ABD doları uluslararası hakimiyet konumunu kaybetme riski altında mı? Son birkaç haftadır bu yönde bazı soluksuz spekülasyonlar görüyorum; Bu spekülasyonun kaynakları hakkında birazdan konuşacağım. Ama önce bunun yeni bir soru olmadığını not edeyim. Aslında, birkaç yıl önce bunun hakkında uzun uzun yazmıştım.
Ve birkaç yıl derken kırk yılı kastediyorum. 1984’te “Doların Uluslararası Rolü: Teori ve Beklenti” başlıklı bir makale yayınladım ve burada dolar hakimiyetine son vermenin mümkün olduğu, ancak olası olmadığı ve gerçekleşse bile bunun pek bir fark yaratmayacağı sonucuna vardım. .
Açıkçası, ben o makaleyi yazdığımdan beri dünya çok değişti ve ayrıca uluslararası para birimleri teorisinde bazı önemli ilerlemeler oldu. Ancak hem doların (devam eden) hakimiyetinin ardındaki mantık hem de bu hakimiyeti büyütmemek için sebepler, yıllar önce neredeyse aynı kalıyor.
Peki, birdenbire doların ölümü vızıltısı nereden geliyor? Bazıları kripto kültünden geliyor. Kripto para birimleri uzun yıllardır var olmasına ve hala yasal işlerde önemli bir rol oynamamasına rağmen – sektörü rahatsız eden skandalların şaşırtıcı ölçeğinden bahsetmiyorum bile – hala abartılıyorlar. Geçen hafta Ted Cruz, Capitol’deki otomatların kripto para birimlerini kabul etmesini gerektirecek bir karar çıkardı. Tarikat hala Bitcoin veya rakiplerinden birinin her an doların yerini alacağını iddia ediyor.
Doların saltanatının sona ermesinden bahsetmek, Vladimir Putin’in Ukrayna’yı işgal etmesinden sonra ABD’nin Rusya’ya mali yaptırımlar uygulamak için doları “silahlaştırdığına” dair yaygın bir algıyı da yansıtıyor olabilir. Ayrıntılara girmeden, bunun temelde yanlış olduğunu düşünüyorum – gerçekten silahlaştırdığımız şey, her şeyi mali düzenleyicilerinin ve kurallarının işi haline getirme eğiliminde olan finans merkezleri olarak New York ve Londra’nın hakimiyetiydi. Ancak her halükarda, fikir, bazı rejimlerin Amerika’nın onaylamadığı bir şey yapmaları durumunda kendilerini yaptırımlara karşı korumak için dolardan yüz çevirecekleri şeklinde görünüyor.
Ve böylece Çin’in yuan cinsinden petrol ticaretini teşvik etmeye çalıştığına ve Rusya ile İran’ın altına dayalı bir kripto para birimi oluşturmayı düşündüğüne dair raporlarımız var. Ve nedense Brezilya ve Arjantin avro çizgisinde ortak bir para birimi oluşturmaktan bahsediyorlar ki bu gerçekten korkunç bir fikir.
Tüm bunları değerlendirmek için doların hakim olduğunu söylemenin ne anlama geldiğinden bahsetmemiz gerekiyor. Temel olarak, genel olarak para diğer varlıklar için ne ise, doların da diğer ulusal para birimleri için o olduğu anlamına gelir.
Para bir mübadele aracıdır: Yiyecek almak isteyen bir marangozsanız, raflarının tamir edilmesi gereken bir süpermarket bulmaya çalışmazsınız, hizmetlerinizi dolara satar ve doları yumurta almak için kullanırsınız. Benzer şekilde, Hindistan rupisini Brezilya realine çevirmek istiyorsanız, ters ticaret arayan birini bulmaya çalışmazsınız, rupileri dolara çevirir ve doları real satın almak için kullanırsınız.
Para bir hesap birimidir: İnsanlar normalde fiyatları belirler ve ödemeleri örneğin Tesla hissesi yerine dolar cinsinden belirleyen sözleşmeler yazar. Benzer şekilde, çoğu (hepsi olmasa da) uluslararası fiyatlar ve sözleşmeler ABD doları cinsinden belirlenir.
Son olarak, para makul derecede istikrarlı bir değer deposu olmalıdır – satın alma gücünün çoğunu aniden kaybetme riski olmadan servetinizi bir süreliğine park edebileceğiniz bir yer.
Uluslararası para birimlerini biraz farklı kılan şey, bu rolleri -döviz piyasalarına müdahale eden, bazen kendi para birimlerinin değerini bir başkasının parasına bağlayan ve döviz stokları tutan- hükümetlerin yanı sıra özel sektör için oynamalarıdır. Doların pozisyonunu tarif etmek için, 1984 makalemden alınmış, bunun gibi bir matrise ihtiyacınız var:
Dolar ne yapar: Paraların parasıdır. Kredi… Paul Krugman
Bir dereceye kadar doların hakimiyeti kilitlendi çünkü bu roller kendi kendini güçlendiriyor. Dolarla işlem yapmak diğer para birimlerine göre daha kolaydır çünkü pek çok başka insan doları kullanır ve işlemlerin kolaylığı bu kadar çok insanın doları kullanmasının nedenlerinden biridir. Büyük Charles Kindleberger’in işaret ettiği gibi, doların uluslararası bir para birimi olarak rolü, İngilizcenin uluslararası bir dil olarak rolüne çok benzer.
Gita Gopinath (şu anda Uluslararası Para Fonu’nun baş ekonomisti) ve Jeremy Stein tarafından yapılan araştırmaya göre benzer bir şekilde, dolar cinsinden yaygın faturalandırma – fiyatları belirlemek ve dolar cinsinden ödemeyi zorunlu kılmak – dolar varlıklarına olan talebi artırarak dolar borçlanmasını daha ucuz hale getiriyor. ve dolayısıyla dolar faturalandırmayı teşvik etmek.
Öyleyse, dünyada doları lider konumundan makul bir şekilde indirecek bir şey oluyor mu? Doların hakimiyetinin kısmen kendi kendini güçlendirmesinden kaynaklansa da, aynı zamanda bazı temel unsurlara dayandığını unutmayın: Amerika, çok büyük, sofistike bir sermaye piyasasına sahip devasa bir ekonomiye sahiptir ve genellikle doların doları terk edebilecek türden sermaye kontrollerine sahip değildir. fonlarına istedikleri zaman erişemeyen insanlar.
Bu temeller, yuan’ın dolara bir alternatif olmasını hemen dışlıyor, çünkü Çin yapmak sermaye kontrolleri var ve yakın zamanda bunlardan vazgeçmeleri pek mümkün görünmüyor. Dahası, diktatörlerin bir komşuyu işgal etmeleri veya tebaalarından bir grup kişiyi öldürmeye karar vermeleri halinde Amerika’nın varlıklarına el koyacağından korkmak için bazı nedenleri olduğu doğru olsa da, özel yatırımcıların otoriter bir rejimin keyfi hareketlerinden korkmak için çok daha fazla nedenleri var. Hukukun üstünlüğüne inanmıyorum.
Bir süre için euro, doların ciddi bir rakibi haline gelebilirmiş gibi göründü: Euro bölgesi ekonomisi, büyüklük ve karmaşıklık açısından bizimkiyle karşılaştırılabilir. Ancak 2010’dan bu yana, Avrupa sermaye piyasaları, örneğin İtalyan tahvillerinin Alman tahvillerine iskontolu işlem görmesiyle bir şekilde parçalanmış durumda. Dolayısıyla, euro’nun dolara meydan okuması belki de süresiz olarak ertelendi.
Doğru olan, Barry Eichengreen ve meslektaşlarının işaret ettiği gibi, merkez bankalarının para birimlerini potansiyel dolar rakiplerine göre değil, daha küçük para birimlerine göre çeşitlendirdiğidir:
Zenginliği biraz yaymak, ancak ufukta gerçek bir dolar rakibi yok. Kredi… Uluslararası Para Fonu
Bu ilginç bir gelişme ve bunun neden olduğunu anlamaya çalışmakta fayda var ama dünyayı sarsacak gibi değil. Dolar hakimiyeti, üzerine pek düşünmediyseniz kulağa önemli geliyor, ama düşündüyseniz çok daha az önemli. Aslında, genel olarak, uluslararası para birimleri hakkında ne kadar çok şey bilirseniz, onların o kadar önemsiz olduğunu düşünürsünüz.
Örneğin, doların “rolünün Amerika’ya kalıcı ticaret açıkları verme konusunda benzersiz bir yetenek kazandırdığına dair ifadelerle oldukça sık karşılaşıyorum. Bunu gayet iyi yapan Avustralyalılara söyleyin:
Altında ticaret açıkları. Kredi… OECD
Oh, ve zaman içinde bazı inanılmaz komplo teorileri duydum – Irak’ı işgal ettiğimiz iddiası, çünkü Saddam Hüseyin petrolünü dolar üzerinden fiyatlandırmayı bırakmayı planlıyordu. Üzgünüm ama hayır.
Doların özel rolünün muhtemelen Amerika’nın başka türlü olabileceğinden biraz daha ucuza borç almasına izin verdiği doğrudur ve gerçekte, çoğu ülke dışında tutulan büyük miktarda ABD kağıt parasından – esasen 100 dolarlık banknotlardan – sıfır faizli bir kredi alıyoruz. hain amaçlar için. Ancak bu avantajlar, sonuçta 26 trilyon dolarlık bir ekonomi için önemsizdir.
Yani, hayır, doların hakimiyeti tehdit altında değil. Ve öyle olsaydı bile, büyük bir anlaşma olmazdı.
Ve birkaç yıl derken kırk yılı kastediyorum. 1984’te “Doların Uluslararası Rolü: Teori ve Beklenti” başlıklı bir makale yayınladım ve burada dolar hakimiyetine son vermenin mümkün olduğu, ancak olası olmadığı ve gerçekleşse bile bunun pek bir fark yaratmayacağı sonucuna vardım. .
Açıkçası, ben o makaleyi yazdığımdan beri dünya çok değişti ve ayrıca uluslararası para birimleri teorisinde bazı önemli ilerlemeler oldu. Ancak hem doların (devam eden) hakimiyetinin ardındaki mantık hem de bu hakimiyeti büyütmemek için sebepler, yıllar önce neredeyse aynı kalıyor.
Peki, birdenbire doların ölümü vızıltısı nereden geliyor? Bazıları kripto kültünden geliyor. Kripto para birimleri uzun yıllardır var olmasına ve hala yasal işlerde önemli bir rol oynamamasına rağmen – sektörü rahatsız eden skandalların şaşırtıcı ölçeğinden bahsetmiyorum bile – hala abartılıyorlar. Geçen hafta Ted Cruz, Capitol’deki otomatların kripto para birimlerini kabul etmesini gerektirecek bir karar çıkardı. Tarikat hala Bitcoin veya rakiplerinden birinin her an doların yerini alacağını iddia ediyor.
Doların saltanatının sona ermesinden bahsetmek, Vladimir Putin’in Ukrayna’yı işgal etmesinden sonra ABD’nin Rusya’ya mali yaptırımlar uygulamak için doları “silahlaştırdığına” dair yaygın bir algıyı da yansıtıyor olabilir. Ayrıntılara girmeden, bunun temelde yanlış olduğunu düşünüyorum – gerçekten silahlaştırdığımız şey, her şeyi mali düzenleyicilerinin ve kurallarının işi haline getirme eğiliminde olan finans merkezleri olarak New York ve Londra’nın hakimiyetiydi. Ancak her halükarda, fikir, bazı rejimlerin Amerika’nın onaylamadığı bir şey yapmaları durumunda kendilerini yaptırımlara karşı korumak için dolardan yüz çevirecekleri şeklinde görünüyor.
Ve böylece Çin’in yuan cinsinden petrol ticaretini teşvik etmeye çalıştığına ve Rusya ile İran’ın altına dayalı bir kripto para birimi oluşturmayı düşündüğüne dair raporlarımız var. Ve nedense Brezilya ve Arjantin avro çizgisinde ortak bir para birimi oluşturmaktan bahsediyorlar ki bu gerçekten korkunç bir fikir.
Tüm bunları değerlendirmek için doların hakim olduğunu söylemenin ne anlama geldiğinden bahsetmemiz gerekiyor. Temel olarak, genel olarak para diğer varlıklar için ne ise, doların da diğer ulusal para birimleri için o olduğu anlamına gelir.
Para bir mübadele aracıdır: Yiyecek almak isteyen bir marangozsanız, raflarının tamir edilmesi gereken bir süpermarket bulmaya çalışmazsınız, hizmetlerinizi dolara satar ve doları yumurta almak için kullanırsınız. Benzer şekilde, Hindistan rupisini Brezilya realine çevirmek istiyorsanız, ters ticaret arayan birini bulmaya çalışmazsınız, rupileri dolara çevirir ve doları real satın almak için kullanırsınız.
Para bir hesap birimidir: İnsanlar normalde fiyatları belirler ve ödemeleri örneğin Tesla hissesi yerine dolar cinsinden belirleyen sözleşmeler yazar. Benzer şekilde, çoğu (hepsi olmasa da) uluslararası fiyatlar ve sözleşmeler ABD doları cinsinden belirlenir.
Son olarak, para makul derecede istikrarlı bir değer deposu olmalıdır – satın alma gücünün çoğunu aniden kaybetme riski olmadan servetinizi bir süreliğine park edebileceğiniz bir yer.
Uluslararası para birimlerini biraz farklı kılan şey, bu rolleri -döviz piyasalarına müdahale eden, bazen kendi para birimlerinin değerini bir başkasının parasına bağlayan ve döviz stokları tutan- hükümetlerin yanı sıra özel sektör için oynamalarıdır. Doların pozisyonunu tarif etmek için, 1984 makalemden alınmış, bunun gibi bir matrise ihtiyacınız var:
Dolar ne yapar: Paraların parasıdır. Kredi… Paul Krugman
Bir dereceye kadar doların hakimiyeti kilitlendi çünkü bu roller kendi kendini güçlendiriyor. Dolarla işlem yapmak diğer para birimlerine göre daha kolaydır çünkü pek çok başka insan doları kullanır ve işlemlerin kolaylığı bu kadar çok insanın doları kullanmasının nedenlerinden biridir. Büyük Charles Kindleberger’in işaret ettiği gibi, doların uluslararası bir para birimi olarak rolü, İngilizcenin uluslararası bir dil olarak rolüne çok benzer.
Gita Gopinath (şu anda Uluslararası Para Fonu’nun baş ekonomisti) ve Jeremy Stein tarafından yapılan araştırmaya göre benzer bir şekilde, dolar cinsinden yaygın faturalandırma – fiyatları belirlemek ve dolar cinsinden ödemeyi zorunlu kılmak – dolar varlıklarına olan talebi artırarak dolar borçlanmasını daha ucuz hale getiriyor. ve dolayısıyla dolar faturalandırmayı teşvik etmek.
Öyleyse, dünyada doları lider konumundan makul bir şekilde indirecek bir şey oluyor mu? Doların hakimiyetinin kısmen kendi kendini güçlendirmesinden kaynaklansa da, aynı zamanda bazı temel unsurlara dayandığını unutmayın: Amerika, çok büyük, sofistike bir sermaye piyasasına sahip devasa bir ekonomiye sahiptir ve genellikle doların doları terk edebilecek türden sermaye kontrollerine sahip değildir. fonlarına istedikleri zaman erişemeyen insanlar.
Bu temeller, yuan’ın dolara bir alternatif olmasını hemen dışlıyor, çünkü Çin yapmak sermaye kontrolleri var ve yakın zamanda bunlardan vazgeçmeleri pek mümkün görünmüyor. Dahası, diktatörlerin bir komşuyu işgal etmeleri veya tebaalarından bir grup kişiyi öldürmeye karar vermeleri halinde Amerika’nın varlıklarına el koyacağından korkmak için bazı nedenleri olduğu doğru olsa da, özel yatırımcıların otoriter bir rejimin keyfi hareketlerinden korkmak için çok daha fazla nedenleri var. Hukukun üstünlüğüne inanmıyorum.
Bir süre için euro, doların ciddi bir rakibi haline gelebilirmiş gibi göründü: Euro bölgesi ekonomisi, büyüklük ve karmaşıklık açısından bizimkiyle karşılaştırılabilir. Ancak 2010’dan bu yana, Avrupa sermaye piyasaları, örneğin İtalyan tahvillerinin Alman tahvillerine iskontolu işlem görmesiyle bir şekilde parçalanmış durumda. Dolayısıyla, euro’nun dolara meydan okuması belki de süresiz olarak ertelendi.
Doğru olan, Barry Eichengreen ve meslektaşlarının işaret ettiği gibi, merkez bankalarının para birimlerini potansiyel dolar rakiplerine göre değil, daha küçük para birimlerine göre çeşitlendirdiğidir:
Zenginliği biraz yaymak, ancak ufukta gerçek bir dolar rakibi yok. Kredi… Uluslararası Para Fonu
Bu ilginç bir gelişme ve bunun neden olduğunu anlamaya çalışmakta fayda var ama dünyayı sarsacak gibi değil. Dolar hakimiyeti, üzerine pek düşünmediyseniz kulağa önemli geliyor, ama düşündüyseniz çok daha az önemli. Aslında, genel olarak, uluslararası para birimleri hakkında ne kadar çok şey bilirseniz, onların o kadar önemsiz olduğunu düşünürsünüz.
Örneğin, doların “rolünün Amerika’ya kalıcı ticaret açıkları verme konusunda benzersiz bir yetenek kazandırdığına dair ifadelerle oldukça sık karşılaşıyorum. Bunu gayet iyi yapan Avustralyalılara söyleyin:
Altında ticaret açıkları. Kredi… OECD
Oh, ve zaman içinde bazı inanılmaz komplo teorileri duydum – Irak’ı işgal ettiğimiz iddiası, çünkü Saddam Hüseyin petrolünü dolar üzerinden fiyatlandırmayı bırakmayı planlıyordu. Üzgünüm ama hayır.
Doların özel rolünün muhtemelen Amerika’nın başka türlü olabileceğinden biraz daha ucuza borç almasına izin verdiği doğrudur ve gerçekte, çoğu ülke dışında tutulan büyük miktarda ABD kağıt parasından – esasen 100 dolarlık banknotlardan – sıfır faizli bir kredi alıyoruz. hain amaçlar için. Ancak bu avantajlar, sonuçta 26 trilyon dolarlık bir ekonomi için önemsizdir.
Yani, hayır, doların hakimiyeti tehdit altında değil. Ve öyle olsaydı bile, büyük bir anlaşma olmazdı.