ahmetbeyler
New member
Bir cümleyi okuduğumuz anda beynimizdeki nöronlar hızlı bir biçimde elektrik sinyallerini ateşler ve birbirleriyle bağlantı kurarlar. Bilim adamları bu irtibatın nasıl oluştuğu konusunda hala emin değiller. Lakin yapılan bir çalışma kararında beynin kendi kendiyle nasıl irtibata geçtiği ortaya çıktı ve bu bağlantı sistemi değiştirilerek yeni bir tedavi usulü bile bulunmuş olabilir.
Stanford ve başka üniversitelerden bir ortaya gelen bir biyokimya grubu, sinapslardan üretilen kimyasal çeşitler yardımıyla nöronlar içinde hangi cins irtibatın meydana geldiğini ortaya çıkardı. Çalışmaya Colorado Eyalet Üniversitesi Biyokimya ve Moleküler Biyoloji Kısmı’nda yardımcı doçent olan Soham Chanda öncülük etti. Nature Communications’da yayınlanan çalışma hem laboratuvarda aynı vakitte bir canlı üzerinde denenerek nöronlar içindeki sinapsların kimliğinin enzimatik yollarla değiştirilebileceğini ortaya çıkardı.
Bu formül beyin hastalıklarının tedavisi için de kullanılabilir
Chanda ve meslektaşları laboratuvarda yaptıkları deneylerde nöronlardaki sinapslarda bir dizi değişiklik yaparak sırf birkaç geni ortaya çıkarmasını sağladılar. Sırf enzimler kullanılarak, uyarıcı ve önleyiciler içindeki sinaps yani bağlantıda değişiklikler yapıldı. Beynin kendi kendisiyle olan irtibatında yapılan bu değişiklik, sinaptik bilgi sürece ve alışverişinde meydana gelen sıkıntılardan dolayı ortaya çıkan beyin hastalıklarının tedavisi için değerli bir tedavi aracı olabilir.
İnsan beyninin nasıl çalıştığı hakkında epey az şey bildiklerini söz eden Chanda, nöronların birbirleriyle nasıl bağlantı kurduğunu anlamak için bu çalışmayı yaptıklarını deklare etti. Chanda, “Sinaps oluşumunu ve temelindeki işleyişi anlamak, beyin hastalıklarını anlamada da muazzam tesirlere sahip olacak” dedi.
Elde edilen sonuçlar, beynin kendisiyle olan bağlantısı konusunda sağlayıcı olan hücre tutunma proteinlerinin, bağlantının gerçekleşmesine yardımcı olan tek sağlayıcılar olmadığını ortaya çıkardı. Yani, bilginin geldiği yerden salınan hudut taşıyıcıları olarak isimlendirilen kimyasallar da hangi sinaps çeşidinin nerede ve nasıl oluştuğunu denetim etme konusunda kıymetli bir rol oynuyor üzere görünüyor.
Çalışmada yer alan öbür takımlardan biri olan CSU grubu, makul hudut taşıyıcılarının denetimli biçimde salınması ve aşikâr sinaptik ilişki cinslerinin üretilmesi konusunda yetenekleri gorebilmek için kök hücre kaynaklı insan nöronları kullandı. Buffalo Üniversitesi’ndeki takım ise emsal formülü canlı fare beyinlerinde kullandı.
Stanford ve başka üniversitelerden bir ortaya gelen bir biyokimya grubu, sinapslardan üretilen kimyasal çeşitler yardımıyla nöronlar içinde hangi cins irtibatın meydana geldiğini ortaya çıkardı. Çalışmaya Colorado Eyalet Üniversitesi Biyokimya ve Moleküler Biyoloji Kısmı’nda yardımcı doçent olan Soham Chanda öncülük etti. Nature Communications’da yayınlanan çalışma hem laboratuvarda aynı vakitte bir canlı üzerinde denenerek nöronlar içindeki sinapsların kimliğinin enzimatik yollarla değiştirilebileceğini ortaya çıkardı.
Bu formül beyin hastalıklarının tedavisi için de kullanılabilir
Chanda ve meslektaşları laboratuvarda yaptıkları deneylerde nöronlardaki sinapslarda bir dizi değişiklik yaparak sırf birkaç geni ortaya çıkarmasını sağladılar. Sırf enzimler kullanılarak, uyarıcı ve önleyiciler içindeki sinaps yani bağlantıda değişiklikler yapıldı. Beynin kendi kendisiyle olan irtibatında yapılan bu değişiklik, sinaptik bilgi sürece ve alışverişinde meydana gelen sıkıntılardan dolayı ortaya çıkan beyin hastalıklarının tedavisi için değerli bir tedavi aracı olabilir.
İnsan beyninin nasıl çalıştığı hakkında epey az şey bildiklerini söz eden Chanda, nöronların birbirleriyle nasıl bağlantı kurduğunu anlamak için bu çalışmayı yaptıklarını deklare etti. Chanda, “Sinaps oluşumunu ve temelindeki işleyişi anlamak, beyin hastalıklarını anlamada da muazzam tesirlere sahip olacak” dedi.
Elde edilen sonuçlar, beynin kendisiyle olan bağlantısı konusunda sağlayıcı olan hücre tutunma proteinlerinin, bağlantının gerçekleşmesine yardımcı olan tek sağlayıcılar olmadığını ortaya çıkardı. Yani, bilginin geldiği yerden salınan hudut taşıyıcıları olarak isimlendirilen kimyasallar da hangi sinaps çeşidinin nerede ve nasıl oluştuğunu denetim etme konusunda kıymetli bir rol oynuyor üzere görünüyor.
Çalışmada yer alan öbür takımlardan biri olan CSU grubu, makul hudut taşıyıcılarının denetimli biçimde salınması ve aşikâr sinaptik ilişki cinslerinin üretilmesi konusunda yetenekleri gorebilmek için kök hücre kaynaklı insan nöronları kullandı. Buffalo Üniversitesi’ndeki takım ise emsal formülü canlı fare beyinlerinde kullandı.