Geçen yaz, çocuklu Amerikalı ailelerin büyük çoğunluğu hiçbir şey yapmadan banka hesaplarında paranın göründüğünü gördü. Demokratlar tarafından yılın başlarında geçirilen yasa sayesinde, genişletilmiş bir Çocuk Vergi Kredisi, 6 yaşın altındaki her çocuk için otomatik olarak her ay 300 dolar ve düzenli olarak vergi beyan eden kişilere daha büyük olanlar için 250 dolar gönderdi. Hükümetin en verimli şekilde çalıştığında neler yapabileceğini gösterdi: İnsanların çok fazla veya gerçekten herhangi bir eylemde bulunmasına gerek kalmadan anlamlı faydaları sorunsuz bir şekilde sağlayın.
Ancak aileleri yakın zamanda gelir vergisi beyan etmeyen yaklaşık 2,3 milyon çocuk için, Çocuk Vergi Kredisi hükümet bürokrasisinin en kötü içgüdülerini sergiledi. IRS’nin bu ailelere paralarını göndermek için kaç çocukları olduğunu, ne kadar kazandıklarını ve nerede yaşadıklarını bilmesi gerekiyordu. Diğer devlet kurumları muhtemelen bu verilerin en azından bir kısmına sahipti. Ama ilk başta IRS, bilgilerin peşine düşmek yerine bu grup insanın vergi beyannamesi vermesini istedi. Sonunda izini sürmeye karar verdi ve yine de bulamadığı biri için bir portal açtığında, form bir cep telefonunda çalışmıyordu, yalnızca İngilizce olarak mevcuttu, bir e-posta adresi gerektiriyordu ve yoğun yazılı talimatlarla geldi. .
Genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisi ödemeleri, zorlukları önemli ölçüde azalttı ve aylık çocuk yoksulluğu oranını yüzde 30 oranında azalttı; bu, Aralık ayında 3,7 milyon daha az çocuğun yoksulluk içinde yaşaması anlamına geliyordu – bu, nesiller boyunca çocuk yoksulluğundaki en önemli azalmalardan biri — bundan sonra kongre hareketsizliği sayesinde ödemeler durduruldu. Ancak çocuk yoksulluğunu yarıya indireceği tahmin edilmişti. Bu amaca ulaşmak için, ödeme borcu olan tüm ebeveynlere başarılı bir şekilde ulaşması gerekiyordu.
Politika oluşturma konusundaki heyecan neredeyse her zaman yeni bir şey yaratan bir faturanın üzerindeki mürekkebin kurumasından sonraki anlarda olur. Ancak bir fayda, tasarlandığı insanlara ulaşamazsa, hiç var olmayabilir. Devlet yardımlarının daha erişilebilir ve verimli hale getirilmesi genellikle dikkatleri üzerine çekmez. Ancak çoğu zaman, bir ailenin hayatta kalmak için ihtiyacı olanı alması ile zorluk ve sefalet içine düşmesi arasındaki farktır. Demokrasimizin tutkalıdır.
Başkan Biden bunu not almış görünüyor. Geçen yılın sonlarında, tüm federal hükümetin “müşteri deneyimini ve hizmet sunumunu” iyileştirmeyi amaçlayan bir yönetici emri yayınladı. Sosyal Güvenlik ödeneği taleplerini ve pasaport yenilemelerini çevrimiçi olarak taşımak, öğrenci kredisi affı için evrak işlerini azaltmak ve düşük gelirli insanları program bazında sosyal yardım aramaya zorlamak yerine, hak ettikleri tüm yardımlar için bir kerede sertifikalandırmak da dahil olmak üzere bazı fikirler ortaya koydu. Daha da önemlisi, hükümetin odağını, müşterilerin – yani biziz – hak ettiğimizi elde etmek için iyi bir deneyim yaşayıp yaşamadıklarına kaydırdı.
Bu, federal düzeyden ilçelere ve şehirlere kadar tüm yasa koyucuların izlemesi gereken bir yön.
Devlet yardımlarının önündeki en büyük engellerden biri, özellikle düşük gelirli insanlara hizmet eden programlar için çözülmesi gereken tüm bürokrasilerdir. Diğer herkes ödemelerini otomatik olarak alırken, IRS’nin kayıt dışı portalıyla boğuşan onlardı. Vergi kanunu aracılığıyla sağlanan ve pek çok insanın bunları devlet yararı olarak düşünmediği kadar kolay akan faydalar, çoğunlukla zaten hali vakti yerinde olanlara yardım eder. Yoksullara yönelik programlar ise gelir testleri, iş gereksinimleri ve yüz yüze görüşmeler gibi engellerle dolup taşma eğilimindedir. Sadece bir kez başvurmakla da kalmıyor; birçoğu, insanlardan sürekli olarak yeniden sertifika almalarını ve bu süreçten tekrar tekrar geçmelerini gerektirir.
Bu güçlük sadece zaman ve emek harcamakla kalmaz. Psikolojik bir bedeli var. Georgetown’da sosyolog olan Pamela Herd, “DMV’ye kızıyorsunuz çünkü sadece birkaç dakika sürmesi gereken bir şeyi yapmak saatler alıyor” dedi. “Kiralarını ödeyebilme veya çocuklarını doyurma konusunda bıçak sırtında olan insanlardan söz ederken bu tür stresler gerçekten büyük olabilir.”
Engeller korkunç çünkü insanları çok ihtiyaç duydukları ve teknik olarak borçlu oldukları yardımdan ayırıyorlar. Ama sorun daha derine iniyor. Dr. Herd, “Hükümetle olumsuz etkileşimleriniz varsa, hükümet ve hükümetin daha geniş sosyal ihtiyaçları karşılama kapasitesi hakkında olumsuz düşünürsünüz” dedi.
Amerikalılar, geçmiş vaatlerin hüsran ve boş ellerle sonuçlanması halinde kendilerine yardım etmek için yeni yollar yaratacaklarını söyleyen politikacılara neden inansınlar? Bu güvensizlik de demokrasimizi, bizi dinleyecek ve hayatımızı iyileştirecek insanları seçeceğimiz fikrini zayıflatıyor.
“İster bir trafik durması, ister DMV’ye gitmek, isterse SNAP’ye erişim olsun, bir kişinin hükümetiyle olan her etkileşimi — demokrasinin gerçekleştiği yer burasıdır. Berkeley’de davranışsal bir ekonomist olan Elizabeth Linos bana söyledi. “Tüm bu küçük etkileşimleri doğru yaparsak, hükümetin vatandaşlarına duyarlı olduğu ve vatandaşların, sağlayacağını söylediğinde teslim edeceğine güvendiği bir toplum yarattık.”
Bay Biden’ın yürütme emri, bunun hem insanlara ihtiyaç duydukları şeyi elde etmek hem de “demokrasinin hala işe yaradığını” kanıtlamakla ilgili olduğunu belirtiyor. Yine de, yönetiminin kendi derslerini yalnızca kısmen öğrendiği açık. Evde ücretsiz Covid testlerine yönelik iki yaklaşımına bakın. Tüm Amerikalılar bir Posta Servisi web sitesine gidebilir, adreslerini girebilir ve hane başına dört ücretsiz test almak için birkaç dakika içinde kaydolabilir.
Ancak bir hanenin dört ücretsiz testi bittiğinde, üyeleri yönetimin belirlediği diğer seçenekle boğuşmak zorunda kalır. Sigortacılara ayda sekiz testi ücretsiz olarak yaptırmaları emredildi. Bu elbette 27,4 milyon insanı sigortasız bırakıyor. Elinizde olsa bile, testleri sigortacınızın tercih ettiği eczaneden satın almazsanız, peşin ödeme yapmanız, makbuzunuzu ve hatta belki test kutusunu tutmanız ve geri ödeme için bir talepte bulunmanız ve sonra onu almak için savaşmanız gerekir. işlenmiş.
Hangi hedeflere öncelik verildiğine bağlı olarak değiş tokuşlar vardır. Devlet kaynaklarının kullanımını azaltmak en önemli şey midir? Sözde hak etmeyenlerin gizlice içeri girmesini önlemek en önemli şey mi? Yoksa amaç, hak sahibi olan çok sayıda insanın hak ettiği faydaları bir an önce elde etmesini sağlamak mı?
Eskiden uzmanlar, yardıma en çok ihtiyaç duyanların, önlerine çıkan tüm engelleri aşarak yardıma ulaşmak için en çok çalışacaklarına inanırlardı. Ama bu doğru değil. Örneğin, iş gereksinimleri, insanları çoğunlukla sosyal yardımdan uzak tuttu ve daha da yoksullaştırdı ve Arkansas’ın Medicaid programında kısaca başlatıldığında, bir çalışma gereksinimi, çalışan sayısını artırmadan, çoğu gerçekten nitelikli olan insanları başlattı.
“Pandemi bize tüm bu engellerin gerekli olup olmadığını yeniden düşünme fırsatı verdi,” dedi Dr. Linos. Daha fazla kişi işsizlik sigortasına hak kazandı. Çoğu Amerikalıya hiçbir koşula bağlı olmaksızın uyarıcı kontroller gönderildi. Paranın daha hızlı akması için kira yardımı kuralları gevşetildi.
Code for America, uzun zamandır insanların hak ettikleri faydaları elde etmelerini nasıl kolaylaştıracaklarına odaklanmıştır. Dolayısıyla Demokratlar Çocuk Vergi Kredisi ödemelerini genişlettiğinde, dosya sahibi olmayanların bunları talep etmesi için basit bir site oluşturdu. Site yalnızca, banka hesap bilgileri gibi IRS’nin kendi kendine elde edemediği bilgileri aradı ve insanların bir sürü belgeyi takip etmesini gerektirmedi. Sorular basitleştirildi. İspanyolca’nın yanı sıra İngilizce olarak da mevcuttu. Aileler formu 10 ila 15 dakikada doldurabildiler ve hemen hemen hepsinin yardıma ihtiyacı olmadı. 115.000’den fazla hane, web sitesini üç aydan kısa bir sürede 438 milyon dolar talep etmek için kullandı ve bunların yaklaşık dörtte biri daha önce hiç vergi beyanında bulunmamıştı.
Sonuçta yapılacak en akıllıca şey, her bir fayda için daha iyi portallar oluşturmak değildir. “Onların tek elden alışveriş yapmalarını nasıl sağlarız?” Vergi Mükellefi Hakları Merkezi’nin genel müdürü Nina Olson’a sordu. Ekonomik Bakım Yasası kapsamı için bir navigatör ve konut yardımı almak için bir vaka çalışanı ve Çocuk Vergi Kredisi ödemeleri için IRS sosyal yardım çalışanları önermek yerine, her şey için aynı anda kaydolmak için tek bir yer olabilir.
Bu, Code for America’nın Minnesota’da kurulmasına yardım ettiği şeydir. Bölge sakinlerinin gıda pulları, çocuk bakımı sübvansiyonları ve barınma yardımı dahil olmak üzere aynı anda dokuz programa başvurabilecekleri yeni, basitleştirilmiş bir web sitesi oluşturmak için devletle birlikte çalıştı ve bu, ilgili süreyi bir saatten 12 dakikanın altına indirdi. Cep telefonunda çalışıyor, İspanyolca olarak mevcut, belge yüklemeyi kolaylaştırıyor ve oturum açmayı gerektirmiyor. Sorduğu sorular anlaşılır bir dille yazılmış ve gereksiz sorular ortadan kaldırılmıştır. Yeni siteyi kullananların yüzde doksan dördü olumlu bir deneyim yaşadıklarını söylüyor. Örgüt, önümüzdeki birkaç yıl içinde benzer bir şey yapmak için bir dizi başka devletle birlikte çalışmayı planlıyor.
Bir programın gereksinimleri ne kadar basitse – örneğin, insanların gelirlerini tekrar tekrar doğrulamak zorunda kalmamaları için onu evrensel hale getirirken – insanların aşması gereken daha az engel olacaktır. Programların uygunluk şartlarını içermesi gerektiğinde, her bir kişinin bunları karşılayıp karşılamadığını deşifre etme yükünün daha çok birey yerine hükümete yüklenmesi gerekir. Örneğin, Sosyal Güvenlik, gelirlerimizi takip eder, böylece yardım talep etme zamanı geldiğinde, bir ömür boyu çalışmadan maaş bordrosu göndermeyiz.
Bir hükümet web sitesinde oturum açmayı gerektirmek kadar küçük bir şey, bilgisayarı olmayan, bir sürü parolayı hatırlayamayan ve oynayamayan kişiler için bir engel oluşturur. Kurumun veri bilimi direktörü Eric Giannella, “İnsanlar stresli olduğunda her türlü engel artar” dedi. Bunun yerine, Code for America, insanların oturum açmadan kimliklerini doğrulamalarına olanak tanıyan akıllı bağlantılar kullanır.
Ancak Code for America “kendini işsiz bırakmak istiyor” dedi Bay Giannella. Mesele bunu hükümet için yapmak değil, hükümeti işleri daha iyi yapmaya zorlamak. Code for America’nın başkan yardımcısı Tracey Patterson bana “Bazen” dedi, “daha iyi olması için her şeyin değişmesi gerektiği fikri, hiçbir şey yapmamanın en kolay yoludur.”
Bryce Covert (@brycecovert), işçileri ve aileleri etkileyen politikalara vurgu yaparak ekonomiye odaklanan bir gazetecidir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Ancak aileleri yakın zamanda gelir vergisi beyan etmeyen yaklaşık 2,3 milyon çocuk için, Çocuk Vergi Kredisi hükümet bürokrasisinin en kötü içgüdülerini sergiledi. IRS’nin bu ailelere paralarını göndermek için kaç çocukları olduğunu, ne kadar kazandıklarını ve nerede yaşadıklarını bilmesi gerekiyordu. Diğer devlet kurumları muhtemelen bu verilerin en azından bir kısmına sahipti. Ama ilk başta IRS, bilgilerin peşine düşmek yerine bu grup insanın vergi beyannamesi vermesini istedi. Sonunda izini sürmeye karar verdi ve yine de bulamadığı biri için bir portal açtığında, form bir cep telefonunda çalışmıyordu, yalnızca İngilizce olarak mevcuttu, bir e-posta adresi gerektiriyordu ve yoğun yazılı talimatlarla geldi. .
Genişletilmiş Çocuk Vergi Kredisi ödemeleri, zorlukları önemli ölçüde azalttı ve aylık çocuk yoksulluğu oranını yüzde 30 oranında azalttı; bu, Aralık ayında 3,7 milyon daha az çocuğun yoksulluk içinde yaşaması anlamına geliyordu – bu, nesiller boyunca çocuk yoksulluğundaki en önemli azalmalardan biri — bundan sonra kongre hareketsizliği sayesinde ödemeler durduruldu. Ancak çocuk yoksulluğunu yarıya indireceği tahmin edilmişti. Bu amaca ulaşmak için, ödeme borcu olan tüm ebeveynlere başarılı bir şekilde ulaşması gerekiyordu.
Politika oluşturma konusundaki heyecan neredeyse her zaman yeni bir şey yaratan bir faturanın üzerindeki mürekkebin kurumasından sonraki anlarda olur. Ancak bir fayda, tasarlandığı insanlara ulaşamazsa, hiç var olmayabilir. Devlet yardımlarının daha erişilebilir ve verimli hale getirilmesi genellikle dikkatleri üzerine çekmez. Ancak çoğu zaman, bir ailenin hayatta kalmak için ihtiyacı olanı alması ile zorluk ve sefalet içine düşmesi arasındaki farktır. Demokrasimizin tutkalıdır.
Başkan Biden bunu not almış görünüyor. Geçen yılın sonlarında, tüm federal hükümetin “müşteri deneyimini ve hizmet sunumunu” iyileştirmeyi amaçlayan bir yönetici emri yayınladı. Sosyal Güvenlik ödeneği taleplerini ve pasaport yenilemelerini çevrimiçi olarak taşımak, öğrenci kredisi affı için evrak işlerini azaltmak ve düşük gelirli insanları program bazında sosyal yardım aramaya zorlamak yerine, hak ettikleri tüm yardımlar için bir kerede sertifikalandırmak da dahil olmak üzere bazı fikirler ortaya koydu. Daha da önemlisi, hükümetin odağını, müşterilerin – yani biziz – hak ettiğimizi elde etmek için iyi bir deneyim yaşayıp yaşamadıklarına kaydırdı.
Bu, federal düzeyden ilçelere ve şehirlere kadar tüm yasa koyucuların izlemesi gereken bir yön.
Devlet yardımlarının önündeki en büyük engellerden biri, özellikle düşük gelirli insanlara hizmet eden programlar için çözülmesi gereken tüm bürokrasilerdir. Diğer herkes ödemelerini otomatik olarak alırken, IRS’nin kayıt dışı portalıyla boğuşan onlardı. Vergi kanunu aracılığıyla sağlanan ve pek çok insanın bunları devlet yararı olarak düşünmediği kadar kolay akan faydalar, çoğunlukla zaten hali vakti yerinde olanlara yardım eder. Yoksullara yönelik programlar ise gelir testleri, iş gereksinimleri ve yüz yüze görüşmeler gibi engellerle dolup taşma eğilimindedir. Sadece bir kez başvurmakla da kalmıyor; birçoğu, insanlardan sürekli olarak yeniden sertifika almalarını ve bu süreçten tekrar tekrar geçmelerini gerektirir.
Bu güçlük sadece zaman ve emek harcamakla kalmaz. Psikolojik bir bedeli var. Georgetown’da sosyolog olan Pamela Herd, “DMV’ye kızıyorsunuz çünkü sadece birkaç dakika sürmesi gereken bir şeyi yapmak saatler alıyor” dedi. “Kiralarını ödeyebilme veya çocuklarını doyurma konusunda bıçak sırtında olan insanlardan söz ederken bu tür stresler gerçekten büyük olabilir.”
Engeller korkunç çünkü insanları çok ihtiyaç duydukları ve teknik olarak borçlu oldukları yardımdan ayırıyorlar. Ama sorun daha derine iniyor. Dr. Herd, “Hükümetle olumsuz etkileşimleriniz varsa, hükümet ve hükümetin daha geniş sosyal ihtiyaçları karşılama kapasitesi hakkında olumsuz düşünürsünüz” dedi.
Amerikalılar, geçmiş vaatlerin hüsran ve boş ellerle sonuçlanması halinde kendilerine yardım etmek için yeni yollar yaratacaklarını söyleyen politikacılara neden inansınlar? Bu güvensizlik de demokrasimizi, bizi dinleyecek ve hayatımızı iyileştirecek insanları seçeceğimiz fikrini zayıflatıyor.
“İster bir trafik durması, ister DMV’ye gitmek, isterse SNAP’ye erişim olsun, bir kişinin hükümetiyle olan her etkileşimi — demokrasinin gerçekleştiği yer burasıdır. Berkeley’de davranışsal bir ekonomist olan Elizabeth Linos bana söyledi. “Tüm bu küçük etkileşimleri doğru yaparsak, hükümetin vatandaşlarına duyarlı olduğu ve vatandaşların, sağlayacağını söylediğinde teslim edeceğine güvendiği bir toplum yarattık.”
Bay Biden’ın yürütme emri, bunun hem insanlara ihtiyaç duydukları şeyi elde etmek hem de “demokrasinin hala işe yaradığını” kanıtlamakla ilgili olduğunu belirtiyor. Yine de, yönetiminin kendi derslerini yalnızca kısmen öğrendiği açık. Evde ücretsiz Covid testlerine yönelik iki yaklaşımına bakın. Tüm Amerikalılar bir Posta Servisi web sitesine gidebilir, adreslerini girebilir ve hane başına dört ücretsiz test almak için birkaç dakika içinde kaydolabilir.
Ancak bir hanenin dört ücretsiz testi bittiğinde, üyeleri yönetimin belirlediği diğer seçenekle boğuşmak zorunda kalır. Sigortacılara ayda sekiz testi ücretsiz olarak yaptırmaları emredildi. Bu elbette 27,4 milyon insanı sigortasız bırakıyor. Elinizde olsa bile, testleri sigortacınızın tercih ettiği eczaneden satın almazsanız, peşin ödeme yapmanız, makbuzunuzu ve hatta belki test kutusunu tutmanız ve geri ödeme için bir talepte bulunmanız ve sonra onu almak için savaşmanız gerekir. işlenmiş.
Hangi hedeflere öncelik verildiğine bağlı olarak değiş tokuşlar vardır. Devlet kaynaklarının kullanımını azaltmak en önemli şey midir? Sözde hak etmeyenlerin gizlice içeri girmesini önlemek en önemli şey mi? Yoksa amaç, hak sahibi olan çok sayıda insanın hak ettiği faydaları bir an önce elde etmesini sağlamak mı?
Eskiden uzmanlar, yardıma en çok ihtiyaç duyanların, önlerine çıkan tüm engelleri aşarak yardıma ulaşmak için en çok çalışacaklarına inanırlardı. Ama bu doğru değil. Örneğin, iş gereksinimleri, insanları çoğunlukla sosyal yardımdan uzak tuttu ve daha da yoksullaştırdı ve Arkansas’ın Medicaid programında kısaca başlatıldığında, bir çalışma gereksinimi, çalışan sayısını artırmadan, çoğu gerçekten nitelikli olan insanları başlattı.
“Pandemi bize tüm bu engellerin gerekli olup olmadığını yeniden düşünme fırsatı verdi,” dedi Dr. Linos. Daha fazla kişi işsizlik sigortasına hak kazandı. Çoğu Amerikalıya hiçbir koşula bağlı olmaksızın uyarıcı kontroller gönderildi. Paranın daha hızlı akması için kira yardımı kuralları gevşetildi.
Code for America, uzun zamandır insanların hak ettikleri faydaları elde etmelerini nasıl kolaylaştıracaklarına odaklanmıştır. Dolayısıyla Demokratlar Çocuk Vergi Kredisi ödemelerini genişlettiğinde, dosya sahibi olmayanların bunları talep etmesi için basit bir site oluşturdu. Site yalnızca, banka hesap bilgileri gibi IRS’nin kendi kendine elde edemediği bilgileri aradı ve insanların bir sürü belgeyi takip etmesini gerektirmedi. Sorular basitleştirildi. İspanyolca’nın yanı sıra İngilizce olarak da mevcuttu. Aileler formu 10 ila 15 dakikada doldurabildiler ve hemen hemen hepsinin yardıma ihtiyacı olmadı. 115.000’den fazla hane, web sitesini üç aydan kısa bir sürede 438 milyon dolar talep etmek için kullandı ve bunların yaklaşık dörtte biri daha önce hiç vergi beyanında bulunmamıştı.
Sonuçta yapılacak en akıllıca şey, her bir fayda için daha iyi portallar oluşturmak değildir. “Onların tek elden alışveriş yapmalarını nasıl sağlarız?” Vergi Mükellefi Hakları Merkezi’nin genel müdürü Nina Olson’a sordu. Ekonomik Bakım Yasası kapsamı için bir navigatör ve konut yardımı almak için bir vaka çalışanı ve Çocuk Vergi Kredisi ödemeleri için IRS sosyal yardım çalışanları önermek yerine, her şey için aynı anda kaydolmak için tek bir yer olabilir.
Bu, Code for America’nın Minnesota’da kurulmasına yardım ettiği şeydir. Bölge sakinlerinin gıda pulları, çocuk bakımı sübvansiyonları ve barınma yardımı dahil olmak üzere aynı anda dokuz programa başvurabilecekleri yeni, basitleştirilmiş bir web sitesi oluşturmak için devletle birlikte çalıştı ve bu, ilgili süreyi bir saatten 12 dakikanın altına indirdi. Cep telefonunda çalışıyor, İspanyolca olarak mevcut, belge yüklemeyi kolaylaştırıyor ve oturum açmayı gerektirmiyor. Sorduğu sorular anlaşılır bir dille yazılmış ve gereksiz sorular ortadan kaldırılmıştır. Yeni siteyi kullananların yüzde doksan dördü olumlu bir deneyim yaşadıklarını söylüyor. Örgüt, önümüzdeki birkaç yıl içinde benzer bir şey yapmak için bir dizi başka devletle birlikte çalışmayı planlıyor.
Bir programın gereksinimleri ne kadar basitse – örneğin, insanların gelirlerini tekrar tekrar doğrulamak zorunda kalmamaları için onu evrensel hale getirirken – insanların aşması gereken daha az engel olacaktır. Programların uygunluk şartlarını içermesi gerektiğinde, her bir kişinin bunları karşılayıp karşılamadığını deşifre etme yükünün daha çok birey yerine hükümete yüklenmesi gerekir. Örneğin, Sosyal Güvenlik, gelirlerimizi takip eder, böylece yardım talep etme zamanı geldiğinde, bir ömür boyu çalışmadan maaş bordrosu göndermeyiz.
Bir hükümet web sitesinde oturum açmayı gerektirmek kadar küçük bir şey, bilgisayarı olmayan, bir sürü parolayı hatırlayamayan ve oynayamayan kişiler için bir engel oluşturur. Kurumun veri bilimi direktörü Eric Giannella, “İnsanlar stresli olduğunda her türlü engel artar” dedi. Bunun yerine, Code for America, insanların oturum açmadan kimliklerini doğrulamalarına olanak tanıyan akıllı bağlantılar kullanır.
Ancak Code for America “kendini işsiz bırakmak istiyor” dedi Bay Giannella. Mesele bunu hükümet için yapmak değil, hükümeti işleri daha iyi yapmaya zorlamak. Code for America’nın başkan yardımcısı Tracey Patterson bana “Bazen” dedi, “daha iyi olması için her şeyin değişmesi gerektiği fikri, hiçbir şey yapmamanın en kolay yoludur.”
Bryce Covert (@brycecovert), işçileri ve aileleri etkileyen politikalara vurgu yaparak ekonomiye odaklanan bir gazetecidir.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .