Bu makale, Tartışmalı haber bülteninin bir parçasıdır. Yapabilirsiniz buradan kaydolun Salı ve Perşembe günleri almak için.
Bize söylendiğine göre, ulusal söylemin alanları her yerde yalan, yalan ve propagandayla kirlenmiş durumda ve başvurulacak işleyen bir düzenleyici devletin yokluğunda, pisliği temizlemek için kültüre başvuruluyor.
Döngü artık tanıdık: Özel bir şirket – genellikle onlarca veya yüz milyarlarca piyasa değeri olan bir teknoloji şirketi – bir provokatöre bir mikrofon ve bazen de önyükleme yapmak için bir maaş çeki verir. (Bir dikkat ekonomisinde, ikisi arasındaki ayrımın anlaşılması zor olabilir.) Provokatör, yanlış, kışkırtıcı ve hatta zararlı olan iddiaları büyütmeye devam eder. İtiraz edenler, provokatörün mikrofonunun alınması çağrısında bulunuyor ve bu da her zaman “sansür”, “illiberalizm” ve tabii ki “kültürü iptal etme” suçlamalarını davet ediyor.
Haftanın zor durumdaki konuşmacısı, dünyanın en popüler podcast’inin sunucusu Joe Rogan. Birkaç hafta önce, 270 doktor, hekim ve bilim eğitimcisi, Rogan’ın Kovid ve koronavirüs hakkında yanlış ve yanıltıcı iddialar yayınlamasının ardından Rogan’ın 100 milyon dolarlık bir sözleşmesi bulunan Spotify’ı “yanlış bilgilendirmeyi hafifletmek için açık ve kamu politikası oluşturmaya” çağıran bir açık mektup imzaladı. aşılar. Kısa bir süre sonra, Joni Mitchell ve Neil Young kadar ikonik sanatçılar, Rogan ile olan ilişkisi nedeniyle müziklerini Spotify’dan çekeceklerini açıkladılar.
Rogan’a karşı duyulan öfke, yanlış bilgilerle mücadele etmek için teknoloji platformlarına baskı yapmanın yararları ve kusurları hakkında ne söylüyor? Bir şirket, en büyük para kazananlarından biri onları gergin hale getirdiğinde, ifade özgürlüğü ve halk sağlığı değerlerini nasıl dengelemelidir? İşte insanların söyledikleri.
Konuşma “tehlikeli” olduğunda
Kendini “moron” olarak tanımlayan Rogan, tartışmaları körükleme alışkanlığına sahiptir. (Daha geçen hafta, Afrika’nın “en karanlık yerinden” olmadıkça, herkesin kendisine Siyah demesinin “çok garip” olduğunu iddia etti.) Ancak açık mektubu imzalayanlar, bir halk sağlığı krizinin ortasında, onun Covid olduğunu iddia ediyor. ifadeler “sadece sakıncalı ve saldırgan değil, aynı zamanda tıbbi ve kültürel açıdan tehlikelidir.”
Endişelerinin nedeni belli. Covid hala günde 2.500’den fazla Amerikalıyı öldürüyor. Dünyanın en iyi aşılarına ilk erişime sahip olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri aşılama ve takviye oranları açısından yaklaşık 60 ülkenin gerisindedir ve emsallerinden çok daha yüksek kişi başına ölüm oranına sahiptir.
Profesör Eric Topol, “Birkaç gün içinde, Amerika Birleşik Devletleri, aşıların yüksek risk (yaş veya bağışıklığı baskılanmış) statüsü için yaygın olarak kullanılabilir hale gelmesinden çok sonra meydana gelen, yarısından fazlası meydana gelen 900.000 onaylanmış ölüm gibi alçak bir sayıya ulaşacak.” Scripps Research’te moleküler tıp, yazıyor. “Artık yakında bir milyondan fazla Amerikalının hayatını kaybettiğini görmemiz kaçınılmaz ve bu ölümlerin yüzde 90’ından fazlasının aşı ile önlenebilir olduğunu biliyoruz.”
Söz konusu konuşmanın bir kısmı:
Platform mu, yayıncı mı?
Benzer tartışmaların yaşandığı sırada, Facebook gibi sosyal medya ağları, yayıncı değil, yalnızca platform olduklarını ve hizmet şartlarını (değiştirme) ihlal etmeyen içeriği denetlemekten sorumlu olmadıklarını savundu. Ancak yorumcular, diğer şirketlerden farklı olarak Spotify’ın, Rogan’ın podcast’inin münhasır hakları için doğrudan 100 milyon dolar ödediğini belirtti ve şirket, şovunun reklam gelirini artırdığını kaydetti.
Teknoloji gazetecisi Ryan Broderick, “Spotify, Rogan’ın bölümlerine yalnızca bir içerik uyarısı koyup ona diğer podcast’lere davrandığı gibi davranmıyor çünkü o başka bir podcast değil” diye yazıyor. “O onların podcast’i.”
Tehlikeli olduğu düşünülen konuşmaların yayılmasını engellemek için teknoloji şirketlerine başvurmanın bazı durumlarda etkili olduğu kanıtlandı. Times köşe yazarı Michelle Goldberg geçen yıl “Bunu IŞİD, Milo Yiannopoulos ve Alex Jones kadar çeşitli kötü adamlarda görebilirsiniz” diye yazdı. “LikeWar: The Weaponization of Social Media” kitabının yazarlarından Peter W. Singer ona şunları söyledi: “Konuşmayı yönlendirme, işe alım için daha geniş kitlelere ulaşma ve belki de en önemlisi bu çatışma girişimcilerinin çoğu için yetenekleri, para kazanmak için onarılamaz bir şekilde zarar görür. ”
[Devamını oku: “Deplatforming: Aşırı internet ünlülerini Telegram ve alternatif sosyal medyaya takip etmek”]
Rogan söz konusu olduğunda, Spotify’ın podcast’ini iptal etmenin yanı sıra seçenekleri de var. Jill Filipovic yazıyor. “Açıkçası, bir sansür makinesi olmak istemiyorlar, ancak geçmişte Rogan ile yaptıkları bir şey olan, daha tehlikeli yalanlar içeren bölümleri kaldırabilirler, komplo teorisyeni Alex Jones ve onun röportajını içeren bir bölümü yayından kaldırabilirler. faşist sempatizanı olan Gavin McInnes’i öne çıkaran bir başkası,” diye CNN’in web sitesinde tartışıyor. Aksi takdirde, “Rogan’ın podcast’i, ciddi uzmanların yer aldığı gerçek bir fikir keşfinden çok müziğe benziyorsa, o zaman şirket bunu kurgu veya fantezi olarak sınıflandırmalı ve dinleyicilere duyduklarının Binbaşı kadar gerçeklikten kopuk olduğunu açıkça belirtmelidir. Tom Dünya gezegenindendi.”
Big Tech polisinin aranmasına karşı dava
Yanlış. Spotify’dan Rogan’ı çökertmesini istemek, kötü konuşmaya yanıtın daha fazla konuşma olduğu şeklindeki geleneksel liberal görüşe abone olanları rahatsız edebilir. The American Conservative’den Rod Dreher, “Joe Rogan’ın yanılma hakkı var ve istersem onun ve konuklarının yanıldığını duymaya hakkım var” diye yazıyor. “Elbette Young ve Mitchell müziklerini Spotify’dan alma hakkına sahipler ama gerçekten bu savaşı başlatmak istiyorlar mı? Sanatçılar olarak, kendilerini gerçekten kendini beğenmiş sansürcüler rolüne sokmak istiyorlar mı (çünkü yapmaya çalıştıkları şey bu: Spotify’ı Rogan’ın şovunu iptal etmeye zorlamak).”
[Devamı: “Neil Young’ın Haklı Sansürünün Tehlikeli Temyizi”]
Sürdürülemez.Young’ın herhangi birini sansürlemeye çalıştığını inkar ettiği söylenmelidir; o sadece özgür dernek kurma hakkını kullanıyor. “Müziğimin zararlı bilgileri yayan bir platformu desteklememesini seçebildiğim gibi, özel şirketler de nelerden yararlanacaklarını seçme hakkına sahiptir” diye yazdı.
Fakat böylesine ilkeli bir duruş başka hangi taahhütleri zorunlu kılabilir? Reason’dan Nick Gillespie’nin belirttiği gibi, Young’ın YouTube’da Joe Rogan’ın da yer aldığı resmi bir kanalı var. “Neil Young, tutarlılık adına YouTube’a bir ültimatom göndermeli ve ardından hizmet talebini yerine getirmeyi reddettiğinde kaçmalı mı?” O sorar. Sonuna kadar götürülen mantık, “hepimiz kendi ödeme duvarlı sitelerimizde, birlikteliğimizin saflığı içinde güvende ama konuşacak çok daha az şeyle” sona erecekti.
Yüzeysel bir çözüm.Jakoben’de Branko Marcetic, Rogan’ın daha büyük bir kurumsal güvensizlik sorununun belirtisi olduğunu savunuyor. Ne de olsa, insanlar ilk etapta tıbbi tavsiye için ona nasıl bakmaya geldi? Marcetic’e göre suç, en azından kısmen, pandemi sırasında etkili bir şekilde iletişim kuramayan siyaset ve halk sağlığı kurumlarına düşüyor. “Spotify Rogan’ı başlattı ve ABD hükümeti onu Kuzey Kutbu’na sürgün ettiyse, hem bu faktörler hem de bu kafa karıştırıcı, sinir bozucu iki yıl boyunca ABD kurumlarına özgü mesajlaşma başarısızlığı nedeniyle Covid yanlış bilgileri ve güvensizlik almaya devam edeceksiniz” diye yazıyor. .
[Devamı: “Kötü Haber”]
Kurumsal gücü sağlamlaştırır.Sosyal medya devleri özel şirketler olabilir, ancak aynı zamanda fiili bir kamusal alana giriş noktaları haline geldiler. Bazıları için, Times Opinion yazarı Jay Caspian Kang gibi, sosyal olarak kabul edilebilir konuşmanın sınırlarını daha katı bir şekilde uygulatmak için yalvarmaktan kaçınmak için daha fazla neden bu.
Geçen ay, “Bir teknoloji şirketinin platformundaki içeriği bastırmak için yapacağı hiçbir şey İlk Değişikliği ihlal etmeyecek, ancak karşılaştığımız sorun da bu: Susturulanlar için çok az başvuru var” diye yazdı. “Toksik politikacıların, ünlülerin ve düşünürlerin işten çıkarılmasına tezahürat yaparak ve Twitter gibi özel şirketlerin kendi hizmet şartlarını takip etmeleri halinde istediklerini yapabileceklerini savunarak”, “sosyal medya şirketlerine tam da bunu yapmaları için lisans verin: ne isterlerse.”
Büyük Teknoloji değilse kim?
İçeriği denetleme yetkisinin teknoloji şirketlerinden ziyade hükümete ait olması tercih edilir mi – belki daha demokratik -? First Amendment uzmanı Eugene Volokh geçen yıl The Times’a “Hükümetin konuşma kısıtlamaları en azından temyiz incelemesiyle açık mahkemede uygulanıyor” diye yazdı. “Konuşmacılar, konuşmalarının neden korunması gerektiğini tartışıyorlar. Mahkemeler, eşit muamele konusunda bir miktar güvence veren emsalleri takip etmelidir. Kurallar ise genellikle halk tarafından, onların temsilcileri veya bu temsilciler tarafından atanan yargıçlar tarafından oluşturulur.”
Elbette, Emily Bazelon’un The Times Magazine için yazdığı gibi, Amerikalılar devletin konuşmayı düzenlemesine izin vermekten de derin bir şüphe duyuyorlar: “Hükümetin bunu yapmasından rahatsızız; Silikon Vadisi’nin bunu yapmasından rahatsızız. Ama aynı zamanda kimsenin bunu yapmamasından da rahatsızız. Burası olması zor bir yer – ya da belki iki kaya ve zor bir yer.”
A.C.L.U.’nun Konuşma ve Gizlilik Projesi direktörü Ben Wizner için çözüm, Big Tech’in gücünü devlete devretmek değil, onu parçalamak olabilir. Geçen yıl, “Şirketlerin kamu söylemimiz üzerindeki bu kadar gücü konsolide etmelerini önlemek için yasayı kullanmamız gerekiyor” dedi. “Bu, içeriğin düzenlenmesi anlamına gelmez. Bu, ABD’de antitröst yasalarımızı uygulamak anlamına gelir. Bir avuç şirketin bu kadar önemli kamusal alanlarda sahip oldukları pazar hakimiyetini elde etmesine asla izin vermemeliydik.”
Kaçırdığımız bir bakış açınız mı var? Bize e-posta gönderin tartışmalı@nytimes.com . Lütfen yanıtınızda adınızı, yaşınızı ve konumunuzu not edin ve bir sonraki haber bülteninde yer alabilir.
<saat/>
DAHA FAZLA OKUYUN
“Spotify Artık Gerçekten Müzikle İlgili Değil” [Atlantik]
“Spotify, Tam Joe Rogan Deneyimini Yaşıyor ve Garip” [Yeni Cumhuriyet]
“Spotify Backlash’in Hiç Şansı Olmadı” [New York]
Bize söylendiğine göre, ulusal söylemin alanları her yerde yalan, yalan ve propagandayla kirlenmiş durumda ve başvurulacak işleyen bir düzenleyici devletin yokluğunda, pisliği temizlemek için kültüre başvuruluyor.
Döngü artık tanıdık: Özel bir şirket – genellikle onlarca veya yüz milyarlarca piyasa değeri olan bir teknoloji şirketi – bir provokatöre bir mikrofon ve bazen de önyükleme yapmak için bir maaş çeki verir. (Bir dikkat ekonomisinde, ikisi arasındaki ayrımın anlaşılması zor olabilir.) Provokatör, yanlış, kışkırtıcı ve hatta zararlı olan iddiaları büyütmeye devam eder. İtiraz edenler, provokatörün mikrofonunun alınması çağrısında bulunuyor ve bu da her zaman “sansür”, “illiberalizm” ve tabii ki “kültürü iptal etme” suçlamalarını davet ediyor.
Haftanın zor durumdaki konuşmacısı, dünyanın en popüler podcast’inin sunucusu Joe Rogan. Birkaç hafta önce, 270 doktor, hekim ve bilim eğitimcisi, Rogan’ın Kovid ve koronavirüs hakkında yanlış ve yanıltıcı iddialar yayınlamasının ardından Rogan’ın 100 milyon dolarlık bir sözleşmesi bulunan Spotify’ı “yanlış bilgilendirmeyi hafifletmek için açık ve kamu politikası oluşturmaya” çağıran bir açık mektup imzaladı. aşılar. Kısa bir süre sonra, Joni Mitchell ve Neil Young kadar ikonik sanatçılar, Rogan ile olan ilişkisi nedeniyle müziklerini Spotify’dan çekeceklerini açıkladılar.
Rogan’a karşı duyulan öfke, yanlış bilgilerle mücadele etmek için teknoloji platformlarına baskı yapmanın yararları ve kusurları hakkında ne söylüyor? Bir şirket, en büyük para kazananlarından biri onları gergin hale getirdiğinde, ifade özgürlüğü ve halk sağlığı değerlerini nasıl dengelemelidir? İşte insanların söyledikleri.
Konuşma “tehlikeli” olduğunda
Kendini “moron” olarak tanımlayan Rogan, tartışmaları körükleme alışkanlığına sahiptir. (Daha geçen hafta, Afrika’nın “en karanlık yerinden” olmadıkça, herkesin kendisine Siyah demesinin “çok garip” olduğunu iddia etti.) Ancak açık mektubu imzalayanlar, bir halk sağlığı krizinin ortasında, onun Covid olduğunu iddia ediyor. ifadeler “sadece sakıncalı ve saldırgan değil, aynı zamanda tıbbi ve kültürel açıdan tehlikelidir.”
Endişelerinin nedeni belli. Covid hala günde 2.500’den fazla Amerikalıyı öldürüyor. Dünyanın en iyi aşılarına ilk erişime sahip olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri aşılama ve takviye oranları açısından yaklaşık 60 ülkenin gerisindedir ve emsallerinden çok daha yüksek kişi başına ölüm oranına sahiptir.
Profesör Eric Topol, “Birkaç gün içinde, Amerika Birleşik Devletleri, aşıların yüksek risk (yaş veya bağışıklığı baskılanmış) statüsü için yaygın olarak kullanılabilir hale gelmesinden çok sonra meydana gelen, yarısından fazlası meydana gelen 900.000 onaylanmış ölüm gibi alçak bir sayıya ulaşacak.” Scripps Research’te moleküler tıp, yazıyor. “Artık yakında bir milyondan fazla Amerikalının hayatını kaybettiğini görmemiz kaçınılmaz ve bu ölümlerin yüzde 90’ından fazlasının aşı ile önlenebilir olduğunu biliyoruz.”
Söz konusu konuşmanın bir kısmı:
Koronavirüs aşılarından Rogan, “Sağlıklı bir insansanız ve sürekli egzersiz yapıyorsanız, gençseniz ve iyi yemek yiyorsanız, bence bunun için endişelenmen gerek.”
Rogan kendisi Covid’e yakalandığında, federal sağlık yetkililerinin muhalefetine rağmen popüler bir aşı alternatifi haline gelen bir ilaç olan ivermektin ile kendisini tedavi ettiğini iddia etti.
Rogan’ın 2021’in son bölümünde, aşının şartlarını Nazi dönemi baskısına benzeten ve Amerikalıların bir “kitlesel oluşum psikozu”na hapsolduğunu söyleyen Robert Malone adlı bir bilim adamıyla röportaj yaptı.
Platform mu, yayıncı mı?
Benzer tartışmaların yaşandığı sırada, Facebook gibi sosyal medya ağları, yayıncı değil, yalnızca platform olduklarını ve hizmet şartlarını (değiştirme) ihlal etmeyen içeriği denetlemekten sorumlu olmadıklarını savundu. Ancak yorumcular, diğer şirketlerden farklı olarak Spotify’ın, Rogan’ın podcast’inin münhasır hakları için doğrudan 100 milyon dolar ödediğini belirtti ve şirket, şovunun reklam gelirini artırdığını kaydetti.
Teknoloji gazetecisi Ryan Broderick, “Spotify, Rogan’ın bölümlerine yalnızca bir içerik uyarısı koyup ona diğer podcast’lere davrandığı gibi davranmıyor çünkü o başka bir podcast değil” diye yazıyor. “O onların podcast’i.”
Tehlikeli olduğu düşünülen konuşmaların yayılmasını engellemek için teknoloji şirketlerine başvurmanın bazı durumlarda etkili olduğu kanıtlandı. Times köşe yazarı Michelle Goldberg geçen yıl “Bunu IŞİD, Milo Yiannopoulos ve Alex Jones kadar çeşitli kötü adamlarda görebilirsiniz” diye yazdı. “LikeWar: The Weaponization of Social Media” kitabının yazarlarından Peter W. Singer ona şunları söyledi: “Konuşmayı yönlendirme, işe alım için daha geniş kitlelere ulaşma ve belki de en önemlisi bu çatışma girişimcilerinin çoğu için yetenekleri, para kazanmak için onarılamaz bir şekilde zarar görür. ”
[Devamını oku: “Deplatforming: Aşırı internet ünlülerini Telegram ve alternatif sosyal medyaya takip etmek”]
Rogan söz konusu olduğunda, Spotify’ın podcast’ini iptal etmenin yanı sıra seçenekleri de var. Jill Filipovic yazıyor. “Açıkçası, bir sansür makinesi olmak istemiyorlar, ancak geçmişte Rogan ile yaptıkları bir şey olan, daha tehlikeli yalanlar içeren bölümleri kaldırabilirler, komplo teorisyeni Alex Jones ve onun röportajını içeren bir bölümü yayından kaldırabilirler. faşist sempatizanı olan Gavin McInnes’i öne çıkaran bir başkası,” diye CNN’in web sitesinde tartışıyor. Aksi takdirde, “Rogan’ın podcast’i, ciddi uzmanların yer aldığı gerçek bir fikir keşfinden çok müziğe benziyorsa, o zaman şirket bunu kurgu veya fantezi olarak sınıflandırmalı ve dinleyicilere duyduklarının Binbaşı kadar gerçeklikten kopuk olduğunu açıkça belirtmelidir. Tom Dünya gezegenindendi.”
Big Tech polisinin aranmasına karşı dava
Yanlış. Spotify’dan Rogan’ı çökertmesini istemek, kötü konuşmaya yanıtın daha fazla konuşma olduğu şeklindeki geleneksel liberal görüşe abone olanları rahatsız edebilir. The American Conservative’den Rod Dreher, “Joe Rogan’ın yanılma hakkı var ve istersem onun ve konuklarının yanıldığını duymaya hakkım var” diye yazıyor. “Elbette Young ve Mitchell müziklerini Spotify’dan alma hakkına sahipler ama gerçekten bu savaşı başlatmak istiyorlar mı? Sanatçılar olarak, kendilerini gerçekten kendini beğenmiş sansürcüler rolüne sokmak istiyorlar mı (çünkü yapmaya çalıştıkları şey bu: Spotify’ı Rogan’ın şovunu iptal etmeye zorlamak).”
[Devamı: “Neil Young’ın Haklı Sansürünün Tehlikeli Temyizi”]
Sürdürülemez.Young’ın herhangi birini sansürlemeye çalıştığını inkar ettiği söylenmelidir; o sadece özgür dernek kurma hakkını kullanıyor. “Müziğimin zararlı bilgileri yayan bir platformu desteklememesini seçebildiğim gibi, özel şirketler de nelerden yararlanacaklarını seçme hakkına sahiptir” diye yazdı.
Fakat böylesine ilkeli bir duruş başka hangi taahhütleri zorunlu kılabilir? Reason’dan Nick Gillespie’nin belirttiği gibi, Young’ın YouTube’da Joe Rogan’ın da yer aldığı resmi bir kanalı var. “Neil Young, tutarlılık adına YouTube’a bir ültimatom göndermeli ve ardından hizmet talebini yerine getirmeyi reddettiğinde kaçmalı mı?” O sorar. Sonuna kadar götürülen mantık, “hepimiz kendi ödeme duvarlı sitelerimizde, birlikteliğimizin saflığı içinde güvende ama konuşacak çok daha az şeyle” sona erecekti.
Yüzeysel bir çözüm.Jakoben’de Branko Marcetic, Rogan’ın daha büyük bir kurumsal güvensizlik sorununun belirtisi olduğunu savunuyor. Ne de olsa, insanlar ilk etapta tıbbi tavsiye için ona nasıl bakmaya geldi? Marcetic’e göre suç, en azından kısmen, pandemi sırasında etkili bir şekilde iletişim kuramayan siyaset ve halk sağlığı kurumlarına düşüyor. “Spotify Rogan’ı başlattı ve ABD hükümeti onu Kuzey Kutbu’na sürgün ettiyse, hem bu faktörler hem de bu kafa karıştırıcı, sinir bozucu iki yıl boyunca ABD kurumlarına özgü mesajlaşma başarısızlığı nedeniyle Covid yanlış bilgileri ve güvensizlik almaya devam edeceksiniz” diye yazıyor. .
[Devamı: “Kötü Haber”]
Kurumsal gücü sağlamlaştırır.Sosyal medya devleri özel şirketler olabilir, ancak aynı zamanda fiili bir kamusal alana giriş noktaları haline geldiler. Bazıları için, Times Opinion yazarı Jay Caspian Kang gibi, sosyal olarak kabul edilebilir konuşmanın sınırlarını daha katı bir şekilde uygulatmak için yalvarmaktan kaçınmak için daha fazla neden bu.
Geçen ay, “Bir teknoloji şirketinin platformundaki içeriği bastırmak için yapacağı hiçbir şey İlk Değişikliği ihlal etmeyecek, ancak karşılaştığımız sorun da bu: Susturulanlar için çok az başvuru var” diye yazdı. “Toksik politikacıların, ünlülerin ve düşünürlerin işten çıkarılmasına tezahürat yaparak ve Twitter gibi özel şirketlerin kendi hizmet şartlarını takip etmeleri halinde istediklerini yapabileceklerini savunarak”, “sosyal medya şirketlerine tam da bunu yapmaları için lisans verin: ne isterlerse.”
Büyük Teknoloji değilse kim?
İçeriği denetleme yetkisinin teknoloji şirketlerinden ziyade hükümete ait olması tercih edilir mi – belki daha demokratik -? First Amendment uzmanı Eugene Volokh geçen yıl The Times’a “Hükümetin konuşma kısıtlamaları en azından temyiz incelemesiyle açık mahkemede uygulanıyor” diye yazdı. “Konuşmacılar, konuşmalarının neden korunması gerektiğini tartışıyorlar. Mahkemeler, eşit muamele konusunda bir miktar güvence veren emsalleri takip etmelidir. Kurallar ise genellikle halk tarafından, onların temsilcileri veya bu temsilciler tarafından atanan yargıçlar tarafından oluşturulur.”
Elbette, Emily Bazelon’un The Times Magazine için yazdığı gibi, Amerikalılar devletin konuşmayı düzenlemesine izin vermekten de derin bir şüphe duyuyorlar: “Hükümetin bunu yapmasından rahatsızız; Silikon Vadisi’nin bunu yapmasından rahatsızız. Ama aynı zamanda kimsenin bunu yapmamasından da rahatsızız. Burası olması zor bir yer – ya da belki iki kaya ve zor bir yer.”
A.C.L.U.’nun Konuşma ve Gizlilik Projesi direktörü Ben Wizner için çözüm, Big Tech’in gücünü devlete devretmek değil, onu parçalamak olabilir. Geçen yıl, “Şirketlerin kamu söylemimiz üzerindeki bu kadar gücü konsolide etmelerini önlemek için yasayı kullanmamız gerekiyor” dedi. “Bu, içeriğin düzenlenmesi anlamına gelmez. Bu, ABD’de antitröst yasalarımızı uygulamak anlamına gelir. Bir avuç şirketin bu kadar önemli kamusal alanlarda sahip oldukları pazar hakimiyetini elde etmesine asla izin vermemeliydik.”
Kaçırdığımız bir bakış açınız mı var? Bize e-posta gönderin tartışmalı@nytimes.com . Lütfen yanıtınızda adınızı, yaşınızı ve konumunuzu not edin ve bir sonraki haber bülteninde yer alabilir.
<saat/>
DAHA FAZLA OKUYUN
“Spotify Artık Gerçekten Müzikle İlgili Değil” [Atlantik]
“Spotify, Tam Joe Rogan Deneyimini Yaşıyor ve Garip” [Yeni Cumhuriyet]
“Spotify Backlash’in Hiç Şansı Olmadı” [New York]