Marvel-wood’daki en büyük kötü adam Thanos değil: Arkadaş canlısı, bazen huysuz mahalle film eleştirmeniniz. Aynı zamanda en cılızıdır ve sorun değil. Yetkileri önemsizdir.
Gerçek inananlardan oluşan orduları ve hem sinema salonlarına hem de tıklama tuzağına düşüren medyaya hakim olan Marvel, ürün serisini uzun zaman önce eleştirmenlerin kanıtı haline getirdi. Filmleri açılır, ezilir ve yenilenir (tekrar). Şimdi, “Spider-Man: No Way Home” ile aynı zamanda inceleme kanıtı olan bir filmi var. Eleştirmeniniz sıfatları atabilir – canlı! eğlenceli! bayat!— ama ne olduğu hakkında çok fazla şey söyleyemem.
Buradaki fikir, spoiler polisinin ısrar ettiği gibi, çok fazla söylemenin buradaki eğlenceyi mahvedeceğidir. Elbette olmazdı. Fragman ve ön tanıtım şimdiden bol bol döküldü ve Marvel’ın filmleri hayranlarına o kadar ısrarla hitap ediyor ki, nadiren gerçek sürprizlere yer var. Yani, spoiler uyarısı: Örümcek Adam kazanır. Ve bir kez daha, serinin canlı aksiyon başrollerinin en iyisi Tom Holland, Örümcek Adam olarak ikiye katlanan ebedi genç Peter Parker’ı oynamak için uygun hale geldi. Kompakt boyutu ve parlak, kolay gülümsemesiyle Holland hala bir yetişkinden çok bir çocuk gibi görünüyor ve ses çıkarıyor ve Peter ve Örümcek Adam’ı kalıcı bir ikiz yapmaya yardımcı olan aynı tatlı, ciddi nezaketi yayıyor.
Peter’ın çocuksu iyi doğası, her zaman onun en üretken silahı olmuştur, ağ örme ve bir iplik tarafından sallanma konusundaki süper yeteneğinden bile daha fazladır. Her zaman en güzel, en sevimli kızlarla da (Kirsten Dunst, Emma Stone) hoş, sevimli bir çocuk olmuştur. Ancak Hollanda, aynı zamanda, Spidey’i oynayan diğer bazı ıslak gözlü erkek-erkekler (Tobey Maguire, Andrew Garfield) arasında en ikna edici olanıdır. Onun aşk ilgisi şimdi, “Dune. ” MJ rolündeki oyuncu kadrosu ve dizideki genişletilmiş rolü meyvelerini vermeye devam ediyor ve Zendaya’nın karizması ve duyguları (ve aptalca diyalogları) satma yeteneği, yeni filme hikaye ilerledikçe onu bir kalp atışı gibi merkezleyen yumuşak, sabit bir ışıltı kazandırıyor. farklı yönlerde kapalı.
Malzeme için iyi bir uyum olduğunu kanıtlayan yönetmen Jon Watts göreve geri dönüyor, çünkü kısmen Peter’ın meraklı bir kutsal bakire niteliğini koruyan bir genç olduğunu anlıyor. (Kısmen marka genişletme, kısmen ünlü kızartma, senaryo Chris McKenna ve Erik Sommers’a ait. ) Peter ve MJ dudaklarını birbirine sürtüyor ve kilitliyor, ancak ilişkileri cinsellikten daha samimi, şüphesiz filmin hedefinin genç üyelerine bir taviz olarak demografik. (Bir sahnede Watts, Peter ve MJ’i ayrı yatak odalarındaki telefonlarında göstermek için ekranı böler; bu teknik, alaycı bir şekilde olsa da, Doris Day ve Rock Hudson’ın o zamanki romantizminin iffetini pekiştirmek için kullanılırdı. . )
Hikayeye gelince, bir tane var, ancak bu “Örümcek Adam” filminin gerçekte sahip olduğu şey, Marvel evreninin yayılmasını MVP’lerinden biri olan Doctor Strange’in (Benedict Cumberbatch) yardımıyla sıkıştıran akıllı bir kurulum. Yoğun bir patlama ve Peter’ın hayatını değiştiren ve bir dizi yeniden birleşmeyi, dövüş sahnelerini ve duygu yüklü anları başlatan gizli kimliğinin açığa çıkmasıyla açılıyor. Örümcek Adam, hemen hemen her Marvel yapımı gibi, bunun da çok uzun olması ve iki buçuk saatte hoş karşılanmayı aşması gibi basit bir nedenden dolayı film boyunca büyük bir mesafe kat etti. Ama ondan önce, film güzelce kapanıyor ve çıkıyor.
Bunu büyük ölçüde, dövüşler arasındaki boşlukları duygu ve ayırt edilebilir kişilikle dolduran Marisa Tomei (Peter’ın May Halası olarak) ve Jacob Batalon (Peter’in en iyi arkadaşı, Ned) dahil olmak üzere genişleyen sanatçı kadrosu nedeniyle yapıyor. Her başarılı seride olduğu gibi, Örümcek Adam filmlerinde de oyuncu seçimi, genellikle genel unsurlar kadar veya onlardan daha önemli olmuştur. En soğuk ve PG-13 en kötü anlarında bile, geri dönüş yapan bir dizi deneyimli diziden ikisi olan Willem Dafoe ve Alfred Molina gibi büyük aktörler, yalnızca varlıkları sayesinde endüstriyel malzemeyi ısıtabilirler. Sert kenarları yumuşatırlar, şakalar satarlar, kalpleri kırarlar ve filmin ton tutarlılığına katkıda bulunurlar.
Marvel’ın stüdyo filmlerine açıkça tanımlanmış tür kimliklerini veren ama aynı zamanda birbirlerine daha çok benzedikleri anlamına gelen katı şablonu tarafından kısıtlanmasaydı Watts’ın neler yapabileceğini görmek güzel olurdu. (Karmaşık ticari nedenlerle, Maguire’ın rol aldığı Örümcek Adam döngüsü, Hollanda’nın ilk yıldızı olana kadar Marvel film dünyasının bir parçası değildi.) Diğer şeylerin yanı sıra, daha karmaşık bir Peter’ı görmek yeni olurdu. Ne de olsa, dünya tam bir karmaşa ve Peter’ın büyük gücü ve keskin sorumluluk duygusu, iklim değişikliğine karşı olduğu gibi diğer daha büyük mücadeleler için kullanılabilseydi süper olurdu. Greta Thunberg bunu tek başına yapamaz.
Örümcek Adam: Eve Dönüş Yok
Çizgi roman şiddeti için PG-13 olarak derecelendirildi. Çalışma süresi: 2 saat 30 dakika. Sinemalarda.
Gerçek inananlardan oluşan orduları ve hem sinema salonlarına hem de tıklama tuzağına düşüren medyaya hakim olan Marvel, ürün serisini uzun zaman önce eleştirmenlerin kanıtı haline getirdi. Filmleri açılır, ezilir ve yenilenir (tekrar). Şimdi, “Spider-Man: No Way Home” ile aynı zamanda inceleme kanıtı olan bir filmi var. Eleştirmeniniz sıfatları atabilir – canlı! eğlenceli! bayat!— ama ne olduğu hakkında çok fazla şey söyleyemem.
Buradaki fikir, spoiler polisinin ısrar ettiği gibi, çok fazla söylemenin buradaki eğlenceyi mahvedeceğidir. Elbette olmazdı. Fragman ve ön tanıtım şimdiden bol bol döküldü ve Marvel’ın filmleri hayranlarına o kadar ısrarla hitap ediyor ki, nadiren gerçek sürprizlere yer var. Yani, spoiler uyarısı: Örümcek Adam kazanır. Ve bir kez daha, serinin canlı aksiyon başrollerinin en iyisi Tom Holland, Örümcek Adam olarak ikiye katlanan ebedi genç Peter Parker’ı oynamak için uygun hale geldi. Kompakt boyutu ve parlak, kolay gülümsemesiyle Holland hala bir yetişkinden çok bir çocuk gibi görünüyor ve ses çıkarıyor ve Peter ve Örümcek Adam’ı kalıcı bir ikiz yapmaya yardımcı olan aynı tatlı, ciddi nezaketi yayıyor.
Peter’ın çocuksu iyi doğası, her zaman onun en üretken silahı olmuştur, ağ örme ve bir iplik tarafından sallanma konusundaki süper yeteneğinden bile daha fazladır. Her zaman en güzel, en sevimli kızlarla da (Kirsten Dunst, Emma Stone) hoş, sevimli bir çocuk olmuştur. Ancak Hollanda, aynı zamanda, Spidey’i oynayan diğer bazı ıslak gözlü erkek-erkekler (Tobey Maguire, Andrew Garfield) arasında en ikna edici olanıdır. Onun aşk ilgisi şimdi, “Dune. ” MJ rolündeki oyuncu kadrosu ve dizideki genişletilmiş rolü meyvelerini vermeye devam ediyor ve Zendaya’nın karizması ve duyguları (ve aptalca diyalogları) satma yeteneği, yeni filme hikaye ilerledikçe onu bir kalp atışı gibi merkezleyen yumuşak, sabit bir ışıltı kazandırıyor. farklı yönlerde kapalı.
Malzeme için iyi bir uyum olduğunu kanıtlayan yönetmen Jon Watts göreve geri dönüyor, çünkü kısmen Peter’ın meraklı bir kutsal bakire niteliğini koruyan bir genç olduğunu anlıyor. (Kısmen marka genişletme, kısmen ünlü kızartma, senaryo Chris McKenna ve Erik Sommers’a ait. ) Peter ve MJ dudaklarını birbirine sürtüyor ve kilitliyor, ancak ilişkileri cinsellikten daha samimi, şüphesiz filmin hedefinin genç üyelerine bir taviz olarak demografik. (Bir sahnede Watts, Peter ve MJ’i ayrı yatak odalarındaki telefonlarında göstermek için ekranı böler; bu teknik, alaycı bir şekilde olsa da, Doris Day ve Rock Hudson’ın o zamanki romantizminin iffetini pekiştirmek için kullanılırdı. . )
Hikayeye gelince, bir tane var, ancak bu “Örümcek Adam” filminin gerçekte sahip olduğu şey, Marvel evreninin yayılmasını MVP’lerinden biri olan Doctor Strange’in (Benedict Cumberbatch) yardımıyla sıkıştıran akıllı bir kurulum. Yoğun bir patlama ve Peter’ın hayatını değiştiren ve bir dizi yeniden birleşmeyi, dövüş sahnelerini ve duygu yüklü anları başlatan gizli kimliğinin açığa çıkmasıyla açılıyor. Örümcek Adam, hemen hemen her Marvel yapımı gibi, bunun da çok uzun olması ve iki buçuk saatte hoş karşılanmayı aşması gibi basit bir nedenden dolayı film boyunca büyük bir mesafe kat etti. Ama ondan önce, film güzelce kapanıyor ve çıkıyor.
Bunu büyük ölçüde, dövüşler arasındaki boşlukları duygu ve ayırt edilebilir kişilikle dolduran Marisa Tomei (Peter’ın May Halası olarak) ve Jacob Batalon (Peter’in en iyi arkadaşı, Ned) dahil olmak üzere genişleyen sanatçı kadrosu nedeniyle yapıyor. Her başarılı seride olduğu gibi, Örümcek Adam filmlerinde de oyuncu seçimi, genellikle genel unsurlar kadar veya onlardan daha önemli olmuştur. En soğuk ve PG-13 en kötü anlarında bile, geri dönüş yapan bir dizi deneyimli diziden ikisi olan Willem Dafoe ve Alfred Molina gibi büyük aktörler, yalnızca varlıkları sayesinde endüstriyel malzemeyi ısıtabilirler. Sert kenarları yumuşatırlar, şakalar satarlar, kalpleri kırarlar ve filmin ton tutarlılığına katkıda bulunurlar.
Marvel’ın stüdyo filmlerine açıkça tanımlanmış tür kimliklerini veren ama aynı zamanda birbirlerine daha çok benzedikleri anlamına gelen katı şablonu tarafından kısıtlanmasaydı Watts’ın neler yapabileceğini görmek güzel olurdu. (Karmaşık ticari nedenlerle, Maguire’ın rol aldığı Örümcek Adam döngüsü, Hollanda’nın ilk yıldızı olana kadar Marvel film dünyasının bir parçası değildi.) Diğer şeylerin yanı sıra, daha karmaşık bir Peter’ı görmek yeni olurdu. Ne de olsa, dünya tam bir karmaşa ve Peter’ın büyük gücü ve keskin sorumluluk duygusu, iklim değişikliğine karşı olduğu gibi diğer daha büyük mücadeleler için kullanılabilseydi süper olurdu. Greta Thunberg bunu tek başına yapamaz.
Örümcek Adam: Eve Dönüş Yok
Çizgi roman şiddeti için PG-13 olarak derecelendirildi. Çalışma süresi: 2 saat 30 dakika. Sinemalarda.