OTTAWA — Manitobalı 36 yaşındaki bir elektrikçi olan Matthew Wall’a, kendisini devasa bir protesto kampı tarafından bunalmış bu şehre neyin getirdiğini sorduğumda, tek bir kelimeyle cevap verdi: “Mantarlar.” Hayattaki amacını ararken, psychedelic bir manevi yolculuğa çıktığını ve Kanada başkentine kamyonlar ve diğer büyük araçlarla yaklaşan Covid kurallarına karşı bir gösteri olan Özgürlük Konvoyu’nun bir görüntüsüne sahip olduğunu söyledi.
“Çocuklarımızın hakları, ebeveynlerin hakları, herkesin hakları için buradayım” dedi Wall. “Böylece çocuklar yüzlerini kapatan bir şeye sahip olmak, duygularını kaybetmek zorunda olmadıkları bir gelecekte yaşayabilirler. İnsan bağınız yok, artık gülümsediklerini görmeyin. İnsanlıktan çıkarıcı.” Kızlarının, pandeminin duygusal yansımaları nedeniyle haftada bir okul terapisti gördüğünü söyledi. “Aşkı alıyorsun!” dedi.
Wall, Ottawa’da yaptığı bir arkadaşına ait siyah bir kamyonun yolcu koltuğunda oturuyordu. Bazıları kusurlu noktalama işaretleriyle boyanmış sloganlarla kaplıydı: “Babam Görevde”, “Mavi Çocuklarda Sizi Korusun”, “Süper Kahraman Asla Ölmez.” Kamyona teşekkür notları ve protestoculara “bas sesi (veya şehrin sakinlerini rahatsız eden olağandışı gürültü ya da gürültü)” için biri Wall’a verilen para cezası da dahil olmak üzere verilen biletler bantlandı. 1000 Kanada doları.
Matthew Wall, sağda, protestocu arkadaşı Matthew Bujold ile Çarşamba günü Ottawa’da. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Arka koltukta, birkaç gün önce tek başına Ottawa’ya uçan Vancouver’lı 24 yaşındaki aktris Jenna Wozney vardı. Ailesinden ve arkadaşlarından bazılarının protestoları “nefret dolu” bulduğunu, ancak onları bizzat görmeye kararlı olduğunu söyledi. Wozney, çalışabilmek için pes etmesine ve aşı olmasına rağmen aşılara derinden güvenmiyordu: “Çok fakirim, hiç param yoktu, almam gerekiyordu” dedi ve ekledi. bir küfür.
Gösteriler ona dönüştürücü geldi. Onları, bir şekilde, Siyahların Hayatı Önemlidir ve Kanada’nın, istismarcı yatılı okullardan kurtulan Yerlilere adanmış Her Çocuk Önemlidir hareketinden sonraki adım olarak gördü. “Bunun son şey olduğunu hissediyorum” dedi.
“Bu bir uyanış” diye ekledi Wall.
Bir gün önce, Wozney, Ottawa’ya seyahatini desteklemeyen yatılı erkek arkadaşından ayrılmış ve eve dönüş biletini iptal etmişti. O gece nerede uyuduğundan emin değildi ama birkaç kişinin ona kalacak bir yer teklif ettiğini söyledi. Bir ara, koronavirüs aşısının çocuklara geleceğine inandığı zararlardan yalan bir şekilde bahsederek, “Burada öleceğim!” diye haykırdı.
“Ben de yapacağım” dedi Wall.
Ayrılırken, bir yabancının onlara verdiği şekerlemeden almam için ısrar ettiler.
Sokakları kamyonlar, römorklar ve arabalar tarafından tıkanmış olan Ottawa şehir merkezinin devralınması şimdi dördüncü haftasına yaklaşıyor. Donald Trump ve Tucker Carlson da dahil olmak üzere dünya çapındaki popülistler ve gericiler, burada olanlardan çok etkilendiler. Nispeten az sayıda insan – protestoların en yoğun olduğu dönemde yaklaşık 8.000 ve çoğu gün daha az kişi – büyük bir Batı ülkesinin başkentini hırpaladı ve Kovid ile ilgili halk sağlığı önlemlerinden muafiyet talep ederek sol eğilimli hükümetini kaosa sürükledi. . Kanada’yı Amerika Birleşik Devletleri’ne bağlayan bazı köprülerdeki ilgili kamplar, dağılmadan bir gün önce ticarette yüz milyonlarca doları etkiledi.
Nispeten az sayıda insan başkenti hırpaladı. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Kanada’da, Başbakan Justin Trudeau’nun Pazartesi günü hükümete belirli sivil özgürlükleri geçersiz kılma yetkisi veren 1988 tarihli Acil Durum Yasası’nı yürürlüğe koymakta haklı olup olmadığı konusunda bir tartışma var. Ancak daha önce hiç kullanılmayan yasaya başvurması, protestoların başkenti ne kadar yönetilemez hale getirdiğini gösteriyor. Büyük bir şehri işgal etmek için büyük araçlar kullanma taktiği, Fransa, İsrail ve Yeni Zelanda gibi ülkelerde benzer protestolara ilham verdi. Trump destekçileri önümüzdeki ay konvoyların Amerikan versiyonlarını planlıyorlar. Bir yere yerleşmeyi başarırlarsa, bu korkunç olabilir, çünkü en azından Kanadalıların aksine, muhtemelen ağır silahlara sahip olacaklar.
Ottawa protestolarının itici gücü açıkça gerici, ancak sokaklarda medyanın onları aşırı sağ hareketin bir parçası olarak tanımlamasına gerçekten şaşırmış görünen çok sayıda insan vardı. Kanada’nın Amerika’nınkinden daha katı olan pandemik kısıtlamaları karşısında çileden çıkmış ve bazı durumlarda çileden çıkmışlardı. (The National Post’un bildirdiği gibi, Omicron dalgası sırasında, Quebec ve Ontario eyaletleri “okulları kapattı ve kapalı yemek salonları, spor salonları ve barlara genel yasaklar getirdi” ve Quebec akşam 22.00’de sokağa çıkma yasağı ilan etti.)
Çoğu Tanıştığım insanlar daha önce hiç protestoya katılmadıklarını söyledi. Sadece Ottawa’ya gitmekle kalmayıp, birçok durumda dondurucu soğukta haftalarca orada kalmaya istekli olmaları, pandeminin yetkililere olan güveni ne kadar derinden sarstığının bir işareti. İki yıllık Covid, aşırı sağın yararlanabileceği bir şüphe, kafa karışıklığı ve keder ortamı yarattı.
Haftanın başına geldiğimde işgal azalmıştı, ancak ana kamp alanı hala Ottawa’nın Parlamento Tepesi’nin her iki tarafında birkaç bloğa ve şehir merkezindeki bir dizi başka caddeye yayılmıştı. bazı konut blokları. Sayamayacağım kadar çok yemek çadırı ve barbekü vardı. Kent Caddesi’nde insanlar bütün bir domuzu kızartıyorlardı, iki domuzdan birinin bağışlandığını söylediler. Diğerleri Yüksek Mahkeme ile Adalet Bakanlığı arasındaki blokta hokey oynadı. Biri jakuzi getirmişti. Zaman zaman ziyarete gelen çocuklar ve aileleriyle kamp yapanlar için şişme şatolar vardı. Occupy Wall Street’i hayal edin, ancak inşaat işçileri ve lojistik eğitimi almış askeri gaziler tarafından kuruldu.
Protestocular için eğlenceler: Yargıtay yakınında yol hokeyi … Kredi… The New York Times için Dave Chan
… ve domuz rostosu. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Daha önceleri olmasına rağmen herhangi bir Konfederasyon veya Nazi bayrağı görmedim. Bir Gadsden bayrağı ve “Amerika” kelimesini bantlayıp üzerine “Kanada” yazan MAGA şapkalı bir adam gördüm. Pek çok vax karşıtı paranoya gördüm, ancak kütüphanelere sahip olmak için çok az çaba gördüm. İşaretlerde, ilahilerde ve sohbetlerde tekrar tekrar tekrarlanan tek kelime “özgürlük”tü. Salgını dayanılmaz bir şekilde yabancılaştırıcı bulanların çoğu, insan ilişkilerinde can atıyordu. Onlarla röportaj yaptıktan sonra, nefret edilen ana akım medyadan olduğumu söylememe rağmen birkaç kişi bana sarıldı.
HVAC sistemleri kuran ve karısının bir Ottawa avcılık ve balıkçı dükkanını işletmesine yardım eden Imad Arraj, Salı gecesi kuzeniyle protestodaydı. Pandemi kısıtlamaları hakkında “Çok fazla zarar verdi” dedi. “Ben kendim, evde oturuyorum, kendimi çok kötü hissediyorum çünkü eskiden sahip olduğunuz tüm bu arkadaşlıklar, bir kart oyunu için bir araya geliyorsunuz ya da her neyse, artık orada değil. Birbirimizden koptuk.” Kış tatillerinde Ontario’daki kapalı toplantıların 10 kişilik sınırından acı bir şekilde bahsetti. “Eskiden evimizde çok insan vardı – erkek kardeşlerim, kız kardeşlerim, annem ziyarete gelirdi,” dedi üzgün üzgün.
Arraj, Özgürlük Konvoyu Ottawa’ya gelmeden önce hiçbir gösteriye katılmadığını söyledi. “Depresyondaydım, evde oturuyordum. Yalnız olduğumu düşündüm. Çıldıracağımı düşündüm. Böyle düşünen tek kişinin ben olduğumu sanıyordum” dedi. “Ve bu olduğunda, görmek için aşağı indim.” Gördükleri onu ayağa kaldırdı. “Burada alacağınız sevgiyi asla, asla başka bir yerde görmeyeceksiniz” dedi.
Ancak diğer birçok Ottawan için protestolar bir aşk şöleni değil, bir kuşatma oldu. Yerel halk, bir tedbir kararının ardından geri çekilen, ancak durmayan boruların aralıksız ötüşünü bir tür psikolojik işkence olarak nitelendirdi. Asya esintileri taşıyan bir dondurma dükkanı, işe gitmekte olan bir personel üyesinin maske taktığı için iki adamla karşılaşıp yere itilmesinin ardından günlerce kapandı. Dükkanın Instagram hesabından yapılan açıklamada, “Komşularımızdan duyduğumuz bilgilere göre bu davranış münferit bir olay değil” dedi.
Protestolardaki herkes aşırı sağdan gelmiyor, ancak organizatörler yapıyor. Bunlar arasında, Kanada’nın üç Batı eyaletinin ayrılmasını destekleyen uç noktada Maverick Partisi’nin önde gelen isimlerinden Tamara Lich ve mültecileri “nüfusunu azaltmak” için kullanma planına karşı çıkan “büyük ikame” komplo teorisyeni Patrick King var. Anglo-Sakson ırkı, çünkü en güçlü kan bağına sahip olanlar onlar.”
Kalabalıkların kendilerinde bir dizi aşırılık yanlıları var. Coutts, Alberta’daki bir sınır kapısında bir kampta, dört kişi tutuklandı ve polis memurlarını öldürmek için komplo kurmakla suçlandı. İkisinin, kurucusu Jeremy MacKenzie’nin Ottawa gösterilerinin bir parçası olduğu Diagolon adlı beyaz milliyetçi bir ağla bağları olduğu bildiriliyor.
Jeneratörünü yeniden dolduran bir protestocu. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Ottawa Kent Konseyi üyesi Jeff Leiper, “Buradaki dinamiklerden biri, bu işgalin birden çok yüzü var” dedi. “Hafta sonları, işgal altındaki şehir merkezinde bir parti oluyor – sahneyi gördünüz, şişme şatoları gördünüz, jakuzileri gördünüz, DJ’leri gördünüz Ve bu onun bir yüzü.” Ama diğer yüz daha uğursuz oldu.
Protestolar boyunca, siyah kamyonetlerde Kanada bayrakları taşıyan adamlar yerleşim bölgelerindeki insanları tehdit etti. “Sık sık, tekrar tekrar, sakinlerden kamyonların yavaşladığına, sokaktaki sakinlere maske taktıkları için şikayet ettiklerine dair raporlar alıyoruz ve sık sık buna bir tür kadın düşmanı, homofobik veya ırkçı bir hakaretle eşlik ediyorlar. “dedi Leiper.
Kampların yakınında, bazı alışveriş caddelerindeki restoranlar ve mağazalar ile Rideau alışveriş merkezi, konvoylar ilk geldiğinde meydan okurcasına maskesiz ziyaretçilerle dolup taştıktan sonra haftalarca kapatıldı. Şehirlerinin işgali karşısında dehşete düşenler merak etmeye devam ettiler: Polis neredeydi? Çarşamba günü, polisler protestocuları tutuklanacakları konusunda uyaran el ilanları dağıttı. El ilanı, Acil Durumlar Yasası uyarınca, “devam eden gösteriye katılmak amacıyla Ottawa’ya gelen herkes yasayı çiğniyor” dedi. Ancak Perşembe gününe kadar, polis tutuklama yapmaya başladığında, varlıkları çok azdı ve insanlar motorlarını çalışır durumda tutmak için yakıt konteynırlarıyla dolu vagonları kampa getirmeye devam ettiler.
Polisten gelen bir bildirimi sallayan bir kamyon şoförü. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Protestocular araçlarını şehre yerleştirdikten sonra, onları dışarı çıkarmanın kolay bir yolu yoktu. Bazı çekici şirketleri polisle işbirliği yapmayı reddetti, ancak yolları temizlemeye yardım etmeye istekli olsalar bile, araçları – bazıları tekerlekleri çıkarılmış haldeyken – kuşatmadan nasıl kaldırabileceklerini görmek zordu. Ancak göstericileri önce tutuklamak zor olacaktı çünkü arabalarında, kamyonlarında ve römorklarında saklanabiliyorlardı. Çocukların varlığı işleri daha da karmaşık hale getiriyor.
Leiper Çarşamba günü, “Bu noktada hiçbirimizin bunun bir çatışmayla sonuçlanmasının kaçınılmaz olduğunu kabul ettiğini düşünmüyorum” dedi. Ancak, “hepimiz bu konuda endişeliyiz” diye ekledi. Bir gün önce, Ottawa polis şefi krizi ele alış biçimi nedeniyle istifa etmişti.
İşgaldeyken, bana Mississippi’de büyüdüğünü ve 1987’de Kanada’ya taşınmadan önce Orta Amerika’da ABD ordusunda hizmet ettiğini söyleyen Dana Wilson ile tanıştım. Yakındaki bir grup adamı işaret etti ve şöyle dedi: onlar da gaziydi ve emekli bir albay tarafından yönetilen bir grubun parçasıydı. Trudeau’yu, nüfusu kontrol etmek için “tıbbi tiranlığı” tamamen kâr amacıyla kullanan “narsist küreselci bir sosyopat” olarak nitelendirerek, “Askeri bir adamın bakış açısından, jargon konuşmak istersiniz, bu son tepedir” dedi.
Polis içeri girdiğinde ne olacağını düşündüğünü sordum. “Konuşmaya hazır olmadığımız bazı şeyler var,” dedi kurnazca. “Bizim de bir cephaneliğimiz var. İnsanların gücü, sevgilim.” Bastığımda, cephaneliğin mecazi olduğunu söyledi. Kampı “Kanada Alamo” olarak adlandırdı ama sonra bunun da bir metafor olduğunu söyledi. Bir noktada, Kanadalılar buna katlanmayacağı için bir polis çatışması olacağına inanmadığını söyledi; Özgürlük Konvoyu’ndaki diğerleri gibi, o da halkın kendi tarafında olduğuna ikna olmuştu ki, anketler durumun pek de öyle olmadığını gösteriyor. (Bir ankette, ankete katılanların yüzde 65’i, “bencilce” davranan “Kanadalıların küçük bir azınlığı” olarak nitelendirdi.)
Ama aynı zamanda hazırlıklı görünüyordu. şiddet için. Polis hakkında, “Umarım Kent State’de yaptıkları gibi insanları vurmaya başlamazlar, ama ne var biliyor musunuz, dünya bunu görmeli” dedi.
Protestolar çözülürse de, Güney Yoksulluk Hukuk Merkezine benzer bir örgüt olan Kanada Nefret Karşıtı Ağı’nın müdür yardımcısı Elizabeth Simons, onların arkasındaki aşırı sağ güçlerin cesaretlenmesini bekliyor. “Bu popülist bir hareket” dedi. “Hükümet ve medya olan yozlaşmış seçkinlere karşı halkın hakları için savaşan saf halk olduklarını düşünen insanlarımız var. Yetkililerin işleri nasıl ele aldığına dair meşru şikayetlerin ve eleştirilerin olduğu bir salgında iki yıl geçirdiğimiz zaman, bu birçok insanda yankılanacak.
Hiç kimse, dedi, “son iki yıldan yara almadan çıkmadı. Herkes bir şekilde etkilenir. Sadece hangi yöne gitmeyi seçtikleridir.” Ve ne kadar uzakta.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) ile ilgili The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
“Çocuklarımızın hakları, ebeveynlerin hakları, herkesin hakları için buradayım” dedi Wall. “Böylece çocuklar yüzlerini kapatan bir şeye sahip olmak, duygularını kaybetmek zorunda olmadıkları bir gelecekte yaşayabilirler. İnsan bağınız yok, artık gülümsediklerini görmeyin. İnsanlıktan çıkarıcı.” Kızlarının, pandeminin duygusal yansımaları nedeniyle haftada bir okul terapisti gördüğünü söyledi. “Aşkı alıyorsun!” dedi.
Wall, Ottawa’da yaptığı bir arkadaşına ait siyah bir kamyonun yolcu koltuğunda oturuyordu. Bazıları kusurlu noktalama işaretleriyle boyanmış sloganlarla kaplıydı: “Babam Görevde”, “Mavi Çocuklarda Sizi Korusun”, “Süper Kahraman Asla Ölmez.” Kamyona teşekkür notları ve protestoculara “bas sesi (veya şehrin sakinlerini rahatsız eden olağandışı gürültü ya da gürültü)” için biri Wall’a verilen para cezası da dahil olmak üzere verilen biletler bantlandı. 1000 Kanada doları.
Matthew Wall, sağda, protestocu arkadaşı Matthew Bujold ile Çarşamba günü Ottawa’da. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Arka koltukta, birkaç gün önce tek başına Ottawa’ya uçan Vancouver’lı 24 yaşındaki aktris Jenna Wozney vardı. Ailesinden ve arkadaşlarından bazılarının protestoları “nefret dolu” bulduğunu, ancak onları bizzat görmeye kararlı olduğunu söyledi. Wozney, çalışabilmek için pes etmesine ve aşı olmasına rağmen aşılara derinden güvenmiyordu: “Çok fakirim, hiç param yoktu, almam gerekiyordu” dedi ve ekledi. bir küfür.
Gösteriler ona dönüştürücü geldi. Onları, bir şekilde, Siyahların Hayatı Önemlidir ve Kanada’nın, istismarcı yatılı okullardan kurtulan Yerlilere adanmış Her Çocuk Önemlidir hareketinden sonraki adım olarak gördü. “Bunun son şey olduğunu hissediyorum” dedi.
“Bu bir uyanış” diye ekledi Wall.
Bir gün önce, Wozney, Ottawa’ya seyahatini desteklemeyen yatılı erkek arkadaşından ayrılmış ve eve dönüş biletini iptal etmişti. O gece nerede uyuduğundan emin değildi ama birkaç kişinin ona kalacak bir yer teklif ettiğini söyledi. Bir ara, koronavirüs aşısının çocuklara geleceğine inandığı zararlardan yalan bir şekilde bahsederek, “Burada öleceğim!” diye haykırdı.
“Ben de yapacağım” dedi Wall.
Ayrılırken, bir yabancının onlara verdiği şekerlemeden almam için ısrar ettiler.
Sokakları kamyonlar, römorklar ve arabalar tarafından tıkanmış olan Ottawa şehir merkezinin devralınması şimdi dördüncü haftasına yaklaşıyor. Donald Trump ve Tucker Carlson da dahil olmak üzere dünya çapındaki popülistler ve gericiler, burada olanlardan çok etkilendiler. Nispeten az sayıda insan – protestoların en yoğun olduğu dönemde yaklaşık 8.000 ve çoğu gün daha az kişi – büyük bir Batı ülkesinin başkentini hırpaladı ve Kovid ile ilgili halk sağlığı önlemlerinden muafiyet talep ederek sol eğilimli hükümetini kaosa sürükledi. . Kanada’yı Amerika Birleşik Devletleri’ne bağlayan bazı köprülerdeki ilgili kamplar, dağılmadan bir gün önce ticarette yüz milyonlarca doları etkiledi.
Nispeten az sayıda insan başkenti hırpaladı. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Kanada’da, Başbakan Justin Trudeau’nun Pazartesi günü hükümete belirli sivil özgürlükleri geçersiz kılma yetkisi veren 1988 tarihli Acil Durum Yasası’nı yürürlüğe koymakta haklı olup olmadığı konusunda bir tartışma var. Ancak daha önce hiç kullanılmayan yasaya başvurması, protestoların başkenti ne kadar yönetilemez hale getirdiğini gösteriyor. Büyük bir şehri işgal etmek için büyük araçlar kullanma taktiği, Fransa, İsrail ve Yeni Zelanda gibi ülkelerde benzer protestolara ilham verdi. Trump destekçileri önümüzdeki ay konvoyların Amerikan versiyonlarını planlıyorlar. Bir yere yerleşmeyi başarırlarsa, bu korkunç olabilir, çünkü en azından Kanadalıların aksine, muhtemelen ağır silahlara sahip olacaklar.
Ottawa protestolarının itici gücü açıkça gerici, ancak sokaklarda medyanın onları aşırı sağ hareketin bir parçası olarak tanımlamasına gerçekten şaşırmış görünen çok sayıda insan vardı. Kanada’nın Amerika’nınkinden daha katı olan pandemik kısıtlamaları karşısında çileden çıkmış ve bazı durumlarda çileden çıkmışlardı. (The National Post’un bildirdiği gibi, Omicron dalgası sırasında, Quebec ve Ontario eyaletleri “okulları kapattı ve kapalı yemek salonları, spor salonları ve barlara genel yasaklar getirdi” ve Quebec akşam 22.00’de sokağa çıkma yasağı ilan etti.)
Çoğu Tanıştığım insanlar daha önce hiç protestoya katılmadıklarını söyledi. Sadece Ottawa’ya gitmekle kalmayıp, birçok durumda dondurucu soğukta haftalarca orada kalmaya istekli olmaları, pandeminin yetkililere olan güveni ne kadar derinden sarstığının bir işareti. İki yıllık Covid, aşırı sağın yararlanabileceği bir şüphe, kafa karışıklığı ve keder ortamı yarattı.
Haftanın başına geldiğimde işgal azalmıştı, ancak ana kamp alanı hala Ottawa’nın Parlamento Tepesi’nin her iki tarafında birkaç bloğa ve şehir merkezindeki bir dizi başka caddeye yayılmıştı. bazı konut blokları. Sayamayacağım kadar çok yemek çadırı ve barbekü vardı. Kent Caddesi’nde insanlar bütün bir domuzu kızartıyorlardı, iki domuzdan birinin bağışlandığını söylediler. Diğerleri Yüksek Mahkeme ile Adalet Bakanlığı arasındaki blokta hokey oynadı. Biri jakuzi getirmişti. Zaman zaman ziyarete gelen çocuklar ve aileleriyle kamp yapanlar için şişme şatolar vardı. Occupy Wall Street’i hayal edin, ancak inşaat işçileri ve lojistik eğitimi almış askeri gaziler tarafından kuruldu.
Protestocular için eğlenceler: Yargıtay yakınında yol hokeyi … Kredi… The New York Times için Dave Chan
… ve domuz rostosu. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Daha önceleri olmasına rağmen herhangi bir Konfederasyon veya Nazi bayrağı görmedim. Bir Gadsden bayrağı ve “Amerika” kelimesini bantlayıp üzerine “Kanada” yazan MAGA şapkalı bir adam gördüm. Pek çok vax karşıtı paranoya gördüm, ancak kütüphanelere sahip olmak için çok az çaba gördüm. İşaretlerde, ilahilerde ve sohbetlerde tekrar tekrar tekrarlanan tek kelime “özgürlük”tü. Salgını dayanılmaz bir şekilde yabancılaştırıcı bulanların çoğu, insan ilişkilerinde can atıyordu. Onlarla röportaj yaptıktan sonra, nefret edilen ana akım medyadan olduğumu söylememe rağmen birkaç kişi bana sarıldı.
HVAC sistemleri kuran ve karısının bir Ottawa avcılık ve balıkçı dükkanını işletmesine yardım eden Imad Arraj, Salı gecesi kuzeniyle protestodaydı. Pandemi kısıtlamaları hakkında “Çok fazla zarar verdi” dedi. “Ben kendim, evde oturuyorum, kendimi çok kötü hissediyorum çünkü eskiden sahip olduğunuz tüm bu arkadaşlıklar, bir kart oyunu için bir araya geliyorsunuz ya da her neyse, artık orada değil. Birbirimizden koptuk.” Kış tatillerinde Ontario’daki kapalı toplantıların 10 kişilik sınırından acı bir şekilde bahsetti. “Eskiden evimizde çok insan vardı – erkek kardeşlerim, kız kardeşlerim, annem ziyarete gelirdi,” dedi üzgün üzgün.
Arraj, Özgürlük Konvoyu Ottawa’ya gelmeden önce hiçbir gösteriye katılmadığını söyledi. “Depresyondaydım, evde oturuyordum. Yalnız olduğumu düşündüm. Çıldıracağımı düşündüm. Böyle düşünen tek kişinin ben olduğumu sanıyordum” dedi. “Ve bu olduğunda, görmek için aşağı indim.” Gördükleri onu ayağa kaldırdı. “Burada alacağınız sevgiyi asla, asla başka bir yerde görmeyeceksiniz” dedi.
Ancak diğer birçok Ottawan için protestolar bir aşk şöleni değil, bir kuşatma oldu. Yerel halk, bir tedbir kararının ardından geri çekilen, ancak durmayan boruların aralıksız ötüşünü bir tür psikolojik işkence olarak nitelendirdi. Asya esintileri taşıyan bir dondurma dükkanı, işe gitmekte olan bir personel üyesinin maske taktığı için iki adamla karşılaşıp yere itilmesinin ardından günlerce kapandı. Dükkanın Instagram hesabından yapılan açıklamada, “Komşularımızdan duyduğumuz bilgilere göre bu davranış münferit bir olay değil” dedi.
Protestolardaki herkes aşırı sağdan gelmiyor, ancak organizatörler yapıyor. Bunlar arasında, Kanada’nın üç Batı eyaletinin ayrılmasını destekleyen uç noktada Maverick Partisi’nin önde gelen isimlerinden Tamara Lich ve mültecileri “nüfusunu azaltmak” için kullanma planına karşı çıkan “büyük ikame” komplo teorisyeni Patrick King var. Anglo-Sakson ırkı, çünkü en güçlü kan bağına sahip olanlar onlar.”
Kalabalıkların kendilerinde bir dizi aşırılık yanlıları var. Coutts, Alberta’daki bir sınır kapısında bir kampta, dört kişi tutuklandı ve polis memurlarını öldürmek için komplo kurmakla suçlandı. İkisinin, kurucusu Jeremy MacKenzie’nin Ottawa gösterilerinin bir parçası olduğu Diagolon adlı beyaz milliyetçi bir ağla bağları olduğu bildiriliyor.
Jeneratörünü yeniden dolduran bir protestocu. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Ottawa Kent Konseyi üyesi Jeff Leiper, “Buradaki dinamiklerden biri, bu işgalin birden çok yüzü var” dedi. “Hafta sonları, işgal altındaki şehir merkezinde bir parti oluyor – sahneyi gördünüz, şişme şatoları gördünüz, jakuzileri gördünüz, DJ’leri gördünüz Ve bu onun bir yüzü.” Ama diğer yüz daha uğursuz oldu.
Protestolar boyunca, siyah kamyonetlerde Kanada bayrakları taşıyan adamlar yerleşim bölgelerindeki insanları tehdit etti. “Sık sık, tekrar tekrar, sakinlerden kamyonların yavaşladığına, sokaktaki sakinlere maske taktıkları için şikayet ettiklerine dair raporlar alıyoruz ve sık sık buna bir tür kadın düşmanı, homofobik veya ırkçı bir hakaretle eşlik ediyorlar. “dedi Leiper.
Kampların yakınında, bazı alışveriş caddelerindeki restoranlar ve mağazalar ile Rideau alışveriş merkezi, konvoylar ilk geldiğinde meydan okurcasına maskesiz ziyaretçilerle dolup taştıktan sonra haftalarca kapatıldı. Şehirlerinin işgali karşısında dehşete düşenler merak etmeye devam ettiler: Polis neredeydi? Çarşamba günü, polisler protestocuları tutuklanacakları konusunda uyaran el ilanları dağıttı. El ilanı, Acil Durumlar Yasası uyarınca, “devam eden gösteriye katılmak amacıyla Ottawa’ya gelen herkes yasayı çiğniyor” dedi. Ancak Perşembe gününe kadar, polis tutuklama yapmaya başladığında, varlıkları çok azdı ve insanlar motorlarını çalışır durumda tutmak için yakıt konteynırlarıyla dolu vagonları kampa getirmeye devam ettiler.
Polisten gelen bir bildirimi sallayan bir kamyon şoförü. Kredi… The New York Times için Dave Chan
Protestocular araçlarını şehre yerleştirdikten sonra, onları dışarı çıkarmanın kolay bir yolu yoktu. Bazı çekici şirketleri polisle işbirliği yapmayı reddetti, ancak yolları temizlemeye yardım etmeye istekli olsalar bile, araçları – bazıları tekerlekleri çıkarılmış haldeyken – kuşatmadan nasıl kaldırabileceklerini görmek zordu. Ancak göstericileri önce tutuklamak zor olacaktı çünkü arabalarında, kamyonlarında ve römorklarında saklanabiliyorlardı. Çocukların varlığı işleri daha da karmaşık hale getiriyor.
Leiper Çarşamba günü, “Bu noktada hiçbirimizin bunun bir çatışmayla sonuçlanmasının kaçınılmaz olduğunu kabul ettiğini düşünmüyorum” dedi. Ancak, “hepimiz bu konuda endişeliyiz” diye ekledi. Bir gün önce, Ottawa polis şefi krizi ele alış biçimi nedeniyle istifa etmişti.
İşgaldeyken, bana Mississippi’de büyüdüğünü ve 1987’de Kanada’ya taşınmadan önce Orta Amerika’da ABD ordusunda hizmet ettiğini söyleyen Dana Wilson ile tanıştım. Yakındaki bir grup adamı işaret etti ve şöyle dedi: onlar da gaziydi ve emekli bir albay tarafından yönetilen bir grubun parçasıydı. Trudeau’yu, nüfusu kontrol etmek için “tıbbi tiranlığı” tamamen kâr amacıyla kullanan “narsist küreselci bir sosyopat” olarak nitelendirerek, “Askeri bir adamın bakış açısından, jargon konuşmak istersiniz, bu son tepedir” dedi.
Polis içeri girdiğinde ne olacağını düşündüğünü sordum. “Konuşmaya hazır olmadığımız bazı şeyler var,” dedi kurnazca. “Bizim de bir cephaneliğimiz var. İnsanların gücü, sevgilim.” Bastığımda, cephaneliğin mecazi olduğunu söyledi. Kampı “Kanada Alamo” olarak adlandırdı ama sonra bunun da bir metafor olduğunu söyledi. Bir noktada, Kanadalılar buna katlanmayacağı için bir polis çatışması olacağına inanmadığını söyledi; Özgürlük Konvoyu’ndaki diğerleri gibi, o da halkın kendi tarafında olduğuna ikna olmuştu ki, anketler durumun pek de öyle olmadığını gösteriyor. (Bir ankette, ankete katılanların yüzde 65’i, “bencilce” davranan “Kanadalıların küçük bir azınlığı” olarak nitelendirdi.)
Ama aynı zamanda hazırlıklı görünüyordu. şiddet için. Polis hakkında, “Umarım Kent State’de yaptıkları gibi insanları vurmaya başlamazlar, ama ne var biliyor musunuz, dünya bunu görmeli” dedi.
Protestolar çözülürse de, Güney Yoksulluk Hukuk Merkezine benzer bir örgüt olan Kanada Nefret Karşıtı Ağı’nın müdür yardımcısı Elizabeth Simons, onların arkasındaki aşırı sağ güçlerin cesaretlenmesini bekliyor. “Bu popülist bir hareket” dedi. “Hükümet ve medya olan yozlaşmış seçkinlere karşı halkın hakları için savaşan saf halk olduklarını düşünen insanlarımız var. Yetkililerin işleri nasıl ele aldığına dair meşru şikayetlerin ve eleştirilerin olduğu bir salgında iki yıl geçirdiğimiz zaman, bu birçok insanda yankılanacak.
Hiç kimse, dedi, “son iki yıldan yara almadan çıkmadı. Herkes bir şekilde etkilenir. Sadece hangi yöne gitmeyi seçtikleridir.” Ve ne kadar uzakta.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) ile ilgili The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .