ahmetbeyler
New member
Komplo teorisyenlerine yönelik araştırmalar sürerken evvelinde yapılan bir araştırma, bilhassa narsist kişiliğe sahip olanların komplo teorileri oluşturmasının daha beklenen olduğunu ortaya koymuştu. Ancak bu araştırma, narsistlerin niye komplo teorileri oluşturmaya yatkın olduklarına değinmemişti.
Yapılan yeni bir araştırmaysa bu sorunsala bir karşılık verdi. Araştırma, narsistlerin komplo teorileri oluşturmaya olan yatkınlığına dair dört niye verdi ve bunları narsistliğe yol açan üç bileşene bağladı. Buna bakılırsa bu bireyler, paranoya hisleri, neyin hakikat olup olmadığına dair argümanlara karşı saflıkları, baskın olma ve eşsiz olma gereksinimlerinden dolayı komplo teorileri üretiyordu.
Bu dört niye, nasıl oluyor da komplo teorilerine yol açıyor?
Yukarıda sıralanan dört niye, narsistlikle bağlantılı olan üç bileşen ile paralellik taşıyordu. Bu üç bileşen dışadönüklük (çekicilik ve hayal kurma yoluyla egoyu güçlendirmeye ve hayranlık kazanmaya çalışmak), antagonizma (kibirli, sömürücü ve hak sahibi olmak) ve nevrotiklik (düşük özgüven ve utanç yaşamak) idi.
Araştırmacıların sıraladığı dört sebebin narsistleri nasıl komplo teorisi üretmeye ittiğiyse şöyle paylaşıldı:
Araştırmanın ardındaki takım, ilgi cazip bir açıklamaya da yer verdi. Araştırmacılara göre politikacılar, narsist olmaya karşı daha yüksek eğilime sahipler. Bu da hükümetlerin komplo teorilerine karşı daha hassas olma tehlikesi olduğu manasına geliyor.
Yapılan yeni bir araştırmaysa bu sorunsala bir karşılık verdi. Araştırma, narsistlerin komplo teorileri oluşturmaya olan yatkınlığına dair dört niye verdi ve bunları narsistliğe yol açan üç bileşene bağladı. Buna bakılırsa bu bireyler, paranoya hisleri, neyin hakikat olup olmadığına dair argümanlara karşı saflıkları, baskın olma ve eşsiz olma gereksinimlerinden dolayı komplo teorileri üretiyordu.
Bu dört niye, nasıl oluyor da komplo teorilerine yol açıyor?
Yukarıda sıralanan dört niye, narsistlikle bağlantılı olan üç bileşen ile paralellik taşıyordu. Bu üç bileşen dışadönüklük (çekicilik ve hayal kurma yoluyla egoyu güçlendirmeye ve hayranlık kazanmaya çalışmak), antagonizma (kibirli, sömürücü ve hak sahibi olmak) ve nevrotiklik (düşük özgüven ve utanç yaşamak) idi.
Araştırmacıların sıraladığı dört sebebin narsistleri nasıl komplo teorisi üretmeye ittiğiyse şöyle paylaşıldı:
- Paranoya: Narsistlerin, öteki insanların onları ele geçirmek için var olduğuna ve kasıtlı olarak ziyan vermeye çalıştıklarına inanma eğilimi.
- Hakimiyet ve denetim gereksinimi: Narsistler, yanlış giden bir şey için farklı bir kümesi günah keçisi olarak kullanıyor ve kabahati değiştirmenin bir yolu olarak komplo teorilerini mantıklı bulabilir.
- Benzersiz olma gereksinimi: Narsistler, komplo teorileriyle herkese açık olmayan ‘ayrıcalıklı’ ve ‘gizli’ evraklara erişim vaat eder ve bu, onlara inananları daha özel kılar.
- Saflık: Rastgele bir kişiyi güvenilmez ve manipülatif bilgilere karşı daha hassas hale getirir.
Araştırmanın ardındaki takım, ilgi cazip bir açıklamaya da yer verdi. Araştırmacılara göre politikacılar, narsist olmaya karşı daha yüksek eğilime sahipler. Bu da hükümetlerin komplo teorilerine karşı daha hassas olma tehlikesi olduğu manasına geliyor.