ahmetbeyler
New member
Bilhassa de kol kaslarıyla dikkat çeken goriller her ne kadar ürkütücü görünüyor olsalar da pek nazik hayvanlardır, tehdit altında hissetmedikleri sürece zararsızdırlar. İri cüsselerine aldanmamak gerekir.
Yaprak yedikleri için kaslı olmamaları gerektiği kanısı kusurludur. Yalnızca et yenildiğinde kas yapılabileceği fikrinin bir yanılgı olduğunu anlamak için vegan fitness’çılara bakmak bile kafidir. Üstelik gorillerin dışında at, sığır, geyik ve daha bir epeyce otçul hayvan da kaslı bir yapıya sahiptir.
Gorillerin genleri, DNA’ları, kemik yapıları güçlü orman şartlarında hayatta kalmalarını sağlayacak biçimde evrimleşmiştir.
Tüm göğüslü hayvanlarda bulunan myostatin isimli gen, protein sentezleyerek kas liflerinin aşikâr bir sonu aşmasını maniler. İnsanlarda ve gorillerdeki bu hudut farklıdır. Bir insan ne kadar kas geliştirmeye çalışsa da bellli bir düzey daha sonrasında kas gelişimi durur. Hatta tartı kaldırmayı bıraktığınızda kaslar küçülmeye başlar.
Myostatin geni azaltılırsa kaslar daha fazla büyür.
Bu teknik, hayvancılık kesiminde de kullanılıyor. Görseldeki üzere kaslı sığırlar Belçika’da yetiştiriliyor.
Ayrıyeten birtakım köpek sahipleri de bu usulü kullanabiliyor.
Farelerde yapılan bir testte de görüldüğü üzere ortadaki fark bu derece fazla olabiliyor.
İnsanlarda da kullanılabilen ilaçlar var lakin bunların sağlıklı olduğuna dair kesin ispatlar bulunmadığı için kullanması önerilmiyor.
Gorillerin kaslı olmasını belirleyen bir başka faktör ise cinsel seçilimdir.
Büyük ve kuvvetli yavru sahip olmak isteyen dişi goriller daha kaslı erkek gorilleri seçtikleri için kuvvetli genler gelecek jenerasyonlara aktarıldı ve bu, çağlar boyunca gorillerin daha kaslı bulunmasına niye oldu. Yalnızca dişiler belirleyici olmadı, kuvvetli erkekler başka erkekleri alt ederek dişilere sahip oldular ve üreme hakkını kolaylıkla elde edebildiler.
Bunların yanı sıra birden fazla vakit etkin kalmaları da beden yapılarını tesirler.
Her gün ağaç kollarında sallandıkları için kolları muazzam bir biçimde gelişir. Bizim üzere her gün barfiks çekmelerine gerek kalmaz, bu esasen onların hayat biçimidir. Bunun da tesiriyle kolları bacaklarından fazlaca daha büyüktür.
40 farklı bitki tipiyle beslenen goriller, bitki liflerinden büsbütün yararlanmalarına müsaade veren selülozu da sindirebildikleri için yediklerinden daha yeterli randıman alırlar.
Selüloz ayrıyeten Omega-3 yağ asitlerine dönüşür, bu da beyin ve hudut sisteminin sıhhati için epeyce kıymetlidir. Bu sayede plazma zarının kaplanması daha da kolaylaşır, bu da besinlerin hücrelere düzgün bir biçimde girip çıkmasını sağlar.
Fruktoz ve glikoz içeren meyveleri sık tüketmeleri yardımıyla güç düzeyleri her daim yüksek kalır. Onlar için yakıt bakılırsavi üstüne alan bu tip besinler yardımıyla ağaçta sallanma ve koşma üzere aktiviteleri rahatlıkla yapabilirler.
Kaynaklar: 1, 2, 3
Yaprak yedikleri için kaslı olmamaları gerektiği kanısı kusurludur. Yalnızca et yenildiğinde kas yapılabileceği fikrinin bir yanılgı olduğunu anlamak için vegan fitness’çılara bakmak bile kafidir. Üstelik gorillerin dışında at, sığır, geyik ve daha bir epeyce otçul hayvan da kaslı bir yapıya sahiptir.
Gorillerin genleri, DNA’ları, kemik yapıları güçlü orman şartlarında hayatta kalmalarını sağlayacak biçimde evrimleşmiştir.
Tüm göğüslü hayvanlarda bulunan myostatin isimli gen, protein sentezleyerek kas liflerinin aşikâr bir sonu aşmasını maniler. İnsanlarda ve gorillerdeki bu hudut farklıdır. Bir insan ne kadar kas geliştirmeye çalışsa da bellli bir düzey daha sonrasında kas gelişimi durur. Hatta tartı kaldırmayı bıraktığınızda kaslar küçülmeye başlar.
Myostatin geni azaltılırsa kaslar daha fazla büyür.
Bu teknik, hayvancılık kesiminde de kullanılıyor. Görseldeki üzere kaslı sığırlar Belçika’da yetiştiriliyor.
Ayrıyeten birtakım köpek sahipleri de bu usulü kullanabiliyor.
Farelerde yapılan bir testte de görüldüğü üzere ortadaki fark bu derece fazla olabiliyor.
İnsanlarda da kullanılabilen ilaçlar var lakin bunların sağlıklı olduğuna dair kesin ispatlar bulunmadığı için kullanması önerilmiyor.
Gorillerin kaslı olmasını belirleyen bir başka faktör ise cinsel seçilimdir.
Büyük ve kuvvetli yavru sahip olmak isteyen dişi goriller daha kaslı erkek gorilleri seçtikleri için kuvvetli genler gelecek jenerasyonlara aktarıldı ve bu, çağlar boyunca gorillerin daha kaslı bulunmasına niye oldu. Yalnızca dişiler belirleyici olmadı, kuvvetli erkekler başka erkekleri alt ederek dişilere sahip oldular ve üreme hakkını kolaylıkla elde edebildiler.
Bunların yanı sıra birden fazla vakit etkin kalmaları da beden yapılarını tesirler.
Her gün ağaç kollarında sallandıkları için kolları muazzam bir biçimde gelişir. Bizim üzere her gün barfiks çekmelerine gerek kalmaz, bu esasen onların hayat biçimidir. Bunun da tesiriyle kolları bacaklarından fazlaca daha büyüktür.
40 farklı bitki tipiyle beslenen goriller, bitki liflerinden büsbütün yararlanmalarına müsaade veren selülozu da sindirebildikleri için yediklerinden daha yeterli randıman alırlar.
Selüloz ayrıyeten Omega-3 yağ asitlerine dönüşür, bu da beyin ve hudut sisteminin sıhhati için epeyce kıymetlidir. Bu sayede plazma zarının kaplanması daha da kolaylaşır, bu da besinlerin hücrelere düzgün bir biçimde girip çıkmasını sağlar.
Fruktoz ve glikoz içeren meyveleri sık tüketmeleri yardımıyla güç düzeyleri her daim yüksek kalır. Onlar için yakıt bakılırsavi üstüne alan bu tip besinler yardımıyla ağaçta sallanma ve koşma üzere aktiviteleri rahatlıkla yapabilirler.
Kaynaklar: 1, 2, 3