ahmetbeyler
New member
Yer kabuğunun altındaki katmanlar hala insanlık için büyük bilinmezliklerle doluyken yakın vakitte yeni bir keşfin duyurusu geldi. Bilim insanları, Botsvana’daki Karowe madeninde çıkarılan elmasın, yer altında dahi büyük su kütlesi olduğuna işaret ettiğini deklare etti.
Fazlasıyla nadir görülen bir elmas olduğu vurgulanan elmasın yaklaşık 660 kilometre derinlikte oluştuğu tespit edildi. Elmasta yapılan incelemelerdeyse ‘kapanım’ olarak bilinen küçük bir kusurda ‘ringwoodite’ ismi verilen, magnezyum silikatın yüksek basınçlı fazına ve başka sulu menerallere rastlandı.
Yer altında da büyük su kütleleri olabilir, lakin tam olarak sıvı biçimde değil:
Ringwoodite ismi verilen mineral, elmas ve yer altı hakkında kıymetli bir ipucu sundu. Mineralin en az 660 kilometre derinlikte oluştuğu bilinirken, bu niçinle de elmasın bu kadar derin bir noktada oluşmuş olabileceği belirtildi. Sulu mineraller ise bu kadar derin bir noktada yüksek oranda hidrasyon bulunduğunu gösteriyordu.
Öte yandan yer altında olduğu düşünülen bu su, bildiğimiz sıvı ve akışkan yapıda değildi. Su, mantodaki öbür minerallere kimyasal olarak bağlı yapıdaydı. Bilim insanları, bunun mantonun nasıl eridiğini etkileyebileceğini deklare etti. Birebir biçimde suyun volkanların patlama biçimini ve Dünya’nın sismik aktivitesini de etkileyebileceği açıklandı.
Yüzlerce kilometre derinliklerde suya dair bulunan ipucu, bu bölgedeki hareketlilik için de yeni bir ipucu oldu. Bu derinlikte manto katmanlarının ayrım göstermeye başladığı ve Dünya’nın ortasından geçen sismik dalgaların gizemli bir biçimde sürat değiştirdikleri biliniyordu. Sıvı yapı, bu sürat değişikliğine dair bir açıklama olabilir.
Öte yandan bu sorunun net karşılığını vermek için hala uzun bir süre beklememiz gerekiyor. Çünkü yer altında yüzlerce metre derinliğe inmek günümüzde çabucak hemen pek de mümkün değil. Doğal yollarla inebileceğimiz en derin noktaysa 12 kilometre.
Fazlasıyla nadir görülen bir elmas olduğu vurgulanan elmasın yaklaşık 660 kilometre derinlikte oluştuğu tespit edildi. Elmasta yapılan incelemelerdeyse ‘kapanım’ olarak bilinen küçük bir kusurda ‘ringwoodite’ ismi verilen, magnezyum silikatın yüksek basınçlı fazına ve başka sulu menerallere rastlandı.
Yer altında da büyük su kütleleri olabilir, lakin tam olarak sıvı biçimde değil:
Ringwoodite ismi verilen mineral, elmas ve yer altı hakkında kıymetli bir ipucu sundu. Mineralin en az 660 kilometre derinlikte oluştuğu bilinirken, bu niçinle de elmasın bu kadar derin bir noktada oluşmuş olabileceği belirtildi. Sulu mineraller ise bu kadar derin bir noktada yüksek oranda hidrasyon bulunduğunu gösteriyordu.
Öte yandan yer altında olduğu düşünülen bu su, bildiğimiz sıvı ve akışkan yapıda değildi. Su, mantodaki öbür minerallere kimyasal olarak bağlı yapıdaydı. Bilim insanları, bunun mantonun nasıl eridiğini etkileyebileceğini deklare etti. Birebir biçimde suyun volkanların patlama biçimini ve Dünya’nın sismik aktivitesini de etkileyebileceği açıklandı.
Yüzlerce kilometre derinliklerde suya dair bulunan ipucu, bu bölgedeki hareketlilik için de yeni bir ipucu oldu. Bu derinlikte manto katmanlarının ayrım göstermeye başladığı ve Dünya’nın ortasından geçen sismik dalgaların gizemli bir biçimde sürat değiştirdikleri biliniyordu. Sıvı yapı, bu sürat değişikliğine dair bir açıklama olabilir.
Öte yandan bu sorunun net karşılığını vermek için hala uzun bir süre beklememiz gerekiyor. Çünkü yer altında yüzlerce metre derinliğe inmek günümüzde çabucak hemen pek de mümkün değil. Doğal yollarla inebileceğimiz en derin noktaysa 12 kilometre.