Kanun kaçakları, para, kaçırılmış bir bebek gibi şeylerin peşinden koşan insanlarla ilgili yeterince film yapıyorsunuz ve sonunda birileri sizin peşinizden geliyor. Joel Coen’in durumunda, takipçisi William Shakespeare’di.
Coen’in yakın zamanda belirttiği gibi, “Shakespeare kaçınılmazdır. İstifa etmiş bir şekilde kıkırdadı ve ekledi, “İyi ya da kötü için. ”
Yaklaşık 40 yıllık bir film yapımcılığı kariyerinde, Coen, çeşitli miktarlarda vahşet ve saçmalıklarla dolu hikayelerde iyi konuşulan suçlular ve aydınlanmış adamlardan oluşan bir yelpazeyi kronikleştirdi. 18 film yönetti ve kardeşi Ethan ile birlikte birkaç tane daha yazdı.
Beklenmedik dönüşler ve dönüşlerle karakterize bir filmografi inşa eden Joel Coen, şaşırtıcı bir dönüş gibi görünebilecek şeyi bu çalışma grubundan uzaklaştırdı. Son filmi “Macbeth’in Trajedisi”, siyah beyaz olarak sunulan Shakespeare oyununun gölgeli ve hayali bir yorumudur.
Aralık ayında sinemalarda gösterime giren ve bu ayın başlarında Apple TV+’da yayınlanan filmde baş rolde adın cani asilzadesini Denzel Washington ve entrikacı eşi Lady Macbeth’i Frances McDormand canlandırıyor. Zaten çok sayıda sezon sonrası övgü aldı ve Akademi Ödülü adaylıkları için güçlü bir rakip olarak kabul ediliyor; The New York Times için filmi inceleyen A. O. Scott, filmi “çatırtı, hançer keskinliğinde bir ekran uyarlaması” olarak nitelendirdi. ”
Coen, Shakespeare hakkında herhangi bir özel bilgisi veya yakınlığı olmamasına rağmen, kendini adamış bir tiyatro izleyicisi ve hevesli bir okuyucudur. Amatör olarak geldim” dedi. “Hala amatörüm. ”
Ancak “Macbeth”e daha yakından bakın ve oyunun onu Coen için uygun ve belki de kaçınılmaz bir konu haline getiren yönleri var. “Bu bir cinayet hikayesi” dedi. “Bir bakıma, bu bir korku hikayesi bile. ”
Denzel Washington ve Frances McDormand filmde. Washington, Coen’in kendisine “kıçına yapışan Shakespearevari oyunculuktan” kaçınmasını söylediğini söyledi. ” Kredi. . . Alison Rosa/Apple ve A24
Bu kasvetli hikaye, Ethan filme ara vermeye karar verdiğinde alışılmadık bir dönemeçte geldiğinden, yönetmen için ideal bir kaçış olduğunu kanıtlamış olabilir. Joel, solo yönetmen olarak sinema sanatına yeni yaklaşımlar ararken, ilhamı İngiliz edebiyatının temel bir metninden çıktı.
“Yapmadığım bir şeyi yapmak bilinçli bir seçimdi,” dedi Coen. “Daha önce içinde bulunduğum tekerlek yuvasından çıkmak için bir fırsattı. Bunu yapmamı talep eden bir şey. ”
67 yaşındaki Coen, bu ayın başlarında California’dan bir video röportajında konuşuyordu. Tavrı, Harold Ramis ve Larry David’in bir karışımını akla getiriyordu; Avuncular ve esprili olabilir, aynı zamanda savunmacı ve kendi kendini mitolojikleştirmeye karşı isteksiz olabilir.
Coen kardeşlerin, onlara dört Oscar kazandıran filmografisinde yüksek ve alçak, ciddi ve akıl almaz, faul ve adil arasındaki bir tür etkileşim her yerde mevcut gibi görünüyor, ancak Joel çalışmalarında kesin çizgileri düşünmeye meyilli değil.
Kendisi ve Ethan’ın yıllar boyunca bazı ilginç filmler yaptıklarını kabul etti, ancak “herhangi birinin planlandığını düşünmek bir hataydı. ”
“Yaptıklarımızın hiçbir zaman gerçek bir tasarımı veya mimarisi olmadı. ”
Ancak bu strateji eksikliği bile, 2018 batı antolojisi “The Ballad of Buster Scruggs”dan sonra Ethan başka çabalara odaklanmaya karar verdiğinde tepetaklak oldu.
Joel, ortaklıklarının bu tür bir kesintiye uyum sağlayacak kadar esnek olduğunu söyledi.
İlk bir araya geldiğimiz zamanki gibi değil, 40 yıl birlikte çalışmayı planladık” dedi. “Biraz öyle oldu. ‘Bir süreliğine başka şeyler yapalım’ dediğimizde, bunun ne kadar süreceği ve ne anlama geleceği konusunda bir plan yok gibi. ”
Joel, Ethan’sız bir film çekmenin “bir gözünü çıkarmak” gibi bir şey olduğunu söyledi ancak “ara vermenin muhtemelen sağlıklı bir yanı olduğunu da ekledi. ”
En azından, Joel’e “Macbeth” gibi uzaylı araziyi düşünmesi için alan verdi. Bu, karısı ve sık sık işbirlikçisi olan McDormand’ın Berkeley Repertory Theatre’da oynadığı oyunun bir prodüksiyonunu yönetmesini istediğinde, en az 2016’dan beri tekmelediği bir düşünceydi.
Sahne için “Macbeth”i yönetmek Coen’e çekici gelmedi – “Ne yapacağımı bileceğimi sanmıyorum” dedi – ama bir film olarak, onun “birçok filmden geri çekilmesine” izin verme potansiyelini gördü. daha önce çalıştığım yollar. ”
“Gerçekçilikten olabildiğince uzağa ve daha çok teatral bir sunuma gitmek istedim” dedi. “Her şeyi bir kenara bırakıp teatral bir öze indirgemeye çalışıyordum ama yine de sinema olsun. ”
Coen ve McDormand sette. Filmde yapımcıdır. Yönetmen açıkladı, “Ben her zaman aile üyeleriyle çalıştım. ” Kredi. . . Alison Rosa/Apple ve A24
Görsel düzeyde bu, Shakespeare’in oyununun belirsizliğine eğilmek, olayların ne zaman ve nerede gerçekleştiğine dair çok fazla özgünlük sağlayacak tasvirlerden kaçınmak anlamına geliyordu.
“Buster Scruggs” ve “Inside Llewyn Davis” filmlerinde Coens’le birlikte çalışan filmin görüntü yönetmeni Bruno Delbonnel, “Bu film hakkında kesin bir şey yok, nerede geçtiği konusunda hiçbir şey kesin değil” dedi. ”
Delbonnel, “Aşağıya mı yukarıya mı baktığınızı asla bilemeyeceğiniz bu dünyayı yaratıyorduk” dedi. “Gece mi gündüz mü asla bilemezsin. ”
Bu aynı zamanda “Macbeth” de temel bir Coen-ness bulmak için kazmak anlamına geliyordu. 1984 yılındaki ilk çıkışları “Blood Simple”dan bu yana neredeyse tüm Coens filmlerinin müziklerini besteleyen Carter Burwell, filmlerinin sürekli olarak “bu hayata umutsuzca anlam yüklemeye çalışan insanların acınası, bu anlamsız Evren. ”
Burwell, “Macbeth’in Trajedisi” de dahil olmak üzere anlattıkları hikayeler, izleyiciyi “olmakta olan her şeyi ve zavallı karakterlerin çaresizliğini görme konumuna soktu” dedi. “Karakterler zeki olduklarını düşünüyorlar, her şeyin üstünde olduklarını düşünüyorlar. Ve görüyoruz ki, aslında, sadece çaresizce sallanıyorlar. ”
Diyelim ki kardeşlerin 2010’da “True Grit”i üstlenmelerinin aksine – 1969 versiyonunu kasten izlemediğinde – Joel Coen kendini “Macbeth” üzerindeki etkilere kaptırdı: Orson Welles ve Roman Polanski’nin sinema uyarlamalarını ve bunun yanı sıra film uyarlamalarını düşündü. Akira Kurosawa’nın dramayı feodal Japonya’ya aktaran “Throne of Blood”ı. Carl Dreyer, Masaki Kobayashi ve F. W. Murnau’nun filmlerine baktı ve 20. yüzyılın başlarında sahne tasarımcısı Edward Gordon Craig’i okudu.
Ve “Macbeth”i iki saatin altına indirirken, Coen kılıcını kınından çıkarmaktan çekinmedi ve Welles’in 1948 versiyonunu bir tür altın standart olarak gösterdi.
“Bu tuhaf bir film,” dedi Coen. “Welles’in Shakespeare ile yeniden düzenleme, kesme ve icat etme konusunda hiçbir sorunu yoktu. Bir nevi özgürleştiriciydi. Şuna bak ve git, tamam, tamam, o yapıyor. ”
Performanslarıyla üç Oscar ve “Nomadland”ın yapımcısı olarak dördüncü Oscar kazanan McDormand, “Macbeth”e başrol oyuncusu ve yapımcı olarak, açık nedenlerle katıldı. Coen, “Her zaman aile üyeleriyle çalıştım” dedi.
“No Country for Old Men” ve “True Grit” gibi Coen filmlerinin yapımcılığını yapan ve bu projeden ve onun taciz edici davranışlarıyla ilgili bir dizi haber medyasının ardından diğer birkaç projeden ayrılan Scott Rudin’in ayrılışı hakkında çok az sözü vardı. Coen, “Bu tamamen başka bir tartışma” dedi. “Başka ne diyeceğimi bilmiyorum. ”
Coen ve Delbonnel, “Macbeth”lerinin estetiğini tasarlamak ve Los Angeles’taki çekimler sırasındaki çekimleri planlamak için birkaç ay harcadılar. Delbonnel, Coen’in onu Joel’in Ethan’la yönettiği filmlerden çok daha erken ve daha kapsamlı bir şekilde getirdiğini söyledi.
Ama temelde, Delbonnel, Joel’in önceki filmlerden farklı olmadığını söyledi: “Bazen size bir soru sorar ve ‘Bunu yaparsak ne düşünürsünüz?’ der.” dedi Delbonnel. “Ama sonra bir an için karar veriyor, tamam, yapacağımız şey bu. Ve tam olarak nereye gittiğini biliyor. ”
Coen, Kathryn Hunter’ın yer aldığı bir sahnede görüntü yönetmeni Bruno Delbonnel ile danışmanlık yapıyor. Delbonnel, filmde hiçbir şeyin kesin olmadığını, kurulduğu yerde bile olmadığını söyledi. Kredi. . . Alison Rosa/Apple ve A24
İki kez Akademi Ödülü kazanan Washington’u baş karakter olarak seçme konusunda pek tereddüt yoktu. Washington, Coen’le hiç çalışmadığı, ancak kendisini onların “tehlikeli” filmlerinin hayranı olarak gördüğü için rol için aynı derecede hevesli olduğunu söyledi.
“Güleceksin ya da muhtemelen aynı anda birinin kafasını uçurduğunu göreceksin” dedi. “’Ey Kardeşim, Neredesin?’ en sevdiğim filmlerden biridir. nedenini bile bilmiyorum. Bu çok garip. ”
Bu Kış İzlenecek Beş Film
<saat/>
Kart 1/5
1. “Köpeğin Gücü”: Benedict Cumberbatch, Jane Campion’un yeni psikodramasındaki performansıyla büyük övgüler alıyor. İşte aktörün kaynayan bir alfa erkek kovboy olması için gereken şey.
2. “Yukarı Bakma”: Meryl Streep, Adam McKay’in kıyamet hicivinde bencil bir alçak oynuyor. İlham almak için “Gerçek Ev Kadınları” serisine döndü.
3. “Kral Richard”: Biyografik filmde Venus ve Serena Williams’ın annesini oynayan Aunjanue Ellis, yardımcı rolü nasıl bir konuşmacıya dönüştürdüğünü paylaşıyor.
4. “Tik, Tik… Boom!”: Lin-Manuel Miranda’nın ilk yönetmenlik denemesi, “Rent. ” Bu kılavuz, birçok katmanını açmanıza yardımcı olabilir.
5. “Macbeth’in Trajedisi”: Joel Coen’in Shakespeare’in “Macbeth’indeki yeni yorumu da dahil olmak üzere birçok yeni film siyah beyaz olacak. ”
Washington, Coen’in eksantrikliklerini sevecen buldu ve yönetmenin diksiyonunun bir yönü üzerinde harp edeceğini belirtti.
Washington, “Benimle her zaman R’lerim hakkında konuşurdu” dedi. “‘Sert R’lere bastığınızdan emin olun. ‘ R’lere takıntılıydı. Ben, tamam, arrrre emin misin? Bunun için delirdi. ‘R’lere basmalısın. Peki ya T’ler veya L’ler?”
Washington ayrıca, Coen’in 2020’nin başlarında provalardan başlayarak filmde “hiçbir kıçı Shakespeare oyunculuğu” olmadığı yönündeki direktifini takdir ettiğini söyledi.
Oyuncunun bu felsefeye bakışını açıkladığı gibi, “Aslında aynı anda hem bir replik verebilir hem de burnunuzu karıştırabilirsiniz. Burnunuz sizi rahatsız ediyorsa sorun değil. Orada bir sümük varsa, yüksek sesle ağlamak için onu seçin. ”
İlk uzun metrajını “Macbeth’in Trajedisi” ile yapan “Queen’s Gambit” yıldızı Moses Ingram gibi yeni oyuncular, sette kıdemli başroller kadar hoş karşılandığını ve Coen’i sabırlı ve şefkatli bulduğunu söyledi.
Lady Macduff’ı oynayan Ingram, bazen bir çekimden sonra, “Monitöre koşar ve gördüklerimden korkardım. Beni bir kenara çekti ve dedi ki, ‘Kariyerinizde bunu yeterince yaptığınızda, monitöre bakıp neleri düzeltmeniz gerektiğini görebileceğiniz bir zaman gelecek. Bu sizin ilk özelliğiniz, bu yüzden bekleyin, hissedin ve öğrenin. ”
Coen, kendine has tarzıyla, koşulların gerektirdiği gibi oyuncularına karşı nazik veya katı davranma konusunda hiçbir sorunu olmadığını söyledi. “Asla bir oyuncuya replik okuması yapmam ama replik okuması hakkında konuşurum” diye açıkladı. “Oraya gitmekte hiç sorun yaşamadım. ”
Pandemi ilk kez vurduğunda ve üretim birkaç aylığına durdurulduğunda, ana fotoğrafçılıkta daha büyük bir endişe ortaya çıktı.
Coen, “Aslında filmi bitiremeyeceğimizden oldukça emindim” dedi. “Filmin dörtte üçünün çekildiği ve hiç bitmediği garip bir şey olacağını düşündüm. ”
Tamamlanmasıyla birlikte, Coen şimdi kendisini bir akış hizmetinde izleyicilerinin çoğuna ulaşan ikinci bir filmle buluyor (Netflix’te yayınlanan “Buster Scruggs”ın ardından).
Film işini bir akış halinde görse ve sinema sinemasının hayatta kalacağını umarken, Coen, akışın “Macbeth’in Trajedisi”ni veya sinemanın kendisini zayıflatacağından özellikle endişe duymuyordu. “Bundan şikayetim yok ve şu ya da bu yönde fanatik değilim” dedi.
“Sürekli azalan platformlarda işlerini görmek isteyen film yapımcıları yok” dedi. “Bir şeyler yapmak için çok çalıştınız, tüm detayları terlettiniz ve tek başına bilgisayarınızda bir şey izlemekle 400 kişilik bir tiyatroda olmak arasındaki fark çok açık. ”
Ancak Coen, akış hizmetlerinin “harika olduğunu çünkü filmi normalde bir şans vermemiş olabilecek her türden insana ulaştırdıklarını” söyledi. ”
Büyük platformlar, “bunun sadece hizmetinize her gün 40 yeni oyun eklediğiniz bir iş olamayacağının ve bunlardan herhangi birinin insanların farkındalığı açısından bir dalgalanma yaratmasını istediğinizin farkında olduğunu söyledi. ”
Yayın akışı aynı zamanda Peter Jackson’ın Disney+ hakkındaki devasa rock belgeseli “The Beatles: Get Back” gibi çalışmasına da bağladı. ”
Mümkün olduğunda sinemalarda veya sinema salonlarında film izlemeye çalışır. Ancak evde izlemenin rahatlığıyla kendinizi kandırırsanız, emin olun Joel Coen de öyle.
“Olabildiğince çok izliyorum ve daha çok şey görmek ve onları daha uzun süre tiyatroda görmek istiyorum” dedi. “Ama aynı zamanda bir sonraki kişi kadar suçluyum, oh, akış hizmetini açıp orada göreceğim. ”
Coen’in yakın zamanda belirttiği gibi, “Shakespeare kaçınılmazdır. İstifa etmiş bir şekilde kıkırdadı ve ekledi, “İyi ya da kötü için. ”
Yaklaşık 40 yıllık bir film yapımcılığı kariyerinde, Coen, çeşitli miktarlarda vahşet ve saçmalıklarla dolu hikayelerde iyi konuşulan suçlular ve aydınlanmış adamlardan oluşan bir yelpazeyi kronikleştirdi. 18 film yönetti ve kardeşi Ethan ile birlikte birkaç tane daha yazdı.
Beklenmedik dönüşler ve dönüşlerle karakterize bir filmografi inşa eden Joel Coen, şaşırtıcı bir dönüş gibi görünebilecek şeyi bu çalışma grubundan uzaklaştırdı. Son filmi “Macbeth’in Trajedisi”, siyah beyaz olarak sunulan Shakespeare oyununun gölgeli ve hayali bir yorumudur.
Aralık ayında sinemalarda gösterime giren ve bu ayın başlarında Apple TV+’da yayınlanan filmde baş rolde adın cani asilzadesini Denzel Washington ve entrikacı eşi Lady Macbeth’i Frances McDormand canlandırıyor. Zaten çok sayıda sezon sonrası övgü aldı ve Akademi Ödülü adaylıkları için güçlü bir rakip olarak kabul ediliyor; The New York Times için filmi inceleyen A. O. Scott, filmi “çatırtı, hançer keskinliğinde bir ekran uyarlaması” olarak nitelendirdi. ”
Coen, Shakespeare hakkında herhangi bir özel bilgisi veya yakınlığı olmamasına rağmen, kendini adamış bir tiyatro izleyicisi ve hevesli bir okuyucudur. Amatör olarak geldim” dedi. “Hala amatörüm. ”
Ancak “Macbeth”e daha yakından bakın ve oyunun onu Coen için uygun ve belki de kaçınılmaz bir konu haline getiren yönleri var. “Bu bir cinayet hikayesi” dedi. “Bir bakıma, bu bir korku hikayesi bile. ”
Denzel Washington ve Frances McDormand filmde. Washington, Coen’in kendisine “kıçına yapışan Shakespearevari oyunculuktan” kaçınmasını söylediğini söyledi. ” Kredi. . . Alison Rosa/Apple ve A24
Bu kasvetli hikaye, Ethan filme ara vermeye karar verdiğinde alışılmadık bir dönemeçte geldiğinden, yönetmen için ideal bir kaçış olduğunu kanıtlamış olabilir. Joel, solo yönetmen olarak sinema sanatına yeni yaklaşımlar ararken, ilhamı İngiliz edebiyatının temel bir metninden çıktı.
“Yapmadığım bir şeyi yapmak bilinçli bir seçimdi,” dedi Coen. “Daha önce içinde bulunduğum tekerlek yuvasından çıkmak için bir fırsattı. Bunu yapmamı talep eden bir şey. ”
67 yaşındaki Coen, bu ayın başlarında California’dan bir video röportajında konuşuyordu. Tavrı, Harold Ramis ve Larry David’in bir karışımını akla getiriyordu; Avuncular ve esprili olabilir, aynı zamanda savunmacı ve kendi kendini mitolojikleştirmeye karşı isteksiz olabilir.
Coen kardeşlerin, onlara dört Oscar kazandıran filmografisinde yüksek ve alçak, ciddi ve akıl almaz, faul ve adil arasındaki bir tür etkileşim her yerde mevcut gibi görünüyor, ancak Joel çalışmalarında kesin çizgileri düşünmeye meyilli değil.
Kendisi ve Ethan’ın yıllar boyunca bazı ilginç filmler yaptıklarını kabul etti, ancak “herhangi birinin planlandığını düşünmek bir hataydı. ”
“Yaptıklarımızın hiçbir zaman gerçek bir tasarımı veya mimarisi olmadı. ”
Ancak bu strateji eksikliği bile, 2018 batı antolojisi “The Ballad of Buster Scruggs”dan sonra Ethan başka çabalara odaklanmaya karar verdiğinde tepetaklak oldu.
Joel, ortaklıklarının bu tür bir kesintiye uyum sağlayacak kadar esnek olduğunu söyledi.
İlk bir araya geldiğimiz zamanki gibi değil, 40 yıl birlikte çalışmayı planladık” dedi. “Biraz öyle oldu. ‘Bir süreliğine başka şeyler yapalım’ dediğimizde, bunun ne kadar süreceği ve ne anlama geleceği konusunda bir plan yok gibi. ”
Joel, Ethan’sız bir film çekmenin “bir gözünü çıkarmak” gibi bir şey olduğunu söyledi ancak “ara vermenin muhtemelen sağlıklı bir yanı olduğunu da ekledi. ”
En azından, Joel’e “Macbeth” gibi uzaylı araziyi düşünmesi için alan verdi. Bu, karısı ve sık sık işbirlikçisi olan McDormand’ın Berkeley Repertory Theatre’da oynadığı oyunun bir prodüksiyonunu yönetmesini istediğinde, en az 2016’dan beri tekmelediği bir düşünceydi.
Sahne için “Macbeth”i yönetmek Coen’e çekici gelmedi – “Ne yapacağımı bileceğimi sanmıyorum” dedi – ama bir film olarak, onun “birçok filmden geri çekilmesine” izin verme potansiyelini gördü. daha önce çalıştığım yollar. ”
“Gerçekçilikten olabildiğince uzağa ve daha çok teatral bir sunuma gitmek istedim” dedi. “Her şeyi bir kenara bırakıp teatral bir öze indirgemeye çalışıyordum ama yine de sinema olsun. ”
Coen ve McDormand sette. Filmde yapımcıdır. Yönetmen açıkladı, “Ben her zaman aile üyeleriyle çalıştım. ” Kredi. . . Alison Rosa/Apple ve A24
Görsel düzeyde bu, Shakespeare’in oyununun belirsizliğine eğilmek, olayların ne zaman ve nerede gerçekleştiğine dair çok fazla özgünlük sağlayacak tasvirlerden kaçınmak anlamına geliyordu.
“Buster Scruggs” ve “Inside Llewyn Davis” filmlerinde Coens’le birlikte çalışan filmin görüntü yönetmeni Bruno Delbonnel, “Bu film hakkında kesin bir şey yok, nerede geçtiği konusunda hiçbir şey kesin değil” dedi. ”
Delbonnel, “Aşağıya mı yukarıya mı baktığınızı asla bilemeyeceğiniz bu dünyayı yaratıyorduk” dedi. “Gece mi gündüz mü asla bilemezsin. ”
Bu aynı zamanda “Macbeth” de temel bir Coen-ness bulmak için kazmak anlamına geliyordu. 1984 yılındaki ilk çıkışları “Blood Simple”dan bu yana neredeyse tüm Coens filmlerinin müziklerini besteleyen Carter Burwell, filmlerinin sürekli olarak “bu hayata umutsuzca anlam yüklemeye çalışan insanların acınası, bu anlamsız Evren. ”
Burwell, “Macbeth’in Trajedisi” de dahil olmak üzere anlattıkları hikayeler, izleyiciyi “olmakta olan her şeyi ve zavallı karakterlerin çaresizliğini görme konumuna soktu” dedi. “Karakterler zeki olduklarını düşünüyorlar, her şeyin üstünde olduklarını düşünüyorlar. Ve görüyoruz ki, aslında, sadece çaresizce sallanıyorlar. ”
Diyelim ki kardeşlerin 2010’da “True Grit”i üstlenmelerinin aksine – 1969 versiyonunu kasten izlemediğinde – Joel Coen kendini “Macbeth” üzerindeki etkilere kaptırdı: Orson Welles ve Roman Polanski’nin sinema uyarlamalarını ve bunun yanı sıra film uyarlamalarını düşündü. Akira Kurosawa’nın dramayı feodal Japonya’ya aktaran “Throne of Blood”ı. Carl Dreyer, Masaki Kobayashi ve F. W. Murnau’nun filmlerine baktı ve 20. yüzyılın başlarında sahne tasarımcısı Edward Gordon Craig’i okudu.
Ve “Macbeth”i iki saatin altına indirirken, Coen kılıcını kınından çıkarmaktan çekinmedi ve Welles’in 1948 versiyonunu bir tür altın standart olarak gösterdi.
“Bu tuhaf bir film,” dedi Coen. “Welles’in Shakespeare ile yeniden düzenleme, kesme ve icat etme konusunda hiçbir sorunu yoktu. Bir nevi özgürleştiriciydi. Şuna bak ve git, tamam, tamam, o yapıyor. ”
Performanslarıyla üç Oscar ve “Nomadland”ın yapımcısı olarak dördüncü Oscar kazanan McDormand, “Macbeth”e başrol oyuncusu ve yapımcı olarak, açık nedenlerle katıldı. Coen, “Her zaman aile üyeleriyle çalıştım” dedi.
“No Country for Old Men” ve “True Grit” gibi Coen filmlerinin yapımcılığını yapan ve bu projeden ve onun taciz edici davranışlarıyla ilgili bir dizi haber medyasının ardından diğer birkaç projeden ayrılan Scott Rudin’in ayrılışı hakkında çok az sözü vardı. Coen, “Bu tamamen başka bir tartışma” dedi. “Başka ne diyeceğimi bilmiyorum. ”
Coen ve Delbonnel, “Macbeth”lerinin estetiğini tasarlamak ve Los Angeles’taki çekimler sırasındaki çekimleri planlamak için birkaç ay harcadılar. Delbonnel, Coen’in onu Joel’in Ethan’la yönettiği filmlerden çok daha erken ve daha kapsamlı bir şekilde getirdiğini söyledi.
Ama temelde, Delbonnel, Joel’in önceki filmlerden farklı olmadığını söyledi: “Bazen size bir soru sorar ve ‘Bunu yaparsak ne düşünürsünüz?’ der.” dedi Delbonnel. “Ama sonra bir an için karar veriyor, tamam, yapacağımız şey bu. Ve tam olarak nereye gittiğini biliyor. ”
Coen, Kathryn Hunter’ın yer aldığı bir sahnede görüntü yönetmeni Bruno Delbonnel ile danışmanlık yapıyor. Delbonnel, filmde hiçbir şeyin kesin olmadığını, kurulduğu yerde bile olmadığını söyledi. Kredi. . . Alison Rosa/Apple ve A24
İki kez Akademi Ödülü kazanan Washington’u baş karakter olarak seçme konusunda pek tereddüt yoktu. Washington, Coen’le hiç çalışmadığı, ancak kendisini onların “tehlikeli” filmlerinin hayranı olarak gördüğü için rol için aynı derecede hevesli olduğunu söyledi.
“Güleceksin ya da muhtemelen aynı anda birinin kafasını uçurduğunu göreceksin” dedi. “’Ey Kardeşim, Neredesin?’ en sevdiğim filmlerden biridir. nedenini bile bilmiyorum. Bu çok garip. ”
Bu Kış İzlenecek Beş Film
<saat/>
Kart 1/5
1. “Köpeğin Gücü”: Benedict Cumberbatch, Jane Campion’un yeni psikodramasındaki performansıyla büyük övgüler alıyor. İşte aktörün kaynayan bir alfa erkek kovboy olması için gereken şey.
2. “Yukarı Bakma”: Meryl Streep, Adam McKay’in kıyamet hicivinde bencil bir alçak oynuyor. İlham almak için “Gerçek Ev Kadınları” serisine döndü.
3. “Kral Richard”: Biyografik filmde Venus ve Serena Williams’ın annesini oynayan Aunjanue Ellis, yardımcı rolü nasıl bir konuşmacıya dönüştürdüğünü paylaşıyor.
4. “Tik, Tik… Boom!”: Lin-Manuel Miranda’nın ilk yönetmenlik denemesi, “Rent. ” Bu kılavuz, birçok katmanını açmanıza yardımcı olabilir.
5. “Macbeth’in Trajedisi”: Joel Coen’in Shakespeare’in “Macbeth’indeki yeni yorumu da dahil olmak üzere birçok yeni film siyah beyaz olacak. ”
Washington, Coen’in eksantrikliklerini sevecen buldu ve yönetmenin diksiyonunun bir yönü üzerinde harp edeceğini belirtti.
Washington, “Benimle her zaman R’lerim hakkında konuşurdu” dedi. “‘Sert R’lere bastığınızdan emin olun. ‘ R’lere takıntılıydı. Ben, tamam, arrrre emin misin? Bunun için delirdi. ‘R’lere basmalısın. Peki ya T’ler veya L’ler?”
Washington ayrıca, Coen’in 2020’nin başlarında provalardan başlayarak filmde “hiçbir kıçı Shakespeare oyunculuğu” olmadığı yönündeki direktifini takdir ettiğini söyledi.
Oyuncunun bu felsefeye bakışını açıkladığı gibi, “Aslında aynı anda hem bir replik verebilir hem de burnunuzu karıştırabilirsiniz. Burnunuz sizi rahatsız ediyorsa sorun değil. Orada bir sümük varsa, yüksek sesle ağlamak için onu seçin. ”
İlk uzun metrajını “Macbeth’in Trajedisi” ile yapan “Queen’s Gambit” yıldızı Moses Ingram gibi yeni oyuncular, sette kıdemli başroller kadar hoş karşılandığını ve Coen’i sabırlı ve şefkatli bulduğunu söyledi.
Lady Macduff’ı oynayan Ingram, bazen bir çekimden sonra, “Monitöre koşar ve gördüklerimden korkardım. Beni bir kenara çekti ve dedi ki, ‘Kariyerinizde bunu yeterince yaptığınızda, monitöre bakıp neleri düzeltmeniz gerektiğini görebileceğiniz bir zaman gelecek. Bu sizin ilk özelliğiniz, bu yüzden bekleyin, hissedin ve öğrenin. ”
Coen, kendine has tarzıyla, koşulların gerektirdiği gibi oyuncularına karşı nazik veya katı davranma konusunda hiçbir sorunu olmadığını söyledi. “Asla bir oyuncuya replik okuması yapmam ama replik okuması hakkında konuşurum” diye açıkladı. “Oraya gitmekte hiç sorun yaşamadım. ”
Pandemi ilk kez vurduğunda ve üretim birkaç aylığına durdurulduğunda, ana fotoğrafçılıkta daha büyük bir endişe ortaya çıktı.
Coen, “Aslında filmi bitiremeyeceğimizden oldukça emindim” dedi. “Filmin dörtte üçünün çekildiği ve hiç bitmediği garip bir şey olacağını düşündüm. ”
Tamamlanmasıyla birlikte, Coen şimdi kendisini bir akış hizmetinde izleyicilerinin çoğuna ulaşan ikinci bir filmle buluyor (Netflix’te yayınlanan “Buster Scruggs”ın ardından).
Film işini bir akış halinde görse ve sinema sinemasının hayatta kalacağını umarken, Coen, akışın “Macbeth’in Trajedisi”ni veya sinemanın kendisini zayıflatacağından özellikle endişe duymuyordu. “Bundan şikayetim yok ve şu ya da bu yönde fanatik değilim” dedi.
“Sürekli azalan platformlarda işlerini görmek isteyen film yapımcıları yok” dedi. “Bir şeyler yapmak için çok çalıştınız, tüm detayları terlettiniz ve tek başına bilgisayarınızda bir şey izlemekle 400 kişilik bir tiyatroda olmak arasındaki fark çok açık. ”
Ancak Coen, akış hizmetlerinin “harika olduğunu çünkü filmi normalde bir şans vermemiş olabilecek her türden insana ulaştırdıklarını” söyledi. ”
Büyük platformlar, “bunun sadece hizmetinize her gün 40 yeni oyun eklediğiniz bir iş olamayacağının ve bunlardan herhangi birinin insanların farkındalığı açısından bir dalgalanma yaratmasını istediğinizin farkında olduğunu söyledi. ”
Yayın akışı aynı zamanda Peter Jackson’ın Disney+ hakkındaki devasa rock belgeseli “The Beatles: Get Back” gibi çalışmasına da bağladı. ”
Mümkün olduğunda sinemalarda veya sinema salonlarında film izlemeye çalışır. Ancak evde izlemenin rahatlığıyla kendinizi kandırırsanız, emin olun Joel Coen de öyle.
“Olabildiğince çok izliyorum ve daha çok şey görmek ve onları daha uzun süre tiyatroda görmek istiyorum” dedi. “Ama aynı zamanda bir sonraki kişi kadar suçluyum, oh, akış hizmetini açıp orada göreceğim. ”