ahmetbeyler
New member
Yağmura yakalandığımızda şayet sığınacak bir yer bulamadıysak yürümek yerine koşmayı tercih ederiz birçok vakit.
Yoksa koşmak yerine yürümek mi daha mantıklı? Haydi, gelin biraz hesaplamayla bu sorunun yanıtını bulaım.
Muhtemelen bildiğiniz bir Nasreddin Hoca fıkrasıyla mevzuyu açalım:
Bardaktan boşanırcasına yağmur yağdığı bir günde Nasreddin Hoca, meskeninin penceresinde etrafa bakmaktadır. O esnada yağmurdan koşarak kaçan komşusunu görür görmez biraz takılmak ister: Komşu, komşu, utanmıyor musun, neden Allah’ın rahmetinden kaçıyorsun?
Komşusu utanır, koşmayı bırakarak yavaş yavaş yürümeye başlar. Bu ortada adamın ıslanmadık yeri kalmaz.
Ertesi gün hava bir daha yağmurludur. Bu sefer dışarıda olan kişi Hoca’dır. Koşa koşa meskenine giderken bu sefer de içeride olan komşusu onu görüp takılır: Hoca Efendi, Hoca Efendi, sen dün bana “Allah’ın rahmetinden kaçılmaz.” demiştin; bak şimdi kendin kaçıyorsun.” der.
Hoca durur mu, yapıştırır karşılığı: Be adam! Ben Allah’ın rahmetinden kaçmıyorum, Allah’ın rahmetini çiğnememek için koşuyorum.
Fıkraya nazaran yağmur yağarken koşmak gerekiyor. Pekala bilime bakılırsa karşılık ne?
Bu mevzu bazı fizikçilerin, matematikçilerin ve mühendislerin de ilgisini çekmiş olacak ki araştırma konusu bile olmuş. Farklı koşullarda farklı sonuçlar bulunmuş:
Profesöre nazaran, rüzgar istikameti değerli lakin yağmura yakalanan kişinin beden yapısı da değerli. Zayıf olup olmadığımız, optimum süratimiz, rüzgarın suratı, yağmur damlasının boyutu ve rüzgar tarafı ile yol içindeki açı bile değerli.
Bu faktörlerden ortaya çıkan kombinasyonlara nazaran, kimi vakit muhakkak bir süratte yürümek mantıklıyken kimi vakit de koşmak mantıklı. Lakin çoğu vakit koşmanın daha güzel bir seçenek olduğu belirtiliyor.
Koşmak ya da koşmamak, işte tüm sıkıntı bu!
Ama daha fazla ıslanmamak için koşayım derken su birikintilerine basmamaya dikkat edin.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4
Yoksa koşmak yerine yürümek mi daha mantıklı? Haydi, gelin biraz hesaplamayla bu sorunun yanıtını bulaım.
Muhtemelen bildiğiniz bir Nasreddin Hoca fıkrasıyla mevzuyu açalım:
Bardaktan boşanırcasına yağmur yağdığı bir günde Nasreddin Hoca, meskeninin penceresinde etrafa bakmaktadır. O esnada yağmurdan koşarak kaçan komşusunu görür görmez biraz takılmak ister: Komşu, komşu, utanmıyor musun, neden Allah’ın rahmetinden kaçıyorsun?
Komşusu utanır, koşmayı bırakarak yavaş yavaş yürümeye başlar. Bu ortada adamın ıslanmadık yeri kalmaz.
Ertesi gün hava bir daha yağmurludur. Bu sefer dışarıda olan kişi Hoca’dır. Koşa koşa meskenine giderken bu sefer de içeride olan komşusu onu görüp takılır: Hoca Efendi, Hoca Efendi, sen dün bana “Allah’ın rahmetinden kaçılmaz.” demiştin; bak şimdi kendin kaçıyorsun.” der.
Hoca durur mu, yapıştırır karşılığı: Be adam! Ben Allah’ın rahmetinden kaçmıyorum, Allah’ın rahmetini çiğnememek için koşuyorum.
Fıkraya nazaran yağmur yağarken koşmak gerekiyor. Pekala bilime bakılırsa karşılık ne?
Bu mevzu bazı fizikçilerin, matematikçilerin ve mühendislerin de ilgisini çekmiş olacak ki araştırma konusu bile olmuş. Farklı koşullarda farklı sonuçlar bulunmuş:
- Yağmur dikey bir biçimde üstümüze düşüyorsa yahut gittiğimiz taraf ile rüzgar istikameti zıt ise en düzgün seçeneğimiz koşmaktır, bu sayede daha az ıslanırız.
- Gittiğimiz taraf ile rüzgar tarafı aynıysa muhakkak bir süratte yürümek daha mantıklı olacaktır. Buradaki muhakkak sürat, rüzgâr suratının hareket tarafındaki bileşenine eşittir.
Profesöre nazaran, rüzgar istikameti değerli lakin yağmura yakalanan kişinin beden yapısı da değerli. Zayıf olup olmadığımız, optimum süratimiz, rüzgarın suratı, yağmur damlasının boyutu ve rüzgar tarafı ile yol içindeki açı bile değerli.
Bu faktörlerden ortaya çıkan kombinasyonlara nazaran, kimi vakit muhakkak bir süratte yürümek mantıklıyken kimi vakit de koşmak mantıklı. Lakin çoğu vakit koşmanın daha güzel bir seçenek olduğu belirtiliyor.
Koşmak ya da koşmamak, işte tüm sıkıntı bu!
Ama daha fazla ıslanmamak için koşayım derken su birikintilerine basmamaya dikkat edin.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4