semaver
New member
Oyun, çocuğun kendini düzgün biçimde söz etmesini sağlayan bir araçtır. Çocuk merkezli oyun terapisi uzun yıllardır gerek Amerika’da gerekse Avrupa ülkelerinde uygulanan bir terapi ekolüdür. Çocuk merkezli oyun terapisinin kurucusu Virginia Axline’ye bakılırsa, her çocuk kendini duygusal olarak güzelleştirecek gerekli içsel güce sahiptir. Bu bağlamda kıymetli olan, çocuğa, gerekli itimat ve kabul hissini hissedebileceği bir ortam sunmaktır.
Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin Özellikleri
Bu terapi ekolünde oyunun başkanı çocuktur; hangi oyuncaklarla ve ne biçimde oynayacağına sırf çocuk karar verir.
Çocuğun oyun odasında özgür olması ve faal bir rol üstlenmesi pek değerlidir.
Çocukla sağlıklı bir itimat bağlantısı kurmak ve onu olduğu üzere kabul etmek terapistin en değerli bakılırsavleri içinde yer alır. Bu bağlamda terapist çocuğu yargılamaz, eleştirmez ve olduğu üzere kabul eder. Örneğin; karanlık korkusu olan bir çocuk, ailesi tarafınca “Karanlıkta niye korkuyorsun, karanlıktan korkacak ne var, artık yat ve uyu.” formunda bir reaksiyonla karşılaşabilir. Çocuğun endişeleri ebeveynleri tarafınca kabul görmez. Çocuk, kendini aile beklentileri ve baş etmekte zorlandığı kaygıları içinde pek çaresiz hisseder. Lakin oyun odasında durum fazlaca farklıdır. Zira bu özel odada çocuğu, hislerini küçümsemeyen ve anlamaya çalışan bir ‘oyun ablası’ ya da bir ‘oyun abisi’ beklemektedir. Çocuk, oyun odasındaki itimat ve kabul ortamı yardımıyla içsel çatışmalarını faal bir biçimde dışa vurma ve çözümleme fırsatı bulur.
Terapide, çocuğun oynadığı her oyuncağın ve her oyun kurgusunun bir manası vardır. kimi vakit oyuncak bir asker çocuğun dünyasında babayı temsil edebilir. Çocuk gerçek hayatta anne ya da babasına duyduğu öfkeyi yada hissettiği hüzün ve endişeyi oyuncaklar üzerinde dilediği biçimde dışa vurmakta özgürdür. Zira terapötik süreçte; oyuncaklar çocukların gerçek hayatta hissettikleri tüm olumsuz hisleri dışa vurmalarını sağlayan bir araçtır.
Terapistin öteki kıymetli bakılırsavi ise; çocuk için bir ayna rolü üstlenmektir. Oyun Terapisti; çocuğun his ve fikirlerini, olduğu üzere kabul eder ve çocuğa geri yansıtır, Terapist yeterli bir gözlemcidir, çocuğun hissettiği tüm hisleri yanlışsız anlarda ve gerçek bir tabirle ona geri yansıtır; mesela; Boya kalemlerinde kırmızı renginin eksik olduğun fark eden ve üzgün bir yüz sözü geliştiren çocuğa yapılacak yanlışsız yansıtma ‘Kırmızı rengin olmayışı seni üzdü, boyama yaparken kırmızı rengi de kullanmak isterdin.’ olabilir ya da çoşkuyla bardaktaki suyu etrafa saçan bir çocuğa’ Suyu etrafa saçmak senin heyecanlandırıyor, bu oyunu sahiden sevdin.’ formunda bir yansıtma yapılabilir.
Çocuk, terapist tarafınca yargılanmadığını ve şartsız olarak kabul gördüğünü hissetmeye başladıkça; kendine olan itimadı artar ve yıkıcı hislerini özgürce tabir etmeye başlar. Çocuk olumsuz hislerini söz etmeye başladıkça, bu hislerin yıkıcı tesiri çocuk için git gide azalır ve bu biçimdelikle duygusal düzgünleşme gerçekleşir.
Kimlere, Nasıl Uygulanabilir?
3 ile 10 yaş içindeki çocuklar için uygundur.
Çoklukla haftada bir kere uygulanır.
Seans müddeti 50 dakikadır.
Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin Tesirli Olduğu Sorunlar
Özgüven Eksikliği
Davranış Sorunları
Öfke Denetimi Sorunları
Ayrılma Korkusu
Okula Ahenk Meseleleri
Ebeveyn ve Çocuk Çatışması
Akran Zorbalığı
Uyku, Yeme ve Tuvalet Problemleri
Tırnak Yeme, Parmak Emme, Saç Yolma vb.
Boşanma daha sonrası Problemler
Telaş ve Endişe üzere duygusal problemler
Zihnin cinsel davranışlarla çok meşgul olması
Somatik Problemler (Fiziksel bir niçine dayanmayan karın ağrısı, baş ağrısı v.b.)
Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin Özellikleri
Bu terapi ekolünde oyunun başkanı çocuktur; hangi oyuncaklarla ve ne biçimde oynayacağına sırf çocuk karar verir.
Çocuğun oyun odasında özgür olması ve faal bir rol üstlenmesi pek değerlidir.
Çocukla sağlıklı bir itimat bağlantısı kurmak ve onu olduğu üzere kabul etmek terapistin en değerli bakılırsavleri içinde yer alır. Bu bağlamda terapist çocuğu yargılamaz, eleştirmez ve olduğu üzere kabul eder. Örneğin; karanlık korkusu olan bir çocuk, ailesi tarafınca “Karanlıkta niye korkuyorsun, karanlıktan korkacak ne var, artık yat ve uyu.” formunda bir reaksiyonla karşılaşabilir. Çocuğun endişeleri ebeveynleri tarafınca kabul görmez. Çocuk, kendini aile beklentileri ve baş etmekte zorlandığı kaygıları içinde pek çaresiz hisseder. Lakin oyun odasında durum fazlaca farklıdır. Zira bu özel odada çocuğu, hislerini küçümsemeyen ve anlamaya çalışan bir ‘oyun ablası’ ya da bir ‘oyun abisi’ beklemektedir. Çocuk, oyun odasındaki itimat ve kabul ortamı yardımıyla içsel çatışmalarını faal bir biçimde dışa vurma ve çözümleme fırsatı bulur.
Terapide, çocuğun oynadığı her oyuncağın ve her oyun kurgusunun bir manası vardır. kimi vakit oyuncak bir asker çocuğun dünyasında babayı temsil edebilir. Çocuk gerçek hayatta anne ya da babasına duyduğu öfkeyi yada hissettiği hüzün ve endişeyi oyuncaklar üzerinde dilediği biçimde dışa vurmakta özgürdür. Zira terapötik süreçte; oyuncaklar çocukların gerçek hayatta hissettikleri tüm olumsuz hisleri dışa vurmalarını sağlayan bir araçtır.
Terapistin öteki kıymetli bakılırsavi ise; çocuk için bir ayna rolü üstlenmektir. Oyun Terapisti; çocuğun his ve fikirlerini, olduğu üzere kabul eder ve çocuğa geri yansıtır, Terapist yeterli bir gözlemcidir, çocuğun hissettiği tüm hisleri yanlışsız anlarda ve gerçek bir tabirle ona geri yansıtır; mesela; Boya kalemlerinde kırmızı renginin eksik olduğun fark eden ve üzgün bir yüz sözü geliştiren çocuğa yapılacak yanlışsız yansıtma ‘Kırmızı rengin olmayışı seni üzdü, boyama yaparken kırmızı rengi de kullanmak isterdin.’ olabilir ya da çoşkuyla bardaktaki suyu etrafa saçan bir çocuğa’ Suyu etrafa saçmak senin heyecanlandırıyor, bu oyunu sahiden sevdin.’ formunda bir yansıtma yapılabilir.
Çocuk, terapist tarafınca yargılanmadığını ve şartsız olarak kabul gördüğünü hissetmeye başladıkça; kendine olan itimadı artar ve yıkıcı hislerini özgürce tabir etmeye başlar. Çocuk olumsuz hislerini söz etmeye başladıkça, bu hislerin yıkıcı tesiri çocuk için git gide azalır ve bu biçimdelikle duygusal düzgünleşme gerçekleşir.
Kimlere, Nasıl Uygulanabilir?
3 ile 10 yaş içindeki çocuklar için uygundur.
Çoklukla haftada bir kere uygulanır.
Seans müddeti 50 dakikadır.
Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin Tesirli Olduğu Sorunlar
Özgüven Eksikliği
Davranış Sorunları
Öfke Denetimi Sorunları
Ayrılma Korkusu
Okula Ahenk Meseleleri
Ebeveyn ve Çocuk Çatışması
Akran Zorbalığı
Uyku, Yeme ve Tuvalet Problemleri
Tırnak Yeme, Parmak Emme, Saç Yolma vb.
Boşanma daha sonrası Problemler
Telaş ve Endişe üzere duygusal problemler
Zihnin cinsel davranışlarla çok meşgul olması
Somatik Problemler (Fiziksel bir niçine dayanmayan karın ağrısı, baş ağrısı v.b.)