ahmetbeyler
New member
Toplumda küçük yaşlarındaki bireylerin, etrafında olan bitenden haberdar olmadığı üzere bir algı yer edinmiş olsa da son vakit içinderda bunun yıkıldığını görüyoruz. Artık insanların kişiliğini oluşturmasında, epeyce küçük yaşlardan itibaren etrafını gözlemlemesinin tesirli olduğu biliniyor.
Mizah, gerilimle başa çıkmak, arkadaş edinmek, öğrenmek, yaratıcı olmak için son derece değerli kozmik bir yol olsa da bireylerde nasıl ortaya çıktığı bilinmiyor. Amerika’da bir küme bilim insanı, çocukların mizah anlayışlarının nasıl geliştiğini anlamak için anne babalarla bir anket çalışması düzenledi.
Çocuklar mizahı taklit ederek öğreniyor
ABD, Birleşik Krallık ve Avustralya’dan yaklaşık 700 ebeveynin iştirakiyle gerçekleştirilen anket çalışması; çocuk gelişmeninde tesirli olan model alma kuramının, mizah yeteneğinin gelişmesinde de son derece tesirli olduğunu gösterdi. Ankete bakılırsa, beşerler hayatlarının birinci senelerında mizahı taklit etmeye ve üretmeye başlıyor.
20 sorunun yer aldığı Erken Mizah Anketi’nde ebeveynlere birinci vakit içinderda çocukların 0-4 yaş aralığında gülüp gülmediği, kelamlı ya da fizikî mizahı taklit edip etmediği soruldu. Akabinde “başkalarıyla dalga geçmek, kedilerin beş bacağı var üzere absürt şeyler söylemek, kavramları karıştırmak/saçmalamak” üzere makul mizah cinslerinden örnek verilerek “Çocuğunuz hiç bu çeşit latifeler yapan birini gördü mü?” üzere sorular soruldu.
Çocuklar, mizahla bir yaşından evvel tanışıyor
İştirakçilerin %75’inden çoksı, çocuklarının çabucak hemen iki aylıkken gülmeye başladığını söylemiş oldu. Neredeyse tüm ebeveynler, bir yaşına gelen çocuklarının kahkahalar atmaya başladığını belirtti. Davranış Araştırma biçimleri mecmuasında yayınlanan çalışmada, çocuğun milleti yahut ebeveyninin eğitim düzeyi ne olursa olsun mizahın gelişmesinin yaşa bağlı net dengeli bir model olduğu bildirildi. Çalışmayı yürüten muharrirler, çocukların mizahı evvela taklit ettiğini akabinde da kendilerinin üretmeye başladığını söylemiş oldu.
Anket neticelerina göre;
Mizah, gerilimle başa çıkmak, arkadaş edinmek, öğrenmek, yaratıcı olmak için son derece değerli kozmik bir yol olsa da bireylerde nasıl ortaya çıktığı bilinmiyor. Amerika’da bir küme bilim insanı, çocukların mizah anlayışlarının nasıl geliştiğini anlamak için anne babalarla bir anket çalışması düzenledi.
Çocuklar mizahı taklit ederek öğreniyor
ABD, Birleşik Krallık ve Avustralya’dan yaklaşık 700 ebeveynin iştirakiyle gerçekleştirilen anket çalışması; çocuk gelişmeninde tesirli olan model alma kuramının, mizah yeteneğinin gelişmesinde de son derece tesirli olduğunu gösterdi. Ankete bakılırsa, beşerler hayatlarının birinci senelerında mizahı taklit etmeye ve üretmeye başlıyor.
20 sorunun yer aldığı Erken Mizah Anketi’nde ebeveynlere birinci vakit içinderda çocukların 0-4 yaş aralığında gülüp gülmediği, kelamlı ya da fizikî mizahı taklit edip etmediği soruldu. Akabinde “başkalarıyla dalga geçmek, kedilerin beş bacağı var üzere absürt şeyler söylemek, kavramları karıştırmak/saçmalamak” üzere makul mizah cinslerinden örnek verilerek “Çocuğunuz hiç bu çeşit latifeler yapan birini gördü mü?” üzere sorular soruldu.
Çocuklar, mizahla bir yaşından evvel tanışıyor
İştirakçilerin %75’inden çoksı, çocuklarının çabucak hemen iki aylıkken gülmeye başladığını söylemiş oldu. Neredeyse tüm ebeveynler, bir yaşına gelen çocuklarının kahkahalar atmaya başladığını belirtti. Davranış Araştırma biçimleri mecmuasında yayınlanan çalışmada, çocuğun milleti yahut ebeveyninin eğitim düzeyi ne olursa olsun mizahın gelişmesinin yaşa bağlı net dengeli bir model olduğu bildirildi. Çalışmayı yürüten muharrirler, çocukların mizahı evvela taklit ettiğini akabinde da kendilerinin üretmeye başladığını söylemiş oldu.
Anket neticelerina göre;
- Bir yaşındaki çocukların %50’sinden çoksı, objeleri yanlış kullanarak, kovalayarak, dalga geçerek ya da garip sözler icat ederek komiklik yapmaya başlıyor.
- İki yaşlarına gelindiğinde şimdi tüm çocuklar su sıçratmak, insanları itmek üzere daha agresif latifeler yapmaya başlıyor.
- Üç yaşındaki çocuklar ise hayvanların çıkardığı sesleri taklit ederek ya da objeleri bilerek yanlış isimlendirerek kendi latifelerini üretmeye başlıyorlar.