ahmetbeyler
New member
Yılanlar, birtakım kertenkeleler ve hatta birkaç göğüslü, zehirli bir ısırık atma yeteneğine sahipler. Bu zehirli canlıların soylarının bundan 300 milyon yıldan evvel birbirinden ayrıldığı bilinse de yeni yapılan bir keşfe göre zehirleri, aslında tıpkı atadan geliyordu. Araştırma, BMC Biology mecmuasında yayımlandı.
Yayımlanan araştırmaya nazaran birden fazla yılan zehrinde ve ‘kallikrein serin proteazları’ ismi verilen başka tüm sürüngen ve göğüslü zehrinde bulunan bir zehir sınıfına odaklandılar. Yapılan çalışmalar kararında zehir sınıfının atası ortaya çıkarıldı. bu biçimdelikle bu canlılarda bulunan zehrin ortak bir atadan geldiği ortaya kondu.
Fikir, birinci kere hipotez olarak ortaya atılmıştı:
Japonya’daki Okinawa Bilim ve Teknoloji Yüksek Lisans Üniversitesi ve Avustralya Üniversitesi tarafınca bu çalışma, aslında bundan evvelki çalışmadan çıkan sonuçlardan da faydalanıyordu. Bilim insanları, daha evvel yayınladıkları çalışmalarında göğüslü tükürük bezi ve yılan zehir bezinin bir küme düzenleyici gende birebir faaliyetlerde bulunduğunu keşfetmişti. Bu da zehrin gelişmesi için gereken temelin hem yılanlarda birebir vakitte memelilerde var olduğunu gösteriyordu.
Bu çalışmayla birlikte yılanların ve memelilerin atalarında zehir potansiyeli olan bir küme genin varlığı hipotez olarak sunulmuştu. Bu hipoteze nazaran her iki canlı, farklı evrim yollarını takip etti. Memelilerin zehri evrimleşti, lakin epeyce fazla evrimleşmedi. Bu araştırmanın akabinde bilim insanları, iki canlının atasını keşfetmek için yeni bir çalışma başlattı.
Gen araştırma formlarında gerçekleşen gelişmelerin akabinde bilim insanları, en sonunda bir evrim ağacı oluşturmak için sürüngenler, amfibiler, balıklar ve memelilerde bulunan kallikrein genini karşılaştırdı. Ortaya çıkan sonuçlar, yılan zehri memelilerin tükürüğündeki zehrin tıpkı atadan geldiğini kanıtladı.
Sonuç olarak ortaya çıkan bu delil, beşerler da dahil olmak üzere memelilerdeki tükürük kallikrein proteinlerinin de zehirli hale gelmesinin evrim yoluyla mümkün olabileceğini gösterdi. bir daha de zehri geliştiren yapı taşının genlerimizde olması, kesin olarak bunun yaşanacağı manasına gelmiyor.
Yayımlanan araştırmaya nazaran birden fazla yılan zehrinde ve ‘kallikrein serin proteazları’ ismi verilen başka tüm sürüngen ve göğüslü zehrinde bulunan bir zehir sınıfına odaklandılar. Yapılan çalışmalar kararında zehir sınıfının atası ortaya çıkarıldı. bu biçimdelikle bu canlılarda bulunan zehrin ortak bir atadan geldiği ortaya kondu.
Fikir, birinci kere hipotez olarak ortaya atılmıştı:
Japonya’daki Okinawa Bilim ve Teknoloji Yüksek Lisans Üniversitesi ve Avustralya Üniversitesi tarafınca bu çalışma, aslında bundan evvelki çalışmadan çıkan sonuçlardan da faydalanıyordu. Bilim insanları, daha evvel yayınladıkları çalışmalarında göğüslü tükürük bezi ve yılan zehir bezinin bir küme düzenleyici gende birebir faaliyetlerde bulunduğunu keşfetmişti. Bu da zehrin gelişmesi için gereken temelin hem yılanlarda birebir vakitte memelilerde var olduğunu gösteriyordu.
Bu çalışmayla birlikte yılanların ve memelilerin atalarında zehir potansiyeli olan bir küme genin varlığı hipotez olarak sunulmuştu. Bu hipoteze nazaran her iki canlı, farklı evrim yollarını takip etti. Memelilerin zehri evrimleşti, lakin epeyce fazla evrimleşmedi. Bu araştırmanın akabinde bilim insanları, iki canlının atasını keşfetmek için yeni bir çalışma başlattı.
Gen araştırma formlarında gerçekleşen gelişmelerin akabinde bilim insanları, en sonunda bir evrim ağacı oluşturmak için sürüngenler, amfibiler, balıklar ve memelilerde bulunan kallikrein genini karşılaştırdı. Ortaya çıkan sonuçlar, yılan zehri memelilerin tükürüğündeki zehrin tıpkı atadan geldiğini kanıtladı.
Sonuç olarak ortaya çıkan bu delil, beşerler da dahil olmak üzere memelilerdeki tükürük kallikrein proteinlerinin de zehirli hale gelmesinin evrim yoluyla mümkün olabileceğini gösterdi. bir daha de zehri geliştiren yapı taşının genlerimizde olması, kesin olarak bunun yaşanacağı manasına gelmiyor.