Joe Biden’ı şahsen tanımıyorum. Adamla hiç tanışmadım.
Ancak, onun iyi ve iyi bir insan olduğunu varsayıyorum. Ve Donald Trump’ın 2020’de yeniden seçilmesiyle aramızda duran tek şeyin o ve Demokratlar olduğu gerçeğini kesinlikle takdir edebilirim, tıpkı onların tek muhafız oldukları gibi, ülkenin ıssızlığının habercisi olabilecek bir olay. Trump’ın Cumhuriyetçi Partisi’nin ara seçimlerde Kongre’yi ve 2024’te Beyaz Saray’ı geri almasını engellemek.
Bir partinin tamamen raydan çıktığı iki partili bir sistemde, Biden ve Demokratlar tek seçenek, normallik, akıl sağlığı ve gerçek için tek şans. Bu ülkede demokrasinin tek umudu onlar.
Yine de Biden, kesinlikle çileden çıkaran şeyler söylemeye ve yapmaya devam ediyor – yabancılaştırmadan bahsetmiyorum bile.
Geçen hafta Ulusal Dua Kahvaltısında Biden, Senato azınlık lideri Mitch McConnell için şunları söyledi:
“Mitch, itibarını zedelemek istemem ama biz gerçekten arkadaşız. Ve bu, şu anda burada yaşadığımız bir aydınlanma değil. Biz her zaman – sen her zaman tam olarak ne dediysen onu yaptın. Sen sözünün erisin – sözünün erisin ve onurlu bir adamsın. Arkadaşım olduğun için teşekkür ederim.”
Gerçekten mi?!
McConnell sözünün eri biri mi ve her zaman söylediğini aynen yapan biri mi? Benimle dalga mı geçiyorsun?!
2013’te Harry Reid ve Demokratlar, çoğu başkanlık atamasında – ancak Yüksek Mahkeme’nin seçimlerinde değil – haydutları ortadan kaldırdıklarında, McConnell hareketi “Senato tarihinde üzücü bir gün” ve Demokratik bir güç ele geçirme olarak nitelendirdi.
Ama sonra Trump seçilip Neil Gorsuch’u aday gösterdiğinde, McConnell Cumhuriyetçileri Yüksek Mahkeme adaleti adayları için haydutları ortadan kaldırmaya yönlendirdi. Bu, Trump’ın biri cinsel saldırıyla suçlanan üç yargıçtan geçmesine izin verdi.
Bu yargıçların sonuncusu Amy Coney Barrett, Başkan Barack Obama bir seçimden aylar önce Merrick Garland’ı aday gösterse bile, bir başkanlık seçimine 10 günden daha az bir süre kala, parti çizgisine yakın bir oylamayla mahkemeye onaylandı, McConnell bile adaylığı oylayın.
Engelini rasyonalize etmeye çalıştı: “Yaptığımız tek şey, uzun süredir devam eden, bir başkanlık yılının ortasında adaylığı yerine getirmeme geleneğini takip etmek.”
Ama Brookings Enstitüsü’nün de belirttiği gibi, böyle bir gelenek yoktu. Obama’nın mahkeme için istediği adamı onaylamasını engellemek için tasarlanmış bir yalandı. Bu “uzun süredir devam eden gelenek”, Trump atamayı yaparken hiçbir şey ifade etmiyordu.
Tüm bunlar, yalnızca Roe v Wade’i tehdit etmekle kalmayan, aynı zamanda olumlu eylemi de tehdit eden muhafazakar bir Yüksek Mahkemeye yol açtı.
Aynı zamanda, McConnell, ırk ayrımcılığına dayalı seçmenleri baskı altına alan yasa tasarıları ülkeyi kasıp kavururken partisinin oy hakları yasasını engellemesine yol açtı.
Peki Biden, McConnell’in dürüst ve onurlu bir arkadaş olduğunu nasıl iddia edebilir?
Görünüşe göre Biden, tarih boyunca diğer beyaz liberal liderlerle aynı kör noktadan muzdarip: akrabalık ve ortaklığı görmek için diğer beyaz erkeklerin baskıcı dürtülerinin ötesine bakmak. Ezilenlerin varoluşsal bir tehdit gördüğü yerde, Biden gibi adamlar sadece siyasi bir konuda düzgün adamlar arasında bir anlaşmazlık görüyor gibi görünüyor. Onları “başka” değil, “öteki tarafta” olarak görüyorlar.
Bu, Abraham Lincoln’ün ilk Açılış Konuşmasında Güneyli köle tacirlerine şu sözleri söylemeye çalışmasına benzer: “Biz düşman değiliz, arkadaşız. Düşman olmamalıyız. Tutku gergin olsa da sevgi bağlarımızı koparmamalı.”
Bu konuşmanın başlarında Lincoln, Frederick Douglass’ın onu “mükemmel bir köle tazısı” olarak nitelediği kaçak köle yasalarını savunarak köle tacirlerine bir kemik atmıştı.
Medeni Haklar Yasasını imzalayan Lyndon B. Johnson’ın bile, Siyahları “aşağı ırk” olarak gören ve 1967’de Senato Yargı Komitesi başkanı olarak başarısız entrikalar yapan katı ırk ayrımcısı, Mississippi Senatörü James Eastland ile uzun bir dostluğu vardı. Thurgood Marshall’ın onayını Yüksek Mahkemeye göndermek.
Bu, Biden’ın ön seçimlerde işleri halletmek için Mississippi senatörüyle çalışmakla övündüğünde, Senato’nun konuşulmayan “medeniyet” kurallarıyla yönetilen bir kurum olduğu zamanlarda başını ağrıtmasına neden olan Eastland ile aynı.
Biden’ın açıkladığı gibi:
“Oraya gittiğim günlerde bile Demokrat Parti’de hala yedi ya da sekiz eski moda Demokrat ayrımcı vardı. Kalkıp onlarla şeytan gibi tartışırdın. Sonra aşağı iner ve birlikte öğle veya akşam yemeği yersiniz.”
Ancak siyasetin bu versiyonu, Ralph Wolf ve Sam Sheepdog’un Looney Tunes karikatürünün bir uzantısıdır, burada onlar her zaman düşmandır, ancak mesai saatleri dışında da arkadaştırlar ve hayatları tehlikede olan insanlara karşı saldırgandır. Yine de Biden, baskıyı destekleyenlere olan sevgisini ilan etmeye devam ediyor.
Bağnazlığın ötesindeki bu bağlar, müttefiklerin güvensizliğini çağrıştırıyor. Sadece beyaz erkeklerin övünebileceği bir ayrıcalığa sahipler çünkü tehdit neredeyse her zaman kendilerini ve başkalarını hedef alıyor.
Güç ve siyaset konusuna gelince, dünyanın Biden’ları ve McConnell’leri kendi yakınlık gruplarını sürdürüyorlar.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Ancak, onun iyi ve iyi bir insan olduğunu varsayıyorum. Ve Donald Trump’ın 2020’de yeniden seçilmesiyle aramızda duran tek şeyin o ve Demokratlar olduğu gerçeğini kesinlikle takdir edebilirim, tıpkı onların tek muhafız oldukları gibi, ülkenin ıssızlığının habercisi olabilecek bir olay. Trump’ın Cumhuriyetçi Partisi’nin ara seçimlerde Kongre’yi ve 2024’te Beyaz Saray’ı geri almasını engellemek.
Bir partinin tamamen raydan çıktığı iki partili bir sistemde, Biden ve Demokratlar tek seçenek, normallik, akıl sağlığı ve gerçek için tek şans. Bu ülkede demokrasinin tek umudu onlar.
Yine de Biden, kesinlikle çileden çıkaran şeyler söylemeye ve yapmaya devam ediyor – yabancılaştırmadan bahsetmiyorum bile.
Geçen hafta Ulusal Dua Kahvaltısında Biden, Senato azınlık lideri Mitch McConnell için şunları söyledi:
“Mitch, itibarını zedelemek istemem ama biz gerçekten arkadaşız. Ve bu, şu anda burada yaşadığımız bir aydınlanma değil. Biz her zaman – sen her zaman tam olarak ne dediysen onu yaptın. Sen sözünün erisin – sözünün erisin ve onurlu bir adamsın. Arkadaşım olduğun için teşekkür ederim.”
Gerçekten mi?!
McConnell sözünün eri biri mi ve her zaman söylediğini aynen yapan biri mi? Benimle dalga mı geçiyorsun?!
2013’te Harry Reid ve Demokratlar, çoğu başkanlık atamasında – ancak Yüksek Mahkeme’nin seçimlerinde değil – haydutları ortadan kaldırdıklarında, McConnell hareketi “Senato tarihinde üzücü bir gün” ve Demokratik bir güç ele geçirme olarak nitelendirdi.
Ama sonra Trump seçilip Neil Gorsuch’u aday gösterdiğinde, McConnell Cumhuriyetçileri Yüksek Mahkeme adaleti adayları için haydutları ortadan kaldırmaya yönlendirdi. Bu, Trump’ın biri cinsel saldırıyla suçlanan üç yargıçtan geçmesine izin verdi.
Bu yargıçların sonuncusu Amy Coney Barrett, Başkan Barack Obama bir seçimden aylar önce Merrick Garland’ı aday gösterse bile, bir başkanlık seçimine 10 günden daha az bir süre kala, parti çizgisine yakın bir oylamayla mahkemeye onaylandı, McConnell bile adaylığı oylayın.
Engelini rasyonalize etmeye çalıştı: “Yaptığımız tek şey, uzun süredir devam eden, bir başkanlık yılının ortasında adaylığı yerine getirmeme geleneğini takip etmek.”
Ama Brookings Enstitüsü’nün de belirttiği gibi, böyle bir gelenek yoktu. Obama’nın mahkeme için istediği adamı onaylamasını engellemek için tasarlanmış bir yalandı. Bu “uzun süredir devam eden gelenek”, Trump atamayı yaparken hiçbir şey ifade etmiyordu.
Tüm bunlar, yalnızca Roe v Wade’i tehdit etmekle kalmayan, aynı zamanda olumlu eylemi de tehdit eden muhafazakar bir Yüksek Mahkemeye yol açtı.
Aynı zamanda, McConnell, ırk ayrımcılığına dayalı seçmenleri baskı altına alan yasa tasarıları ülkeyi kasıp kavururken partisinin oy hakları yasasını engellemesine yol açtı.
Peki Biden, McConnell’in dürüst ve onurlu bir arkadaş olduğunu nasıl iddia edebilir?
Görünüşe göre Biden, tarih boyunca diğer beyaz liberal liderlerle aynı kör noktadan muzdarip: akrabalık ve ortaklığı görmek için diğer beyaz erkeklerin baskıcı dürtülerinin ötesine bakmak. Ezilenlerin varoluşsal bir tehdit gördüğü yerde, Biden gibi adamlar sadece siyasi bir konuda düzgün adamlar arasında bir anlaşmazlık görüyor gibi görünüyor. Onları “başka” değil, “öteki tarafta” olarak görüyorlar.
Bu, Abraham Lincoln’ün ilk Açılış Konuşmasında Güneyli köle tacirlerine şu sözleri söylemeye çalışmasına benzer: “Biz düşman değiliz, arkadaşız. Düşman olmamalıyız. Tutku gergin olsa da sevgi bağlarımızı koparmamalı.”
Bu konuşmanın başlarında Lincoln, Frederick Douglass’ın onu “mükemmel bir köle tazısı” olarak nitelediği kaçak köle yasalarını savunarak köle tacirlerine bir kemik atmıştı.
Medeni Haklar Yasasını imzalayan Lyndon B. Johnson’ın bile, Siyahları “aşağı ırk” olarak gören ve 1967’de Senato Yargı Komitesi başkanı olarak başarısız entrikalar yapan katı ırk ayrımcısı, Mississippi Senatörü James Eastland ile uzun bir dostluğu vardı. Thurgood Marshall’ın onayını Yüksek Mahkemeye göndermek.
Bu, Biden’ın ön seçimlerde işleri halletmek için Mississippi senatörüyle çalışmakla övündüğünde, Senato’nun konuşulmayan “medeniyet” kurallarıyla yönetilen bir kurum olduğu zamanlarda başını ağrıtmasına neden olan Eastland ile aynı.
Biden’ın açıkladığı gibi:
“Oraya gittiğim günlerde bile Demokrat Parti’de hala yedi ya da sekiz eski moda Demokrat ayrımcı vardı. Kalkıp onlarla şeytan gibi tartışırdın. Sonra aşağı iner ve birlikte öğle veya akşam yemeği yersiniz.”
Ancak siyasetin bu versiyonu, Ralph Wolf ve Sam Sheepdog’un Looney Tunes karikatürünün bir uzantısıdır, burada onlar her zaman düşmandır, ancak mesai saatleri dışında da arkadaştırlar ve hayatları tehlikede olan insanlara karşı saldırgandır. Yine de Biden, baskıyı destekleyenlere olan sevgisini ilan etmeye devam ediyor.
Bağnazlığın ötesindeki bu bağlar, müttefiklerin güvensizliğini çağrıştırıyor. Sadece beyaz erkeklerin övünebileceği bir ayrıcalığa sahipler çünkü tehdit neredeyse her zaman kendilerini ve başkalarını hedef alıyor.
Güç ve siyaset konusuna gelince, dünyanın Biden’ları ve McConnell’leri kendi yakınlık gruplarını sürdürüyorlar.
The Times yayınlamaya kararlıdır harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook ve Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .