233 yıl sürdü, ancak Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi nihayet ilk Siyah kadın adaletini almanın eşiğinde.
Başkan Biden’ın emekli olan Yargıç Stephen Breyer’in yerini alacak olan bir federal temyiz mahkemesi yargıcı olan Ketanji Brown Jackson’ı aday göstermesi, Bay Biden’ın mahkeme üyeliğini hiçbir şekilde açmama konusundaki kampanya vaadinin devamı niteliğindedir. selefleri yaptı.
Bay Biden, Yargıç Jackson’ın adaylığını açıklarken “Hükümetimiz, mahkemelerimiz çok uzun süredir Amerika gibi görünmüyor” dedi. “Ulusumuzun tüm yeteneklerini ve büyüklüğünü yansıtan bir mahkemeye sahip olmanın zamanının geldiğine inanıyorum.”
Yargıç Jackson’ın adaylığı kutlama sebebidir. Amerika’nın ilerleyişinin bir sembolü ve Anayasamızın ve yasalarımızın anlamına karar vermenin müthiş gücünün kime emanet edildiğinin yeniden tanımlanmasından bahsetmiyorum bile, bu onun yıllara dayanan deneyiminin ve iş için niteliklerinin hak edilmiş bir takdiridir.
Yargıtay’ın yapısının ulusun çeşitliliğini yansıtmaya başlaması yüreklendiricidir. Beyaz adamlar ABD nüfusunun üçte birinden azını oluşturuyor, ancak Yüksek Mahkeme yargıçlarının yüzde 94’ünü oluşturuyor.
Yine de mahkeme şimdi biraz daha ulusa benzeyecek olsa da, mevcut altı üyeli çoğunluğunun ideolojisi ortalama bir Amerikalının çok sağında. Ve çoğunluktaki bu yargıçların hem federal yasaları hem de mahkemenin kendi emsallerini – kürtaj haklarından oy haklarına, olumlu eyleme, işçi sendikalarına ve daha fazlasına kadar her konuda – devirme konusundaki istekliliği, mahkemenin kamuoyunun zaten rekor düzeyde düşük seviyelerde olduğunu gösteriyor. azalmaya devam edecek.
Onaylanırsa, Yargıç Jackson hayati, yeterince temsil edilmeyen deneyimleri ve entelektüel ateş gücünü yüksek mahkemeye getirecek.
Ülkenin başkentinde doğup Florida’da büyüdü, hem Harvard Üniversitesi’nden hem de hukuk fakültesinden mezun oldu. Şimdi yerini almaya hazır olduğu adalet için katiplik yaptıktan sonra, bir özel hukuk firmasında ve ardından federal bir kamu savunucusu olarak çalıştı. Bu rol, ulusun adalet sisteminin merkezinde yer alır ve daha önceki hiçbir adalet, bir kamu savunucusu olmamıştır. Yargıç Jackson’ın Amerika Birleşik Devletleri Ceza Komisyonu üzerindeki çalışmasıyla birleştiğinde, bu, ülkenin dört on yıllık hapishane patlamasına yol açan karmaşık ceza adaleti politikası sorunlarına bilgili ve incelikli anlayışlar getirmeyi vaat ediyor. Aynı zamanda on yıllık bir yargı deneyimine de sahip: önce Washington DC’deki bölge mahkemesinde bir dava hakimi olarak – Senato’nun oybirliğiyle onayladığı bir görev – ve ardından DC Devresi Temyiz Mahkemesi’nde, Bay Biden’ın geçen yıl onu atadığı.
Kısacası, ülkenin en acil hukuki ihtilaflarında nihai hakem rolünü üstlenmeye, görevdeki yargıçlardan herhangi biri kadar ve belki de bazılarından daha fazla hazırdır.
Muhafazakar üstün çoğunluğu, son birkaç yılda Senatör Mitch McConnell ve Cumhuriyetçi komitesi tarafından bir dizi iktidar ele geçirilerek üretilmiş olan mevcut mahkeme, şimdi En sağcı bir asırda oldu, ülke bir bütün olarak sola kaymış olsa bile. Yargıç Jackson bu sert sağa dönüşü tek başına durduramaz, ancak kendisini karşı görüşte bulduğunda, ne kadar uzakta olduğunu anlamalarına yardımcı olmak için sadece yargıç arkadaşlarına değil, aynı zamanda Amerikan halkına da yüksek sesle ve net bir şekilde konuşabilir. Senkronizasyon mahkeme ülke ile. Muhalifler yasa yapmaz, ancak Yargıç John Marshall Harlan’ın 1896’da mahkemenin en korkunç kararlarından biri olan Plessy – Ferguson’da tek başına güçlü muhalefetiyle yaptığı gibi, daha iyi bir geleceğe giden yolu gösterebilirler.
Bir asırdan fazla bir süre sonra, Yüksek Mahkeme kendisini tehlikeli bir durumda bulur; Gallup’a göre, Amerikalıların yüzde 40’ı bu çalışmayı onaylıyor. Yargıç Breyer, uzun zamandır siyasileşmiş bir mahkemenin risklerine karşı hassastı ve halkı Yüksek Mahkeme hakkında partizan bir şekilde düşünmemeye ikna etmek için büyük çaba sarf etti. Tüm yargıçların cübbelerini giydiklerinde siyasetlerini kapıda bırakmaları konusunda ısrar etti.
Gerçek yargı bağımsızlığını elde etmek zor olabilir, ancak hayati önem taşır. Alexander Hamilton’ın belirttiği gibi, mahkemeler ne kılıcın ne de kesenin gücüne sahiptir. Hayatlarını değiştiren kararlar verme yetenekleri, tamamen halkın meşruiyetlerini kabul etmelerinden kaynaklanmaktadır. Bu kabul, sırayla, çevrelerindeki siyaset ve partizanlık girdabına rağmen mahkemelerin adil ve tarafsız kalmak için ellerinden gelenin en iyisini yaptıkları hissine bağlıdır. İnsanlar buna inanmayı bıraktığı anda mahkemelerin meşruiyeti yok olur.
Yüksek mahkemeye duyulan güvenin sarsılmasının Amerikan hükümeti ve toplumu için ciddi sonuçları vardır. Ancak elimizdeki tek Yüksek Mahkeme bu. Duruşunu onarmaya başlamak için ne yapılabilir?
İlk adım personeldir: Anayasa’yı değişen koşullara uyum sağlayabilen ve ulusun en yüksek ve kalıcı ideallerini bünyesinde barındıran bir belge olarak yorumlayacak yargıçların atanması. Şimdilik, bunun gibi adaletler azınlıkta. Ancak muhalefetin gücü gerçektir ve gelecekteki mahkemeler ve Amerikan halkı için zemin hazırlayabilir.
Yakın gelecekte gerçekleştirilebilecek bir reform, tüm alt federal mahkeme yargıçları için geçerli olan etik davranış kurallarının aynısını yargıçlara da uygulamak ve bu tür siyasi faaliyetleri yasaklamak olabilir. ön yargı. Adalet Clarence Thomas’ın karısının siyasi aktivizmi hakkındaki son ifşaatlar bu konuyu ön plana çıkardı. Ancak mahkemenin Amerikan yaşamı ve siyasetindeki rolünün büyük resminde nispeten küçük patatesler var.
Çok daha anlamlı bir etkisi olacak reformlar zor olanlardır. Göz önünde bulundurulması gereken en bariz olanı, hem muhafazakarlardan hem de liberallerden tutarlı bir destek alan dönem sınırlarıdır. Federalist Cemiyet’in kurucularından Steven Calabresi, The Times’da ömür boyu yapılan atamaların “kendi kendini idame ettiren bir oligarşi” yarattığını ve dikkatle zamanlanmış emekliliklerin yalnızca kamuoyunda yargıçların siyasi aktörler olarak algılanmasına katkıda bulunduğunu yazdı. En güçlü teklif, yargıçlar için kademeli olarak 18 yıllık görev sürelerini içeriyor ve her başkana en az iki ve en fazla dört atama veriyor. Anayasayı değiştirmeden bunu yapmanın yolları var ama kolay olmayacak.
Yarın dönem sınırları belirlenebilse bile, bunlar kendi başlarına mahkemenin Amerikan yaşamındaki aşırı gücünü azaltmayacaktır. Bu güç, yalnızca Kongre’nin yasa yapma yetkisini devrederek, 330 milyondan fazla insanın demokrasisiyle ilgili en önemli tartışmaları ve kararları dokuz yargıçtan oluşan bir panele aktarmasıyla büyüdü.
Burada daha derin bir ders var, o da Yargıtay’da reform yapılmasının gerekli olduğu ama aynı zamanda yetersiz olduğudur. Yedek kulübesinde kim oturursa otursun, daha adil ve daha eşit bir ulusa yönelik en önemli ve kalıcı ilerleme, mahkemenin içinde değil, dışında kazanılacaktır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Başkan Biden’ın emekli olan Yargıç Stephen Breyer’in yerini alacak olan bir federal temyiz mahkemesi yargıcı olan Ketanji Brown Jackson’ı aday göstermesi, Bay Biden’ın mahkeme üyeliğini hiçbir şekilde açmama konusundaki kampanya vaadinin devamı niteliğindedir. selefleri yaptı.
Bay Biden, Yargıç Jackson’ın adaylığını açıklarken “Hükümetimiz, mahkemelerimiz çok uzun süredir Amerika gibi görünmüyor” dedi. “Ulusumuzun tüm yeteneklerini ve büyüklüğünü yansıtan bir mahkemeye sahip olmanın zamanının geldiğine inanıyorum.”
Yargıç Jackson’ın adaylığı kutlama sebebidir. Amerika’nın ilerleyişinin bir sembolü ve Anayasamızın ve yasalarımızın anlamına karar vermenin müthiş gücünün kime emanet edildiğinin yeniden tanımlanmasından bahsetmiyorum bile, bu onun yıllara dayanan deneyiminin ve iş için niteliklerinin hak edilmiş bir takdiridir.
Yargıtay’ın yapısının ulusun çeşitliliğini yansıtmaya başlaması yüreklendiricidir. Beyaz adamlar ABD nüfusunun üçte birinden azını oluşturuyor, ancak Yüksek Mahkeme yargıçlarının yüzde 94’ünü oluşturuyor.
Yine de mahkeme şimdi biraz daha ulusa benzeyecek olsa da, mevcut altı üyeli çoğunluğunun ideolojisi ortalama bir Amerikalının çok sağında. Ve çoğunluktaki bu yargıçların hem federal yasaları hem de mahkemenin kendi emsallerini – kürtaj haklarından oy haklarına, olumlu eyleme, işçi sendikalarına ve daha fazlasına kadar her konuda – devirme konusundaki istekliliği, mahkemenin kamuoyunun zaten rekor düzeyde düşük seviyelerde olduğunu gösteriyor. azalmaya devam edecek.
Onaylanırsa, Yargıç Jackson hayati, yeterince temsil edilmeyen deneyimleri ve entelektüel ateş gücünü yüksek mahkemeye getirecek.
Ülkenin başkentinde doğup Florida’da büyüdü, hem Harvard Üniversitesi’nden hem de hukuk fakültesinden mezun oldu. Şimdi yerini almaya hazır olduğu adalet için katiplik yaptıktan sonra, bir özel hukuk firmasında ve ardından federal bir kamu savunucusu olarak çalıştı. Bu rol, ulusun adalet sisteminin merkezinde yer alır ve daha önceki hiçbir adalet, bir kamu savunucusu olmamıştır. Yargıç Jackson’ın Amerika Birleşik Devletleri Ceza Komisyonu üzerindeki çalışmasıyla birleştiğinde, bu, ülkenin dört on yıllık hapishane patlamasına yol açan karmaşık ceza adaleti politikası sorunlarına bilgili ve incelikli anlayışlar getirmeyi vaat ediyor. Aynı zamanda on yıllık bir yargı deneyimine de sahip: önce Washington DC’deki bölge mahkemesinde bir dava hakimi olarak – Senato’nun oybirliğiyle onayladığı bir görev – ve ardından DC Devresi Temyiz Mahkemesi’nde, Bay Biden’ın geçen yıl onu atadığı.
Kısacası, ülkenin en acil hukuki ihtilaflarında nihai hakem rolünü üstlenmeye, görevdeki yargıçlardan herhangi biri kadar ve belki de bazılarından daha fazla hazırdır.
Muhafazakar üstün çoğunluğu, son birkaç yılda Senatör Mitch McConnell ve Cumhuriyetçi komitesi tarafından bir dizi iktidar ele geçirilerek üretilmiş olan mevcut mahkeme, şimdi En sağcı bir asırda oldu, ülke bir bütün olarak sola kaymış olsa bile. Yargıç Jackson bu sert sağa dönüşü tek başına durduramaz, ancak kendisini karşı görüşte bulduğunda, ne kadar uzakta olduğunu anlamalarına yardımcı olmak için sadece yargıç arkadaşlarına değil, aynı zamanda Amerikan halkına da yüksek sesle ve net bir şekilde konuşabilir. Senkronizasyon mahkeme ülke ile. Muhalifler yasa yapmaz, ancak Yargıç John Marshall Harlan’ın 1896’da mahkemenin en korkunç kararlarından biri olan Plessy – Ferguson’da tek başına güçlü muhalefetiyle yaptığı gibi, daha iyi bir geleceğe giden yolu gösterebilirler.
Bir asırdan fazla bir süre sonra, Yüksek Mahkeme kendisini tehlikeli bir durumda bulur; Gallup’a göre, Amerikalıların yüzde 40’ı bu çalışmayı onaylıyor. Yargıç Breyer, uzun zamandır siyasileşmiş bir mahkemenin risklerine karşı hassastı ve halkı Yüksek Mahkeme hakkında partizan bir şekilde düşünmemeye ikna etmek için büyük çaba sarf etti. Tüm yargıçların cübbelerini giydiklerinde siyasetlerini kapıda bırakmaları konusunda ısrar etti.
Gerçek yargı bağımsızlığını elde etmek zor olabilir, ancak hayati önem taşır. Alexander Hamilton’ın belirttiği gibi, mahkemeler ne kılıcın ne de kesenin gücüne sahiptir. Hayatlarını değiştiren kararlar verme yetenekleri, tamamen halkın meşruiyetlerini kabul etmelerinden kaynaklanmaktadır. Bu kabul, sırayla, çevrelerindeki siyaset ve partizanlık girdabına rağmen mahkemelerin adil ve tarafsız kalmak için ellerinden gelenin en iyisini yaptıkları hissine bağlıdır. İnsanlar buna inanmayı bıraktığı anda mahkemelerin meşruiyeti yok olur.
Yüksek mahkemeye duyulan güvenin sarsılmasının Amerikan hükümeti ve toplumu için ciddi sonuçları vardır. Ancak elimizdeki tek Yüksek Mahkeme bu. Duruşunu onarmaya başlamak için ne yapılabilir?
İlk adım personeldir: Anayasa’yı değişen koşullara uyum sağlayabilen ve ulusun en yüksek ve kalıcı ideallerini bünyesinde barındıran bir belge olarak yorumlayacak yargıçların atanması. Şimdilik, bunun gibi adaletler azınlıkta. Ancak muhalefetin gücü gerçektir ve gelecekteki mahkemeler ve Amerikan halkı için zemin hazırlayabilir.
Yakın gelecekte gerçekleştirilebilecek bir reform, tüm alt federal mahkeme yargıçları için geçerli olan etik davranış kurallarının aynısını yargıçlara da uygulamak ve bu tür siyasi faaliyetleri yasaklamak olabilir. ön yargı. Adalet Clarence Thomas’ın karısının siyasi aktivizmi hakkındaki son ifşaatlar bu konuyu ön plana çıkardı. Ancak mahkemenin Amerikan yaşamı ve siyasetindeki rolünün büyük resminde nispeten küçük patatesler var.
Çok daha anlamlı bir etkisi olacak reformlar zor olanlardır. Göz önünde bulundurulması gereken en bariz olanı, hem muhafazakarlardan hem de liberallerden tutarlı bir destek alan dönem sınırlarıdır. Federalist Cemiyet’in kurucularından Steven Calabresi, The Times’da ömür boyu yapılan atamaların “kendi kendini idame ettiren bir oligarşi” yarattığını ve dikkatle zamanlanmış emekliliklerin yalnızca kamuoyunda yargıçların siyasi aktörler olarak algılanmasına katkıda bulunduğunu yazdı. En güçlü teklif, yargıçlar için kademeli olarak 18 yıllık görev sürelerini içeriyor ve her başkana en az iki ve en fazla dört atama veriyor. Anayasayı değiştirmeden bunu yapmanın yolları var ama kolay olmayacak.
Yarın dönem sınırları belirlenebilse bile, bunlar kendi başlarına mahkemenin Amerikan yaşamındaki aşırı gücünü azaltmayacaktır. Bu güç, yalnızca Kongre’nin yasa yapma yetkisini devrederek, 330 milyondan fazla insanın demokrasisiyle ilgili en önemli tartışmaları ve kararları dokuz yargıçtan oluşan bir panele aktarmasıyla büyüdü.
Burada daha derin bir ders var, o da Yargıtay’da reform yapılmasının gerekli olduğu ama aynı zamanda yetersiz olduğudur. Yedek kulübesinde kim oturursa otursun, daha adil ve daha eşit bir ulusa yönelik en önemli ve kalıcı ilerleme, mahkemenin içinde değil, dışında kazanılacaktır.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .