Vladimir Putin’in Ukrayna’ya yönelik şaşırtıcı saldırganlığı, Pazartesi günü, Ukrayna’dan ayrılan iki yerleşim bölgesinin bağımsızlığını tanıyarak ve Rus birliklerine “barış gücü” olarak talimat verdiğinde, uğursuz bir dönüş yaptı. Eylemlere, Ukrayna’yı tamamen davalarını desteklemek için umutsuz olan Bolşeviklerin bir eseri olarak gösteren yeni bir uydurulmuş tarih fışkırması eşlik etti.
Başkan Biden, eylemleri derhal kınadı ve iki ayrılıkçı bölgeye karşı yaptırımlar emretti. Ancak Putin, başkent Kiev’den sadece 140 mil uzakta bulunan güney Beyaz Rusya da dahil olmak üzere Ukrayna’nın her tarafına Rus güçlerini yığarak hazırladığı işgali serbest bırakırsa, tehdit ettiği tüm cezalandırıcı önlemleri ateşlemekten akıllıca vazgeçti. Tam kapsamlı işgal tehdidini diplomasi yoluyla caydırma olasılığı, en ufak bir şansı olduğu sürece terk edilemez.
Senatör Lindsey Graham gibi şahinler şimdi ezici yaptırımlar talep etseler de, Amerika Birleşik Devletleri ve NATO tarafından tehdit edilen güçlü ceza – büyük Rus bankalarıyla finansal işlemlerin ciddi şekilde sınırlandırılması; Rus endüstrilerinin ihtiyaç duyduğu teknolojilerin satışını kısıtlamak; Nord Stream 2 gaz boru hattının kapatılması; ve Bay Putin ve teğmenlerine yönelik kişisel yaptırımlar – bir kez emredildiğinde caydırıcı olarak yararsız hale gelecek ve tam bir işgali daha olası hale getirecektir.
Donetsk ve Luhansk “halk cumhuriyetlerinde” ayrılıkçıları tanımak bu işgalle eş anlamlı değil. Ayrılıkçılar, iddia ettikleri illerin yalnızca kısmi bölgelerini kontrol ediyor ve yerleşim bölgeleri, 2014’te düşük yoğunluklu çatışmanın patlak vermesinden bu yana etkin bir Rus kontrolü altında.
Henüz Bay Putin’in konuşmasının koreografisini yaptığı gösteri, teğmenlerinin sırayla ayrılıkçıları tanıma argümanını yaptığı Güvenlik Konseyi toplantısı ve iddia edilen bombardımanlara yanıt olarak iki bölgeden binlerce sakinin hafta sonu tahliyesi de dahil olmak üzere konuşmasının koreografisini yaptı. Ukrayna’nın eylemleri, açıkça Rusları, Ukraynalı milliyetçiler tarafından kendilerine dayatılan ve ABD ve NATO tarafından manipüle edilen bir çatışmanın içine çekildiklerine ikna etmeyi amaçlıyordu.
Bay Putin’in Sovyet-Ukrayna tarihine ilişkin ayrıntılı ve şikayet dolu riff’i, Rusları, uluslarının Ukrayna’ya karşı meşru bir tarihsel iddiaya sahip olduğuna ikna etmeye yönelik bir başka çabaydı, bu tema Rus başkanına bir tür takıntı haline geldi. . Bu bölümde, Ukrayna’nın Sovyet devletinin kurucusu Lenin tarafından Bolşevik davasını desteklemek için ayrı bir cumhuriyet olarak kurulduğunu savundu. Bu, örneğin Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere, imparatorlukların dağılmasında birçok ülke oluşmasına rağmen, Ukrayna’nın bir şekilde gerçek bir devlet olmadığını gösterdi.
Bay Putin’in tarih dersi ne kadar kusurlu olursa olsun, Ukrayna sınırlarında ve çevresinde harekete geçmeye hazır olan tahmini 190.000 askere yeni bir tehdit daha ekledi. Ve eğer Bay Putin, sadece ayrılıkçılar tarafından kontrol edilen yerleşim bölgelerine değil, Donetsk ve Luhansk’ın tüm bölgelerinin veya vilayetlerinin “halk cumhuriyetlerine” ait olduğunu iddia etseydi, geniş ve stratejik bir alanı fiilen soyardı. Azak Denizi’ndeki önemli Mariupol limanı da dahil olmak üzere Ukrayna’dan.
Ukrayna çevresinde askeri yığınak başlatıldığından beri, Bay Putin, ABD ve müttefiklerinin NATO’yu Rusya’nın sınırlarına kadar genişletmeme sözünü tutmadıklarını etkili bir şekilde iddia ederek geniş bir dizi şikayet ve talep yayınladı. ittifakın Ukrayna’dan uzak durması ve Doğu Avrupa’dan geri çekilmesi.
Biden yönetiminin ittifakın temel ilkelerinden vazgeçmeden veya Ukrayna üzerinden kararlar almadan yapmaya çalıştığı gibi, Batı’nın Putin’e güvence verebileceği alanlar var. Ancak hiçbir şey işgali uzaktan bile haklı çıkarmaz. Ancak Sayın Putin bu çabaları reddetti ve gerilimi artırmaya devam etti.
Bütün bunların Avrupa’da 2022’de, II. , hayret verici. Sovyetler Birliği gibi geniş bir imparatorluğun artçı şoklar olmadan çökmemesi kaçınılmaz olsa da ve bunlar Orta Asya, Kafkaslar ve Avrupa’da – Rusya’nın Kırım’ı ilhakı da dahil olmak üzere – düzenli olarak patlak vermiş olsa da, Avrupa’da büyük bir toprak ele geçirme kavramı aracılığıyla. tam ölçekli bir savaş artık mümkün görünmüyordu.
Yine de, Kremlin’de geçirdiği uzun yıllar boyunca, Bay Putin, Rusya’nın ve Batı’da kendisinin muamelesi konusunda giderek daha güçlü bir şikayet besliyor gibiydi. Ve geçen yılın bir noktasında, kişisel gücü hayatının geri kalanı boyunca etkin bir şekilde güvence altına alınmışken, Amerika Birleşik Devletleri acı bir şekilde bölünmüş ve görünüşte dış savaşlardan bıkmışken, görünüşe göre NATO ile çelişiyorken, Bay Putin, açıkça, kendi gücünü yayma zamanının geldiğine karar verdi. Rusya’ya ait olduğuna inandığı toprakları yönetti.
Hesaplarının açıkça gözden kaçırdığı şey, Rusya ile tarihleri ne olursa olsun, Ukraynalıların tekrar Moskova’nın çatısı altına girmeye hiç ilgi göstermediğidir. Ve Bay Putin onlara ne kadar zorbalık yaparsa, Ukraynalılar o kadar güçlü bir şekilde kendilerini Ukraynalı olarak tanımlarlar.
Sayın Putin ayrıca Batı demokrasilerinin ve Batı ittifakının, sorunları ne olursa olsun, ortak bir tehdide karşı birleşmeye ve kendisini ve ülkesini zayıflatıcı ekonomik ve sosyal zararla tehdit etmek için bir araya gelme yeteneğine sahip olduğunu gözden kaçırıyor gibiydi. . Beyaz Saray ayrıca, Rusya’nın taktikleri ve niyetleri hakkında istihbaratının ne elde ettiğini açıklamakta iyi bir iş çıkardı ve defalarca Rusya’nın iddialarındaki sinizmin altını çizdi.
Hesaplaşma henüz bitmedi. Doğu Ukrayna’da yarattığı sorunlar veya Batılı yetkililerin yakın zamanda Ukrayna bankalarına karşı yaptığına inandıkları gibi siber saldırılar da dahil olmak üzere, Rusya’nın sınırın ötesine tank göndermekten kaçınabileceği daha fazla aldatmaca var.
Bay Biden ve müttefikleri ve ortakları, aşırı tepki vermemekte ve sürekli olarak Bay Putin’e bir çıkış stratejisi önermekte haklılar. Üst düzey toplantılar planlandı; Bay Biden, Bay Putin ile tekrar görüşmeye hazır olduğunu ifade etti; Almanya ve Fransa’nın liderleri onunla sürekli temas halinde.
Bu noktada ihtiyatlı bir sabır, Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky’nin Batı’yı suçladığı yatıştırma ile aynı şey değildir. Bay Putin’in son oyunu ne olursa olsun, şimdilik hamleleri Ukrayna’yı ve Batılı dostlarını şahinlerin savunduğu türden bir aşırı tepkiye teşvik etmeye ve kışkırtmaya çalışıyor. Rusya’nın iki komik “halk cumhuriyetini” tanıması için hiçbir gerekçe yok, bir eylem yasadışı olduğu kadar çirkin de, ancak tam bir işgal durumunda Ukrayna ve Avrupa’nın başına gelecek olan felaket, diplomasiye bir şans vermeye devam ediyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Başkan Biden, eylemleri derhal kınadı ve iki ayrılıkçı bölgeye karşı yaptırımlar emretti. Ancak Putin, başkent Kiev’den sadece 140 mil uzakta bulunan güney Beyaz Rusya da dahil olmak üzere Ukrayna’nın her tarafına Rus güçlerini yığarak hazırladığı işgali serbest bırakırsa, tehdit ettiği tüm cezalandırıcı önlemleri ateşlemekten akıllıca vazgeçti. Tam kapsamlı işgal tehdidini diplomasi yoluyla caydırma olasılığı, en ufak bir şansı olduğu sürece terk edilemez.
Senatör Lindsey Graham gibi şahinler şimdi ezici yaptırımlar talep etseler de, Amerika Birleşik Devletleri ve NATO tarafından tehdit edilen güçlü ceza – büyük Rus bankalarıyla finansal işlemlerin ciddi şekilde sınırlandırılması; Rus endüstrilerinin ihtiyaç duyduğu teknolojilerin satışını kısıtlamak; Nord Stream 2 gaz boru hattının kapatılması; ve Bay Putin ve teğmenlerine yönelik kişisel yaptırımlar – bir kez emredildiğinde caydırıcı olarak yararsız hale gelecek ve tam bir işgali daha olası hale getirecektir.
Donetsk ve Luhansk “halk cumhuriyetlerinde” ayrılıkçıları tanımak bu işgalle eş anlamlı değil. Ayrılıkçılar, iddia ettikleri illerin yalnızca kısmi bölgelerini kontrol ediyor ve yerleşim bölgeleri, 2014’te düşük yoğunluklu çatışmanın patlak vermesinden bu yana etkin bir Rus kontrolü altında.
Henüz Bay Putin’in konuşmasının koreografisini yaptığı gösteri, teğmenlerinin sırayla ayrılıkçıları tanıma argümanını yaptığı Güvenlik Konseyi toplantısı ve iddia edilen bombardımanlara yanıt olarak iki bölgeden binlerce sakinin hafta sonu tahliyesi de dahil olmak üzere konuşmasının koreografisini yaptı. Ukrayna’nın eylemleri, açıkça Rusları, Ukraynalı milliyetçiler tarafından kendilerine dayatılan ve ABD ve NATO tarafından manipüle edilen bir çatışmanın içine çekildiklerine ikna etmeyi amaçlıyordu.
Bay Putin’in Sovyet-Ukrayna tarihine ilişkin ayrıntılı ve şikayet dolu riff’i, Rusları, uluslarının Ukrayna’ya karşı meşru bir tarihsel iddiaya sahip olduğuna ikna etmeye yönelik bir başka çabaydı, bu tema Rus başkanına bir tür takıntı haline geldi. . Bu bölümde, Ukrayna’nın Sovyet devletinin kurucusu Lenin tarafından Bolşevik davasını desteklemek için ayrı bir cumhuriyet olarak kurulduğunu savundu. Bu, örneğin Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere, imparatorlukların dağılmasında birçok ülke oluşmasına rağmen, Ukrayna’nın bir şekilde gerçek bir devlet olmadığını gösterdi.
Bay Putin’in tarih dersi ne kadar kusurlu olursa olsun, Ukrayna sınırlarında ve çevresinde harekete geçmeye hazır olan tahmini 190.000 askere yeni bir tehdit daha ekledi. Ve eğer Bay Putin, sadece ayrılıkçılar tarafından kontrol edilen yerleşim bölgelerine değil, Donetsk ve Luhansk’ın tüm bölgelerinin veya vilayetlerinin “halk cumhuriyetlerine” ait olduğunu iddia etseydi, geniş ve stratejik bir alanı fiilen soyardı. Azak Denizi’ndeki önemli Mariupol limanı da dahil olmak üzere Ukrayna’dan.
Ukrayna çevresinde askeri yığınak başlatıldığından beri, Bay Putin, ABD ve müttefiklerinin NATO’yu Rusya’nın sınırlarına kadar genişletmeme sözünü tutmadıklarını etkili bir şekilde iddia ederek geniş bir dizi şikayet ve talep yayınladı. ittifakın Ukrayna’dan uzak durması ve Doğu Avrupa’dan geri çekilmesi.
Biden yönetiminin ittifakın temel ilkelerinden vazgeçmeden veya Ukrayna üzerinden kararlar almadan yapmaya çalıştığı gibi, Batı’nın Putin’e güvence verebileceği alanlar var. Ancak hiçbir şey işgali uzaktan bile haklı çıkarmaz. Ancak Sayın Putin bu çabaları reddetti ve gerilimi artırmaya devam etti.
Bütün bunların Avrupa’da 2022’de, II. , hayret verici. Sovyetler Birliği gibi geniş bir imparatorluğun artçı şoklar olmadan çökmemesi kaçınılmaz olsa da ve bunlar Orta Asya, Kafkaslar ve Avrupa’da – Rusya’nın Kırım’ı ilhakı da dahil olmak üzere – düzenli olarak patlak vermiş olsa da, Avrupa’da büyük bir toprak ele geçirme kavramı aracılığıyla. tam ölçekli bir savaş artık mümkün görünmüyordu.
Yine de, Kremlin’de geçirdiği uzun yıllar boyunca, Bay Putin, Rusya’nın ve Batı’da kendisinin muamelesi konusunda giderek daha güçlü bir şikayet besliyor gibiydi. Ve geçen yılın bir noktasında, kişisel gücü hayatının geri kalanı boyunca etkin bir şekilde güvence altına alınmışken, Amerika Birleşik Devletleri acı bir şekilde bölünmüş ve görünüşte dış savaşlardan bıkmışken, görünüşe göre NATO ile çelişiyorken, Bay Putin, açıkça, kendi gücünü yayma zamanının geldiğine karar verdi. Rusya’ya ait olduğuna inandığı toprakları yönetti.
Hesaplarının açıkça gözden kaçırdığı şey, Rusya ile tarihleri ne olursa olsun, Ukraynalıların tekrar Moskova’nın çatısı altına girmeye hiç ilgi göstermediğidir. Ve Bay Putin onlara ne kadar zorbalık yaparsa, Ukraynalılar o kadar güçlü bir şekilde kendilerini Ukraynalı olarak tanımlarlar.
Sayın Putin ayrıca Batı demokrasilerinin ve Batı ittifakının, sorunları ne olursa olsun, ortak bir tehdide karşı birleşmeye ve kendisini ve ülkesini zayıflatıcı ekonomik ve sosyal zararla tehdit etmek için bir araya gelme yeteneğine sahip olduğunu gözden kaçırıyor gibiydi. . Beyaz Saray ayrıca, Rusya’nın taktikleri ve niyetleri hakkında istihbaratının ne elde ettiğini açıklamakta iyi bir iş çıkardı ve defalarca Rusya’nın iddialarındaki sinizmin altını çizdi.
Hesaplaşma henüz bitmedi. Doğu Ukrayna’da yarattığı sorunlar veya Batılı yetkililerin yakın zamanda Ukrayna bankalarına karşı yaptığına inandıkları gibi siber saldırılar da dahil olmak üzere, Rusya’nın sınırın ötesine tank göndermekten kaçınabileceği daha fazla aldatmaca var.
Bay Biden ve müttefikleri ve ortakları, aşırı tepki vermemekte ve sürekli olarak Bay Putin’e bir çıkış stratejisi önermekte haklılar. Üst düzey toplantılar planlandı; Bay Biden, Bay Putin ile tekrar görüşmeye hazır olduğunu ifade etti; Almanya ve Fransa’nın liderleri onunla sürekli temas halinde.
Bu noktada ihtiyatlı bir sabır, Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky’nin Batı’yı suçladığı yatıştırma ile aynı şey değildir. Bay Putin’in son oyunu ne olursa olsun, şimdilik hamleleri Ukrayna’yı ve Batılı dostlarını şahinlerin savunduğu türden bir aşırı tepkiye teşvik etmeye ve kışkırtmaya çalışıyor. Rusya’nın iki komik “halk cumhuriyetini” tanıması için hiçbir gerekçe yok, bir eylem yasadışı olduğu kadar çirkin de, ancak tam bir işgal durumunda Ukrayna ve Avrupa’nın başına gelecek olan felaket, diplomasiye bir şans vermeye devam ediyor.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .