ahmetbeyler
New member
Dünya dışı bir gezegende yaşamak insanlığın yüzlerce, hatta binlerce yıldır en büyük hayalleri içinde yer alıyor. Öbür bir gezegende hayat dendiğinde ise akla birinci gelen gezegenlerden birisi, Güneş Sistemi’nde bizden daha sonrasında gelen Kızıl Gezegen Mars oluyor.
Önümüzdeki 10 yıllık bir süre içerisinde Mars’a birinci beşerli iniş yapılması planlanıyor; lakin bizim için insansız uzay araçlarından gelen bilgiler dışında bütünüyle bir bilinmezlik olan Kızıl Gezegen, bir fazlaca soruyu da birlikteinde getiriyor. Bu sorulardan birisi de Mars’a gönderilen insanların nerede yaşayacağı olarak öne çıkıyor. PLOS One’da yayımlanan yeni bir çalışma ise bu soruya pek sıradışı bir tahlil sunuyor.
Üre, Mars toprağı ve bakterilerden oluşan özel bir karışım ile ‘uzay tuğlası’ üretildi
İnsanları Mars’a gönderdiğimizde yaşayacak yerlere muhtaçlıkları olacağı aşikâr. Hindistan Bilim Enstitüsü’nden (IISc) bir araştırma takımı ve Hindistan’ın uzay ajansı Hint Uzay Araştırmaları Örgütü’nün (ISRO) ortaklaşa gerçekleştirdiği bir çalışma ise Mars habitatlarını inşa etmek için bakterilerin kullanılabileceğini sav ediyor. Bu yeni sisteme bakılırsa Mars’ta bir ömür alanı inşa etmek için gerekli olan “uzay tuğlalarının”, memeliler tarafınca idrar yoluyla atılan ve azotlu hususların bedenden uzaklaştırılmasını sağlayan bir bileşik olan üre, mahallî Mars toprağı ve bakteri karışımı ile elde edilmesi mümkün olabilir.
Kelam konusu tuğlaları yapmak için takım; üre, kimyasal nikel klorür ve guar zamkından yapılmış simüle Mars toprağını bir ortaya getirerek bir karışım elde etti. Harmanlanan bu karışımın oluşturduğu harcın kalıplara dökülmesiyle de rastgele bir halin, örneğin tuğlanın, elde edilebildiği gözlemlendi. Buna bakılırsa kalıpta birkaç gün kaldıktan daha sonra bulamaç, katı bir ‘uzay tuğlası’na dönüşebiliyordu.
Pekala bu nasıl mümkün olabiliyor? Karışım ortasında bulunan bakteri ve ürenin etkileşime girmesiyle, ekseriyetle besinsel kalsiyum desteği olarak alınan; fakat bununla birlikte kabuklu deniz hayvanlarının iskeletleri ve yumurta kabukları üzere biyolojik yapıları oluşturan kimyasal bir bileşik olan kalsiyum karbonat kristalleri oluşuyor ve bu türlü üre kristalleşmiş oluyor. Bu kristallerin, bakteriler tarafınca üretilen doğal polimerler olan biyopolimerlerle bir ortaya gelmesiyle meydana çıkan kombinasyon ise simüle edilmiş Mars toprağının parçacıklarını bir ortada tutan bir çeşit çimento oluşturuyor.
Bu formülün Mars’ta kullanılması için daha fazla test yapılması gerekiyor
Nikel klorürün kelam konusu toprak karışımında bakteri büyümesini kolaylaştırdığını fark eden takım, sonrasındasındasın bu bileşiği de karışıma eklemeye kadar verdi. Mevzuya dair yaptığı açıklamada “Mars toprağı, organizmalar için toksisiteye niye olan epeyce fazla demir içeriyor” formunda kaydeden IISc’de makine mühendisliği kısmında doçent olan ortak muharrir Aloke Kumas, “Başlangıçta bakterilerimiz hiç büyümedi. Nikel klorür eklemek, toprağı bakteriler için uygun hale getirmenin en değerli adımıydı.” sözlerini kullanıyor.
Yeni teknikle, takım başarılı bir biçimde “uzay tuğlaları” yapmayı başarmış olabilir; lakin bu muvaffakiyet, araştırmacıların Kızıl Gezegende bu biçimde bir teknik kullanılmadan evvel yapmaları gereken çok fazla test olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Bilim insanları, tuğlaların Mars ortamına, bilhassa gezegenin fazlaca ince, temel olarak karbondioksitten oluşan atmosferine ve Dünya’ya oranlar epey az olan yerçekimine nasıl reaksiyon vereceğini araştırmayı hedefliyor. Buna göre grup kelam konusu tuğlaları, Mars Atmosfer Simülatörü (MARS) ismi verilen ve araştırmacıların denetimli bir laboratuvar ortamında Mars atmosferini bir daha yaratacağı bir aygıtta test etmeyi planlıyor.
Çalışma kapsamına dahil olmayan bir telaş ise gezegenlerin korunması olarak öne çıkıyor. Bilim insanlarının, uzay aracı misyonlarının, bilimsel bulguları gölgeleyebilecek yahut gezegenlere ziyan verebilecek istenmeyen bakteri yahut öteki kirleticileri taşımamasını sağlaması gerekiyor. bu biçimde bir usulün, Mars’a yönelik çok sert gezegen muhafaza yönergeleri dahilinde nasıl işleyeceği ise çabucak hemen bilinmiyor.
Önümüzdeki 10 yıllık bir süre içerisinde Mars’a birinci beşerli iniş yapılması planlanıyor; lakin bizim için insansız uzay araçlarından gelen bilgiler dışında bütünüyle bir bilinmezlik olan Kızıl Gezegen, bir fazlaca soruyu da birlikteinde getiriyor. Bu sorulardan birisi de Mars’a gönderilen insanların nerede yaşayacağı olarak öne çıkıyor. PLOS One’da yayımlanan yeni bir çalışma ise bu soruya pek sıradışı bir tahlil sunuyor.
Üre, Mars toprağı ve bakterilerden oluşan özel bir karışım ile ‘uzay tuğlası’ üretildi
İnsanları Mars’a gönderdiğimizde yaşayacak yerlere muhtaçlıkları olacağı aşikâr. Hindistan Bilim Enstitüsü’nden (IISc) bir araştırma takımı ve Hindistan’ın uzay ajansı Hint Uzay Araştırmaları Örgütü’nün (ISRO) ortaklaşa gerçekleştirdiği bir çalışma ise Mars habitatlarını inşa etmek için bakterilerin kullanılabileceğini sav ediyor. Bu yeni sisteme bakılırsa Mars’ta bir ömür alanı inşa etmek için gerekli olan “uzay tuğlalarının”, memeliler tarafınca idrar yoluyla atılan ve azotlu hususların bedenden uzaklaştırılmasını sağlayan bir bileşik olan üre, mahallî Mars toprağı ve bakteri karışımı ile elde edilmesi mümkün olabilir.
Kelam konusu tuğlaları yapmak için takım; üre, kimyasal nikel klorür ve guar zamkından yapılmış simüle Mars toprağını bir ortaya getirerek bir karışım elde etti. Harmanlanan bu karışımın oluşturduğu harcın kalıplara dökülmesiyle de rastgele bir halin, örneğin tuğlanın, elde edilebildiği gözlemlendi. Buna bakılırsa kalıpta birkaç gün kaldıktan daha sonra bulamaç, katı bir ‘uzay tuğlası’na dönüşebiliyordu.
Pekala bu nasıl mümkün olabiliyor? Karışım ortasında bulunan bakteri ve ürenin etkileşime girmesiyle, ekseriyetle besinsel kalsiyum desteği olarak alınan; fakat bununla birlikte kabuklu deniz hayvanlarının iskeletleri ve yumurta kabukları üzere biyolojik yapıları oluşturan kimyasal bir bileşik olan kalsiyum karbonat kristalleri oluşuyor ve bu türlü üre kristalleşmiş oluyor. Bu kristallerin, bakteriler tarafınca üretilen doğal polimerler olan biyopolimerlerle bir ortaya gelmesiyle meydana çıkan kombinasyon ise simüle edilmiş Mars toprağının parçacıklarını bir ortada tutan bir çeşit çimento oluşturuyor.
Bu formülün Mars’ta kullanılması için daha fazla test yapılması gerekiyor
Nikel klorürün kelam konusu toprak karışımında bakteri büyümesini kolaylaştırdığını fark eden takım, sonrasındasındasın bu bileşiği de karışıma eklemeye kadar verdi. Mevzuya dair yaptığı açıklamada “Mars toprağı, organizmalar için toksisiteye niye olan epeyce fazla demir içeriyor” formunda kaydeden IISc’de makine mühendisliği kısmında doçent olan ortak muharrir Aloke Kumas, “Başlangıçta bakterilerimiz hiç büyümedi. Nikel klorür eklemek, toprağı bakteriler için uygun hale getirmenin en değerli adımıydı.” sözlerini kullanıyor.
Yeni teknikle, takım başarılı bir biçimde “uzay tuğlaları” yapmayı başarmış olabilir; lakin bu muvaffakiyet, araştırmacıların Kızıl Gezegende bu biçimde bir teknik kullanılmadan evvel yapmaları gereken çok fazla test olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Bilim insanları, tuğlaların Mars ortamına, bilhassa gezegenin fazlaca ince, temel olarak karbondioksitten oluşan atmosferine ve Dünya’ya oranlar epey az olan yerçekimine nasıl reaksiyon vereceğini araştırmayı hedefliyor. Buna göre grup kelam konusu tuğlaları, Mars Atmosfer Simülatörü (MARS) ismi verilen ve araştırmacıların denetimli bir laboratuvar ortamında Mars atmosferini bir daha yaratacağı bir aygıtta test etmeyi planlıyor.
Çalışma kapsamına dahil olmayan bir telaş ise gezegenlerin korunması olarak öne çıkıyor. Bilim insanlarının, uzay aracı misyonlarının, bilimsel bulguları gölgeleyebilecek yahut gezegenlere ziyan verebilecek istenmeyen bakteri yahut öteki kirleticileri taşımamasını sağlaması gerekiyor. bu biçimde bir usulün, Mars’a yönelik çok sert gezegen muhafaza yönergeleri dahilinde nasıl işleyeceği ise çabucak hemen bilinmiyor.