Amerikalılar, seçilmiş yetkililerine karşı huysuz. Salgını ya da enflasyonu ya da Trumpizmi ya da stresi ya da eşitsizlik gibi yapısal sorunları suçlayın, ancak insanlar sistemin, hatta liderlerinin kendileri için çalıştığını hissetmiyorlar. Millet, gücünü ve birliğini tüketen bir güven bunalımı yaşıyor.
Bu sorunu ele almak, uzun vadeli vizyon ve taahhüt gerektirir – politikacıların her zaman bilinmediği şeyler. Ancak Capitol Hill’de ilgi uyandıran basit bir fikir, hüsrana uğramış ve bitkin bir halka, milletvekillerinin en azından bu güven açığını tanıdığına dair güvence verebilir: Kongre üyeleri ve eşleri tarafından hisse senedi ticareti yasağı.
Bu fikir, pandeminin ilk günlerinde bazı milletvekillerinin, tıpkı koronavirüsün oluşturduğu tehdidin ciddiyeti netleşirken, kârlı hisse senedi alım satımları yapmak için kamuya açık olmayan bilgileri kullanıp kullanmadıklarına dair garip sorularla karşı karşıya kaldıktan sonra yeni bir sarsıntı geçirdi. .
Insider tarafından Aralık ayında yayınlanan bir rapor daha kesindi. 2020 ve 2021’de düzinelerce milletvekilinin, belirli bir eşiğin üzerindeki hisse senedi işlemlerini derhal açıklamalarını gerektiren kurallara uymadığını ortaya koydu. Soruşturma ayrıca, Kongre’nin hesap verebilirlik ve şeffaflık önlemlerini uygulama konusunda zayıf bir iş çıkardığını da ortaya koydu.
Kargaşaya yanıt olarak, Kongre’nin her iki kanadında da her iki taraf tarafından da, kongre hisse sahipliği üzerinde daha güçlü korkuluklar oluşturma yönünde bir baskı oldu. Birden fazla milletvekili, bazıları diğerlerinden daha sert ve daha geniş olan, bireysel hisse senedi alım satım yasağının çeşitlerini zorlayan faturalar çıkardı. Temsilciler Meclisi azınlık lideri Kevin McCarthy’nin Ocak ayında bağışçılara beklendiği gibi bu sonbaharda yapılacak ara seçimlerde Temsilciler Meclisi’ni geri almaları halinde, milletvekillerinin hisse senedi alım satımını sınırlayacak bir yasa çıkarmaya çalışacaklarını söylediği bildirildi.
Yüksek bahisli bir seçim yılında, milletvekilleri seçmenlere öfkelerini hissettiklerini göstermeye hevesliyken, şimdi bu popüler, sağduyulu reformu eve götürme zamanı. Amerikalılar Kongre’ye olan inancını kaybetti. Bu kuruma olan güveni yeniden tesis etmek, somut, iki taraflı bir değişim gerektirir.
Kongre’nin bu alanda kendisini denetlemek için en son önemli bir çaba göstermesinden bu yana on yıl geçti. 2012 Hisse Senedi Yasası, diğer önlemlerin yanı sıra, yasa koyucuların halka açık olmayan bilgilere erişime dayalı ticaret yapmalarını yasa dışı hale getirdi. Reformlar iyi niyetli ama yetersizdi. Uygulamada, çok fazla yasal gri tonu vardır. Daha net, daha parlak bir çizgi çizilmesi gerekiyor.
Demokrat Parti’nin halkın hükümete olan inancını yeniden tesis etme konusundaki tüm konuşmalarına rağmen, Meclis’teki liderleri yakın zamana kadar üyeler için bir ticaret yasağının konuşulmasına karşı dirençliydi. Sözcü Nancy Pelosi Aralık ayında “Biz bir serbest piyasa ekonomisiyiz” dedi. “Buna katılabilmeliler.”
Çoğunluk lideri Steny Hoyer benzer şekilde zayıftı ve yasağın gereksiz olduğunu öne sürdü. Bay Hoyer’ın hissesi olmamasına rağmen, “üyelerin, Kongre üyesi olmasalardı olacaklarından farklı bir durumda olmamaları gerektiğini” söyledi.
Bu mantık koklama testini geçmez. Kongre üyeleri, sıradan Amerikalıların sahip olmadığı sürekli bir bilgi akışına erişebilir. Onlar zaten farklı, daha ayrıcalıklı bir durumda varlar.
Bir ticaret yasağının yasa koyucular için bir zorluk teşkil edeceğine dair yaygın argüman artık inandırıcı değil. İncelenmekte olan tekliflerin çoğu, Kongre üyelerini tüm hisselerini satmaya çağırmıyor. Sadece milletvekillerinin bireysel şirketlerde hisse senedi ticareti yapmasını yasaklarlardı. Varlıklar, endeks fonları veya kör tröstler gibi araçlarda tutulabilir.
Ayrıca, yatırım fonları ve benzerleri aracılığıyla dolaylı olarak değil, yalnızca yüzde 15’lik bir Amerikan aile şeridinin doğrudan bireysel şirketlerde hisse sahibi olduğunu belirtmekte fayda var. Hisse senedi ticareti yasağı, yasa koyucuları, çıkarlarını sahip olan yüzde 15 ile aynı hizaya getirmek yerine, bireysel hisseleri olmayan Amerikalıların yüzde 85’i ile daha uyumlu hale getirecektir.
Kongre ticaretinin yasaklanması, bu kutuplaşmış çağda nadir görülen iki taraflı bir çekiciliğe sahiptir. Ocak ayında yapılan bir anket, Amerikalı seçmenlerin yüzde 63’ünün en azından bir şekilde böyle bir hareketten yana olduğunu ortaya koydu – Demokratlar, Cumhuriyetçiler ve bağımsızlar arasında benzer şekilde güçlü bir destek.
Reformun artması için verilen desteğin artmasıyla, Bayan Pelosi bu ay rotasını değiştirdi, yasağa açık olduğunu söyledi ve Meclis Yönetim Komitesinin durumu inceleyeceğini duyurdu. Komite başkanı, California’dan Zoe Lofgren, ekibinin mevcut faturaları analiz ettiğini ve geniş tabanlı bir fikir birliği önerisini bir araya getireceğini söyledi.
Konuşmacının kamusal değişimi, itici gücü canlı tutmak için hayati önem taşıyordu, ancak isteksizce kabul ile güçlü destek arasında bir fark var. Reform yanlılarının, bu çabanın yavaş ilerlememesi veya şeytani ayrıntılara saplanmaması için baskıyı sürdürmeleri gerekiyor. Örneğin Bayan Pelosi, reform mevzuatının sadece Kongre’ye değil, Yüksek Mahkeme de dahil olmak üzere yargıya da uygulanması gerektiği konusunda ısrar etti. “Hükümet çapında olmalı” dedi.
Yargı şubesi kesinlikle bazı etik destek kullanabilir. Geçen yıl The Wall Street Journal tarafından yapılan bir araştırma, 2010’dan 2018’e kadar 131 federal yargıcın “kendilerinin veya ailelerinin hisse sahibi olduğu şirketlerle ilgili davalarda hukuka aykırı olarak karar verdiğini” ortaya koydu. 800’e yakın davaya karışan kişilere, bu ihtilaflar nedeniyle davalarının yeniden açılmaya uygun olduğu bildirildi.
Her üç şubeye de hitap edecek teklifler var. İki Demokrat, New York Senatörü Kirsten Gillibrand ve Kaliforniya Temsilcisi Katie Porter, kısa süre önce, yönetim kurulu genelinde raporlama gerekliliklerini ve ayrıca Kongre üyeleri, başkan ve başkan yardımcısı, Yüksek Mahkeme tarafından bireysel hisse senetlerinin baro ticaretini sıkılaştıracak bir yasa tasarısını yeniden sundu. Geçen yıl kendi ticaret skandallarına maruz kalan Federal Rezerv ile yargıçlar ve üst düzey yetkililer.
Ancak, esasa uygun olsa da, hükümet çapında bir yasağı genişletmeye çalışmak, şu anda gereksiz ve potansiyel olarak zarar verici bir karmaşıklık getirecektir. Özellikle, Kongre’nin kendi iradesini yargıya dayatma girişiminin, kuvvetler ayrılığı konusunda zayıflatıcı bir tartışma başlatacağına dair endişeler var. Önde gelen reform tasarılarından birini yazan Virginia Demokrat Temsilcisi Abigail Spanberger, The Times’a “Bu, kelimenin tam anlamıyla farklı bir konuşma ve kollarınızı sarmanız o kadar zor ki hareketi çökertiyorsunuz” dedi. .
Milletvekillerinin en büyük önceliği – muhtemelen ilk görevleri – kendi hükümet dallarını temizlemek olmalıdır. Seçilmiş görevliler olarak seçmenlerine karşı doğrudan sorumludurlar ve işlerini ve maaşlarını borçlu oldukları pek çok kişinin etik ilkeleri ve adil oyun kuralları konusunda ciddi şüpheleri vardır.
Yakın tarihli bir dizi Times Opinion odak grubunda, siyasi yelpazedeki seçmenler hayal kırıklıklarını ve hatta siyasi sınıfa ve sisteme karşı öfkelerini tanımladılar ve her iki partideki seçilmiş yetkililerin kuralsız veya kuralsız kendi çıkarlarına göre hareket ettiklerini gördüler. sonuçlar. Bağımsız bir seçmen, “Hepsi sadece barbekülerine ve kokteyl partilerine gidip gülüyorlar” dedi. “Sadece gücü istiyorlar. Bizimle daha az ilgilenemezlerdi.” Bazı Demokrat seçmenler, görev süresi sınırlamalarına, lobicilerin milletvekilleri üzerindeki etkisinin sınırlandırılmasına ve siyasette parayla ilgili yeni kurallara ilgi duyduklarını ifade ettiler.
Ticaret yasağı için yapılan baskı, yasa koyucuları doğru yolda tutmak için kurallar koymaktan daha fazlasıdır. Bu, kamu hizmetinin yolsuzluk ve kendi kendini idare etme için bir oyun alanı olarak gördüğü yaygın algıyı değiştirmekle ilgilidir. Bu, Amerikalıların hükümetlerine olan inancını yeniden canlandırmakla ilgili. Kongre için daha değerli bir sebep olamaz.
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Bu sorunu ele almak, uzun vadeli vizyon ve taahhüt gerektirir – politikacıların her zaman bilinmediği şeyler. Ancak Capitol Hill’de ilgi uyandıran basit bir fikir, hüsrana uğramış ve bitkin bir halka, milletvekillerinin en azından bu güven açığını tanıdığına dair güvence verebilir: Kongre üyeleri ve eşleri tarafından hisse senedi ticareti yasağı.
Bu fikir, pandeminin ilk günlerinde bazı milletvekillerinin, tıpkı koronavirüsün oluşturduğu tehdidin ciddiyeti netleşirken, kârlı hisse senedi alım satımları yapmak için kamuya açık olmayan bilgileri kullanıp kullanmadıklarına dair garip sorularla karşı karşıya kaldıktan sonra yeni bir sarsıntı geçirdi. .
Insider tarafından Aralık ayında yayınlanan bir rapor daha kesindi. 2020 ve 2021’de düzinelerce milletvekilinin, belirli bir eşiğin üzerindeki hisse senedi işlemlerini derhal açıklamalarını gerektiren kurallara uymadığını ortaya koydu. Soruşturma ayrıca, Kongre’nin hesap verebilirlik ve şeffaflık önlemlerini uygulama konusunda zayıf bir iş çıkardığını da ortaya koydu.
Kargaşaya yanıt olarak, Kongre’nin her iki kanadında da her iki taraf tarafından da, kongre hisse sahipliği üzerinde daha güçlü korkuluklar oluşturma yönünde bir baskı oldu. Birden fazla milletvekili, bazıları diğerlerinden daha sert ve daha geniş olan, bireysel hisse senedi alım satım yasağının çeşitlerini zorlayan faturalar çıkardı. Temsilciler Meclisi azınlık lideri Kevin McCarthy’nin Ocak ayında bağışçılara beklendiği gibi bu sonbaharda yapılacak ara seçimlerde Temsilciler Meclisi’ni geri almaları halinde, milletvekillerinin hisse senedi alım satımını sınırlayacak bir yasa çıkarmaya çalışacaklarını söylediği bildirildi.
Yüksek bahisli bir seçim yılında, milletvekilleri seçmenlere öfkelerini hissettiklerini göstermeye hevesliyken, şimdi bu popüler, sağduyulu reformu eve götürme zamanı. Amerikalılar Kongre’ye olan inancını kaybetti. Bu kuruma olan güveni yeniden tesis etmek, somut, iki taraflı bir değişim gerektirir.
Kongre’nin bu alanda kendisini denetlemek için en son önemli bir çaba göstermesinden bu yana on yıl geçti. 2012 Hisse Senedi Yasası, diğer önlemlerin yanı sıra, yasa koyucuların halka açık olmayan bilgilere erişime dayalı ticaret yapmalarını yasa dışı hale getirdi. Reformlar iyi niyetli ama yetersizdi. Uygulamada, çok fazla yasal gri tonu vardır. Daha net, daha parlak bir çizgi çizilmesi gerekiyor.
Demokrat Parti’nin halkın hükümete olan inancını yeniden tesis etme konusundaki tüm konuşmalarına rağmen, Meclis’teki liderleri yakın zamana kadar üyeler için bir ticaret yasağının konuşulmasına karşı dirençliydi. Sözcü Nancy Pelosi Aralık ayında “Biz bir serbest piyasa ekonomisiyiz” dedi. “Buna katılabilmeliler.”
Çoğunluk lideri Steny Hoyer benzer şekilde zayıftı ve yasağın gereksiz olduğunu öne sürdü. Bay Hoyer’ın hissesi olmamasına rağmen, “üyelerin, Kongre üyesi olmasalardı olacaklarından farklı bir durumda olmamaları gerektiğini” söyledi.
Bu mantık koklama testini geçmez. Kongre üyeleri, sıradan Amerikalıların sahip olmadığı sürekli bir bilgi akışına erişebilir. Onlar zaten farklı, daha ayrıcalıklı bir durumda varlar.
Bir ticaret yasağının yasa koyucular için bir zorluk teşkil edeceğine dair yaygın argüman artık inandırıcı değil. İncelenmekte olan tekliflerin çoğu, Kongre üyelerini tüm hisselerini satmaya çağırmıyor. Sadece milletvekillerinin bireysel şirketlerde hisse senedi ticareti yapmasını yasaklarlardı. Varlıklar, endeks fonları veya kör tröstler gibi araçlarda tutulabilir.
Ayrıca, yatırım fonları ve benzerleri aracılığıyla dolaylı olarak değil, yalnızca yüzde 15’lik bir Amerikan aile şeridinin doğrudan bireysel şirketlerde hisse sahibi olduğunu belirtmekte fayda var. Hisse senedi ticareti yasağı, yasa koyucuları, çıkarlarını sahip olan yüzde 15 ile aynı hizaya getirmek yerine, bireysel hisseleri olmayan Amerikalıların yüzde 85’i ile daha uyumlu hale getirecektir.
Kongre ticaretinin yasaklanması, bu kutuplaşmış çağda nadir görülen iki taraflı bir çekiciliğe sahiptir. Ocak ayında yapılan bir anket, Amerikalı seçmenlerin yüzde 63’ünün en azından bir şekilde böyle bir hareketten yana olduğunu ortaya koydu – Demokratlar, Cumhuriyetçiler ve bağımsızlar arasında benzer şekilde güçlü bir destek.
Reformun artması için verilen desteğin artmasıyla, Bayan Pelosi bu ay rotasını değiştirdi, yasağa açık olduğunu söyledi ve Meclis Yönetim Komitesinin durumu inceleyeceğini duyurdu. Komite başkanı, California’dan Zoe Lofgren, ekibinin mevcut faturaları analiz ettiğini ve geniş tabanlı bir fikir birliği önerisini bir araya getireceğini söyledi.
Konuşmacının kamusal değişimi, itici gücü canlı tutmak için hayati önem taşıyordu, ancak isteksizce kabul ile güçlü destek arasında bir fark var. Reform yanlılarının, bu çabanın yavaş ilerlememesi veya şeytani ayrıntılara saplanmaması için baskıyı sürdürmeleri gerekiyor. Örneğin Bayan Pelosi, reform mevzuatının sadece Kongre’ye değil, Yüksek Mahkeme de dahil olmak üzere yargıya da uygulanması gerektiği konusunda ısrar etti. “Hükümet çapında olmalı” dedi.
Yargı şubesi kesinlikle bazı etik destek kullanabilir. Geçen yıl The Wall Street Journal tarafından yapılan bir araştırma, 2010’dan 2018’e kadar 131 federal yargıcın “kendilerinin veya ailelerinin hisse sahibi olduğu şirketlerle ilgili davalarda hukuka aykırı olarak karar verdiğini” ortaya koydu. 800’e yakın davaya karışan kişilere, bu ihtilaflar nedeniyle davalarının yeniden açılmaya uygun olduğu bildirildi.
Her üç şubeye de hitap edecek teklifler var. İki Demokrat, New York Senatörü Kirsten Gillibrand ve Kaliforniya Temsilcisi Katie Porter, kısa süre önce, yönetim kurulu genelinde raporlama gerekliliklerini ve ayrıca Kongre üyeleri, başkan ve başkan yardımcısı, Yüksek Mahkeme tarafından bireysel hisse senetlerinin baro ticaretini sıkılaştıracak bir yasa tasarısını yeniden sundu. Geçen yıl kendi ticaret skandallarına maruz kalan Federal Rezerv ile yargıçlar ve üst düzey yetkililer.
Ancak, esasa uygun olsa da, hükümet çapında bir yasağı genişletmeye çalışmak, şu anda gereksiz ve potansiyel olarak zarar verici bir karmaşıklık getirecektir. Özellikle, Kongre’nin kendi iradesini yargıya dayatma girişiminin, kuvvetler ayrılığı konusunda zayıflatıcı bir tartışma başlatacağına dair endişeler var. Önde gelen reform tasarılarından birini yazan Virginia Demokrat Temsilcisi Abigail Spanberger, The Times’a “Bu, kelimenin tam anlamıyla farklı bir konuşma ve kollarınızı sarmanız o kadar zor ki hareketi çökertiyorsunuz” dedi. .
Milletvekillerinin en büyük önceliği – muhtemelen ilk görevleri – kendi hükümet dallarını temizlemek olmalıdır. Seçilmiş görevliler olarak seçmenlerine karşı doğrudan sorumludurlar ve işlerini ve maaşlarını borçlu oldukları pek çok kişinin etik ilkeleri ve adil oyun kuralları konusunda ciddi şüpheleri vardır.
Yakın tarihli bir dizi Times Opinion odak grubunda, siyasi yelpazedeki seçmenler hayal kırıklıklarını ve hatta siyasi sınıfa ve sisteme karşı öfkelerini tanımladılar ve her iki partideki seçilmiş yetkililerin kuralsız veya kuralsız kendi çıkarlarına göre hareket ettiklerini gördüler. sonuçlar. Bağımsız bir seçmen, “Hepsi sadece barbekülerine ve kokteyl partilerine gidip gülüyorlar” dedi. “Sadece gücü istiyorlar. Bizimle daha az ilgilenemezlerdi.” Bazı Demokrat seçmenler, görev süresi sınırlamalarına, lobicilerin milletvekilleri üzerindeki etkisinin sınırlandırılmasına ve siyasette parayla ilgili yeni kurallara ilgi duyduklarını ifade ettiler.
Ticaret yasağı için yapılan baskı, yasa koyucuları doğru yolda tutmak için kurallar koymaktan daha fazlasıdır. Bu, kamu hizmetinin yolsuzluk ve kendi kendini idare etme için bir oyun alanı olarak gördüğü yaygın algıyı değiştirmekle ilgilidir. Bu, Amerikalıların hükümetlerine olan inancını yeniden canlandırmakla ilgili. Kongre için daha değerli bir sebep olamaz.
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .