Politika yapıcıların özellikle Covid-19 ile ilgili olarak bilmediklerimiz konusunda alçakgönüllü olmaları gerekiyor.
Nisan 2020’de Bill de Blasio için New York belediye başkanıyken yazdığım ilk Covid-19 strateji belgesi, maske talimatları gibi kısıtlamaların ne zaman gevşetileceği veya sıkılaştırılacağına ilişkin ölçümlere ayrılmış birden fazla sayfaya sahipti. ofisler, restoranlar, spor etkinlikleri ve daha fazlası.
Ancak pandemiyi izlemek için kullanılacak en iyi metrikler ve bunların yayılmayı yavaşlatan eylemleri tetiklemek için nasıl kullanılacağı konusunda neredeyse iki yıl önce olduğu gibi şimdi de kafam karıştı.
Kısıtlamalarla ilgili kararların yalnızca herhangi bir tek metrik veya bunların kombinasyonu ile belirlenemeyeceğini anladım. Vaka oranları, test pozitifliği, yoğun bakım yatağı kullanımı veya diğer rakamlar olsun, bu metrikler diğer birçok nitel faktörle birlikte değerlendirilmelidir. Kritik faktörler değişmeye devam ettiği için Covid ile ilgili hiçbir numara kendi adına konuşamaz ve her zaman işe yarayabilir. Bunlara virüsün kendisi dahildir; aşılar, ilaçlar ve daha iyi testler gibi araçlar; yayılmayı önlemek için neyin işe yaradığına dair kanıtlarımız; ve pandemi kontrol önlemleri hakkında halkın tutumları.
Benim için metriklere çok fazla güvenmenin en karanlık anı, Bay de Blasio’nun Kasım 2020’de şahsen devlet okulunu geçici olarak kapatmasıydı, çünkü şehir genelinde koronavirüs testi pozitifliği test edildiğinde bunu yapacağını alenen taahhüt etmişti. oranı yüzde 3’ün üzerine çıktı. Bu, okul yılı başlamadan önce onayladığım bir ölçümdü, ancak okullarda Covid-19 bulaşmasını sınırlamaya yönelik önlemlerin işe yaradığını göstermek için yeterli veri topladığımız için artık yapmıyordu.
Karar vericiler benzer zorluklarla karşılaşmaya devam ediyor. Okulların çocuklara maske takma zorunluluğunu ne zaman kaldırabileceği sorusunu düşünün. İdeal olarak, hükümet veya okul yetkilileri, bu kararı okullarda ne kadar Covid bulaşmasının gerçekleştiğine dayandırır. Çok az iletim olduğunda, maskeler çıkabilir. İletim arttığında, maskeler tekrar açılır.
Ancak bunu ölçmek inanılmaz derecede zor. Havada ne kadar virüs olduğunu ölçmek için henüz doğru ve yaygın olarak bulunan bir teknolojiye sahip değiliz. Bunun yerine, çoğu yer, okula kaydolan herhangi birinde meydana gelen vakaların sayısını bildirir. Ancak bu vaka sayıları, okullarda koronavirüsün ne kadar yayıldığını gerçekten göstermiyor çünkü birçok çocuk ve öğretmen okul binasının dışında enfekte oluyor. Ve kapsamlı okul içi testlerin olduğu yerlerde, bu ölçüm, insanların enfekte olduğu yerleri değil, testlerin yoğunluğunu da güçlü bir şekilde yansıtır.
Seçeneklerden biri, okul politikalarını topluluk aktarım oranlarına bağlamaktır, ancak politika yapıcılar, hastaneler gibi okulların, topluluk oranları yüksek olduğunda bile aktarımı düşük tutabileceğini öğrendi.
Diğer bir seçenek de virüs için pozitif test yapan öğretmenlerin, öğrencilerin ve diğer personelin yakın temas yüzdesini izlemektir; bu, okulun uygulamalarının teşhis edilmemiş Covid’li kişilerin virüsü yaymasını ne kadar iyi engellediğinin bir ölçüsü olabilir. . Ancak yetkililer ve ebeveynler güvenli bir hedef konusunda bir karar çağrısı yapsalar bile, okullarda bulaşmayı etkileyen tek politika müdahalesi maskeler değildir. Sağlık yetkilileri, maskelerin bireysel faydasını diğer Covid-19 hafifletme önlemlerinden (tüm çocukları ve yetişkinleri aşılamak, yakın temaslar için sağlam bir testten kalış planına sahip olmak ve ventilasyonu iyileştirmek dahil) ayırmalı ve bu önlemlerin, bu önlemlerin sizi etkileyen bir paket olup olmadığına karar vermelidir. birlikte sağlanmalı veya ayrı ayrı kullanılabilir.
Ne yazık ki, politika yapıcılar maskelerle ilgili birkaç uygunsuz gerçeği aynı anda kabul etmek zorundalar. Yetişkinler ve çocuklar üzerindeki maskeler, kapalı mekanlarda koronavirüs bulaşmasını azaltır. Ancak, farklı toplum bulaşma seviyelerinde farklı nüfuslara sahip farklı okul ortamlarında tam olarak ne kadar olduğunu bilmiyoruz. Covid-19 dalgalanmaları sırasında, birçok ebeveyn ve eğitimci, Covid-19’un zararlarının maskelerle ilgili endişelerden daha ağır bastığı konusunda hemfikir olabilir. Dalgalanmaların dışında, daha az anlaşma var. Bazı insanlar gün içinde sürekli maske takmayı uygun bulmamaktadır. Bazı ebeveynler, kanıtlanmamış olmasına rağmen, maskelerden kaynaklanan potansiyel konuşma ve gelişme gecikmelerinden endişe duyuyor.
İşverenlerin aşı zorunluluklarını kaldırması gerekip gerekmediği ve şehirlerin yemek ve diğer kapalı mekanlar için aşı doğrulamasını kaldırması gerekip gerekmediği gibi diğer acil Covid-19 politikası soruları için benzer sorunlar var Nüfusun belirli bir yüzdesi aşılandığında faaliyetler.
Gerçek şu ki, bilimin, maskeler kaldırılmadan önce ve sonra okullarda hangi düzeyde Covid-19 bulaşmasının kabul edilebilir olduğu veya aşı doğrulamasından önce ve sonra topluluklarda hangi düzeyin kabul edilebilir olduğu konusunda bir cevabı yok. Birinin karar vermesi gerekiyor ve bu karar, insanların tolere edeceği risklerin öznel değerlendirmelerini içerecek.
Ayrıca, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri’nin topluluk bulaşma düzeyleri için sınıflandırma sistemi gibi genel vaka sayılarına dayanan ölçümler yakın gelecekte kullanılamayabilir. Pek çok kişi evde hızlı testler kullandığından, kamuya açık vaka sayımlarının hatalı olmasına neden olduğundan, birçok eyalet sonunda koronavirüs vaka sayımlarının günlük veya haftalık raporlanmasını durdurabilir.
Güvenilir veri ve metriklerin yokluğunda, seçilmiş yetkililerimizin üzerinde düşünülmüş karar çağrıları yapması gerekecektir. Örneğin benim ideal durumum, okullarda çocuklar ve yetişkinler arasında evrensel aşılamanın olduğu, hastaneye yatışların en az dört hafta boyunca sabit kaldığı veya azaldığı ve hızlı testlerin ve yüksek kaliteli maskelerin bol ve ücretsiz olduğu zamanlarda okulda maskelerin düşmesi olurdu. okulda isteyen herkes. Ancak bu seviyelere yakında ulaşmamız pek mümkün olmadığı için, New Jersey, Virginia ve başka yerlerdeki valilerin yaptığı gibi, valiler ve belediye başkanları için bir sonraki en iyi seçenek ne yapacaklarına karar vermeleridir.
Seçilmiş liderler, bu kararları verirken yine de verileri dikkate almalıdır. Halk sağlığı yetkililerine şu soruyu sorarak başlamalıdırlar: Genel hastalık yükü artıyor mu ve artıyorsa, sağlık sistemini bunaltabilir mi? Artmasa bile, belirli topluluklar veya hedefli bir müdahale gerektiren tesisler gibi, yer veya ırka göre hastalık yükünde ele alınabilecek büyük eşitsizlikler var mı?
Cevap vermek için sağlık görevlilerinin grip aktivitesini nasıl ölçtüklerine benzer bir yaklaşım kullanmaları gerekecek. Grip için, halk sağlığı yetkilileri, toplumdaki ve hastaneye yatırılan tüm vakaları doğru bir şekilde sayamayacaklarını kabul ediyorlar, bu nedenle popülasyon örneklerini grip benzeri semptomlar, dolaşan grip suşları ve aşı etkinliği açısından izliyorlar. Grip aktivitesi hakkında birleşik bir tahminde bulunurlar ve bunu geçmiş verilerle karşılaştırırlar. Covid-19 için bu yaklaşıma geçebilir ve onu atık su izleme gibi gelecek vaat eden diğer yaklaşımlarla tamamlayabiliriz.
Bununla birlikte, çoğu durumda, seçilmiş yetkililerin okullar, bakım evleri ve hapishaneler gibi belirli ortamlara dar bir şekilde uyarlanmış çok daha gri müdahale alanlarında faaliyet göstermeleri gerekir. Yetkililerin, her ortam için, bu yerlerdeki insanların aşı olup olmadığını veya tıbbi açıdan savunmasız olup olmadığını, binanın havalandırmayı optimize edip etmediğini ve isteyen herkes için yüksek kaliteli maskeler ve hızlı testler olup olmadığını düşünmesi gerekir. bir binada el hijyeni için bol miktarda sabun, su ve kağıt havlu bulunur.
Ayrıca, bu ortamlarda salgınlar meydana gelirse halkın öfke seviyesini tahmin etmek için en iyi muhakemelerini kullanmaları ve bunu, hafifletme önlemlerinden devam eden memnuniyetsizlikle dengelemeleri gerekir. Ve sonra bu liderleri sandıkta sorumlu tutmak hepimize düşüyor.
Jay K. Varma (@DrJayVarma), Covid-19, Ebola ve diğerleri gibi ortaya çıkan bulaşıcı hastalıkların önlenmesi ve kontrolüne odaklanan bir doktor ve epidemiyologdur. . Eski Belediye Başkanı Bill de Blasio’nun Covid-19 danışmanıydı ve New York’un Covid testi, izleme ve aşı kampanyalarını organize etti. Weill Cornell Medicine’de profesördür.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamayı taahhüt eder. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook’ta , Twitter’da The New York Times Görüş bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Nisan 2020’de Bill de Blasio için New York belediye başkanıyken yazdığım ilk Covid-19 strateji belgesi, maske talimatları gibi kısıtlamaların ne zaman gevşetileceği veya sıkılaştırılacağına ilişkin ölçümlere ayrılmış birden fazla sayfaya sahipti. ofisler, restoranlar, spor etkinlikleri ve daha fazlası.
Ancak pandemiyi izlemek için kullanılacak en iyi metrikler ve bunların yayılmayı yavaşlatan eylemleri tetiklemek için nasıl kullanılacağı konusunda neredeyse iki yıl önce olduğu gibi şimdi de kafam karıştı.
Kısıtlamalarla ilgili kararların yalnızca herhangi bir tek metrik veya bunların kombinasyonu ile belirlenemeyeceğini anladım. Vaka oranları, test pozitifliği, yoğun bakım yatağı kullanımı veya diğer rakamlar olsun, bu metrikler diğer birçok nitel faktörle birlikte değerlendirilmelidir. Kritik faktörler değişmeye devam ettiği için Covid ile ilgili hiçbir numara kendi adına konuşamaz ve her zaman işe yarayabilir. Bunlara virüsün kendisi dahildir; aşılar, ilaçlar ve daha iyi testler gibi araçlar; yayılmayı önlemek için neyin işe yaradığına dair kanıtlarımız; ve pandemi kontrol önlemleri hakkında halkın tutumları.
Benim için metriklere çok fazla güvenmenin en karanlık anı, Bay de Blasio’nun Kasım 2020’de şahsen devlet okulunu geçici olarak kapatmasıydı, çünkü şehir genelinde koronavirüs testi pozitifliği test edildiğinde bunu yapacağını alenen taahhüt etmişti. oranı yüzde 3’ün üzerine çıktı. Bu, okul yılı başlamadan önce onayladığım bir ölçümdü, ancak okullarda Covid-19 bulaşmasını sınırlamaya yönelik önlemlerin işe yaradığını göstermek için yeterli veri topladığımız için artık yapmıyordu.
Karar vericiler benzer zorluklarla karşılaşmaya devam ediyor. Okulların çocuklara maske takma zorunluluğunu ne zaman kaldırabileceği sorusunu düşünün. İdeal olarak, hükümet veya okul yetkilileri, bu kararı okullarda ne kadar Covid bulaşmasının gerçekleştiğine dayandırır. Çok az iletim olduğunda, maskeler çıkabilir. İletim arttığında, maskeler tekrar açılır.
Ancak bunu ölçmek inanılmaz derecede zor. Havada ne kadar virüs olduğunu ölçmek için henüz doğru ve yaygın olarak bulunan bir teknolojiye sahip değiliz. Bunun yerine, çoğu yer, okula kaydolan herhangi birinde meydana gelen vakaların sayısını bildirir. Ancak bu vaka sayıları, okullarda koronavirüsün ne kadar yayıldığını gerçekten göstermiyor çünkü birçok çocuk ve öğretmen okul binasının dışında enfekte oluyor. Ve kapsamlı okul içi testlerin olduğu yerlerde, bu ölçüm, insanların enfekte olduğu yerleri değil, testlerin yoğunluğunu da güçlü bir şekilde yansıtır.
Seçeneklerden biri, okul politikalarını topluluk aktarım oranlarına bağlamaktır, ancak politika yapıcılar, hastaneler gibi okulların, topluluk oranları yüksek olduğunda bile aktarımı düşük tutabileceğini öğrendi.
Diğer bir seçenek de virüs için pozitif test yapan öğretmenlerin, öğrencilerin ve diğer personelin yakın temas yüzdesini izlemektir; bu, okulun uygulamalarının teşhis edilmemiş Covid’li kişilerin virüsü yaymasını ne kadar iyi engellediğinin bir ölçüsü olabilir. . Ancak yetkililer ve ebeveynler güvenli bir hedef konusunda bir karar çağrısı yapsalar bile, okullarda bulaşmayı etkileyen tek politika müdahalesi maskeler değildir. Sağlık yetkilileri, maskelerin bireysel faydasını diğer Covid-19 hafifletme önlemlerinden (tüm çocukları ve yetişkinleri aşılamak, yakın temaslar için sağlam bir testten kalış planına sahip olmak ve ventilasyonu iyileştirmek dahil) ayırmalı ve bu önlemlerin, bu önlemlerin sizi etkileyen bir paket olup olmadığına karar vermelidir. birlikte sağlanmalı veya ayrı ayrı kullanılabilir.
Ne yazık ki, politika yapıcılar maskelerle ilgili birkaç uygunsuz gerçeği aynı anda kabul etmek zorundalar. Yetişkinler ve çocuklar üzerindeki maskeler, kapalı mekanlarda koronavirüs bulaşmasını azaltır. Ancak, farklı toplum bulaşma seviyelerinde farklı nüfuslara sahip farklı okul ortamlarında tam olarak ne kadar olduğunu bilmiyoruz. Covid-19 dalgalanmaları sırasında, birçok ebeveyn ve eğitimci, Covid-19’un zararlarının maskelerle ilgili endişelerden daha ağır bastığı konusunda hemfikir olabilir. Dalgalanmaların dışında, daha az anlaşma var. Bazı insanlar gün içinde sürekli maske takmayı uygun bulmamaktadır. Bazı ebeveynler, kanıtlanmamış olmasına rağmen, maskelerden kaynaklanan potansiyel konuşma ve gelişme gecikmelerinden endişe duyuyor.
İşverenlerin aşı zorunluluklarını kaldırması gerekip gerekmediği ve şehirlerin yemek ve diğer kapalı mekanlar için aşı doğrulamasını kaldırması gerekip gerekmediği gibi diğer acil Covid-19 politikası soruları için benzer sorunlar var Nüfusun belirli bir yüzdesi aşılandığında faaliyetler.
Gerçek şu ki, bilimin, maskeler kaldırılmadan önce ve sonra okullarda hangi düzeyde Covid-19 bulaşmasının kabul edilebilir olduğu veya aşı doğrulamasından önce ve sonra topluluklarda hangi düzeyin kabul edilebilir olduğu konusunda bir cevabı yok. Birinin karar vermesi gerekiyor ve bu karar, insanların tolere edeceği risklerin öznel değerlendirmelerini içerecek.
Ayrıca, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri’nin topluluk bulaşma düzeyleri için sınıflandırma sistemi gibi genel vaka sayılarına dayanan ölçümler yakın gelecekte kullanılamayabilir. Pek çok kişi evde hızlı testler kullandığından, kamuya açık vaka sayımlarının hatalı olmasına neden olduğundan, birçok eyalet sonunda koronavirüs vaka sayımlarının günlük veya haftalık raporlanmasını durdurabilir.
Güvenilir veri ve metriklerin yokluğunda, seçilmiş yetkililerimizin üzerinde düşünülmüş karar çağrıları yapması gerekecektir. Örneğin benim ideal durumum, okullarda çocuklar ve yetişkinler arasında evrensel aşılamanın olduğu, hastaneye yatışların en az dört hafta boyunca sabit kaldığı veya azaldığı ve hızlı testlerin ve yüksek kaliteli maskelerin bol ve ücretsiz olduğu zamanlarda okulda maskelerin düşmesi olurdu. okulda isteyen herkes. Ancak bu seviyelere yakında ulaşmamız pek mümkün olmadığı için, New Jersey, Virginia ve başka yerlerdeki valilerin yaptığı gibi, valiler ve belediye başkanları için bir sonraki en iyi seçenek ne yapacaklarına karar vermeleridir.
Seçilmiş liderler, bu kararları verirken yine de verileri dikkate almalıdır. Halk sağlığı yetkililerine şu soruyu sorarak başlamalıdırlar: Genel hastalık yükü artıyor mu ve artıyorsa, sağlık sistemini bunaltabilir mi? Artmasa bile, belirli topluluklar veya hedefli bir müdahale gerektiren tesisler gibi, yer veya ırka göre hastalık yükünde ele alınabilecek büyük eşitsizlikler var mı?
Cevap vermek için sağlık görevlilerinin grip aktivitesini nasıl ölçtüklerine benzer bir yaklaşım kullanmaları gerekecek. Grip için, halk sağlığı yetkilileri, toplumdaki ve hastaneye yatırılan tüm vakaları doğru bir şekilde sayamayacaklarını kabul ediyorlar, bu nedenle popülasyon örneklerini grip benzeri semptomlar, dolaşan grip suşları ve aşı etkinliği açısından izliyorlar. Grip aktivitesi hakkında birleşik bir tahminde bulunurlar ve bunu geçmiş verilerle karşılaştırırlar. Covid-19 için bu yaklaşıma geçebilir ve onu atık su izleme gibi gelecek vaat eden diğer yaklaşımlarla tamamlayabiliriz.
Bununla birlikte, çoğu durumda, seçilmiş yetkililerin okullar, bakım evleri ve hapishaneler gibi belirli ortamlara dar bir şekilde uyarlanmış çok daha gri müdahale alanlarında faaliyet göstermeleri gerekir. Yetkililerin, her ortam için, bu yerlerdeki insanların aşı olup olmadığını veya tıbbi açıdan savunmasız olup olmadığını, binanın havalandırmayı optimize edip etmediğini ve isteyen herkes için yüksek kaliteli maskeler ve hızlı testler olup olmadığını düşünmesi gerekir. bir binada el hijyeni için bol miktarda sabun, su ve kağıt havlu bulunur.
Ayrıca, bu ortamlarda salgınlar meydana gelirse halkın öfke seviyesini tahmin etmek için en iyi muhakemelerini kullanmaları ve bunu, hafifletme önlemlerinden devam eden memnuniyetsizlikle dengelemeleri gerekir. Ve sonra bu liderleri sandıkta sorumlu tutmak hepimize düşüyor.
Jay K. Varma (@DrJayVarma), Covid-19, Ebola ve diğerleri gibi ortaya çıkan bulaşıcı hastalıkların önlenmesi ve kontrolüne odaklanan bir doktor ve epidemiyologdur. . Eski Belediye Başkanı Bill de Blasio’nun Covid-19 danışmanıydı ve New York’un Covid testi, izleme ve aşı kampanyalarını organize etti. Weill Cornell Medicine’de profesördür.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamayı taahhüt eder. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook’ta , Twitter’da The New York Times Görüş bölümünü takip edin ) ve Instagram .