San Antonio Senfoni müzisyenleri, pandeminin kesintiye uğramasının ardından tam seyirci önünde çalma şansını aylarca hevesle beklediler ve Ravel’in “La Valse” ve Handel’in “Messiah” gibi favorileri için hazırlandılar. ”
Ardından bütçe kesintileri haberi geldi. Pandeminin uzun süredir devam eden mali sıkıntıları daha da kötüleştirebileceğini söyleyen orkestra liderleri Eylül ayında tam zamanlı grubun boyutunu yüzde 40’tan fazla, 72’den 42’ye düşürmeyi, sezonlarını kısaltmayı ve maaşları neredeyse üçte bir oranında azaltmayı önerdi.
Orkestranın müzisyenleri, yöneticileri kötü yönetim ve açgözlülükle suçlayarak ve Eylül ayı sonlarında greve gitmekle suçlayarak bu hareketlere direndi. Şimdiye kadar, 2021-22 sezonunda bir düzine konser iptal edildi veya ertelendi, yönetim grevdeki oyuncuların sağlık sigortalarını kesti ve bir uzlaşma zor olmaya devam ediyor.
Müzakerelerde yer alan orkestranın baş ikinci kemanı Mary Ellen Goree, “San Antonio’da profesyonel bir orkestra olmadan bunun sona erme riski var” dedi.
Tam seyirciler önünde canlı performansların olmadığı bir yıldan fazla bir sürenin ardından, birçok Amerikan orkestrası, pandeminin çalkantısından geri dönmeye hevesli minnettar izleyiciler için çalmak üzere bu sonbaharda konser salonlarına büyük bir tantanayla döndü.
Ancak bazı topluluklar için, pandeminin yol açtığı ekonomik bozulma, müşterilerin her yıl sezonluk bilet aldığı eski abonelik modelinin düşüşü, gişe gelirlerinin azalması, bağışlara ve cirolara artan güven dahil olmak üzere uzun vadeli sorunları bir araya getirdi. liderlikte. Masrafları düşürme girişimlerinin ortasında bazı şehirlerde emek anlaşmazlıkları uzayıp giderken, orkestralar pandemi ve ötesinde hayatta kalma yetenekleri hakkında yeni sorularla boğuşuyor.
Massachusetts’te, Springfield Senfoni Orkestrası, oyuncularıyla bir yılı aşkın süredir iş görüşmeleri yapıyor.
Orkestra liderleri, pandemi vurmadan önce bile operasyonel kayıpları karşılamak için bağışlarından büyük ölçüde yararlandıklarını söyleyerek, olağan konser sayısını önemli ölçüde azaltan bir sözleşme önerdiler. Pandemi sırasında canlı müzik dinlemek için izleyicilerin coşkusunu ölçmek için zamana ihtiyaçları olduğunu söylüyorlar.
Orkestranın geçici yönetici direktörü John Anz, “Uzun vadeli taahhütlerde bulunmadan önce suları test etmemiz gerekiyor” dedi.
Üst sıralardaki ciro, müzakereleri karmaşıklaştırdı. Anz, işte sekiz ay sonra gelecek hafta istifa etmeyi planlıyor. 2012’den beri Springfield’ın dördüncü lideri.
2019’daki Springfield Senfoni Orkestrası, pandemiden önce. konuk solist Viktor Valkov ve şef Kevin Rhodes ile bir Çaykovski piyano konçertosu icra ediyor. Kredi. . . Çad Anderson
Springfield oyuncuları, daha uzun bir süre boyunca katılımları ve işleri koruma sözü vermek için bastırdı. Sonbahar sezonu iptal edildikten sonra, müzisyenler masrafları karşılamak için bağış toplamaya kendi başlarına konser vermeye başladılar.
Kontrbas çalan ve müzakerelere katılan Alexander Svensen, “Taahhüt alamazsak ayrılırız” dedi. “Başka işler bulacağız çünkü Springfield çok tutarsız olacak. ”
San Antonio ve Springfield’deki anlaşmazlıklar, Philadelphia, Chicago, Atlanta, Baltimore, Minnesota ve ötesinden büyük toplulukların Büyük Durgunluktan bu yana geçen yıllarda işçi savaşları, grevler ve lokavtlarla sarsıldığı birçok Amerikan orkestrası için çalkantılı bir dönemin ardından geldi. . Çalışanlar daha iyi ücretler, çalışma koşulları ve iş koruması için savaştıkça, salgın sırasında emek aktivizmindeki daha geniş artışı da yansıtabilirler.
Cornell Üniversitesi İşçi Enstitüsü’nün yönetici direktörü olarak görev yapan uzun süredir emek aktivisti olan Patricia Campos-Medina, “Spektrumdaki işçiler daha fazlasını talep ediyor ve daha fazla güce sahip olduklarını hissediyorlar” dedi.
Pandemi, kültürel kurumlar ve çalışanları arasındaki ilişkiyi test etti. New York Filarmoni Orkestrası ve Boston Senfoni Orkestrası da dahil olmak üzere birçok büyük topluluk, kurumlarının krizi atlatmasına yardımcı olmak için maaşlarında derin kesintiler yapmayı kabul etti ve birçoğu idari kadroyu azaltarak ve federal hibelere ve kredilere güvenerek ayakta kalmayı başardı. Ancak bu yıl, Colorado Springs Filarmoni ve Indiana’daki Fort Wayne Filarmoni gibi daha küçük topluluklar da dahil olmak üzere, bir dizi uzun süreli iş anlaşmazlığı yaşandı.
İşçi uzmanları, virüsün tehdit oluşturmaya devam etmesi ve hükümet ile bağışçıların desteğinin azalması durumunda orkestraların önümüzdeki birkaç yıl içinde daha fazla zorlukla karşı karşıya kalabileceğini ve sanat grupları ile sendikalar arasındaki gerilimlerin artabileceğini söyledi.
Korona virüsünün Omicron varyantı hakkında süregelen endişeler arasında birçok şehirde daha yumuşak bilet satışları, orkestraların finansal geleceğine ilişkin korkuları artırıyor.
Orkestra liderleri ve işçi aktivistleri, Teksas ve Massachusetts’te devam eden tıkanıklıkların izleyicileri geri kazanma çabalarına zarar verebileceğinden endişe duyuyorlar.
Enstrümentalistleri temsil eden Amerikan Müzisyenler Federasyonu’nun senfonik hizmetler bölümünün yöneticisi Rochelle Skolnick, “Bir kurumun herhangi bir süre boyunca hareketsiz kalması, bir kurumun uzun vadeli sağlığına her zaman zararlıdır” dedi. Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada.
Skolnick, San Antonio ve Springfield’deki yöneticilerin, uzun süredir peşinde oldukları maaş ve sosyal yardım indirimlerini zorlamak için “salgını istismar ettiklerine” inandığını söyledi. Orkestra liderlerinin hayırsever desteği çekmek için çabalarını iki katına çıkarmaları gerektiğini söyledi. Ancak birçok orkestra, uzun bir süre artan maliyetlerden sonra bütçelerini dengede tutmak için ihtiyaç duydukları bağışları elde etmek için mücadele etti.
Grevin yaklaşık üç aydır sürdüğü San Antonio’da, hızlı bir çözüme yönelik umutlar azaldı. Müzisyenler sendikası ve yönetiminin her biri yakın zamanda Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu’na şikayette bulundu ve diğerini kötü niyetli pazarlık yapmakla suçladı.
Orkestranın yönetici direktörü Corey Cowart, kesintiler acı verici olsa da organizasyonu canlı tutmak için gerekli olduğunu söyledi. Grev yapan müzisyenlerin sağlık sigortasının durdurulması kararını savundu ve çalışmadıkları için sosyal haklardan yararlanamadıklarını söyledi.
Cowart, bağışçılardan ne kadar para toplanabileceğinin sınırları olduğunu söyledi. Ayrıca orkestranın 2003 yılında iflas başvurusunda bulunması da dahil olmak üzere mali sorunlarının geçmişine de dikkat çekti.
Cowart, “Finansal olarak uygun olmadıkça sanatsal kalite hakkında konuşmaya bile başlayamayız” dedi. “Sürdürülebilir bir organizasyona sahip olamıyorsak orkestranın geleceği söz konusudur. ”
Son haftalarda, bazı oyuncular yakındaki topluluklarda geçici iş buldu. Diğerleri aktivizmi benimsedi ve orkestranın ofisinin önünde “Yaşayan bir ücret talep ediyoruz!” yazan pankartlarla grev gözcülüğü yaptı. ve “Ne kadar alçalabilirsin?”
Kemancı Goree orkestraya 1988 yılında katıldı. Orkestranın bir başka varoluşsal krizle karşı karşıya olduğunu görmekten dolayı üzgün olduğunu söyledi. Birçok müzisyenin, konserlerin iptal edildiği ve maaş çeklerinin ortadan kalktığı pandemi sırasında acı çektiğini söyledi. Artık geçim kaynaklarından endişe duyduklarını ve 1939’da kurulan orkestranın geleceğinin şüpheli olduğundan endişe ettiklerini söyledi.
“Bir şeyi yok etmek çok kolay,” dedi Goree. “Eğer yapılabilirse, onu yeniden inşa etmek çok daha zordur. ”
Ardından bütçe kesintileri haberi geldi. Pandeminin uzun süredir devam eden mali sıkıntıları daha da kötüleştirebileceğini söyleyen orkestra liderleri Eylül ayında tam zamanlı grubun boyutunu yüzde 40’tan fazla, 72’den 42’ye düşürmeyi, sezonlarını kısaltmayı ve maaşları neredeyse üçte bir oranında azaltmayı önerdi.
Orkestranın müzisyenleri, yöneticileri kötü yönetim ve açgözlülükle suçlayarak ve Eylül ayı sonlarında greve gitmekle suçlayarak bu hareketlere direndi. Şimdiye kadar, 2021-22 sezonunda bir düzine konser iptal edildi veya ertelendi, yönetim grevdeki oyuncuların sağlık sigortalarını kesti ve bir uzlaşma zor olmaya devam ediyor.
Müzakerelerde yer alan orkestranın baş ikinci kemanı Mary Ellen Goree, “San Antonio’da profesyonel bir orkestra olmadan bunun sona erme riski var” dedi.
Tam seyirciler önünde canlı performansların olmadığı bir yıldan fazla bir sürenin ardından, birçok Amerikan orkestrası, pandeminin çalkantısından geri dönmeye hevesli minnettar izleyiciler için çalmak üzere bu sonbaharda konser salonlarına büyük bir tantanayla döndü.
Ancak bazı topluluklar için, pandeminin yol açtığı ekonomik bozulma, müşterilerin her yıl sezonluk bilet aldığı eski abonelik modelinin düşüşü, gişe gelirlerinin azalması, bağışlara ve cirolara artan güven dahil olmak üzere uzun vadeli sorunları bir araya getirdi. liderlikte. Masrafları düşürme girişimlerinin ortasında bazı şehirlerde emek anlaşmazlıkları uzayıp giderken, orkestralar pandemi ve ötesinde hayatta kalma yetenekleri hakkında yeni sorularla boğuşuyor.
Massachusetts’te, Springfield Senfoni Orkestrası, oyuncularıyla bir yılı aşkın süredir iş görüşmeleri yapıyor.
Orkestra liderleri, pandemi vurmadan önce bile operasyonel kayıpları karşılamak için bağışlarından büyük ölçüde yararlandıklarını söyleyerek, olağan konser sayısını önemli ölçüde azaltan bir sözleşme önerdiler. Pandemi sırasında canlı müzik dinlemek için izleyicilerin coşkusunu ölçmek için zamana ihtiyaçları olduğunu söylüyorlar.
Orkestranın geçici yönetici direktörü John Anz, “Uzun vadeli taahhütlerde bulunmadan önce suları test etmemiz gerekiyor” dedi.
Üst sıralardaki ciro, müzakereleri karmaşıklaştırdı. Anz, işte sekiz ay sonra gelecek hafta istifa etmeyi planlıyor. 2012’den beri Springfield’ın dördüncü lideri.
2019’daki Springfield Senfoni Orkestrası, pandemiden önce. konuk solist Viktor Valkov ve şef Kevin Rhodes ile bir Çaykovski piyano konçertosu icra ediyor. Kredi. . . Çad Anderson
Springfield oyuncuları, daha uzun bir süre boyunca katılımları ve işleri koruma sözü vermek için bastırdı. Sonbahar sezonu iptal edildikten sonra, müzisyenler masrafları karşılamak için bağış toplamaya kendi başlarına konser vermeye başladılar.
Kontrbas çalan ve müzakerelere katılan Alexander Svensen, “Taahhüt alamazsak ayrılırız” dedi. “Başka işler bulacağız çünkü Springfield çok tutarsız olacak. ”
San Antonio ve Springfield’deki anlaşmazlıklar, Philadelphia, Chicago, Atlanta, Baltimore, Minnesota ve ötesinden büyük toplulukların Büyük Durgunluktan bu yana geçen yıllarda işçi savaşları, grevler ve lokavtlarla sarsıldığı birçok Amerikan orkestrası için çalkantılı bir dönemin ardından geldi. . Çalışanlar daha iyi ücretler, çalışma koşulları ve iş koruması için savaştıkça, salgın sırasında emek aktivizmindeki daha geniş artışı da yansıtabilirler.
Cornell Üniversitesi İşçi Enstitüsü’nün yönetici direktörü olarak görev yapan uzun süredir emek aktivisti olan Patricia Campos-Medina, “Spektrumdaki işçiler daha fazlasını talep ediyor ve daha fazla güce sahip olduklarını hissediyorlar” dedi.
Pandemi, kültürel kurumlar ve çalışanları arasındaki ilişkiyi test etti. New York Filarmoni Orkestrası ve Boston Senfoni Orkestrası da dahil olmak üzere birçok büyük topluluk, kurumlarının krizi atlatmasına yardımcı olmak için maaşlarında derin kesintiler yapmayı kabul etti ve birçoğu idari kadroyu azaltarak ve federal hibelere ve kredilere güvenerek ayakta kalmayı başardı. Ancak bu yıl, Colorado Springs Filarmoni ve Indiana’daki Fort Wayne Filarmoni gibi daha küçük topluluklar da dahil olmak üzere, bir dizi uzun süreli iş anlaşmazlığı yaşandı.
İşçi uzmanları, virüsün tehdit oluşturmaya devam etmesi ve hükümet ile bağışçıların desteğinin azalması durumunda orkestraların önümüzdeki birkaç yıl içinde daha fazla zorlukla karşı karşıya kalabileceğini ve sanat grupları ile sendikalar arasındaki gerilimlerin artabileceğini söyledi.
Korona virüsünün Omicron varyantı hakkında süregelen endişeler arasında birçok şehirde daha yumuşak bilet satışları, orkestraların finansal geleceğine ilişkin korkuları artırıyor.
Orkestra liderleri ve işçi aktivistleri, Teksas ve Massachusetts’te devam eden tıkanıklıkların izleyicileri geri kazanma çabalarına zarar verebileceğinden endişe duyuyorlar.
Enstrümentalistleri temsil eden Amerikan Müzisyenler Federasyonu’nun senfonik hizmetler bölümünün yöneticisi Rochelle Skolnick, “Bir kurumun herhangi bir süre boyunca hareketsiz kalması, bir kurumun uzun vadeli sağlığına her zaman zararlıdır” dedi. Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada.
Skolnick, San Antonio ve Springfield’deki yöneticilerin, uzun süredir peşinde oldukları maaş ve sosyal yardım indirimlerini zorlamak için “salgını istismar ettiklerine” inandığını söyledi. Orkestra liderlerinin hayırsever desteği çekmek için çabalarını iki katına çıkarmaları gerektiğini söyledi. Ancak birçok orkestra, uzun bir süre artan maliyetlerden sonra bütçelerini dengede tutmak için ihtiyaç duydukları bağışları elde etmek için mücadele etti.
Grevin yaklaşık üç aydır sürdüğü San Antonio’da, hızlı bir çözüme yönelik umutlar azaldı. Müzisyenler sendikası ve yönetiminin her biri yakın zamanda Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu’na şikayette bulundu ve diğerini kötü niyetli pazarlık yapmakla suçladı.
Orkestranın yönetici direktörü Corey Cowart, kesintiler acı verici olsa da organizasyonu canlı tutmak için gerekli olduğunu söyledi. Grev yapan müzisyenlerin sağlık sigortasının durdurulması kararını savundu ve çalışmadıkları için sosyal haklardan yararlanamadıklarını söyledi.
Cowart, bağışçılardan ne kadar para toplanabileceğinin sınırları olduğunu söyledi. Ayrıca orkestranın 2003 yılında iflas başvurusunda bulunması da dahil olmak üzere mali sorunlarının geçmişine de dikkat çekti.
Cowart, “Finansal olarak uygun olmadıkça sanatsal kalite hakkında konuşmaya bile başlayamayız” dedi. “Sürdürülebilir bir organizasyona sahip olamıyorsak orkestranın geleceği söz konusudur. ”
Son haftalarda, bazı oyuncular yakındaki topluluklarda geçici iş buldu. Diğerleri aktivizmi benimsedi ve orkestranın ofisinin önünde “Yaşayan bir ücret talep ediyoruz!” yazan pankartlarla grev gözcülüğü yaptı. ve “Ne kadar alçalabilirsin?”
Kemancı Goree orkestraya 1988 yılında katıldı. Orkestranın bir başka varoluşsal krizle karşı karşıya olduğunu görmekten dolayı üzgün olduğunu söyledi. Birçok müzisyenin, konserlerin iptal edildiği ve maaş çeklerinin ortadan kalktığı pandemi sırasında acı çektiğini söyledi. Artık geçim kaynaklarından endişe duyduklarını ve 1939’da kurulan orkestranın geleceğinin şüpheli olduğundan endişe ettiklerini söyledi.
“Bir şeyi yok etmek çok kolay,” dedi Goree. “Eğer yapılabilirse, onu yeniden inşa etmek çok daha zordur. ”