Nadiren icra edilen ancak çokça hatırlanan 1983 Broadway müzikali “The Tap Dance Kid”in yeniden canlandırılmasını sahneleyecekseniz – Encores olarak! New York City Center’da çarşambadan pazara kadar – ana zorluklardan biri baş rolü oynayacak birini bulmak.
Bu karakter, hayali Broadway step dansçısı olmak olan ve bunu yapabilecek yeteneğe sahip 10 yaşındaki Willie Sheridan. Onu oynayan oyuncu Willie gibi olmalı: eski moda bir müzikalin merkezinde oyunculuk yapabilen, şarkı söyleyebilen ve step dansı yapabilen genç bir Siyah çocuk. Ve son yıllarda bu özel kombinasyon çok yaygın değildi.
Şovun hikayesinde bazı nedenler var. Bu, 1983’te bir Broadway müzikali için çığır açan, üst-orta sınıf bir Siyah olan bir aile hakkındadır ve ana çatışmalar kuşaklardır. Willie’nin rüyasının önündeki en büyük engel babasıdır.
Hinton Battle, 1984’teki “The Tap Dance Kid” filminden bir sahnede. Kredi… Martha Swope/New York Gösteri Sanatları Halk Kütüphanesi
Bir avukat olan babaya göre, musluk sadece modası geçmiş değil, aynı zamanda utanç vericidir, sevdiklerini izole etmek için çalıştığı köleliğe ve ırksal aşağılamalara bağlıdır. Çocuğa, dans eden amcasına ve dans eden büyükbabasının hayaletine göre, tap güzeldir, gurur duyulacak bir şeydir.
Bu, geçmiş ve ilerleme hakkında bir argümandır ve özellikle Siyah insanlar arasında tapın popülaritesini ve potansiyel tap dansı çocuk havuzunu etkilemeye devam eden bazı gerçek yaşam tutumlarını yansıtmaktadır.
Encores’un koreografı Jared Grimes, “Bir Willie bulmanın zor olacağını biliyordum!” canlanma, bir röportajda söyledi.
“Bir Willie bulmanın zor olacağını biliyordum”: Bello ve Grimes, Şehir Merkezinde prova yapıyorlar. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Seçmeler sırasında, Alexander Bello oyunculuğu ve şarkı söylemesiyle öne çıktı. Dokunma becerileri Grimes’ın beklediği düzeyde değildi. Yerleşmeyecektim, dedi Grimes. “Bu şovun adı Oyunculuk Çocuk veya Şarkı Söyleyen Çocuk değil.”
Ama bir zamanlar “Broadway seçmelerini” Noel listesine koyan ve 13 yaşında Broadway gazisi olan Bello, rolü almaya kararlıydı. “Neredeyse tüm reklam öğelerinin Siyah olmasına şaşırdım” dedi. “Hiç bu kadar hüzünlü bir oda görmemiştim ve o odada olmak istedim.” Ve böylece, okula giderken ve Broadway’de haftada sekiz kez “Caroline or Change” şovu yaparken, DeWitt Fleming Jr. (Willie’nin büyükbabasını oynayan) ile bir aylık geçici eğitim kampına sıkıştı.
Encores’un direktörü Kenny Leon, “Alex bu rolü kazandı” dedi. üretme.
Bello, burada Trevor Jackson ile birlikte, bir aylık musluk eğitim kampında sıkıştı. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Bazı yönlerden bu, 1980’lerin bir yankısıydı. Orijinal prodüksiyonun koreografisini yaptığı için Tony Ödülü kazanan ve orijinal yaratıcı ekibin çoğu gibi beyaz olan Danny Daniels, bir keresinde bana ekibin bir Willie bulma sıkıntısından bahsetmişti.
“Yapımcılara ‘Siyah çocukları nerede bulacaksınız? 2017’de ölen Daniels, “Siyahi çocuklar artık müzik yapmıyor” dedi. Kimse gelmedi.'”
Daha doğrusu, musluk eğitimine ihtiyaç duymayan kimse gelmedi. Daniels bir musluk eğitim kampı başlattı. Ürettiği ilk Willie, kısa süre sonra başarılı bir televizyon kariyeri için ayrılan (ve daha sonra “The Fresh Prince of Bel-Air” de Carlton olarak musluk becerilerini sergileyen) Alfonso Ribeiro’ydu. Şovun iki yıllık koşusu ve ulusal turu sırasında takip edilecek pek çok kişi arasında, kendi başarılı TV kariyeri, en son “The Wonder Years” yeniden başlatılmasıyla onu Encores’da görünemeyecek kadar meşgul eden Dulé Hill de vardı! canlanma.
Savion Glover, 1980’lerin Broadway yapımı “The Tap Dance Kid”. Kredi… Fotoğraf Festivali
Bir diğer Willie, bir olmanın anlamını en çok değiştiren tap dansı çocuğu Savion Glover’dı. Gregory Hines ve daha yaşlı Black step dansçılarının rehberliğinde Glover, Broadway gösterileri “Black and Blue” ve “Jelly’s Last Jam”de geleneklerinin bariz varisi oldu.
Glover’ın koreografisini üstlendiği ve başrolünü üstlendiği 1996 tarihli “Bring in ‘da Noise, Bring in ‘da Funk” adlı gösteri, hem polemik hem de ritmik olarak Tap’ı Siyahların tarihi olarak geri aldı ve onun yaşındaki insanların görebileceği bir hip-hop hediyesine getirdi. kendi gibi. Bir monologda Glover, Broadway stillerini “tap dansı bile değil”, “kollar ve bacaklar ve koca bir eski gülümseme” olarak reddettiğinde, Daniels’ın “Tap Dance Kid” için koreografisini tarif ediyor olabilirdi: payetler ve yüksek tekmeler, daha fazlası ritimden daha cüretkar.
“Gürültü Getir” kapatıldıktan sonra, Broadway’e dokunun, çoğunlukla eski yöntemlerine geri döndü. Ancak Glover, emsalsiz virtüözlüğü ve daha sokak odaklı imajıyla, bir nesil genç hoyruklara ilham vermişti. Tapın cazdaki köklerine derinden bağlı olsalar da, formu çağdaş hale getirdiler ve yeni teknik zirvelere taşıdılar – ve büyük ölçüde “Tap Dance Kid”in şarkı söylemesinden ve oyunculuğundan uzaklaştırdılar. Bu kohort arasında şimdi 36 yaşında olan Grimes vardı.
Bello, aktör Adrienne Walker ile prova yapıyor. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Grimes’ın 2013 Broadway yapımı “After Midnight”da gösterdiği gibi, baştan ayağa şaşırtıcı bir yetenekte step dansçısı. Ancak, Glover’dan ilham alan pek çok hokkabazdan farklı olarak, kendisini Hines’in çok yönlü şovmen serisinde de görüyor. Gelişen performans kariyerinin yanı sıra, yakında Broadway’de yeniden canlanacak olan “Funny Girl”de yer alıyor- güncellenmiş bir “42nd Street” de dahil olmak üzere bölgesel yapımların koreografı olarak beğeni topladı.
Grimes, “her step dansçısının ele geçirmeyi hayal ettiği müzikal” olarak adlandırdığı “Tap Dance Kid”i tekrar ziyaret etme şansına atladığını söyledi.
80’lerin başından ve 90’ların sonlarından itibaren bağlam değişti: “Ben yukarı çıkarken,” dedi Grimes, “benim tarafıma bakarsam, zaten dokunmuş olan başka Siyah çocuklar da vardı. krallar ve kraliçeler, ama şimdi öğrencilerimin neredeyse hiçbiri Siyah değil.”
Kenny Leon, bir provadan sonra Bello’yu kaldırıyor. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Bugün çocuklar adına konuşan Bello, tapın onların “en çok gözden kaçırdıkları” dans tarzı olduğunu söyledi.
“Çünkü bunu ya Shirley Temple ya da 70’lerde erkeklerin yaptığı bir şey olarak düşünüyorsun” dedi. “Diğer çocuklara, musluk hiçbir zaman modernize edilmemiş gibi görünüyor, ama bu doğru değil.”
Son zamanlarda kariyeri hızla yükselen Glover sonrası neslin bir step dansçısı olan Ayodele Casel, çok sayıda genç Siyah step dansçısının var olduğunu, ancak fırsatlar kıt olduğu için kendilerini Broadway’de görmediklerini söyledi. Yine de, daha geniş bir şekilde konuşursak, kendisi gibi tap kültürüne batmış birinin, “Funny Girl”ün tap koreografisini yapmak üzere özel olarak işe alınmasının önemine dikkat çekti.
“Hala bir boşluk var,” dedi, “uzun zamandır temel musluklarla geçinebilen aktörler ve şarkıcılar ile oyunculuk ve şarkı söyleme konusunda eğitim almak için fazla teşviki olmayan ciddi step dansçıları arasında. Ancak bence insanlar, sanatçılar ve yapımcılar artık musluk hakkında farklı düşünmeye başlıyor.”
Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Bu satırlar boyunca, oyuncu kadrosundan çok yaratıcı ekibin arka planı Encores’daki en önemli değişiklik olabilir! canlanma. Müzik, Henry Krieger’in “Dreamgirls” üne benzer bir modda aynı kalıyor. Ama kitabı Encores’a uyarlayan Lydia Diamond! üretim, hikayeyi 1980’lerden 1950’lere kaydırdı – ırk mücadelesinin çizgilerinin daha okunaklı olduğu ve tap Amerikan popüler kültürünün merkezindeki yerini kaybettiği zaman.
Grimes, “50’lerde bir yer bulmak için savaşan bu aileyi, musluk tarihi kadar değerli bir şeyin nasıl etkilediğini göstermeye çalışıyoruz” dedi. Senaryoya daha doğru (ve Siyah) dokunuş geçmişi ve koreografiye geçişte bir dokunuş hissi sağlamaya yardımcı olduğunu söyledi.
Musluğu hikaye anlatımı ve çılgın ritimler olarak göstermek istiyorum,” dedi, “ama aynı zamanda şapkamızı vodvil ve komediye ve kapıdan içeri girmek için ne yapmamız gerektiği olarak görülebilir. Bunu dürüstlükle yapabiliriz.”
Grimes bunu uzun bir prova gününden sonra söyledi, biraz daha prova yapmaya hevesliydi. “Güvenlik görevlileri beni dışarı atmak zorunda,” dedi. “Aşk bu dostum. Umarım ‘Tap Dance Kid’, tap hakkında böyle hissetmek için yepyeni bir insan mahsulü elde eder. ”
Bu karakter, hayali Broadway step dansçısı olmak olan ve bunu yapabilecek yeteneğe sahip 10 yaşındaki Willie Sheridan. Onu oynayan oyuncu Willie gibi olmalı: eski moda bir müzikalin merkezinde oyunculuk yapabilen, şarkı söyleyebilen ve step dansı yapabilen genç bir Siyah çocuk. Ve son yıllarda bu özel kombinasyon çok yaygın değildi.
Şovun hikayesinde bazı nedenler var. Bu, 1983’te bir Broadway müzikali için çığır açan, üst-orta sınıf bir Siyah olan bir aile hakkındadır ve ana çatışmalar kuşaklardır. Willie’nin rüyasının önündeki en büyük engel babasıdır.
Hinton Battle, 1984’teki “The Tap Dance Kid” filminden bir sahnede. Kredi… Martha Swope/New York Gösteri Sanatları Halk Kütüphanesi
Bir avukat olan babaya göre, musluk sadece modası geçmiş değil, aynı zamanda utanç vericidir, sevdiklerini izole etmek için çalıştığı köleliğe ve ırksal aşağılamalara bağlıdır. Çocuğa, dans eden amcasına ve dans eden büyükbabasının hayaletine göre, tap güzeldir, gurur duyulacak bir şeydir.
Bu, geçmiş ve ilerleme hakkında bir argümandır ve özellikle Siyah insanlar arasında tapın popülaritesini ve potansiyel tap dansı çocuk havuzunu etkilemeye devam eden bazı gerçek yaşam tutumlarını yansıtmaktadır.
Encores’un koreografı Jared Grimes, “Bir Willie bulmanın zor olacağını biliyordum!” canlanma, bir röportajda söyledi.
“Bir Willie bulmanın zor olacağını biliyordum”: Bello ve Grimes, Şehir Merkezinde prova yapıyorlar. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Seçmeler sırasında, Alexander Bello oyunculuğu ve şarkı söylemesiyle öne çıktı. Dokunma becerileri Grimes’ın beklediği düzeyde değildi. Yerleşmeyecektim, dedi Grimes. “Bu şovun adı Oyunculuk Çocuk veya Şarkı Söyleyen Çocuk değil.”
Ama bir zamanlar “Broadway seçmelerini” Noel listesine koyan ve 13 yaşında Broadway gazisi olan Bello, rolü almaya kararlıydı. “Neredeyse tüm reklam öğelerinin Siyah olmasına şaşırdım” dedi. “Hiç bu kadar hüzünlü bir oda görmemiştim ve o odada olmak istedim.” Ve böylece, okula giderken ve Broadway’de haftada sekiz kez “Caroline or Change” şovu yaparken, DeWitt Fleming Jr. (Willie’nin büyükbabasını oynayan) ile bir aylık geçici eğitim kampına sıkıştı.
Encores’un direktörü Kenny Leon, “Alex bu rolü kazandı” dedi. üretme.
Bello, burada Trevor Jackson ile birlikte, bir aylık musluk eğitim kampında sıkıştı. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Bazı yönlerden bu, 1980’lerin bir yankısıydı. Orijinal prodüksiyonun koreografisini yaptığı için Tony Ödülü kazanan ve orijinal yaratıcı ekibin çoğu gibi beyaz olan Danny Daniels, bir keresinde bana ekibin bir Willie bulma sıkıntısından bahsetmişti.
“Yapımcılara ‘Siyah çocukları nerede bulacaksınız? 2017’de ölen Daniels, “Siyahi çocuklar artık müzik yapmıyor” dedi. Kimse gelmedi.'”
Daha doğrusu, musluk eğitimine ihtiyaç duymayan kimse gelmedi. Daniels bir musluk eğitim kampı başlattı. Ürettiği ilk Willie, kısa süre sonra başarılı bir televizyon kariyeri için ayrılan (ve daha sonra “The Fresh Prince of Bel-Air” de Carlton olarak musluk becerilerini sergileyen) Alfonso Ribeiro’ydu. Şovun iki yıllık koşusu ve ulusal turu sırasında takip edilecek pek çok kişi arasında, kendi başarılı TV kariyeri, en son “The Wonder Years” yeniden başlatılmasıyla onu Encores’da görünemeyecek kadar meşgul eden Dulé Hill de vardı! canlanma.
Savion Glover, 1980’lerin Broadway yapımı “The Tap Dance Kid”. Kredi… Fotoğraf Festivali
Bir diğer Willie, bir olmanın anlamını en çok değiştiren tap dansı çocuğu Savion Glover’dı. Gregory Hines ve daha yaşlı Black step dansçılarının rehberliğinde Glover, Broadway gösterileri “Black and Blue” ve “Jelly’s Last Jam”de geleneklerinin bariz varisi oldu.
Glover’ın koreografisini üstlendiği ve başrolünü üstlendiği 1996 tarihli “Bring in ‘da Noise, Bring in ‘da Funk” adlı gösteri, hem polemik hem de ritmik olarak Tap’ı Siyahların tarihi olarak geri aldı ve onun yaşındaki insanların görebileceği bir hip-hop hediyesine getirdi. kendi gibi. Bir monologda Glover, Broadway stillerini “tap dansı bile değil”, “kollar ve bacaklar ve koca bir eski gülümseme” olarak reddettiğinde, Daniels’ın “Tap Dance Kid” için koreografisini tarif ediyor olabilirdi: payetler ve yüksek tekmeler, daha fazlası ritimden daha cüretkar.
“Gürültü Getir” kapatıldıktan sonra, Broadway’e dokunun, çoğunlukla eski yöntemlerine geri döndü. Ancak Glover, emsalsiz virtüözlüğü ve daha sokak odaklı imajıyla, bir nesil genç hoyruklara ilham vermişti. Tapın cazdaki köklerine derinden bağlı olsalar da, formu çağdaş hale getirdiler ve yeni teknik zirvelere taşıdılar – ve büyük ölçüde “Tap Dance Kid”in şarkı söylemesinden ve oyunculuğundan uzaklaştırdılar. Bu kohort arasında şimdi 36 yaşında olan Grimes vardı.
Bello, aktör Adrienne Walker ile prova yapıyor. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Grimes’ın 2013 Broadway yapımı “After Midnight”da gösterdiği gibi, baştan ayağa şaşırtıcı bir yetenekte step dansçısı. Ancak, Glover’dan ilham alan pek çok hokkabazdan farklı olarak, kendisini Hines’in çok yönlü şovmen serisinde de görüyor. Gelişen performans kariyerinin yanı sıra, yakında Broadway’de yeniden canlanacak olan “Funny Girl”de yer alıyor- güncellenmiş bir “42nd Street” de dahil olmak üzere bölgesel yapımların koreografı olarak beğeni topladı.
Grimes, “her step dansçısının ele geçirmeyi hayal ettiği müzikal” olarak adlandırdığı “Tap Dance Kid”i tekrar ziyaret etme şansına atladığını söyledi.
80’lerin başından ve 90’ların sonlarından itibaren bağlam değişti: “Ben yukarı çıkarken,” dedi Grimes, “benim tarafıma bakarsam, zaten dokunmuş olan başka Siyah çocuklar da vardı. krallar ve kraliçeler, ama şimdi öğrencilerimin neredeyse hiçbiri Siyah değil.”
Kenny Leon, bir provadan sonra Bello’yu kaldırıyor. Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Bugün çocuklar adına konuşan Bello, tapın onların “en çok gözden kaçırdıkları” dans tarzı olduğunu söyledi.
“Çünkü bunu ya Shirley Temple ya da 70’lerde erkeklerin yaptığı bir şey olarak düşünüyorsun” dedi. “Diğer çocuklara, musluk hiçbir zaman modernize edilmemiş gibi görünüyor, ama bu doğru değil.”
Son zamanlarda kariyeri hızla yükselen Glover sonrası neslin bir step dansçısı olan Ayodele Casel, çok sayıda genç Siyah step dansçısının var olduğunu, ancak fırsatlar kıt olduğu için kendilerini Broadway’de görmediklerini söyledi. Yine de, daha geniş bir şekilde konuşursak, kendisi gibi tap kültürüne batmış birinin, “Funny Girl”ün tap koreografisini yapmak üzere özel olarak işe alınmasının önemine dikkat çekti.
“Hala bir boşluk var,” dedi, “uzun zamandır temel musluklarla geçinebilen aktörler ve şarkıcılar ile oyunculuk ve şarkı söyleme konusunda eğitim almak için fazla teşviki olmayan ciddi step dansçıları arasında. Ancak bence insanlar, sanatçılar ve yapımcılar artık musluk hakkında farklı düşünmeye başlıyor.”
Kredi… The New York Times için Jutharat Pinyodoonyachet
Bu satırlar boyunca, oyuncu kadrosundan çok yaratıcı ekibin arka planı Encores’daki en önemli değişiklik olabilir! canlanma. Müzik, Henry Krieger’in “Dreamgirls” üne benzer bir modda aynı kalıyor. Ama kitabı Encores’a uyarlayan Lydia Diamond! üretim, hikayeyi 1980’lerden 1950’lere kaydırdı – ırk mücadelesinin çizgilerinin daha okunaklı olduğu ve tap Amerikan popüler kültürünün merkezindeki yerini kaybettiği zaman.
Grimes, “50’lerde bir yer bulmak için savaşan bu aileyi, musluk tarihi kadar değerli bir şeyin nasıl etkilediğini göstermeye çalışıyoruz” dedi. Senaryoya daha doğru (ve Siyah) dokunuş geçmişi ve koreografiye geçişte bir dokunuş hissi sağlamaya yardımcı olduğunu söyledi.
Musluğu hikaye anlatımı ve çılgın ritimler olarak göstermek istiyorum,” dedi, “ama aynı zamanda şapkamızı vodvil ve komediye ve kapıdan içeri girmek için ne yapmamız gerektiği olarak görülebilir. Bunu dürüstlükle yapabiliriz.”
Grimes bunu uzun bir prova gününden sonra söyledi, biraz daha prova yapmaya hevesliydi. “Güvenlik görevlileri beni dışarı atmak zorunda,” dedi. “Aşk bu dostum. Umarım ‘Tap Dance Kid’, tap hakkında böyle hissetmek için yepyeni bir insan mahsulü elde eder. ”