit için zorlanan ve şehrin geri kalanıyla birlikte arazi değerlerinin düşüşünü izleyen New York, o zamanlar bu kadar çok terk edilmiş ve hacizli siteyi sattı. Son derece uygun fiyatlı konutların Bizans ekonomisi, kamu arazisinin katkısını içerir.
Bugün, şehir tarafından bağışlanan mülkler üzerine bazı mükemmel uygun fiyatlı konut projelerinin tohumlarını atan Konut Koruma ve Geliştirme Dairesi’nin envanterinde değerli birkaç büyük parsel kaldı. Geriye kalanlar çoğunlukla 1490 gibi bir metro viyadüğüne bakan ve kısmen bir kaya tırmanışı tarafından kapatılan küçük ve zor arazilerdir.
Neyse ki Bernheimer, zorlu siteler de dahil olmak üzere uygun fiyatlı geliştirmenin engel rotasına aşina olan yetenekli, becerikli bir mimardır.
Brooklyn merkezli Bernheimer Architecture’daki meslektaşlarıyla birlikte tasarladığı bina caddeden ve yükseltilmiş raylarda geçen metro arabalarından çarpıcı. Soluk sarımsı tuğlalardan oluşan sığ, girintili paneller, koyu emaye ve mat gri tuğlalardan oluşan bir cephede sepet örgüsü bir desen oluşturur. Girintiler daha pahalı süslemelerin işini yapıyor ve hareketli gölgeler oluşturuyor. Çift camlı pencereler trenlerin kargaşasını engelliyor.
1490 Güney Bulvarı’ndaki teras Manhattan manzaralıdır. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Geliştirmede bir oturma odası. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Lobiden bir görünüm. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Arkada ikinci kattaki bir bahçe kayanın üzerinde yüzüyor. Çatıya yakın bir teras ve spor salonu Manhattan silüetinin manzarasını sunmaktadır. İçeride, özel aydınlatma ve lobi ve koridorlardaki parlak, farklı renklerde boya şeritleri, yaşlılar için yön bulmayı iyileştirir ve güzel orantılı kamusal alanları yükseltir.
Küçük, uygun maliyetli, onurlu dozlarda mimari bir prim sunan bir bina. Annie Tirschwell şunları söyledi: , Type A’nın kurucularından biri.
Bana Far Rockaway, Queens’deki güvencesiz konutlardan 1490’a taşındığını söyleyen bir sakin olan James Hill’de check-in yaptım. Bir bekçi mutfağında su kaynatıyormuş ve çalıştığı en güzel yerin binanın burası olduğunu söylemeye gönüllü olmuş. Kış güneş ışığı büyük bir oturma odası penceresinden içeri süzülüyordu.
Hill bana, “Daha mutlu olamazdım,” dedi.
Güney Bronx’ta 70’lerde inşa edilen Lambert Evleri’nin bir kısmının havadan görünümü. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Pürüzlü cephesiyle Lambert’in bir dış görünüşü. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Lambert Evleri’ndeki epik koridorlardan biri. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Bronx Hayvanat Bahçesi’nin karşısındaki Lambert Evleri başka bir şeydir – 70’lerin başında, dağıtım bölgesi Twin Parks gibi tamamlanmış altı katlı apartmanlardan oluşan beş bloklu bir kampüs. Saygın kar amacı gütmeyen uygun fiyatlı konut sağlayıcısı Phipps Houses, Lambert’i inşa etti ve hala yönetiyor.
Açılışında mimarlık yazarları ve ilerici politikacılar tarafından uygun fiyatlı konut ve kentsel yenileme için öncü bir model olarak selamlandı. Davis, Brody & Associates firması tarafından tasarlanan kompleks, pürüzlü cepheleri, gösterişli pencereleri ve ortak bahçelerin etrafındaki çevre bloklarından oluşan yerleşim planı ile modern görünüyordu ve geleneksel orta yükseklikteki Bronx apartman binalarını ve New York’un soylu bir mirasını selamlıyordu. Şehir avlu binaları. Şehirci Jane Jacobs, şehir sokaklarının önemli bir “balesinin” koreografisini yaparken evlere ve dükkanlara giren ve çıkan yaya trafiğinden bahsettiği sırada, Lambert birbirine bağlı yangın merdivenleri ve koridorlara yol açan 42 giriş ve çıkışa sahipti.
Ancak ilk başta mahalle yatırımlarının azalmasına ve ırkçı gecekondu temizleme politikalarına bir çözüm gibi görünen şey bir sorun haline geldi. Lambert (Twin Parks benzer bir çizgi izledi) açıldıktan sadece birkaç yıl sonra kendini iflasın eşiğinde buldu. Planlamacıların taşınmayı umduğu beyaz orta sınıf sakinleri asla gerçekleşmedi. Beklenen kiralar da gelmedi.
Davis, Brody’nin taşıyıcı duvarları parçalandı; ahşap kirişli zeminler sarktı. Tüm bu girişler, çıkışlar ve destansı koridorlar Lambert’i bir güvenlik kabusu haline getirdi. Phipps’in başkanı Adam Weinstein, 1990’larda Bronx Hayvanat Bahçesi’ndeki yetkililerin yandaki metro istasyonuna, ziyaretçileri Lambert’ten kaçınan dolambaçlı bir yoldan gitmeye teşvik eden tabelalar yerleştirdiğini hatırlıyor.
