Bartlett Sher, geçtiğimiz bir sabah başlayan Verdi’nin “Rigoletto”sunu sahneye koymasının provası olarak Metropolitan Operası’na bir milden fazla giriş yapmış olmalı.
Şarkıcılar ne zaman dursa, Sher koşardı. Bazen orkestra çukurunun yanındaki merdivenlerden yukarı, oyuncular için notlar. Bazen konsol ve dizüstü bilgisayarlarda çalışan bir ekiple görüşmek için oditoryumun koridorunda. İyileştirmesi gereken bir şeyler listesi vardı: setin boya işi, ışıklandırma, bir parti sahnesinin kalabalık aksiyonunun katmanlanması.
Sahneyi incelemek için duraklayarak, “Bir aya daha ihtiyacım var,” dedi.
Bunun yerine, Sher’in yaklaşık iki haftası vardı. Met’in her yıl düzenlediği Yılbaşı Gecesi galasının bir parçası olan “Rigoletto”, yönetmenliğini Daniele Rustioni ve baş rolünde Quinn Kelsey’in oynadığı 31 Aralık’ta açılıyor. Berlin Devlet Operası ile ortak yapım olan bu sahneleme, Almanya’da Haziran 2019’da prömiyerini yaptı. Ancak geçiş sırasında o kadar çok şey değişti ki, neredeyse sıfırdan tellere kadar ve Omicron varyantının tehdidi altında yeniden inşa edildi.
Bartlett Sher, solda, Sylvia D’Eramo ve Piotr Beczala ile sahnesinin provasını yapıyor. Kredi. . . Julieta Cervantes, The New York Times için
Şu anda çalışmaları Broadway’de (“To Kill a Mockingbird”) olan ve yakında Lincoln Center Theatre’a (“Intimate Apparel”) gelecek olan, Tony Ödüllü meşgul bir yönetmen olan Sher’in yeni “Rigoletto”su, üçüncü filmdir. Bu yüzyılda Met’te görülebilir. Yırtıcı Mantua Dükü olarak rol alan tenor Piotr Beczala, bir röportajda şaka yollu bir şekilde kendisinin “burada görevli Dük” olduğunu söyledi: 2013 yılında Michael Mayer’in Rat Pack “Rigoletto”.
Bazı sahnelemelerin onlarca yıl sürdüğü bir ev için bu çok fazla ciro. Met’in genel müdürü Peter Gelb, yapımları değiştirmenin arkasında “standartlaştırılmış bir düşünce” olmadığını söyledi. Gelb, Franco Zeffirelli’nin “La Bohème” ve “Turandot” üzerine yaptığı cömert geleneksel yaklaşımların hiçbir yere gitmediğini söyledi. Ancak, libretto’nun 16. yüzyıl İtalya’sı yerine 1960’larda Las Vegas’ta geçen Mayer’in “Rigoletto”su gibi, izleyicilerin modern güncellemelere olan ilgilerini daha hızlı kaybetme eğiliminde olduğunu fark etti.
Mayer’in prodüksiyonuyla ilgili tek sorun azalan ilgi değildi. Karmaşık dramaturjisi eleştirmenleri şaşırttı ve neon ışıklı çok az içerikli bir gösteri olarak ün kazandı. Prömiyeri inceleyen The New York Times’tan Anthony Tommasini, konseptin “pek cüretkar” olduğunu ve “o kadar da orijinal olmadığını” yazdı. Dikkat çekici olduğu zamanlarda, 2019’da Rigoletto’nun kızı Gilda olarak heyecan verici bir Met başlangıcına sahip olan ve şimdi bu role geri dönen soprano Rosa Feola da dahil olmak üzere konuk sanatçılar için bir araçtı.
Kostüm tasarımcısı Catherine Zuber, masum Gilda’yı söyleyen soprano Rosa Feola ile uyum içinde ayrıldı.
Mayer gibi Sher de operanın eylemini aktarıyor, ancak Weimar dönemi Berlin’ine – kontrolsüz zulüm, suç ve savurganlığın “prefaşist dünyası” dedi. İşi Nazi yönetimi altına koymaktan kaçındı, bunun yerine 1920’leri, popüler TV dizisi “Babylon Berlin” ile aynı ortamı seçti: kargaşanın eşiğinde bir toplum. Libretto’nun dükleri ve düşesleriyle birlikte izlenen dönem, Sher’in “yozlaşmış bir liderliğin bir kültürü nasıl etkilediğini, zenginlik ve ayrıcalığın nasıl egemen olduğunu ve altındaki insanları nasıl ezdiğini keşfetmesine izin verdi. ”
Sher’in fikirleri Berlin’de bir engele çarptı. Sinematik geçişler ve kamusal ve özel alanların verimli bölünmesi için setin bir döner tabla üzerinde dönmesini planlamıştı. Sonunda yerinde sabitlendi, dönemin yozlaşmasını ve suç ortaklığını karikatürize eden George Grosz’un eserlerinden uyarlanan duvar resimlerine sahip bir Art Deco gece kulübü.
Sher, “Daha durağandı” diye hatırladı ve “müzikte olanı serbest bırakmak daha zordu. ”
Alman basınından gelen yorumlar sertti ve birçoğu Sher’i bir Amerikalı olarak görmedi. The Times’da Sher’in Weimar Cumhuriyeti’ni ele alışının “bir kavramdan çok bir bağlam” olarak ortaya çıktığını yazarken, yapımla ilgili kendi sorunlarım vardı. ”
Burada görülen orijinal Berlin enkarnasyonunda, Sher’in üretimi, setin statik görünümü ve George Grosz resimlerinden yapılmış duvar resimleri ile farklıydı. Kredi. . . Brinkhoff/Mogenburg
Sher, Berlin sahnelemesinin, özellikle işin psikolojik karmaşıklığının nasıl iletileceği konusunda, büyümesi gereken yeri olduğunu itiraf etti. Ama onunla mutluydu.
“Dürüst olduğunu hissettim ve açıktı” dedi. “İyi bir sanatçı, yaptıklarının her yinelemesinin sınırlarını kabul etmelidir. Ve bu, işe aşık olmak için atölye üretimi gibiydi. ”
Artık prodüksiyonunu bir müzikalin ön gösterimleri sırasında olduğu gibi revize etme fırsatına sahip oldu; bu, operaya neredeyse hiç nasip olmayan bir lüks. (Bir istisna, “Intimate Apparel”dir.) Met’in yeniden canlanması için niyetlerinin büyük ölçüde aynı olduğunu, ancak önemli yönlerden Berlin’den farklı olacağını söyledi.
Sonunda, kendi döner tablasına ve dolayısıyla çok daha farklı bir sete sahip; gerçekten de, giriş sırasındaki ilk görünüm, içerideki renk patlamasından ziyade, eski bir tuğla dış görünüşüdür. Grosz duvar resimleri gitti, yerini sararmış kırmızı mermer aldı – sanatçının mülküyle ilgili bir sorun, dedi Sher, ancak bir Grosz tablosundan alınan sahne perdesi hala duruyor.
Sher’in Nazi yönetiminin eşiğinde Berlin’de geçen prodüksiyonu için kostüm tasarımları.
Oyuncular, sahnede dönen gece kulübüyle daha yeni prova yapmaya başladı. Daha önce, bir bodrum stüdyosunda sadece önerilerle hazırlandılar – bir kapı çerçevesi, bir sütun – ve Sher setin nasıl döneceğini anlatırken hareketlerini engelledi. Operaya ilham veren Victor Hugo oyunu “Le Roi S’Amuse” (“Kral Kendi Kendini Eğlendirir”)’nin bir kopyası referans için hazırdı. Rustioni bir tabureye tünemiş, copunu sallıyor ve hafızasından şarkı söylüyordu. (Molalarda, 8 Ocak’ta Met’te liderlik edeceği Mozart’ın “Le Nozze di Figaro”sunu incelemek için sola döndü.)
Met Mart 2020’de kapandığında Massenet’in “Werther”ini açmasına günler kala olan Beczala, o zamandan beri ilk kez orada provalara geri döndü. Ve on yıldan fazla bir süredir evin demirbaşlarından biri olan Kelsey, şimdiye kadarki en büyük rolüne hazırlanıyordu – “ilk uygun liderliğim” dedi. Bodrum provası sırasında Sher’in verdiği talimatların çoğu, operanın karmaşık açılış sahnesine daha fazla şeffaflık getirmekle ilgiliydi.
Yapım “Rigoletto” veya “Güney Pasifik” olsun, netlik Sher’in çalışmalarının bir özelliğidir. Operanın gücünü ve gerçeğini salıvermek ve umarım buna bugünkü rezonansının bir anlam katmanını eklemek için çabaladığı bir şey olduğunu söyledi. ”
Bir duraklamanın ardından gülerek ekledi, “Önemli değil. ”
Kondüktör Daniele Rustioni, provada skoru hafızadan yönetti ve Mozart’ın “Le Nozze di Figaro’sunu incelemek için molalar kullandı. ”
Kelsey, bu rezonansın prodüksiyonda fazlasıyla mevcut olduğunu söyledi. “Hangi tarafta olursanız olun, şu anda ülkemizde hissettiklerimizin çoğunu gerçekten yansıtması çok şaşırtıcı – sadece gerginliğin kendisi” diye ekledi. Ana karakterler arasında oynanan dinamikler daha karmaşıktır. Rigoletto, kızının ölümüne yol açan trajik olayların onursuz bir asilzadenin lanetinin sonucu olduğuna inanıyor. Ama opera o kadar basit değil.
Sher, “Dük’ün çok eşli olduğunu söylemeyi seviyorum, ancak etik olmayan tek eşlilik üzerinde çalışmadı” dedi. “Her şeye giriyor, sonra bir saniyede düşürüyor, bu gerçekten tehlikeli. Yine de Gilda, bu zavallı masum kız, babasının gülünç derecede aşırı vurgulu sevgisi tarafından manipüle edilmiştir ve kendisi ile Dük arasında bir çamaşır makinesinin içindedir. Benim için büyük yolculuk, ona hükmeden bu adamlar üzerinde ona nasıl yetki verebileceğimi bulmak. ”
Bütün bunların arkasında, lanet temasıyla başlayan ve aslında o karanlıktan bir türlü çıkamayan beste vardır. Rustioni, “Verdi lanetten çok gurur duyuyordu,” dedi. “Rigoletto şarkı söylediğinde noktalı ritmin tekrar ettiğini görüyorsunuz. Bir fikir düzeltmesi gibi. ”
Rustioni’nin operaya yaptığı restorasyonlar arasında – Gilda ve Duke için bir Perde I düetinde sık sık kesilmiş bir kadans gibi – Rigoletto’nun bir dizesini daha yüksek bir E bemol ile bitirmek yerine, bir Rigoletto dizesi olarak tutmaktır. lanet motifi.
Sher, “müzik ve metin boyunca dalgalanan bir mizansen” hedeflediğini söyledi. ”
“Yapımın Verdi’ye çok saygılı olduğunu düşünüyorum” dedi Rustioni. “Müzikte her şey yerleşiktir ve bu sürekli değişen, dönen unsur ruh halini taşımaya yardımcı olur. ”
Sher, setinin “sinematik hareketinin”, “müzik ve metin boyunca dalgalanan bir mizansen elde etme yolu” olduğunu söyledi. İdeal olarak, diye ekledi, “yeterli zamanla gerçekten doğru olanı yapabilirsiniz. Göreceğiz. ”
Önüne bir engel çıkabilir. Açılış gecesinden yaklaşık 10 gün önce, Omicron varyantı New York’ta hızla yayılıyordu. Test alanlarının çevresinde kuyruklar oluştu ve panik, evdeki test kitlerinin aranmasına neden oldu. Broadway şovları, belirsiz bir beklenti ve ani iptaller halindeydi ve hikayeli “Radio City Rockettes’in Başladığı Noel Gösterisi”, kadrosundaki çığır açan enfeksiyonlar nedeniyle yayınını erken bitirdi.
Henüz bir performansı iptal etmek zorunda kalmayan The Met, alabileceği tüm güvenlik önlemlerini aldı – istisnasız bir aşı zorunluluğu, Ocak ayında bir güçlendirici gereksinimi ve şirket içinde haftada iki kez test yapılması – ve Gelb yakın zamana kadar “son derece kendinden emin” olduğunu söyledi. Şimdi, bahtsız Rigoletto ile bir akrabalık hissediyor.
Gelb, “Hayatını mahveden bir laneti var,” dedi. “Hepimiz daha büyük bir lanetin altındayız: Omicron’un lanetine sahibiz. ”
Şarkıcılar ne zaman dursa, Sher koşardı. Bazen orkestra çukurunun yanındaki merdivenlerden yukarı, oyuncular için notlar. Bazen konsol ve dizüstü bilgisayarlarda çalışan bir ekiple görüşmek için oditoryumun koridorunda. İyileştirmesi gereken bir şeyler listesi vardı: setin boya işi, ışıklandırma, bir parti sahnesinin kalabalık aksiyonunun katmanlanması.
Sahneyi incelemek için duraklayarak, “Bir aya daha ihtiyacım var,” dedi.
Bunun yerine, Sher’in yaklaşık iki haftası vardı. Met’in her yıl düzenlediği Yılbaşı Gecesi galasının bir parçası olan “Rigoletto”, yönetmenliğini Daniele Rustioni ve baş rolünde Quinn Kelsey’in oynadığı 31 Aralık’ta açılıyor. Berlin Devlet Operası ile ortak yapım olan bu sahneleme, Almanya’da Haziran 2019’da prömiyerini yaptı. Ancak geçiş sırasında o kadar çok şey değişti ki, neredeyse sıfırdan tellere kadar ve Omicron varyantının tehdidi altında yeniden inşa edildi.
Bartlett Sher, solda, Sylvia D’Eramo ve Piotr Beczala ile sahnesinin provasını yapıyor. Kredi. . . Julieta Cervantes, The New York Times için
Şu anda çalışmaları Broadway’de (“To Kill a Mockingbird”) olan ve yakında Lincoln Center Theatre’a (“Intimate Apparel”) gelecek olan, Tony Ödüllü meşgul bir yönetmen olan Sher’in yeni “Rigoletto”su, üçüncü filmdir. Bu yüzyılda Met’te görülebilir. Yırtıcı Mantua Dükü olarak rol alan tenor Piotr Beczala, bir röportajda şaka yollu bir şekilde kendisinin “burada görevli Dük” olduğunu söyledi: 2013 yılında Michael Mayer’in Rat Pack “Rigoletto”.
Bazı sahnelemelerin onlarca yıl sürdüğü bir ev için bu çok fazla ciro. Met’in genel müdürü Peter Gelb, yapımları değiştirmenin arkasında “standartlaştırılmış bir düşünce” olmadığını söyledi. Gelb, Franco Zeffirelli’nin “La Bohème” ve “Turandot” üzerine yaptığı cömert geleneksel yaklaşımların hiçbir yere gitmediğini söyledi. Ancak, libretto’nun 16. yüzyıl İtalya’sı yerine 1960’larda Las Vegas’ta geçen Mayer’in “Rigoletto”su gibi, izleyicilerin modern güncellemelere olan ilgilerini daha hızlı kaybetme eğiliminde olduğunu fark etti.
Mayer’in prodüksiyonuyla ilgili tek sorun azalan ilgi değildi. Karmaşık dramaturjisi eleştirmenleri şaşırttı ve neon ışıklı çok az içerikli bir gösteri olarak ün kazandı. Prömiyeri inceleyen The New York Times’tan Anthony Tommasini, konseptin “pek cüretkar” olduğunu ve “o kadar da orijinal olmadığını” yazdı. Dikkat çekici olduğu zamanlarda, 2019’da Rigoletto’nun kızı Gilda olarak heyecan verici bir Met başlangıcına sahip olan ve şimdi bu role geri dönen soprano Rosa Feola da dahil olmak üzere konuk sanatçılar için bir araçtı.
Kostüm tasarımcısı Catherine Zuber, masum Gilda’yı söyleyen soprano Rosa Feola ile uyum içinde ayrıldı.
Mayer gibi Sher de operanın eylemini aktarıyor, ancak Weimar dönemi Berlin’ine – kontrolsüz zulüm, suç ve savurganlığın “prefaşist dünyası” dedi. İşi Nazi yönetimi altına koymaktan kaçındı, bunun yerine 1920’leri, popüler TV dizisi “Babylon Berlin” ile aynı ortamı seçti: kargaşanın eşiğinde bir toplum. Libretto’nun dükleri ve düşesleriyle birlikte izlenen dönem, Sher’in “yozlaşmış bir liderliğin bir kültürü nasıl etkilediğini, zenginlik ve ayrıcalığın nasıl egemen olduğunu ve altındaki insanları nasıl ezdiğini keşfetmesine izin verdi. ”
Sher’in fikirleri Berlin’de bir engele çarptı. Sinematik geçişler ve kamusal ve özel alanların verimli bölünmesi için setin bir döner tabla üzerinde dönmesini planlamıştı. Sonunda yerinde sabitlendi, dönemin yozlaşmasını ve suç ortaklığını karikatürize eden George Grosz’un eserlerinden uyarlanan duvar resimlerine sahip bir Art Deco gece kulübü.
Sher, “Daha durağandı” diye hatırladı ve “müzikte olanı serbest bırakmak daha zordu. ”
Alman basınından gelen yorumlar sertti ve birçoğu Sher’i bir Amerikalı olarak görmedi. The Times’da Sher’in Weimar Cumhuriyeti’ni ele alışının “bir kavramdan çok bir bağlam” olarak ortaya çıktığını yazarken, yapımla ilgili kendi sorunlarım vardı. ”
Burada görülen orijinal Berlin enkarnasyonunda, Sher’in üretimi, setin statik görünümü ve George Grosz resimlerinden yapılmış duvar resimleri ile farklıydı. Kredi. . . Brinkhoff/Mogenburg
Sher, Berlin sahnelemesinin, özellikle işin psikolojik karmaşıklığının nasıl iletileceği konusunda, büyümesi gereken yeri olduğunu itiraf etti. Ama onunla mutluydu.
“Dürüst olduğunu hissettim ve açıktı” dedi. “İyi bir sanatçı, yaptıklarının her yinelemesinin sınırlarını kabul etmelidir. Ve bu, işe aşık olmak için atölye üretimi gibiydi. ”
Artık prodüksiyonunu bir müzikalin ön gösterimleri sırasında olduğu gibi revize etme fırsatına sahip oldu; bu, operaya neredeyse hiç nasip olmayan bir lüks. (Bir istisna, “Intimate Apparel”dir.) Met’in yeniden canlanması için niyetlerinin büyük ölçüde aynı olduğunu, ancak önemli yönlerden Berlin’den farklı olacağını söyledi.
Sonunda, kendi döner tablasına ve dolayısıyla çok daha farklı bir sete sahip; gerçekten de, giriş sırasındaki ilk görünüm, içerideki renk patlamasından ziyade, eski bir tuğla dış görünüşüdür. Grosz duvar resimleri gitti, yerini sararmış kırmızı mermer aldı – sanatçının mülküyle ilgili bir sorun, dedi Sher, ancak bir Grosz tablosundan alınan sahne perdesi hala duruyor.
Sher’in Nazi yönetiminin eşiğinde Berlin’de geçen prodüksiyonu için kostüm tasarımları.
Oyuncular, sahnede dönen gece kulübüyle daha yeni prova yapmaya başladı. Daha önce, bir bodrum stüdyosunda sadece önerilerle hazırlandılar – bir kapı çerçevesi, bir sütun – ve Sher setin nasıl döneceğini anlatırken hareketlerini engelledi. Operaya ilham veren Victor Hugo oyunu “Le Roi S’Amuse” (“Kral Kendi Kendini Eğlendirir”)’nin bir kopyası referans için hazırdı. Rustioni bir tabureye tünemiş, copunu sallıyor ve hafızasından şarkı söylüyordu. (Molalarda, 8 Ocak’ta Met’te liderlik edeceği Mozart’ın “Le Nozze di Figaro”sunu incelemek için sola döndü.)
Met Mart 2020’de kapandığında Massenet’in “Werther”ini açmasına günler kala olan Beczala, o zamandan beri ilk kez orada provalara geri döndü. Ve on yıldan fazla bir süredir evin demirbaşlarından biri olan Kelsey, şimdiye kadarki en büyük rolüne hazırlanıyordu – “ilk uygun liderliğim” dedi. Bodrum provası sırasında Sher’in verdiği talimatların çoğu, operanın karmaşık açılış sahnesine daha fazla şeffaflık getirmekle ilgiliydi.
Yapım “Rigoletto” veya “Güney Pasifik” olsun, netlik Sher’in çalışmalarının bir özelliğidir. Operanın gücünü ve gerçeğini salıvermek ve umarım buna bugünkü rezonansının bir anlam katmanını eklemek için çabaladığı bir şey olduğunu söyledi. ”
Bir duraklamanın ardından gülerek ekledi, “Önemli değil. ”
Kondüktör Daniele Rustioni, provada skoru hafızadan yönetti ve Mozart’ın “Le Nozze di Figaro’sunu incelemek için molalar kullandı. ”
Kelsey, bu rezonansın prodüksiyonda fazlasıyla mevcut olduğunu söyledi. “Hangi tarafta olursanız olun, şu anda ülkemizde hissettiklerimizin çoğunu gerçekten yansıtması çok şaşırtıcı – sadece gerginliğin kendisi” diye ekledi. Ana karakterler arasında oynanan dinamikler daha karmaşıktır. Rigoletto, kızının ölümüne yol açan trajik olayların onursuz bir asilzadenin lanetinin sonucu olduğuna inanıyor. Ama opera o kadar basit değil.
Sher, “Dük’ün çok eşli olduğunu söylemeyi seviyorum, ancak etik olmayan tek eşlilik üzerinde çalışmadı” dedi. “Her şeye giriyor, sonra bir saniyede düşürüyor, bu gerçekten tehlikeli. Yine de Gilda, bu zavallı masum kız, babasının gülünç derecede aşırı vurgulu sevgisi tarafından manipüle edilmiştir ve kendisi ile Dük arasında bir çamaşır makinesinin içindedir. Benim için büyük yolculuk, ona hükmeden bu adamlar üzerinde ona nasıl yetki verebileceğimi bulmak. ”
Bütün bunların arkasında, lanet temasıyla başlayan ve aslında o karanlıktan bir türlü çıkamayan beste vardır. Rustioni, “Verdi lanetten çok gurur duyuyordu,” dedi. “Rigoletto şarkı söylediğinde noktalı ritmin tekrar ettiğini görüyorsunuz. Bir fikir düzeltmesi gibi. ”
Rustioni’nin operaya yaptığı restorasyonlar arasında – Gilda ve Duke için bir Perde I düetinde sık sık kesilmiş bir kadans gibi – Rigoletto’nun bir dizesini daha yüksek bir E bemol ile bitirmek yerine, bir Rigoletto dizesi olarak tutmaktır. lanet motifi.
Sher, “müzik ve metin boyunca dalgalanan bir mizansen” hedeflediğini söyledi. ”
“Yapımın Verdi’ye çok saygılı olduğunu düşünüyorum” dedi Rustioni. “Müzikte her şey yerleşiktir ve bu sürekli değişen, dönen unsur ruh halini taşımaya yardımcı olur. ”
Sher, setinin “sinematik hareketinin”, “müzik ve metin boyunca dalgalanan bir mizansen elde etme yolu” olduğunu söyledi. İdeal olarak, diye ekledi, “yeterli zamanla gerçekten doğru olanı yapabilirsiniz. Göreceğiz. ”
Önüne bir engel çıkabilir. Açılış gecesinden yaklaşık 10 gün önce, Omicron varyantı New York’ta hızla yayılıyordu. Test alanlarının çevresinde kuyruklar oluştu ve panik, evdeki test kitlerinin aranmasına neden oldu. Broadway şovları, belirsiz bir beklenti ve ani iptaller halindeydi ve hikayeli “Radio City Rockettes’in Başladığı Noel Gösterisi”, kadrosundaki çığır açan enfeksiyonlar nedeniyle yayınını erken bitirdi.
Henüz bir performansı iptal etmek zorunda kalmayan The Met, alabileceği tüm güvenlik önlemlerini aldı – istisnasız bir aşı zorunluluğu, Ocak ayında bir güçlendirici gereksinimi ve şirket içinde haftada iki kez test yapılması – ve Gelb yakın zamana kadar “son derece kendinden emin” olduğunu söyledi. Şimdi, bahtsız Rigoletto ile bir akrabalık hissediyor.
Gelb, “Hayatını mahveden bir laneti var,” dedi. “Hepimiz daha büyük bir lanetin altındayız: Omicron’un lanetine sahibiz. ”