Unicredit, Banco BPM'de hükümetle meydanı bulacak. Bunu Pavia Üniversitesi'nde finans bilimi profesörü Adnkronos Riccardo Puglisi ile yaptığı röportajda açıklıyor. Profesör, “Anlaşmazlık ihtiyacını görmüyorum, jeopolitik durum zaten yeterince karmaşık. Gözyaşları gerekli değil” diyor. Dün Unicredit'in bir numarası olan Andrea Orcel, reçeteleri açıklığa kavuşturmanın bir yolu olan yönetici ile bir diyalogun başlangıcını ilan etti. Puglisi, “Hükümet altın güce müdahale ederse kesinlikle kıyafetleri katmanlamıyorum” diyor. “Ama sonunda bir uzlaşmaya vardığınızı düşünüyorum: bankalar arasındaki toplama gerekli.” OPA oyunu kesintisiz devam ediyor, devam etmekte olan altı operasyon var, ancak profesör “BPM'nin tam olarak BPM konusundaki teklifinin daha fazla başarı olasılığına sahip olması” diyor.
Bankacılık Risiko, “ölçek ekonomilerinden türeyen tüm faydaları fark etmeyi” amaçlayan harika bir toplama sürecidir. Kazanan ve kazanan olup olmayacağı sorusuna Puglisi, hedef şirketlerin yöneticilerinin daha fazla riske attığını söylüyor: “Birleşme limana giderse onlar yerini kaybedenlerdir” diyor. İşçiler için farklı konuşma: “Kısa vadede daha az risk alıyorlar, ancak uzun vadeli eğilimler göz önünde bulundurulmalıdır. Risiko'ya bağlı fenomenler değil, dijitalleşmeye: daha az sayaç, daha az kişisel, aynı zamanda gerekli yeni beceriler de”, ekonomisti özetler. Küçük hissedarlar (belki de) cebinde biraz daha fazla para ile ortaya çıkabileceklerdir: “Devam eden büyük birleşmelerden iki şekilde kazanabilirler: eğer toplama kar üretirse, daha yüksek temettüler; sermaye kazancı (eylemlerin değerinde artış), ancak yeni konu garantilidir: Her şey, yeni yönetimin değer yaratma konusunda gerçek yeteneğine bağlıdır,” diyor profesör.
Puglisi'ye göre, devam eden kişi, Roma-Milan çatışmasının ötesine geçen bir sistem yeniden emmedir: “İnanıyorum ki, bir liberal ekonomist olarak, bankacılıkta bile belirli bir konunun fiyatları hayal kırıklığı yaratıyor veya borsayı kızdırıyorsa ya da kârlı, yani, kârın, oda, oda, oda, oda, oda, bankada ise ise ise ise ise ise ise bankacılık Diyerek şöyle devam etti: “Bu şey üzerinde çok laikim, OPA'yı başlatanların bankayı almaya çalışma hakkı ve başkalarının kendilerini savunma hakkıdır”. (İle ilgili Andrea Persili)
Bankacılık Risiko, “ölçek ekonomilerinden türeyen tüm faydaları fark etmeyi” amaçlayan harika bir toplama sürecidir. Kazanan ve kazanan olup olmayacağı sorusuna Puglisi, hedef şirketlerin yöneticilerinin daha fazla riske attığını söylüyor: “Birleşme limana giderse onlar yerini kaybedenlerdir” diyor. İşçiler için farklı konuşma: “Kısa vadede daha az risk alıyorlar, ancak uzun vadeli eğilimler göz önünde bulundurulmalıdır. Risiko'ya bağlı fenomenler değil, dijitalleşmeye: daha az sayaç, daha az kişisel, aynı zamanda gerekli yeni beceriler de”, ekonomisti özetler. Küçük hissedarlar (belki de) cebinde biraz daha fazla para ile ortaya çıkabileceklerdir: “Devam eden büyük birleşmelerden iki şekilde kazanabilirler: eğer toplama kar üretirse, daha yüksek temettüler; sermaye kazancı (eylemlerin değerinde artış), ancak yeni konu garantilidir: Her şey, yeni yönetimin değer yaratma konusunda gerçek yeteneğine bağlıdır,” diyor profesör.
Puglisi'ye göre, devam eden kişi, Roma-Milan çatışmasının ötesine geçen bir sistem yeniden emmedir: “İnanıyorum ki, bir liberal ekonomist olarak, bankacılıkta bile belirli bir konunun fiyatları hayal kırıklığı yaratıyor veya borsayı kızdırıyorsa ya da kârlı, yani, kârın, oda, oda, oda, oda, oda, bankada ise ise ise ise ise ise ise bankacılık Diyerek şöyle devam etti: “Bu şey üzerinde çok laikim, OPA'yı başlatanların bankayı almaya çalışma hakkı ve başkalarının kendilerini savunma hakkıdır”. (İle ilgili Andrea Persili)