Çanakkale Savaşı’nda Yüzü Parçalanan Türk Asker

ahmetbeyler

New member
Teğmen Mustafa İpar, yüzüne bir İngiliz gemisinden atılan merminin isabet etmesi kararı bir gözünü, burnunun tamamını, yanaklarını, üst çenesinin tamamını, lisanının yarısını, üst damağının tamamını ve çenesinin altının büyük bir kısmınü kaybetmişti.

Bu ağır hasara karşın hayata tutundu ve 1918 yılında Almanya’ya gdolayılerek günümüz tıbbı için bile şiddetli olan cerrahî müdahale ile yeni bir yüze kavuştu. İşte teğmenin ve ona yeni yüzünü armağan eden tabibin çarpıcı öyküsü…

Mustafa Teğmen hiç konuşamıyordu, özel olarak hazırlanmış bir sıvı besin ile besleniyordu ve imgesi niçiniyle insan içine de çıkmak istemiyordu.

Hassas Manzara

Türkiye’de birkaç sefer ameliyat edilen teğmen, hayata tutunabildi ancak estetik bir müdahaleden mahrum kaldı. Zira bunun için Türkiye’de kâfi bir uzmanlık ve donanım bulunmuyordu. Hatta Almanya haricinde dünyanın hiç bir yerinde estetik cerrahî, Mustafa Teğmen’i düzeltebilecek kadar gelişmemişti.

Alman Kızıl Haç’ın takviyesiyle 20 Ocak 1918 akşamında Berlin’e gönderildi. Burada estetiğin babası olarak bilinen Prof. Jacques Joseph ile tanışacaktı.

Jacques Joseph ve estetik cerrahî hakkındaki kitabı

Ambulansla hastaneye gdolayıldü; kız kardeşi tarafınca yıkandı, yüzündeki kısımlar ise tükürük ve kurutulmuş yiyecek artıkları ile temizlendi. Sabah olduğunda Hekim Joseph, teğmene “güvende olduğunu, ona yeni bir yüz vereceğini fakat bu kadar güçlü bir yüz estetistiğinin daha evvel hiç yapılmadığını” söylemiş oldu. Mustafa Teğmen konuşamadığı için, kalan tek gözüyle doktora umutla baktı.

23 Ocak 1918 günü saat 8.30’da, Hekim Joseph’in kontrolünde çalışan bir cerrahî kliniğe gdolayıldü ve yatıştırıcı verildi.

Hassas Manzara

Bedeninin tamamı steril havlularla kaplandı. Kafatası derisi aşağıya hakikat uzatıldı ve baldırlarından alınan deri kesimleri, yüz kısmına implante edildi. Sedeften yapılma bir epey küçük protez yardımıyla elmacık kemiği, çene, damak yapıldı. Yalnızca diş protezi konusunda muvaffakiyet sağlanamadı lakin bir daha de teğmenin artık yeni bir yüzü vardı.

İkinci ameliyatı için dört hafta bekledi. Her biri birkaç saat süren epeyce sayıda kuvvetli ameliyat geçirdi. Gazi Mustafa İpar, günümüz için kusursuz olmasa da o periyot için kusursuz olan bir yüze kavuştu ve birkaç ayın akabinde Türkiye’ye döndü.

Yahudi kökenli Alman hekim Jacques Joseph, nasıl oldu da estetik alanında bu kadar uzmanlaştı ve teğmeni ameliyat ettikten daha sonra neler yaşadı?


Kendisi bugün epeyce yaygın olarak yapılan rinoplastinin (burun estetiğinin) öncüsü olarak kabul edilir. “Buruncu Joseph” olarak nam salan tabip, o periyot için mucize sayılabilecek ameliyatları yardımıyla estetik cerrahînin temellerini atan isim haline gelmişti.

Bir gün bir annenin talebi Joseph’in bu hususta öncü olmasını sağlayan tetikleyici öge oldu.

Jacques Joseph ve takımı

Anne, kulak kepçesi çok büyük olan çocuğu okulda ruhsal baskıya maruz kaldığı için kulak küçültme ameliyatının mümkün olup olmadığını sordu. O güne dek hiç bir yerde bu biçimde bir ameliyat yapılmamıştı. Hekimler tereddüt bile etmeden bunu “sıradan estetik kaygı” olarak bakılırsarek bayanı ve çocuğu konuta gönderdi.

İki gün daha sonra bayana ulaşan Joseph, mevzuyu bayanla ayrıntılı bir biçimde görüşünce bunun insanî bir durum olduğunu anladı: bedensel görünüme bağlı olarak psikolojinin çok derecede bozulması ve insanî hayatın olağan bir biçimde devam ettirilememesi durumu… Doktora göre bu durum tıpta yeni bir olaydı.

Jacques Joseph, hastanede yardımcı tabip olarak çalışıyordu. Başhekime haber vermeden çocuğu ameliyata aldı. Ameliyat esnasında tuttuğu kayıtları bir makale haline getirerek Berlin Doktorlar Odası’nın dikkatine sununca doktorlardan büyük bir takdir topladı.

Her muvaffakiyet kıssasında önemli mahzurlar kesinlikle bulunur. Başhekimi, bu işi kendisinden kapalı yaptığı için Joseph’i azarlayarak işten attı.

Bir hastaya burun estetiği yapan Jacques Joseph ve grubu

Hekimlik-akademik mesleği bir anda sekteye uğrayan Hekim Joseph pes etmedi ve Sıhhat Bakanlığı’ndan aldığı özel müsaadeyle bir estetik cerrahî kliniği açtı. Bir anda yüzlerce insanın müracaatıyla karşılaştı. Başarılı ameliyatları bütün Avrupa’da ve Amerika’da duyuldu. Basında haber oldu ve büyük şöhret kazandı.

Bu ortada 1. Dünya Savaşı patlak vermiş ve binlerce genç asker, yüzleri ve uzuvları parçalanmış olarak ülkeye geri dönmüştü. Savaşın sonuçları cerrahî alanda yeni bir durum ve alan yarattı: Estetik cerrahî.

Hassas İmaj

Devrin Alman İmparatoru II. Wilhelm, Hekim Joseph’e, açtıkları yeni kliniğin başına profesör olarak atanacağını, profesörlük prosedürünü yerine getirmemiş olmasının kıymetsiz olduğunu söylemiş oldu lakin onun evvel Hıristiyan olmasını kaide koştu.

Yahudi hekim bunu reddetti ve çalışmalarını özel kliniğinde devam ettirdi. Ancak sonunda devlet pes etti; Savaş ve Sıhhat Bakanlığı, akademik prosedürleri yerine getirmediği biçimde Joseph’i yeni kliniğin başına profesör olarak atadı. Savaş daha sonrasında da yaptıklarından dolayı onu devlet nişanıyla şereflendirdi.

Profesör Joseph, ortalarında Teğmen Mustafa İpar’ın da bulunduğu yüzlerce savaş gazisini tedavi etti.

Hassas Manzara

Hastalarına yeni yüz, burun, kulak, çene, göz vb. organları kazandırdı. “Burun Estetiği ve Yüzde Diğer Estetikler (Nasenplastik und Sonstige Gesichtsplastik)” isimli kitabında, “depresyona niye olması niçiniyle insan hayatını zorlaştıran” diğer uzuvlar üzerinde de çalışmalar yaptığından bahsetti. Çok büyük göğüslerin küçültülmesi de buna dahildi.

bu biçimdece estetik ameliyat alanında bir numara olarak ünlendi ve onun yaptığı bu yenilikler bütün dünyaya yayıldı.


Prof. Joseph, ameliyat ettiği zenginlerden bir servet talep ediyordu ama fakirlerden para almıyordu. Ameliyatını izlemeye gelen Batılı tabiplerden o günün parasıyla 100 Mark alırken, Doğu Avrupa’dan gelenlerden yalnızca 10 Mark alıyordu. Varlıklı hastalardan kazandığı paralarla lüks bir hayat kurdu.

sonrasındasında işler berbata gitti. 1930’lu senelerdan itibaren Almanya’da faşizm yükseldi ve hem toplumda birebir vakitte devlet kademelerinde adım adım tesirli oldu.


1933’te başa gelen Hitler, Yahudi bilim insanları üzerinde baskı kurdu, Joseph de bu durumdan etkilenenlerin başında geliyordu. Hekimin bir fazlaca arkadaşı ülkeden kaçtı lakin o kalmayı tercih etti. Bütün baskılara karşın çalışmalarına devam etti. Asistanı bir casus çıkınca mahpusa atıldı, tehdit edildi. 1934’te kalp krizi niçiniyle hayatını kaybetti.

Dört yıl daha sonra hekimin karısı ve kızı, Musevilerin konutlarının ve işyerlerinin tahrip edildiği “Kristalnacht”tan (Kristal Gecesi) birkaç hafta evvel Amerika’ya kaçmayı başardı.


Akabinde hekimin kliniği, meskeni ve mezarı tahrip edildi. Siyah bir granit taşından yapılmış mezar taşı, 2004 yılında büyük bir uğraşın sonunda bulundu ve bir daha yazılarak ve parlatılarak yerine dikildi.

1933’te Almanya’da bunlar olurken; Atatürk, Almanya’dan kovulan yüzlerce Yahudi bilim insanını Türkiye’ye getirtti.


Bunlardan biri de bir öbür Alman cerrahtır: Profesör Rudolf Nissen.
Cerrahpaşa’da cerrahî kısmını kuran profesördür. Rudolf Nissen, anılarını anlattığı kitabında şunları yazmıştır: 1935 yılında Atatürk, o tarihlerde tedavi etmekte olduğum kız kardeşi Makbule Atadan’ı ziyarete gelmişti. Benden hasta hakkında bilgi aldıktan daha sonra, Hitler hakkında ne düşündüğümü sordu. Ben de kendisinin seçimlerle filan iktidara geldiğini söylemeye başlayınca, beni susturdu ve şu biçimde devam etti: Bakın Profesör, dünya tarihi, Hitler üzere kendisini bütün tarihlerin en kuvvetli adamı ve kumandanı sanan megalomanlarla doludur. O da goreceksiniz, ülkesini ve dünyayı büyük bir felakete sürükleyecektir ve tarih de onu o denli anacaktır. Devlet adamı tecrübesi olmayanlara devlet yönetimini teslim etmek büyük bir kusurdur.

İşte sizin ya da bir yakınınızın olduğu estetik ameliyatların başlangıcında bu kadar etkileyici bir öykü bulunuyor.

Kaynaklar: 1, 2, 3, 4
 
Üst