Geçen bir sabah, Janis Ian Florida’daki çalışma alanında edebi şarkı sözleri, sosyal aktivizm ve büyük hitlerle dolu 50 yıllık kariyeri hakkında kapsamlı bir şekilde konuştu. Sadece bir konu onu kısa sürdü. Onu ilham kaynağı olarak gören genç sanatçılar üzerinde düşünürken, durdu ve kollarını kaldırdı. “Bir tane düşünemiyorum. Pek çok insan, ‘Joni Mitchell benim büyük etkim’ diyor” dedi. “Ve düşündüm, bir dakika bekle. etkilemedim mi herhangi biri?”
En yüksek sesle bağırmayabilir, ancak Ian’ın sıklıkla kültürel bir kahin olarak hizmet ettiği inkar edilemez.
1967’de, Laura Nyro’dan bir ay önce, Joni Mitchell’den bir yıl ve Carole King’den üç yıl önce yayınlanan ilk albümündeki her parçayı kaleme alarak, pop müzikte kendi kaderini tayin eden ilk kadın şarkıcı-söz yazarlarından biri oldu.
Hakkında yazı yazmakla ünlü olduğu konular, o zamanlar aykırı değerler, o zamandan beri her yerde bulunur hale geldi. 1965’te 14 yaşındayken yazdığı çığır açan hiti “Society’s Child”, ırklar arası bir aşka odaklanan ilk listelerde yer alan şarkılardan biriydi. 1975’te 2 numaraya ulaşan en büyük bestesi “At Seventeen”, görünüşe ve zorbalığa Billie Eilish, Demi Lovato ve Lizzo gibi çağdaş sanatçıların eserlerini öngören bir samimiyetle karşı çıktı. Ian aynı zamanda 90’ların başında ortaya çıkan ilk gey pop yıldızlarından biriydi ve endüstri onları kapatmak için elinden gelen her şeyi yaptığında ücretsiz indirmeleri bir promosyon aracı olarak savunuyordu.
Ian’ın kendi belirlediği yolu için sadece birkaç rol modeli vardı, yalnızca 1920’lerde ilk etkisini yaratan bir blues şarkıcısı ve yazarı olan Nina Simone ve Victoria Spivey’den alıntı yaptı. Aksi takdirde, “her şey erkek tarafından tanımlandı. ”
“Birçok başka sanatçının melodi, vokal ve harika şarkı sözleri konusunda bir yeteneği var,” dedi Ian. “Daha iyi yaptığımı düşündüğüm tek şey, insanların dile getirmekte zorlandıkları şeyler hakkında konuşmak. Onlara seslerini duyurmaları için güvenli bir yol veriyorum. ” Kredi. . . Michael Ochs Arşivleri/Getty Images
Yolunu çizdiği dünya ile bugün arasındaki fark, geçen yıl aldığı büyük bir karar nedeniyle son zamanlarda Ian’ın aklındaydı. 70 yaşında, son albümü “The Light at the End of the Line”ı bu Cuma yayınlayacak ve ardından bir veda turu yapacak. “Bitirdim,” dedi rahatlama ve beklenti karışımıyla. Ian, kendi menajeri ve şarkı yayıncısı olarak hizmet etmenin yanı sıra gezici bir müzisyen olarak hizmet etmenin yıprandığını ve en çok sevdiği şeye çok az zaman bıraktığını söyledi.
“Önce bir yazarım” dedi. “Yazmayı – her türlü yazmayı – umutsuzca umursuyorum. ”
Buna haiku, kısa öyküler ve gelecek hayatında bitirmeyi umduğu bir roman da dahildir. Emekli bir ceza savunma avukatı olan 19 yıllık karısı Patricia Snyder ile birlikte yaşadığı Tampa Bay’deki bir adada, evinin neredeyse tamamlanmış bir ekinde her şey üzerinde çalışacak.
Son şarkılarının bir özet görevi var. Zarif bir akustik balad olan başlık parçasında hayranlarına veda ediyor. “Bazıları 56 yıldır benimle kaldı” dedi. “Bu, ailemin çoğunu tanıdığımdan daha uzun. “I’m Still Standing”de, cesur melodi, zamanın getirdiği fiziksel değişiklikleri kucaklayan sözlerin altını çiziyor ve Ian, röportajımızda gururla oynadığı beyaz saçı ve makyaj eksikliğini açıklıyor. Klasik esintiler taşıyan piyano parçası “Nina”da, en çok hayran olduğu sanatçılardan biri olan ve Ian’ın 1976’daki “Stars” şarkısının canlandırıcı bir şekilde hüzünlü bir versiyonunu kesen arkadaşı Nina Simone’u selamlıyor.
“Nina çok karmaşıktı,” dedi Ian. “En şaşırtıcı arkadaş ve aynı zamanda en korkunç insan olabilir. Ama solo bir sanatçı olarak gördüğüm en iyi bekardı. ”
Yeni şarkılardan bazıları daha açık bir şekilde politik. “Perfect Little Girl”, “17 Yaşında”nın temasını genişletirken, “Resist”te daha önceki şarkıların toplumsal protestosunu, diğer şeylerin yanı sıra kadın sünnetinin şiddetini yakalamak için ham bir dil kullanan şarkı sözleriyle yeniden amaçlıyor. “Toplumun Çocuğu”nda olduğu gibi, bazı radyo istasyonları ona onu çalmayacaklarını söyledi. Çok düşündürücü dediler, dedi Ian. “Şarkı benim bilmediğim bir şekilde cinsel mi?”
Ian, bu tür soruları sormak için yetiştirildi. Müzik öğretmeni olan babası ve bir kolejde sekreter olan annesi, New York eyaletinin dışında ilerici bir yaz kampı düzenledi. Ailesinin politikaları nedeniyle, FBI aile telefonunu dinledi, faaliyetlerini takip etti ve okulları babasını işe almaktan caydırdı, babası 2000 yılında “God and the FBI” albümünde yazdı. ”
Ian’ın Doğu Orange, N.J.’nin çoğunlukla Siyah bölgesinde yetişmesi, Medeni Haklar Yasası’nın kabul edilmesinden bir yıl sonra 1965’te “Toplumun Çocuğu”nu yazmasında ona ilham verdi. Kız grubu soundunun önemli bir şekillendiricisi olan yapımcısı Shadow Morton, Atlantic Records ile kaydı finanse eden bir anlaşma yaptı, ancak plak şirketi onu yayınlamayı reddetti. Ian’a neden hiçbir zaman söylenmedi, ancak o sırada Atlantik başkanı Jerry Wexler’in daha sonra karar için özür dilediğini söyledi. Verve Records şarkıyı aldı ve 1966’da iki kez yayınladı, ancak başarılı olamadı.
Ertesi yıl, sunucu Leonard Bernstein’ın muazzam kültürel para birimini Amerika’nın patlayıcı yeni müziğine meşruiyet kazandırmak için kullandığı bir CBS-TV özel programı “Inside Pop: The Rock Revolution”da görünmeye davet edildiğinde büyük bir kırılma yaşandı. 60’lar. Ian, şarkısının “gösteri olmadan hiçbir yere gitmeyeceğini” söyledi. ” Yine de yarışa odaklanması, Billboard tablosunda 14. sıraya yükselmesini durdurmaya yetecek kadar radyo istasyonunu korkuttu.
“Society’s Child”dan sonra Verve bombalayan üç Ian albümü daha yayınladı, ancak 1973’te Roberta Flack, “Jesse” şarkısını coverladı ve Ian’ın Columbia Records ile bir sözleşme yapmasına yardımcı olan bir hit aldı. Flack bir e-postada “Janis Ian kalbime dokunan şarkılar yazdı” diye yazdı. “Şarkılarında çoğumuzun ilişki kurabileceği hikayeler anlatıyor – dünyanın bize pek çok şekilde nasıl davrandığı hakkında ne hissettiğimizi ifade etmemize yardımcı olan hassas deneyimler. ”
Ian’ın plak şirketi “Between the Lines” adlı ikinci albümünde “At Seventeen” yer aldı ve şarkı sözleri Ian’ın “çirkin ördek yavrusu” olarak görülmekten duyduğu çıplak utancı o kadar acımasız bir dürüstlükle dile getirdi ki, yazarı da dahil olmak üzere bazı insanları rahatsız etti. . “Bu şarkıyı yazmak korkutucu ve söylemek korkutucuydu” dedi. “Gözlerim kapalı söylerdim çünkü seyircilerin bana güleceğinden çok emindim. Önce gülmediklerini fark etmem şaşırtıcıydı. İkincisi, erkekler için de geçerliydi. ”
Şarkının nüanslı ve bilgili sözleri, aynı zamanda, en çok arzu edilen olarak kabul edilen kadınların yaşayabileceği benlik kaybını da açıklıyordu – Ian’a zorbalık yapan tip. “Hayatları sonsuz bir güzellik yarışmasıdır” dedi.
Ian, rahatsız edici konular hakkında yazma isteğinin onun işi olduğuna inanıyor. “Birçok başka sanatçının melodi, vokal ve harika şarkı sözleri konusunda bir yeteneği var” dedi. “Daha iyi yaptığımı düşündüğüm tek şey, insanların dile getirmekte zorlandıkları şeyler hakkında konuşmak. Onlara seslerini duyurmaları için güvenli bir yol veriyorum. ”
Ian, müzik işinden ayrılmaya hazırlanırken, hakkında yazdığı zor konuların onlarca yıl sonra geçerliliğini sürdürmesini üzücü bulsa da, başladığından beri dünyanın önemli ölçüde değiştiğine inanıyor. “Hiçbir şey düzelmedi” diyerek o tavşan deliğine düşmek çok kolay” dedi. “Artık bu ülkede eşcinsel olduğum için tutuklanamam. O bir devfark. İşlerin olması gerektiği gibi gittiğine kesinlikle inanıyorum. Bu benim hayatımda olur mu, bilmiyorum. Ama her şeyin daha iyi olacağına inanıyorum. ”
En yüksek sesle bağırmayabilir, ancak Ian’ın sıklıkla kültürel bir kahin olarak hizmet ettiği inkar edilemez.
1967’de, Laura Nyro’dan bir ay önce, Joni Mitchell’den bir yıl ve Carole King’den üç yıl önce yayınlanan ilk albümündeki her parçayı kaleme alarak, pop müzikte kendi kaderini tayin eden ilk kadın şarkıcı-söz yazarlarından biri oldu.
Hakkında yazı yazmakla ünlü olduğu konular, o zamanlar aykırı değerler, o zamandan beri her yerde bulunur hale geldi. 1965’te 14 yaşındayken yazdığı çığır açan hiti “Society’s Child”, ırklar arası bir aşka odaklanan ilk listelerde yer alan şarkılardan biriydi. 1975’te 2 numaraya ulaşan en büyük bestesi “At Seventeen”, görünüşe ve zorbalığa Billie Eilish, Demi Lovato ve Lizzo gibi çağdaş sanatçıların eserlerini öngören bir samimiyetle karşı çıktı. Ian aynı zamanda 90’ların başında ortaya çıkan ilk gey pop yıldızlarından biriydi ve endüstri onları kapatmak için elinden gelen her şeyi yaptığında ücretsiz indirmeleri bir promosyon aracı olarak savunuyordu.
Ian’ın kendi belirlediği yolu için sadece birkaç rol modeli vardı, yalnızca 1920’lerde ilk etkisini yaratan bir blues şarkıcısı ve yazarı olan Nina Simone ve Victoria Spivey’den alıntı yaptı. Aksi takdirde, “her şey erkek tarafından tanımlandı. ”
“Birçok başka sanatçının melodi, vokal ve harika şarkı sözleri konusunda bir yeteneği var,” dedi Ian. “Daha iyi yaptığımı düşündüğüm tek şey, insanların dile getirmekte zorlandıkları şeyler hakkında konuşmak. Onlara seslerini duyurmaları için güvenli bir yol veriyorum. ” Kredi. . . Michael Ochs Arşivleri/Getty Images
Yolunu çizdiği dünya ile bugün arasındaki fark, geçen yıl aldığı büyük bir karar nedeniyle son zamanlarda Ian’ın aklındaydı. 70 yaşında, son albümü “The Light at the End of the Line”ı bu Cuma yayınlayacak ve ardından bir veda turu yapacak. “Bitirdim,” dedi rahatlama ve beklenti karışımıyla. Ian, kendi menajeri ve şarkı yayıncısı olarak hizmet etmenin yanı sıra gezici bir müzisyen olarak hizmet etmenin yıprandığını ve en çok sevdiği şeye çok az zaman bıraktığını söyledi.
“Önce bir yazarım” dedi. “Yazmayı – her türlü yazmayı – umutsuzca umursuyorum. ”
Buna haiku, kısa öyküler ve gelecek hayatında bitirmeyi umduğu bir roman da dahildir. Emekli bir ceza savunma avukatı olan 19 yıllık karısı Patricia Snyder ile birlikte yaşadığı Tampa Bay’deki bir adada, evinin neredeyse tamamlanmış bir ekinde her şey üzerinde çalışacak.
Son şarkılarının bir özet görevi var. Zarif bir akustik balad olan başlık parçasında hayranlarına veda ediyor. “Bazıları 56 yıldır benimle kaldı” dedi. “Bu, ailemin çoğunu tanıdığımdan daha uzun. “I’m Still Standing”de, cesur melodi, zamanın getirdiği fiziksel değişiklikleri kucaklayan sözlerin altını çiziyor ve Ian, röportajımızda gururla oynadığı beyaz saçı ve makyaj eksikliğini açıklıyor. Klasik esintiler taşıyan piyano parçası “Nina”da, en çok hayran olduğu sanatçılardan biri olan ve Ian’ın 1976’daki “Stars” şarkısının canlandırıcı bir şekilde hüzünlü bir versiyonunu kesen arkadaşı Nina Simone’u selamlıyor.
“Nina çok karmaşıktı,” dedi Ian. “En şaşırtıcı arkadaş ve aynı zamanda en korkunç insan olabilir. Ama solo bir sanatçı olarak gördüğüm en iyi bekardı. ”
Yeni şarkılardan bazıları daha açık bir şekilde politik. “Perfect Little Girl”, “17 Yaşında”nın temasını genişletirken, “Resist”te daha önceki şarkıların toplumsal protestosunu, diğer şeylerin yanı sıra kadın sünnetinin şiddetini yakalamak için ham bir dil kullanan şarkı sözleriyle yeniden amaçlıyor. “Toplumun Çocuğu”nda olduğu gibi, bazı radyo istasyonları ona onu çalmayacaklarını söyledi. Çok düşündürücü dediler, dedi Ian. “Şarkı benim bilmediğim bir şekilde cinsel mi?”
Ian, bu tür soruları sormak için yetiştirildi. Müzik öğretmeni olan babası ve bir kolejde sekreter olan annesi, New York eyaletinin dışında ilerici bir yaz kampı düzenledi. Ailesinin politikaları nedeniyle, FBI aile telefonunu dinledi, faaliyetlerini takip etti ve okulları babasını işe almaktan caydırdı, babası 2000 yılında “God and the FBI” albümünde yazdı. ”
Ian’ın Doğu Orange, N.J.’nin çoğunlukla Siyah bölgesinde yetişmesi, Medeni Haklar Yasası’nın kabul edilmesinden bir yıl sonra 1965’te “Toplumun Çocuğu”nu yazmasında ona ilham verdi. Kız grubu soundunun önemli bir şekillendiricisi olan yapımcısı Shadow Morton, Atlantic Records ile kaydı finanse eden bir anlaşma yaptı, ancak plak şirketi onu yayınlamayı reddetti. Ian’a neden hiçbir zaman söylenmedi, ancak o sırada Atlantik başkanı Jerry Wexler’in daha sonra karar için özür dilediğini söyledi. Verve Records şarkıyı aldı ve 1966’da iki kez yayınladı, ancak başarılı olamadı.
Ertesi yıl, sunucu Leonard Bernstein’ın muazzam kültürel para birimini Amerika’nın patlayıcı yeni müziğine meşruiyet kazandırmak için kullandığı bir CBS-TV özel programı “Inside Pop: The Rock Revolution”da görünmeye davet edildiğinde büyük bir kırılma yaşandı. 60’lar. Ian, şarkısının “gösteri olmadan hiçbir yere gitmeyeceğini” söyledi. ” Yine de yarışa odaklanması, Billboard tablosunda 14. sıraya yükselmesini durdurmaya yetecek kadar radyo istasyonunu korkuttu.
“Society’s Child”dan sonra Verve bombalayan üç Ian albümü daha yayınladı, ancak 1973’te Roberta Flack, “Jesse” şarkısını coverladı ve Ian’ın Columbia Records ile bir sözleşme yapmasına yardımcı olan bir hit aldı. Flack bir e-postada “Janis Ian kalbime dokunan şarkılar yazdı” diye yazdı. “Şarkılarında çoğumuzun ilişki kurabileceği hikayeler anlatıyor – dünyanın bize pek çok şekilde nasıl davrandığı hakkında ne hissettiğimizi ifade etmemize yardımcı olan hassas deneyimler. ”
Ian’ın plak şirketi “Between the Lines” adlı ikinci albümünde “At Seventeen” yer aldı ve şarkı sözleri Ian’ın “çirkin ördek yavrusu” olarak görülmekten duyduğu çıplak utancı o kadar acımasız bir dürüstlükle dile getirdi ki, yazarı da dahil olmak üzere bazı insanları rahatsız etti. . “Bu şarkıyı yazmak korkutucu ve söylemek korkutucuydu” dedi. “Gözlerim kapalı söylerdim çünkü seyircilerin bana güleceğinden çok emindim. Önce gülmediklerini fark etmem şaşırtıcıydı. İkincisi, erkekler için de geçerliydi. ”
Şarkının nüanslı ve bilgili sözleri, aynı zamanda, en çok arzu edilen olarak kabul edilen kadınların yaşayabileceği benlik kaybını da açıklıyordu – Ian’a zorbalık yapan tip. “Hayatları sonsuz bir güzellik yarışmasıdır” dedi.
Ian, rahatsız edici konular hakkında yazma isteğinin onun işi olduğuna inanıyor. “Birçok başka sanatçının melodi, vokal ve harika şarkı sözleri konusunda bir yeteneği var” dedi. “Daha iyi yaptığımı düşündüğüm tek şey, insanların dile getirmekte zorlandıkları şeyler hakkında konuşmak. Onlara seslerini duyurmaları için güvenli bir yol veriyorum. ”
Ian, müzik işinden ayrılmaya hazırlanırken, hakkında yazdığı zor konuların onlarca yıl sonra geçerliliğini sürdürmesini üzücü bulsa da, başladığından beri dünyanın önemli ölçüde değiştiğine inanıyor. “Hiçbir şey düzelmedi” diyerek o tavşan deliğine düşmek çok kolay” dedi. “Artık bu ülkede eşcinsel olduğum için tutuklanamam. O bir devfark. İşlerin olması gerektiği gibi gittiğine kesinlikle inanıyorum. Bu benim hayatımda olur mu, bilmiyorum. Ama her şeyin daha iyi olacağına inanıyorum. ”