1983’te Lambert Evleri’nde dolaşan insanlar. Kredi… Ruby Washington/The New York Times
Lambert’in katlanması – bu aynı zamanda arketip Güney Bronx hikayesidir – kararlı bir sakinler grubuna, federal fonların infüzyonuna ve bu durumda Phipps’in yatırımlarına borçluydu. Şimdi gelişme, Weinstein’ın tahminlerine göre önümüzdeki on yılda 1 milyar dolarlık bir yeniden yapılanma ekleyebileceğinin ortasında, Davis ile Brody’nin binaları kademeli olarak yaklaşık 1.000 ek kalıcı sübvansiyonlu birim vaat eden yeni yüksek binalarla değiştiriliyor ve toplamda 1.665 derinden uygun fiyatlı daireler.
Yeni kulelerin ilki 2019’da açıldı – on yıl önce Güney Bronx’ta Via Verde adlı yeni bir geliştirme üzerinde Phipps, geliştirici Jonathan Rose ve Grimshaw Architects ile işbirliği yapan New York firması Dattner Architects tarafından tasarlandı. Yeni kulenin ödemesi şehrin Konut Koruma ve Geliştirme Departmanı, Konut Geliştirme Şirketi, Bank of America ve Phipps tarafından ödendi.
163 kalıcı uygun fiyatlı ünite ve bir kapıcı ile 18 katlı bir bina. Sokak duvarından birkaç adım yukarı ve geriye doğru uzanan kutu gibi, sıkıcı dış cephe, neredeyse kavgacı bir şekilde banal görünüyor. Ama binanın içi, eski binalarda gördüğüm bozulan apartmanlar ve koridorlarla karşılaştırıldığında bile rahat, lüks. Dönüşüm için çok önemli olan hiçbir kiracı yeni inşaat tarafından yerinden edilmeyecek.
Lambert’te yeni bir kule ön planda eski binaların üzerinde yükseliyor. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Lambert’teki yeni dairelerden biri. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Orada yeni bir binada bir kapıcı. Kredi… The New York Times için Victor Llorente
Weinstein’ın işaret ettiği gibi, Lambert’in makyajı, New York Şehri Konut İdaresi kampüslerini yeniden yapmak için potansiyel bir şablon. Önerilen yenileme birkaç yıl önce bir araya gelmeye başladığında, Susanne Schindler Urban Omnibus’ta, 1960’lar ve 70’lerden Davis, Brody’s Lambert gibi düşük ve orta gelirli konutların “vizyoner” bir örneğini mimari açıdan kaybettiğinden yakındı. , talihsizliktir. Bu doğru. Sokaktan, köşeli eski binalar hala göz alıcı. Lambert’in yeni kampüsü geliştikçe, Phipps ve Dattner’ın estetik açıdan mimari oyunlarını geliştirmeleri gerekiyor.
Ancak pratik yükseltme veya eklenen daireler ile tartışmaya gerek yok.
Çok katlı apartmanın kiracılarından biri olan 57 yaşındaki Bonita Dent, “Bunu seviyorum” dedi. 20 yıllık bir Lambert gazisi olarak, iki yıl önce okul çağındaki üç torunuyla birlikte yeni binaya taşındı. Kapıcı ve tek, güvenli bir ön kapı büyük teşviklerdi.
“Alt katta sahip olduğumuz güvenliği seviyorum – koridorda yabancıları gördüğünüz eski yerden farklı. Daireme girip çıkmaktan korkmuyorum.”
84 yaşındaki Nessie Panton, 70’lerde Lambert’in ilk kiracılarından biriydi. Bir gün çocuklarını hayvanat bahçesine götürdüğünü ve projeyi henüz yapım aşamasındayken gördüğünü söyledi. Bir daire için başvurdu ve bir dublekse taşındı ve sonunda ailesini büyüttü.
“Yeni daire daha küçük ama çocuklarım büyüdü ve burada kapıcı binada yaşayıp yaşamadığınızı biliyor ve oturmuyorsanız fotoğrafınızı çekiyor” dedi. Twin Parks’taki yangını duymuştu. “Burada apartmanlarda yangın alarmlı sprinkler ve interkomlarımız var. Kendimi çok daha güvende hissediyorum” dedi.
The Times’ın eski mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger, 1973’te Twin Parks hakkında yazarken, projenin “konut tasarımı tarihinde önemli hale gelebileceğini” öne sürdü.
Bununla birlikte, “tasarım, ne kadar şefkatli olursa olsun, bugün konut sorununu oluşturan engellere karşı ancak bu kadar şey ifade edebilir” diye uyardı.
Hesap yarım yüzyıl sonra aynı. Ama Güney Bronx öyle değil. Yavaş yavaş, yeniden yapıldı. İlerleme imkansız değildir, bu bir süreçtir.
Weinstein, “Her zaman bir şeyleri yanlış anlayacağız” diyor. “Soru şu ki, başarısızlığı öğrenmek ve ilerlemek için bir fırsat olarak kullanabilir miyiz?”