ahmetbeyler
New member
Görünüşe bakılırsa programlanabilir unsur, Dünya’nın geleceğinin kalbinde yer alabilir. Binlerce nanobotun, yörüngeye yükselmek için en verimli hali oluşturmak üzere komuta üzerine montaj ve demontaj yaptığını, bir asteroidi incelemek ismine astronotlar için bir araç yahut bir masa ve sandalyeyi oluşturduğunu düşünün… Açıkçası bu biçimde bir olasılığın olduğunu bilmenin bile heyecan yaratmak için tek başına ziyadesiyle kâfi olduğu söylenebilir.
Ve bu, birkaç MIT öğrencisi yardımıyla mümkün olabilir. Yeni gelen bilgilere göre bir küme MIT öğrencisi, mikrobotları denetim etmek ve hareket ettirmek için yeni yollar icat etmek hedefiyle bir takımla birlikte çalışıyor. Çalışmanın sonuçları ise geleceğin teknolojilerine dair çok umut dolu bir yaklaşım ortaya koyuyor.
Uzay çalışmalarında kıymetli bir rol oynayabilir
Takımla bir arada çalışan öğrencilerden birisi olan MIT’de doktora öğrencisi Martin Nisser, bir manada “bir cins geri dönüştürülebilir üç boyutlu baskı” yaratmak istediklerini söz ediyor. ElectroVoxel (vokseller = hacimsel pikseller) olarak isimlendirilen bu icat çabucak hemen test evresindeyken Nisser, ElectroVoxel’lerin kendilerini süratli ve ekonomik bir biçimde bir daha yapılandırmalarına imkan tanıyan yeni bir yol bulduğunu kaydediyor.
Katıldığı bir podcast esnasında “bir daha yapılandırılabilir robotlarla ilgili en büyük zorluklardan biri, bu küçük modüllerin her birinin kendi kendine hareket edebilmesini istiyorsanız, her modüle hesaplama, elektronik sensörler, aktüatörler yerleştirmeniz gerektiğidir ve modüller giderek küçüldükçe bunu yapmak hakikaten zordur,” sözlerine yer veren Nisser, kelamlarına “Geliştirdiğimiz temel teknik katkı, bir daha yapılandırmayı gerçekleştirmek için elektromıknatısları bu modüllere yerleştirmenin bir yolunu bulmaktır… ki bu âlâ, zira bu elektromıknatıslar sahiden epey ucuzdur, kolay kolay üretilebiliyorlar ve fazla bakım gerektirmiyorlar.” diyerek devam ediyor.
Yaklaşık altı santimetre uzunluğunda olan mevcut prototiplerin 12 kenarının her birinde gömülü elektromıknatıslar bulunuyor. Elektromıknatıslardan geçen akımın tarafını düzenlemeye imkan sağlayan bir mikro denetleyici ve entegre devrelerin eklenmesiyle ise ElectroVoxel’lerin, paylaşılan bir eksen etrafında dönmesi ve öteki bir ElectroVoxel’in yüzü boyunca çaprazlamasını sağlamak için gereğince karmaşık yollarla birbirini çekmesi yahut itmesi mümkün olabiliyor.
ElectroVoxel’ler şimdilik biraz fazla yavaş hareket ediyor
Lakin MIT, mevcut hal değiştiren modüler robotların nispeten hantal olduğunu söylüyor. Buna nazaran hareket kabiliyetlerinin kolaylaşması için büyük, değerli motorlarla inşa edilmeleri, modüler robotların yavaş bulunmasına niye oluyor. Bu hususa ait olarak Nisser, “Bu küplerin her biri komşularına bakılırsa dönebiliyorsa, aslında birinci 3B yapınızı öteki rastgele bir isteğe bağlı 3B yapıya bir daha yapılandırabilirsiniz” formunda kaydediyor. Bu, standart olmayan aletler için, merkezkaç kuvveti aracılığıyla bir tıp yapay yerçekimi başlatmak üzere dönme hareketleri oluşturmak ismine kütleyi bir daha düzenlemek için ya da sizinle tehlikeli bir güneş patlaması ortasına kütle yerleştirmek için pek faydalı olabilir.
ElectroVoxel’lerin şimdilik nispeten büyük olması, oluşturacakları rastgele bir yapının çok kaba ve pütürlü olacağı manasına geliyor. Bu da demek oluyor ki Nisser ve takımının onları nitekim kullanılabilir hale getirmek için küçültmesi gerekiyor. birebir vakitte gelecekte birtakım modüllerin bir ekip araç ve aletleri taşıyabileceği, kimilerinin bataryalarda güç depolarken kimilerinin ise güneş panelleriyle güç yakalayabileceği söz ediliyor. Doğal bütün bunların olması için epey fazla çalışma yapılması gerekiyor.
Lakin bir daha de bu icadın gelecekte, bir yedek kesim sipariş edip yarın teslim almamızın imkansız olduğu yerlerde, bilhassa de uzayda, hayat kurtarıcı bir yere sahip olabileceği gerçeğini değiştirmiyor. Uzayın bir nevi fabrikasyonun son hududu olduğunu ve orada bir şeyler insa etmenin son derece güç olduğunu belirten Nissen, “ötürüsıyla, astronotları oraya göndermeye gerek kalmadan – ki bu fazlaca tehlikelidir – ve her şeyi tek seferde göndermek zorunda kalmadan kendi montajlarınızı yapabiliyorsanız, bu sahiden avantajlıdır. Ve biraz paradoksal olarak, bir daha yapılandırmanın hayli avantajlı olduğu bir ortam olsa da, bir daha yapılandırma aslında bir bakıma fazlaca daha sıradan… zira bir mikro yerçekimi ortamında, yerçekimi vektörleriyle savaşmak zorunda değilsiniz.” tabirlerini kullanıyor.
Daha evvel projenin ne durumda olduğunu gösteren bir görüntü da paylaşılmıştı:
Ve bu, birkaç MIT öğrencisi yardımıyla mümkün olabilir. Yeni gelen bilgilere göre bir küme MIT öğrencisi, mikrobotları denetim etmek ve hareket ettirmek için yeni yollar icat etmek hedefiyle bir takımla birlikte çalışıyor. Çalışmanın sonuçları ise geleceğin teknolojilerine dair çok umut dolu bir yaklaşım ortaya koyuyor.
Uzay çalışmalarında kıymetli bir rol oynayabilir
Takımla bir arada çalışan öğrencilerden birisi olan MIT’de doktora öğrencisi Martin Nisser, bir manada “bir cins geri dönüştürülebilir üç boyutlu baskı” yaratmak istediklerini söz ediyor. ElectroVoxel (vokseller = hacimsel pikseller) olarak isimlendirilen bu icat çabucak hemen test evresindeyken Nisser, ElectroVoxel’lerin kendilerini süratli ve ekonomik bir biçimde bir daha yapılandırmalarına imkan tanıyan yeni bir yol bulduğunu kaydediyor.
Katıldığı bir podcast esnasında “bir daha yapılandırılabilir robotlarla ilgili en büyük zorluklardan biri, bu küçük modüllerin her birinin kendi kendine hareket edebilmesini istiyorsanız, her modüle hesaplama, elektronik sensörler, aktüatörler yerleştirmeniz gerektiğidir ve modüller giderek küçüldükçe bunu yapmak hakikaten zordur,” sözlerine yer veren Nisser, kelamlarına “Geliştirdiğimiz temel teknik katkı, bir daha yapılandırmayı gerçekleştirmek için elektromıknatısları bu modüllere yerleştirmenin bir yolunu bulmaktır… ki bu âlâ, zira bu elektromıknatıslar sahiden epey ucuzdur, kolay kolay üretilebiliyorlar ve fazla bakım gerektirmiyorlar.” diyerek devam ediyor.
Yaklaşık altı santimetre uzunluğunda olan mevcut prototiplerin 12 kenarının her birinde gömülü elektromıknatıslar bulunuyor. Elektromıknatıslardan geçen akımın tarafını düzenlemeye imkan sağlayan bir mikro denetleyici ve entegre devrelerin eklenmesiyle ise ElectroVoxel’lerin, paylaşılan bir eksen etrafında dönmesi ve öteki bir ElectroVoxel’in yüzü boyunca çaprazlamasını sağlamak için gereğince karmaşık yollarla birbirini çekmesi yahut itmesi mümkün olabiliyor.
ElectroVoxel’ler şimdilik biraz fazla yavaş hareket ediyor
Lakin MIT, mevcut hal değiştiren modüler robotların nispeten hantal olduğunu söylüyor. Buna nazaran hareket kabiliyetlerinin kolaylaşması için büyük, değerli motorlarla inşa edilmeleri, modüler robotların yavaş bulunmasına niye oluyor. Bu hususa ait olarak Nisser, “Bu küplerin her biri komşularına bakılırsa dönebiliyorsa, aslında birinci 3B yapınızı öteki rastgele bir isteğe bağlı 3B yapıya bir daha yapılandırabilirsiniz” formunda kaydediyor. Bu, standart olmayan aletler için, merkezkaç kuvveti aracılığıyla bir tıp yapay yerçekimi başlatmak üzere dönme hareketleri oluşturmak ismine kütleyi bir daha düzenlemek için ya da sizinle tehlikeli bir güneş patlaması ortasına kütle yerleştirmek için pek faydalı olabilir.
ElectroVoxel’lerin şimdilik nispeten büyük olması, oluşturacakları rastgele bir yapının çok kaba ve pütürlü olacağı manasına geliyor. Bu da demek oluyor ki Nisser ve takımının onları nitekim kullanılabilir hale getirmek için küçültmesi gerekiyor. birebir vakitte gelecekte birtakım modüllerin bir ekip araç ve aletleri taşıyabileceği, kimilerinin bataryalarda güç depolarken kimilerinin ise güneş panelleriyle güç yakalayabileceği söz ediliyor. Doğal bütün bunların olması için epey fazla çalışma yapılması gerekiyor.
Lakin bir daha de bu icadın gelecekte, bir yedek kesim sipariş edip yarın teslim almamızın imkansız olduğu yerlerde, bilhassa de uzayda, hayat kurtarıcı bir yere sahip olabileceği gerçeğini değiştirmiyor. Uzayın bir nevi fabrikasyonun son hududu olduğunu ve orada bir şeyler insa etmenin son derece güç olduğunu belirten Nissen, “ötürüsıyla, astronotları oraya göndermeye gerek kalmadan – ki bu fazlaca tehlikelidir – ve her şeyi tek seferde göndermek zorunda kalmadan kendi montajlarınızı yapabiliyorsanız, bu sahiden avantajlıdır. Ve biraz paradoksal olarak, bir daha yapılandırmanın hayli avantajlı olduğu bir ortam olsa da, bir daha yapılandırma aslında bir bakıma fazlaca daha sıradan… zira bir mikro yerçekimi ortamında, yerçekimi vektörleriyle savaşmak zorunda değilsiniz.” tabirlerini kullanıyor.
Daha evvel projenin ne durumda olduğunu gösteren bir görüntü da paylaşılmıştı: