“The Wonder Years”da orta yaşlı Afrikalı Amerikalı anne Lillian Williams (Saycon Sengbloh), “Çoğu erkeğin kadın cinsel dürtüsü hakkında hiçbir fikri yok,” diye uyarıyor 12 yaşındaki inek oğlu Dean’i (Elisha Williams) ). “Onlar gibi olmanı istemiyorum. ”
1968’de Montgomery, Ala’daki bir Siyah kadın için, Lillian’ın bodrumda saklanan pornografik dergilerin kocasından (Dulé Hill) ziyade kendisine ait olduğunu itiraf etmesi oldukça beklenmedik bir durumdur. Ancak bu vahiy, özellikle seksle ilgili olmaktan çok, bu keyifli yeniden başlatmanın ana temalarından birini yinelemekle ilgili.
Lillian, “Oğlumun büyüyüp sevecen ve şefkatli bir adam olmasını istemenin benim için çok fazla olduğunu düşünmüyorum” diyor.
Annesiyle olan yakın ilişkisi, sanatsal rol modeli bir baba (bir müzisyen ve üniversite profesörü), kendine has arkadaşları ve kendi iç ruhu sayesinde, Dean, 1960’ların sonundaki çalkantılı olaylara rağmen şefkatli bir çocuktur. hayatının arka planı.
Ve bu, karakterini canlandırırken, televizyonda da önemli bir dönüşe işaret ediyor. ABC’de yayınlanan “The Wonder Years”, Apple TV+’daki “Swagger” ve Netflix’in “Colin in Black and White” dahil olmak üzere, bu sonbaharda CW’nin “All American” dizisi gibi mevcut dizilere katılan bir dizi yeni programın parçası. ve OWN’nin “David Makes Man”i, Siyah erkeklerin kırılganlığını, merakını ve duygusal karmaşıklığını merkeze alıyor. Sonuç olarak, 2021’de TV’de Siyahi çocukluğun her zamankinden daha incelikli tasvirlerini bulabilirdik.
Bunlar, yalnızca beyaz erkek ergenler hakkındaki reşit olma öykülerinin baskınlığına değil, aynı zamanda siyah erkek çocukların ekranda yoksul, palyaço, aşırı şiddet içeren veya başka bir şekilde tehdit edici olarak gösterilmesine de meydan okuyor.
“Wonder Years”ın yeniden başlatılmasının yaratıcısı Saladin K. Patterson geçenlerde bana “Sadece bu sohbetin bir parçası olmak istiyorum” dedi. “Ve sadece zeki, hassas, her zaman kızı anlamayan ama çok yüksek bir duygusal IQ’ya sahip olan bir Siyah oğlanın farklı bir yanını gösterin.”
Bu olağanüstü hissetmemeli, ama öyle. Orijinal “Wonder Years”ı 1980’lerin sonlarında bir çocukken izlemiştim, ancak o zamanlar televizyonda gördüğüm tek Siyahi çocuklar, “Family Matters”taki beceriksiz Steve Urkel veya sık sık gülünç olan Carlton Banks gibi komik bir rahatlama için oradaydılar. “Bel-Air’in Taze Prensi. ” Umabileceğim en iyi şey, “The Cosby Show”daki Theo Huxtable gibi iki boyutlu bir destekleyici karakterdi ve elbette onun tasviri, Black’in yetim kaldığı “Diff’rent Strokes” ve “Webster” gibi önceki şovların reddiydi. zengin beyaz haneler tarafından kurtarılan çocuklar.
Daha sonra, hepsi silah, çete ve polis şiddeti döngüsüne hapsolmuş genç Siyah kahramanları gösteren “Boyz N The Hood”, “Juice” ve “Menace II Society” gibi filmler izledim. Daha kapsamlı komedi “Everybody Hates Chris” dışında, 2000’lerde, genç Siyah erkeklerin endişelerine ciddiyetle ilgi gösteren “The Wire” gibi iyi niyetli olanlar bile olsa, hala zordu. ve nüanslar ya da kaçınılmaz olarak hayatlarını yoksulluk ve fırsatların kaçırılması tarafından şekillendirildiği şekilde çerçevelemeden.
Bu yeni diziler, aksine, Siyah çocukluğunu masumiyet, olasılık ve siyasi uyanış alanları olarak tasvir etmekte ısrar ediyor. Bunlar, Black Lives Matter’ın orijinal katalizörleri olduğu kadar, bizim son ırksal hesaplaşmamız tarafından da tanımlanıyor: Siyahi gençlerin Trayvon Martin ve Michael Brown cinayetleri. Sonuç olarak, bu çocukları bu tür şiddete karşı savunmasız hale getiren ırkçı klişeleri düzeltici olarak işlev görürler.
Isaiah Hill, Kevin Durant’ın hayatına dayanan Apple TV+’daki “Swagger”da genç bir basketbol yıldızını canlandırıyor. Kredi. . . Apple TV+
Dean’in hikayesi 50 yıldan uzun bir süre önce, Vietnam Savaşı ve Kara Güç’ün yükselişi sırasında ortaya çıksa da, çalkantıların ortasında genç direnişinde bir zamansızlık var. “Harika Yıllar”ın ilk bölümü, Rahip Dr. Martin Luther King Jr.’ın öldürülmesinin ardından geçiyor ve Dean’in duygusal karmaşıklığı, Siyah erkeklerin gerçek hayatta ayrımcılığa uğramalarına rağmen nasıl ırksal masumiyetlerini korumaya çalıştıklarını gösteriyor. yüz.
Patterson, “Ülkenin 60’ların sonlarında yaşadıklarına benzer bir durum olarak bugün yaşadıklarımızı kucakladık ve içinde bulunduğumuz günü kullanabildiğimiz gerçeğini benimsedik” dedi. geçmişin hikayelerini nasıl anlatmak istediğimizi bildirmek için. ”
Henüz ilk sezonunu tamamlayan drama “Swagger” çok daha yakın bir geçmişte geçiyor. Washington DC’nin dışında büyüyen (ve yönetici yapımcı olan) NBA yıldızı Kevin Durant’ın erken yaşamına dayanan film, Jace Crawford’un (Isaiah Hill) hikayesini çerçevelerken günümüzde geçmektedir. Sahada olduğu kadar saha dışında da zorluklarla karşılaşan 14 yaşındaki yıldız atlet.
Özellikle dokunaklı bir bölümde, Jace, polisin takımını taciz etmesine maçından önce milli marş sırasında diz çökerek ve ardından eve dönerken çağdaş bir ırkçı protestoya katılarak yanıt veriyor. Bu politik uyanışı hayatının bu kadar erken döneminde yaşaması son derece adaletsizdir ve siyah çocukların beyaz akranlarından çok daha genç yaşta ırksal bir bilinç geliştirmeye zorlandıkları toplumun bir başka yan ürünüdür.
“Swagger”ı yaratan Reggie Rock Bythewood, bana bu hikayeyi George Floyd ve Breonna Taylor cinayetleri Amerika’da ırksal eşitsizlik hakkında yaygın protestolara ve kültürel konuşmalara yol açmadan önce tasarladığını söyledi.
Bythewood, “Bu masumiyet kaybı fikri gerçekten de gerçekten eğildiğimiz bir şeydi” dedi. “Çünkü bu deneyimler 2020’den önce de vardı. Bence 2020’nin yaptığı, daha fazla inmesini ve daha sert vurmasını sağlamaktı. ”
Gösterinin açılış jeneriğindeki mavi ve sarı renk paleti ve Jace’in takım forması, kısmen Lisa Whittington’ın 2012 tarihli “Emmett Till: How She Sent Him ve How She Got Him Back Back” resminden ilham aldı. Bythewood, “Emmett Till bizim için büyük bir ilham kaynağı oldu” dedi. “Kendimize sormamız için bize meydan okuyan Kuzey Yıldızı: Bu ülkede çocuklarımıza nasıl davranıyoruz?” (Eşi Gina Prince-Bythewood, Till’in annesi Mamie Till-Mobley hakkında yakında çıkacak olan ABC sınırlı dizisi “Women of the Movement”ın yönetmeni ve baş yapımcısıdır.)
Umutlarını ve masumiyetlerini korumak için savaşıyoruz” dedi. Ancak “birçok yönden, bu sadece üzücü bir geçiş hakkıdır, çünkü bir noktada çocuklarımız ırkçılıkla karşı karşıya kalacak ve bunu yaptıklarında olumlu sonuçlar almayı umuyoruz. ”
İlk kez aktör olan ve Jace’i oynayan eski lise basketbol oyuncusu Hill, düşünceli performansıyla, karakterinin geçmesi gereken dayatılan olgunlaşma ile ortaokul hayatının gençliği arasında hassas bir denge kurabiliyor.
19 yaşındaki Hill bana, “Benim neslimde pek çok Siyah erkek ve genç erkek duygularını bastırıyor, bu yüzden Jace bununla mücadele etmek zorunda” dedi. “Ve hayatında bir baba figürü olmadan, devam ettikçe bununla nasıl başa çıkacağını öğrenmesi gerekiyor ve bu çok fazla deneme yanılma ile geliyor. ”
Ava DuVernay’ın (“When They See Us”) ve atlet ve aktivist Colin Kaepernick’in Kaepernick’in çocukluğuna dayanan sınırlı dizisi “Colin in Black and White”da, Jace’inki gibi bir siyasi uyanış şimdiden kaçınılmaz bir sonuç. Aslında, beyaz ebeveynler tarafından evlat edinildiği ve Turlock, Calif.’de ağırlıklı olarak beyaz bir liseye gittiği yetiştirilme koşulları göz önüne alındığında, Colins’in deneyimleri esas olarak ırk etrafında döner; koç, otel müdürü ve hatta kendi ebeveynleri, ırkçı bir hakareti yoluna sokar.
“Colin in Black and White”da Jaden Michael (Journey Carter ile birlikte), ırksal bir uyanış yaşayan bir genç olarak Colin Kaepernick’i oynuyor. Kredi. . . Ser Baffo/Netflix
En ilgi çekici bölümlerden biri, genç Colin’in (Jaden Michael) saçlarını mısır tarlalarına örebileceği bir Siyah salon arayışı ve ebeveynlerinin böyle bir tarzın onu bir “haydut” gibi görünmesine neden olacağı korkusuyla ilgili. ”
Bir stilist bulması ne kadar zor olduğu için bu etiket daha da yürek parçalayıcı hale geliyor. Ancak aynı zamanda genç Siyahların en son rap albümlerini veya sokak kıyafetlerini kontrol etmeleri için bir giyim mağazası ve buluşma yeri olan salon, genç Kaepernick için bir vahiy çünkü ona hem neleri kaçırdığı hem de hala ne olabileceği hakkında bir fikir veriyor. kültürel olarak onun için mümkündür.
Çocukluğunun diğer Siyah insanlarla birlikte olma özlemini ve çocukken maruz kaldığı büyük ve küçük ırkçılık eylemlerini anlamaya çalışırken karşılaştığı sınırları kabul ederek, “Siyah Beyazlı Colin” temelleri atıyor. Kaepernick’in sonraki evrimi için. Aynı derecede önemli olan, bize hem N. F. L.’deki geçmişteki başarılarını hem de bugün ırksal adalet arayışını destekleyen tutku ve azimle erişmemizi sağlıyor.
Yeni seri büyük ölçüde gençlik dönüm noktalarına odaklanırken, daha önceki standart taşıyıcılar, erkeklerin bu tür deneyimler yarattığını gördüğümüzde hikayelerinde noktaya ulaştılar.
Bu yıl, CW spor draması “All American”, dört sezon önce lise birinci sınıf öğrencisiyken ilk tanıştığımız kahramanı Spencer James’in (Daniel Ezra) genç yetişkinliğe ve üniversite hayatına nasıl geçiş yaptığını araştırıyor. Tarell Alvin McCraney’nin 14 yaşındaki kahramanının (harika bir Akili McDowell) canlı hayal gücünü yakalamak için başlangıçta fantezi sekanslar kullandığı bir gösteri olan, izlenimci “David Makes Man”in ikinci sezonunda, David’in artık tamamen büyüdüğünü (oynadığı gibi) görüyoruz. Kwame Patterson tarafından) ve lise yıllarının travmatik olaylarına geri dönüşler olması.
Geçen yıl boyunca, tüm bu gösterileri besleyici ve büyüleyici buldum. Her biri hayatın farklı bir ortamında ve aşamasında ve geniş bir zaman yelpazesinde gerçekleşir. Birlikte ele alındığında, Siyah erkek ve erkeklerin her zaman karşılaşacakları ırkçılığın üstesinden gelmelerini ve samimi ve dürüst ilişkiler kurmalarını sağlayan zengin iç yaşamların ve gücün karmaşık bir portresini oluştururlar.
En radikal olarak, bu hassas hikayeler Emmett, Trayvon, Michael ve Tamir Rice gibi diğerlerine – bir zamanlar oldukları ve trajik bir şekilde tam olarak olamayacakları çocuklara – saygı göstermenin başka bir yolu.
1968’de Montgomery, Ala’daki bir Siyah kadın için, Lillian’ın bodrumda saklanan pornografik dergilerin kocasından (Dulé Hill) ziyade kendisine ait olduğunu itiraf etmesi oldukça beklenmedik bir durumdur. Ancak bu vahiy, özellikle seksle ilgili olmaktan çok, bu keyifli yeniden başlatmanın ana temalarından birini yinelemekle ilgili.
Lillian, “Oğlumun büyüyüp sevecen ve şefkatli bir adam olmasını istemenin benim için çok fazla olduğunu düşünmüyorum” diyor.
Annesiyle olan yakın ilişkisi, sanatsal rol modeli bir baba (bir müzisyen ve üniversite profesörü), kendine has arkadaşları ve kendi iç ruhu sayesinde, Dean, 1960’ların sonundaki çalkantılı olaylara rağmen şefkatli bir çocuktur. hayatının arka planı.
Ve bu, karakterini canlandırırken, televizyonda da önemli bir dönüşe işaret ediyor. ABC’de yayınlanan “The Wonder Years”, Apple TV+’daki “Swagger” ve Netflix’in “Colin in Black and White” dahil olmak üzere, bu sonbaharda CW’nin “All American” dizisi gibi mevcut dizilere katılan bir dizi yeni programın parçası. ve OWN’nin “David Makes Man”i, Siyah erkeklerin kırılganlığını, merakını ve duygusal karmaşıklığını merkeze alıyor. Sonuç olarak, 2021’de TV’de Siyahi çocukluğun her zamankinden daha incelikli tasvirlerini bulabilirdik.
Bunlar, yalnızca beyaz erkek ergenler hakkındaki reşit olma öykülerinin baskınlığına değil, aynı zamanda siyah erkek çocukların ekranda yoksul, palyaço, aşırı şiddet içeren veya başka bir şekilde tehdit edici olarak gösterilmesine de meydan okuyor.
“Wonder Years”ın yeniden başlatılmasının yaratıcısı Saladin K. Patterson geçenlerde bana “Sadece bu sohbetin bir parçası olmak istiyorum” dedi. “Ve sadece zeki, hassas, her zaman kızı anlamayan ama çok yüksek bir duygusal IQ’ya sahip olan bir Siyah oğlanın farklı bir yanını gösterin.”
Bu olağanüstü hissetmemeli, ama öyle. Orijinal “Wonder Years”ı 1980’lerin sonlarında bir çocukken izlemiştim, ancak o zamanlar televizyonda gördüğüm tek Siyahi çocuklar, “Family Matters”taki beceriksiz Steve Urkel veya sık sık gülünç olan Carlton Banks gibi komik bir rahatlama için oradaydılar. “Bel-Air’in Taze Prensi. ” Umabileceğim en iyi şey, “The Cosby Show”daki Theo Huxtable gibi iki boyutlu bir destekleyici karakterdi ve elbette onun tasviri, Black’in yetim kaldığı “Diff’rent Strokes” ve “Webster” gibi önceki şovların reddiydi. zengin beyaz haneler tarafından kurtarılan çocuklar.
Daha sonra, hepsi silah, çete ve polis şiddeti döngüsüne hapsolmuş genç Siyah kahramanları gösteren “Boyz N The Hood”, “Juice” ve “Menace II Society” gibi filmler izledim. Daha kapsamlı komedi “Everybody Hates Chris” dışında, 2000’lerde, genç Siyah erkeklerin endişelerine ciddiyetle ilgi gösteren “The Wire” gibi iyi niyetli olanlar bile olsa, hala zordu. ve nüanslar ya da kaçınılmaz olarak hayatlarını yoksulluk ve fırsatların kaçırılması tarafından şekillendirildiği şekilde çerçevelemeden.
Bu yeni diziler, aksine, Siyah çocukluğunu masumiyet, olasılık ve siyasi uyanış alanları olarak tasvir etmekte ısrar ediyor. Bunlar, Black Lives Matter’ın orijinal katalizörleri olduğu kadar, bizim son ırksal hesaplaşmamız tarafından da tanımlanıyor: Siyahi gençlerin Trayvon Martin ve Michael Brown cinayetleri. Sonuç olarak, bu çocukları bu tür şiddete karşı savunmasız hale getiren ırkçı klişeleri düzeltici olarak işlev görürler.
Isaiah Hill, Kevin Durant’ın hayatına dayanan Apple TV+’daki “Swagger”da genç bir basketbol yıldızını canlandırıyor. Kredi. . . Apple TV+
Dean’in hikayesi 50 yıldan uzun bir süre önce, Vietnam Savaşı ve Kara Güç’ün yükselişi sırasında ortaya çıksa da, çalkantıların ortasında genç direnişinde bir zamansızlık var. “Harika Yıllar”ın ilk bölümü, Rahip Dr. Martin Luther King Jr.’ın öldürülmesinin ardından geçiyor ve Dean’in duygusal karmaşıklığı, Siyah erkeklerin gerçek hayatta ayrımcılığa uğramalarına rağmen nasıl ırksal masumiyetlerini korumaya çalıştıklarını gösteriyor. yüz.
Patterson, “Ülkenin 60’ların sonlarında yaşadıklarına benzer bir durum olarak bugün yaşadıklarımızı kucakladık ve içinde bulunduğumuz günü kullanabildiğimiz gerçeğini benimsedik” dedi. geçmişin hikayelerini nasıl anlatmak istediğimizi bildirmek için. ”
Henüz ilk sezonunu tamamlayan drama “Swagger” çok daha yakın bir geçmişte geçiyor. Washington DC’nin dışında büyüyen (ve yönetici yapımcı olan) NBA yıldızı Kevin Durant’ın erken yaşamına dayanan film, Jace Crawford’un (Isaiah Hill) hikayesini çerçevelerken günümüzde geçmektedir. Sahada olduğu kadar saha dışında da zorluklarla karşılaşan 14 yaşındaki yıldız atlet.
Özellikle dokunaklı bir bölümde, Jace, polisin takımını taciz etmesine maçından önce milli marş sırasında diz çökerek ve ardından eve dönerken çağdaş bir ırkçı protestoya katılarak yanıt veriyor. Bu politik uyanışı hayatının bu kadar erken döneminde yaşaması son derece adaletsizdir ve siyah çocukların beyaz akranlarından çok daha genç yaşta ırksal bir bilinç geliştirmeye zorlandıkları toplumun bir başka yan ürünüdür.
“Swagger”ı yaratan Reggie Rock Bythewood, bana bu hikayeyi George Floyd ve Breonna Taylor cinayetleri Amerika’da ırksal eşitsizlik hakkında yaygın protestolara ve kültürel konuşmalara yol açmadan önce tasarladığını söyledi.
Bythewood, “Bu masumiyet kaybı fikri gerçekten de gerçekten eğildiğimiz bir şeydi” dedi. “Çünkü bu deneyimler 2020’den önce de vardı. Bence 2020’nin yaptığı, daha fazla inmesini ve daha sert vurmasını sağlamaktı. ”
Gösterinin açılış jeneriğindeki mavi ve sarı renk paleti ve Jace’in takım forması, kısmen Lisa Whittington’ın 2012 tarihli “Emmett Till: How She Sent Him ve How She Got Him Back Back” resminden ilham aldı. Bythewood, “Emmett Till bizim için büyük bir ilham kaynağı oldu” dedi. “Kendimize sormamız için bize meydan okuyan Kuzey Yıldızı: Bu ülkede çocuklarımıza nasıl davranıyoruz?” (Eşi Gina Prince-Bythewood, Till’in annesi Mamie Till-Mobley hakkında yakında çıkacak olan ABC sınırlı dizisi “Women of the Movement”ın yönetmeni ve baş yapımcısıdır.)
Umutlarını ve masumiyetlerini korumak için savaşıyoruz” dedi. Ancak “birçok yönden, bu sadece üzücü bir geçiş hakkıdır, çünkü bir noktada çocuklarımız ırkçılıkla karşı karşıya kalacak ve bunu yaptıklarında olumlu sonuçlar almayı umuyoruz. ”
İlk kez aktör olan ve Jace’i oynayan eski lise basketbol oyuncusu Hill, düşünceli performansıyla, karakterinin geçmesi gereken dayatılan olgunlaşma ile ortaokul hayatının gençliği arasında hassas bir denge kurabiliyor.
19 yaşındaki Hill bana, “Benim neslimde pek çok Siyah erkek ve genç erkek duygularını bastırıyor, bu yüzden Jace bununla mücadele etmek zorunda” dedi. “Ve hayatında bir baba figürü olmadan, devam ettikçe bununla nasıl başa çıkacağını öğrenmesi gerekiyor ve bu çok fazla deneme yanılma ile geliyor. ”
Ava DuVernay’ın (“When They See Us”) ve atlet ve aktivist Colin Kaepernick’in Kaepernick’in çocukluğuna dayanan sınırlı dizisi “Colin in Black and White”da, Jace’inki gibi bir siyasi uyanış şimdiden kaçınılmaz bir sonuç. Aslında, beyaz ebeveynler tarafından evlat edinildiği ve Turlock, Calif.’de ağırlıklı olarak beyaz bir liseye gittiği yetiştirilme koşulları göz önüne alındığında, Colins’in deneyimleri esas olarak ırk etrafında döner; koç, otel müdürü ve hatta kendi ebeveynleri, ırkçı bir hakareti yoluna sokar.
“Colin in Black and White”da Jaden Michael (Journey Carter ile birlikte), ırksal bir uyanış yaşayan bir genç olarak Colin Kaepernick’i oynuyor. Kredi. . . Ser Baffo/Netflix
En ilgi çekici bölümlerden biri, genç Colin’in (Jaden Michael) saçlarını mısır tarlalarına örebileceği bir Siyah salon arayışı ve ebeveynlerinin böyle bir tarzın onu bir “haydut” gibi görünmesine neden olacağı korkusuyla ilgili. ”
Bir stilist bulması ne kadar zor olduğu için bu etiket daha da yürek parçalayıcı hale geliyor. Ancak aynı zamanda genç Siyahların en son rap albümlerini veya sokak kıyafetlerini kontrol etmeleri için bir giyim mağazası ve buluşma yeri olan salon, genç Kaepernick için bir vahiy çünkü ona hem neleri kaçırdığı hem de hala ne olabileceği hakkında bir fikir veriyor. kültürel olarak onun için mümkündür.
Çocukluğunun diğer Siyah insanlarla birlikte olma özlemini ve çocukken maruz kaldığı büyük ve küçük ırkçılık eylemlerini anlamaya çalışırken karşılaştığı sınırları kabul ederek, “Siyah Beyazlı Colin” temelleri atıyor. Kaepernick’in sonraki evrimi için. Aynı derecede önemli olan, bize hem N. F. L.’deki geçmişteki başarılarını hem de bugün ırksal adalet arayışını destekleyen tutku ve azimle erişmemizi sağlıyor.
Yeni seri büyük ölçüde gençlik dönüm noktalarına odaklanırken, daha önceki standart taşıyıcılar, erkeklerin bu tür deneyimler yarattığını gördüğümüzde hikayelerinde noktaya ulaştılar.
Bu yıl, CW spor draması “All American”, dört sezon önce lise birinci sınıf öğrencisiyken ilk tanıştığımız kahramanı Spencer James’in (Daniel Ezra) genç yetişkinliğe ve üniversite hayatına nasıl geçiş yaptığını araştırıyor. Tarell Alvin McCraney’nin 14 yaşındaki kahramanının (harika bir Akili McDowell) canlı hayal gücünü yakalamak için başlangıçta fantezi sekanslar kullandığı bir gösteri olan, izlenimci “David Makes Man”in ikinci sezonunda, David’in artık tamamen büyüdüğünü (oynadığı gibi) görüyoruz. Kwame Patterson tarafından) ve lise yıllarının travmatik olaylarına geri dönüşler olması.
Geçen yıl boyunca, tüm bu gösterileri besleyici ve büyüleyici buldum. Her biri hayatın farklı bir ortamında ve aşamasında ve geniş bir zaman yelpazesinde gerçekleşir. Birlikte ele alındığında, Siyah erkek ve erkeklerin her zaman karşılaşacakları ırkçılığın üstesinden gelmelerini ve samimi ve dürüst ilişkiler kurmalarını sağlayan zengin iç yaşamların ve gücün karmaşık bir portresini oluştururlar.
En radikal olarak, bu hassas hikayeler Emmett, Trayvon, Michael ve Tamir Rice gibi diğerlerine – bir zamanlar oldukları ve trajik bir şekilde tam olarak olamayacakları çocuklara – saygı göstermenin başka bir yolu.