ahmetbeyler
New member
Kimilerimiz her ne kadar kendimize bir can dostu seçerken önemsemesek de, bazıları için köpek sahiplenirken cinsinin ne olduğu pek kıymetlidir. örneğin akıllı ve oyuncu bir köpek isterseniz genelde collie cinsi, tüm aile bireylerine hitap eden dışa dönük bir köpek istiyorsanız labrador cinsi önerilir.
Köpek ırkları uzun vakittir belli davranışlar ve mizaçlarla tanımlanmış olabilir; fakat yeni bir genetik araştırmaya bakılırsa bu, pek de yanlışsız olmayabilir. Kelam konusu yeni araştırma, ırk üzerinden köpek davranışlarına ve kişiliklerine dair çıkarımda bulunmanın ‘yetersiz’ bir gösterge olduğunu öne sürüyor.
Irklara göre köpek davranışlarının değişiklik göstermesi, binlerce yıllım evrimden kaynaklanıyor
78 safkan ırkı ve karışık ataları kapsayan 2.155 köpeğin genomlarını araştıran araştırmacılar, safkan köpek sahiplerinden alınan 18.000’den çok anket karşılığından yola çıkılarak yaygın köpek davranışlarını açıklayabilecek hayli az genetik varyant olduğunu buldular.
Araştırmaların kararında uzmanlar, köpek genomunda, bir köpeğin talimatları ne kadar yeterli takip ettiği yahut ne kadar uluduğu üzere davranışsal özelliklerle kuvvetli bir biçimde bağlı 11 nokta belirlediler. Lakin tuhaf bir biçimde bunların hiç biri köpeğin cinsine has değildi. Hatta elde edilen datalara nazaran köpeğin cinsi, tek tek köpekler içinde tanımlanan davranışsal varyasyonun sırf yüzde 9‘unu açıklamak için kafiydi ve hiç bir davranışsal özellik de sırf bir köpek çeşidine has değildi.
Bir noktada araştırmacılar yaş ve cinsiyetin, aslında köpeğin davranışlarının daha kuvvetli belirleyicileri olduğunu tespit etti. Bu bahse ait olarak “Belirli çağdaş köpek ırklarının özellikleri olarak düşündüğümüz davranışların birçok, büyük olasılıkla kurttan yabanî köpeğe, evcil köpeğe ve nihayet çağdaş ırklara kadar binlerce yıllık evrimden kaynaklanmıştır” halinde kaydeden Massachusetts Üniversitesi’nden Elinor Karlsson, “Bu kalıtsal özellikler, çağdaş köpek ırkları kavramımızdan binlerce yıl öncesine dayanıyor.” tabirlerini kullanıyor.
yıllar öncesinde köpekler av, korunma ve sürü liderliği özelliklerine bakılırsa seçiliyordu
Bugün var olan köpek ırklarının birden fazla, yalnızca geçtiğimiz bir yahut iki yüzyılda estetik yahut fizikî ülkülere nazaran seçilmekte. Lakin bir öncesinde yavrular ne kadar güzel avlanabilecekleri, korunacakları yahut sürü sürüleceklerine dair varsayımlara bakılırsa seçilirdi.
Birbiriyle ve etrafla etkileşime giren birfazlaca küçük genden kaynaklanan davranış üzere karmaşık özelliklerin bir köpek kuşağından başkasına aktarılması muhakkak kelam konusu olabilir; lakin çağdaş evcil hayvan sahiplerinin, bizim bugün bildiğimiz ırklar üzerinde nitekim bir tesir yaratmak için kâfi vakti olmamış olmayabilir. Bu da Karlsson ve meslektaşlarının, köpek davranışlarında sırf cinsten tipe hayli yavaşça genetik farklılıklar bulmuş olmasını açıklayabilir. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki tüm ‘safkan’ köpeklerin yarısından fazlasının birden çok tipten cedde sahip olduğunu düşündüğünüzde ise bu farklılıklar yalnızca dahayavaşça ve az bariz bir hale gelir.
Mevcut genomik çalışmada, bir köpeğin border collie atalarına sahip olması ile köpeğim bildirilen teklif verilebilirliği yahut insan istikametini takip etme yetenekleri içinde genetik bir tesir var üzere görünüyordu. Öte yandan Labrador av köpeği ataları ile insan toplumsallığı içinde değerli bir tesir gözlemlenmedi. Öteki bir deyişle, safkan labrador sahiplerinin bunu cinsin değerli bir özelliği olarak bildirmesine karşın, bir köpeğin labrador atalara sahip olması, onun beşerlerle daha toplumsal olacağı manasına gelmiyordu.
Şayet bu araştırmanın sonuçları doğruysa ve cins davranışlarıyla ilgili var iseyımlarımız yalnızca bir abartıdan ibaretse bu, makul ‘saldırgan’ köpek ırklarını yasaklayan ulusal siyasetlerin bir bilimsel bir temeli olmadığı manasına gelebilir. Birebir şey, pit bull üzere ırkları kapsamayı reddeden sigorta poliçeleri için de söylenebilir.
Çağdaş köpek yetiştiricilerinin, köpek davranışları üzerinde pek bir tesiri olmayabilir
Karlsson’un araştırması, köpeklerde cins temelli davranışın gerisindeki genetiği inceleyen birinci araştırmalardan biri olabilir; fakat geçmiş araştırmalarda, bir cins ortasındaki köpek davranışındaki farklılıkların, cinsler içindekine neredeyse muadil olduğu kararı elde edilmişti. Alışılmış köpek davranışının arkasındaki genetiği belirlemek için daha fazla çalışma yapılmasına gereksinim var; fakat yeni bulgular çağdaş yetiştiricilerin, köpeklerin kişilikleri üzerinde pek bir tesiri olmadığını gösteriyor.
özetlemek gerekirsesı köpeğiniz bir emrinizi yerine getirdiğinde ya da sizinle koltukta sarılarak yattığında bu, günümüz çağdaş köpek yetiştiricilerinin yaptığı iştense, daha hayli cetlerimiz ile kontaklı olabilir.
Köpek ırkları uzun vakittir belli davranışlar ve mizaçlarla tanımlanmış olabilir; fakat yeni bir genetik araştırmaya bakılırsa bu, pek de yanlışsız olmayabilir. Kelam konusu yeni araştırma, ırk üzerinden köpek davranışlarına ve kişiliklerine dair çıkarımda bulunmanın ‘yetersiz’ bir gösterge olduğunu öne sürüyor.
Irklara göre köpek davranışlarının değişiklik göstermesi, binlerce yıllım evrimden kaynaklanıyor
78 safkan ırkı ve karışık ataları kapsayan 2.155 köpeğin genomlarını araştıran araştırmacılar, safkan köpek sahiplerinden alınan 18.000’den çok anket karşılığından yola çıkılarak yaygın köpek davranışlarını açıklayabilecek hayli az genetik varyant olduğunu buldular.
Araştırmaların kararında uzmanlar, köpek genomunda, bir köpeğin talimatları ne kadar yeterli takip ettiği yahut ne kadar uluduğu üzere davranışsal özelliklerle kuvvetli bir biçimde bağlı 11 nokta belirlediler. Lakin tuhaf bir biçimde bunların hiç biri köpeğin cinsine has değildi. Hatta elde edilen datalara nazaran köpeğin cinsi, tek tek köpekler içinde tanımlanan davranışsal varyasyonun sırf yüzde 9‘unu açıklamak için kafiydi ve hiç bir davranışsal özellik de sırf bir köpek çeşidine has değildi.
Bir noktada araştırmacılar yaş ve cinsiyetin, aslında köpeğin davranışlarının daha kuvvetli belirleyicileri olduğunu tespit etti. Bu bahse ait olarak “Belirli çağdaş köpek ırklarının özellikleri olarak düşündüğümüz davranışların birçok, büyük olasılıkla kurttan yabanî köpeğe, evcil köpeğe ve nihayet çağdaş ırklara kadar binlerce yıllık evrimden kaynaklanmıştır” halinde kaydeden Massachusetts Üniversitesi’nden Elinor Karlsson, “Bu kalıtsal özellikler, çağdaş köpek ırkları kavramımızdan binlerce yıl öncesine dayanıyor.” tabirlerini kullanıyor.
yıllar öncesinde köpekler av, korunma ve sürü liderliği özelliklerine bakılırsa seçiliyordu
Bugün var olan köpek ırklarının birden fazla, yalnızca geçtiğimiz bir yahut iki yüzyılda estetik yahut fizikî ülkülere nazaran seçilmekte. Lakin bir öncesinde yavrular ne kadar güzel avlanabilecekleri, korunacakları yahut sürü sürüleceklerine dair varsayımlara bakılırsa seçilirdi.
Birbiriyle ve etrafla etkileşime giren birfazlaca küçük genden kaynaklanan davranış üzere karmaşık özelliklerin bir köpek kuşağından başkasına aktarılması muhakkak kelam konusu olabilir; lakin çağdaş evcil hayvan sahiplerinin, bizim bugün bildiğimiz ırklar üzerinde nitekim bir tesir yaratmak için kâfi vakti olmamış olmayabilir. Bu da Karlsson ve meslektaşlarının, köpek davranışlarında sırf cinsten tipe hayli yavaşça genetik farklılıklar bulmuş olmasını açıklayabilir. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki tüm ‘safkan’ köpeklerin yarısından fazlasının birden çok tipten cedde sahip olduğunu düşündüğünüzde ise bu farklılıklar yalnızca dahayavaşça ve az bariz bir hale gelir.
Mevcut genomik çalışmada, bir köpeğin border collie atalarına sahip olması ile köpeğim bildirilen teklif verilebilirliği yahut insan istikametini takip etme yetenekleri içinde genetik bir tesir var üzere görünüyordu. Öte yandan Labrador av köpeği ataları ile insan toplumsallığı içinde değerli bir tesir gözlemlenmedi. Öteki bir deyişle, safkan labrador sahiplerinin bunu cinsin değerli bir özelliği olarak bildirmesine karşın, bir köpeğin labrador atalara sahip olması, onun beşerlerle daha toplumsal olacağı manasına gelmiyordu.
Şayet bu araştırmanın sonuçları doğruysa ve cins davranışlarıyla ilgili var iseyımlarımız yalnızca bir abartıdan ibaretse bu, makul ‘saldırgan’ köpek ırklarını yasaklayan ulusal siyasetlerin bir bilimsel bir temeli olmadığı manasına gelebilir. Birebir şey, pit bull üzere ırkları kapsamayı reddeden sigorta poliçeleri için de söylenebilir.
Çağdaş köpek yetiştiricilerinin, köpek davranışları üzerinde pek bir tesiri olmayabilir
Karlsson’un araştırması, köpeklerde cins temelli davranışın gerisindeki genetiği inceleyen birinci araştırmalardan biri olabilir; fakat geçmiş araştırmalarda, bir cins ortasındaki köpek davranışındaki farklılıkların, cinsler içindekine neredeyse muadil olduğu kararı elde edilmişti. Alışılmış köpek davranışının arkasındaki genetiği belirlemek için daha fazla çalışma yapılmasına gereksinim var; fakat yeni bulgular çağdaş yetiştiricilerin, köpeklerin kişilikleri üzerinde pek bir tesiri olmadığını gösteriyor.
özetlemek gerekirsesı köpeğiniz bir emrinizi yerine getirdiğinde ya da sizinle koltukta sarılarak yattığında bu, günümüz çağdaş köpek yetiştiricilerinin yaptığı iştense, daha hayli cetlerimiz ile kontaklı olabilir.