En son Birleşmiş Milletler iklim raporu, daha önce bildiğimiz bir şeyi bize bir kez daha hatırlatıyor: Küresel sıcaklıklardaki sürekli artış bir felaketi beraberinde getiriyor. Geri dönüşü olmayan şeylere uyum sağlamalı ve fosil yakıtların yakılmasından kaynaklanan sera gazı emisyonlarını azaltmayı taahhüt etmeliyiz.
Devam eden çevresel ve insani felaketler geçit törenini izlerken, evde, günlük kararlarımızın önemli olup olmadığını merak etmeye bırakıldık. Çoğumuz, çocuklarımızın ve onların çocuklarının, bizim tanıdığımız gezegeni bilmeyeceklerini kabul etmeye başladık.
Yine de, alışkanlıktan ya da umuttan dolayı, plastik poşetleri reddetmeye ve kapların alt kısımlarını, onları geri dönüşüme doğru bir şekilde yerleştirmeye hevesli, soluk kovalayan oklar için aramaya devam ediyoruz. Ve yörüngemizi değiştirecek politikalar için seçilmiş yetkililere bakarak bekliyoruz. Yıllardır bulunduğumuz yer ile olmak istemediğimiz yer arasındaki mesafe daraldıkça, yıllardır bekliyoruz.
Soru şu: Ne yapabiliriz?
Giderek daha fazla kendimize bakmalı ve kendi başımıza değiştirebileceklerimizin sorumluluğunu almalıyız. Başlangıç noktası kendi bahçemizdedir.
Gazlı yaprak üfleyici her bakımdan ve tartışmasız olarak çevreye, komşulara, onları sırtlarında taşıyan işçilere zararlıdır. Bu tehlikeler sayısız makaleye konu olmuştur. Yerel ve ulusal kuruluşlar, alternatiflere rehberlik ederek mülk sahiplerini eğitmek ve güçlendirmek için çalışır.
Mahalleler, gürültü ve kirliliğe izin verenler ve bununla yaşamaktan başka seçeneği olmayanlar olarak ikiye bölünmüş durumda. Yine de hepimiz aynı gün geri dönüşümümüzü kaldırıma taşıyoruz.
Düzeltme çok kolay. Elektrikli yaprak üfleyiciler etkili, kullanılabilir ve uygun maliyetlidir. Fosil yakıt kirliliği yaymazlar. Desibel çıkışları güvenlidir. En iyi kısım? Geçiş yapmak için yalnızca kişisel kararın basitliği ve hızı gerekir. senin. Bugün.
Peyzajcılar engeller çıkarabilir, ancak siz onları atlayabilirsiniz. Şarjlı ve kullanıma hazır olması için kendi elektrikli yaprak üfleyicinize yatırım yapın. Ya da komşularınızla paylaşın. Veya sizi destekleyecek donanıma sahip bir bahçe servisi arayın. Onlar var. Daha fazla kişi bir araya geldikçe, peyzaj endüstrisi buna uyum sağlayacaktır. (Her zaman ve sonsuza kadar tırmık vardır.)
Bazıları, gazlı yaprak üfleyicilerin etkisini güçlü geri dönüşüm, araç seçimi, “yeşil” satın almalar ve daha fazlasıyla dengelediklerini düşünebilir. Ancak herhangi bir karbon ayak izi ölçüsüne göre, bu makine tehlikeli derecede büyük bir ayakkabı giyiyor. Komşularımın elektrikli arabasının bahçelerinde bir gaz üfleyicisi yanarken garaj yolunda şarj olduğunu görmek beni şaşkına çeviriyor. Orada düşüncede nasıl bir kırılma oldu?
Kaliforniya, 2024’ten itibaren gaz yaprak üfleyicilerin ve diğer küçük gazla çalışan ekipmanların satışını yasaklıyor, çevre ve insan sağlığı üzerindeki ciddi etkiyi ve Karbon emisyonlarını azaltmak. Washington, DC dahil olmak üzere birkaç şehir, gazlı yaprak üfleyicilerin kullanımını tamamen yasakladı. Yolu gösteriyorlar, ancak bu zor kazanılmış yasama çok uzun sürüyor.
Gaz üfleyicilere hayır diyen mülk sahiplerinden oluşan bir sokak, topluluk ve ülke neye benzer? Aynı görünüyor. Ama daha güzel kokuyor, kulağa daha hoş geliyor ve evim diyenler için daha güvenli, daha nazik bir yer.
Geçen yaz, Ida Kasırgası New Jersey’deki kasabamı ve diğer birçok şehri hırpaladı, şelaleler bodrum pencerelerinden aktı ve insanlar arabalarında boğuldu. Kaldırımlar haftalarca selden harap mobilya yığınlarıyla, kurtarılamaz hatıralarla dolu kutularla ve sırılsıklam halı rulolarıyla kaplıydı. Kriz ortamı böyle görünüyor. Artık yalnızca, eriyen buza sağlam bir şekilde ayak basmaya çalışan, uzaktaki kutup ayılarının yıllardır bize gösterilen yürek burkan görüntüleri değil. Burada.
Bundan yalnızca daha fazlasını bileceğiz. Kendimiz, birbirimiz ve bu kırılgan gezegenin ince dilimleri için en iyi nasıl deva yapacağımızı düşünerek seçersek çok daha iyi olacağız. Selde mahsur kalanları ilk kim kurtarır? Teknesi olan her zaman komşudur. Topluluklarımızda yıkıcı emisyonları ve gürültüyü sona erdirmek önemlidir. Seçimlerimizin yakınlarda çalışan ve yaşayan herkes üzerindeki etkisini düşünmek de öyle.
Bir kişinin avlusuna peyzaj hizmeti getiren ayrıcalık, çevredeki dünyaya en iyi şekilde bakma ayrıcalığına yer açmalıdır. Komşu komşu, yarda yarda, elektriğe geçiş bu bahar ve bundan sonra havada gerçek bir değişim anlamına gelecek.
Bu sohbetleri birlikte yaşadığımız iyi insanlarla yapmak zor olabilir. Barış içinde geldiğini söyle.
Jessica Stolzberg, Montclair, NJ’de
yaşayan bir yazardır. editöre çeşitli mektuplar . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Devam eden çevresel ve insani felaketler geçit törenini izlerken, evde, günlük kararlarımızın önemli olup olmadığını merak etmeye bırakıldık. Çoğumuz, çocuklarımızın ve onların çocuklarının, bizim tanıdığımız gezegeni bilmeyeceklerini kabul etmeye başladık.
Yine de, alışkanlıktan ya da umuttan dolayı, plastik poşetleri reddetmeye ve kapların alt kısımlarını, onları geri dönüşüme doğru bir şekilde yerleştirmeye hevesli, soluk kovalayan oklar için aramaya devam ediyoruz. Ve yörüngemizi değiştirecek politikalar için seçilmiş yetkililere bakarak bekliyoruz. Yıllardır bulunduğumuz yer ile olmak istemediğimiz yer arasındaki mesafe daraldıkça, yıllardır bekliyoruz.
Soru şu: Ne yapabiliriz?
Giderek daha fazla kendimize bakmalı ve kendi başımıza değiştirebileceklerimizin sorumluluğunu almalıyız. Başlangıç noktası kendi bahçemizdedir.
Gazlı yaprak üfleyici her bakımdan ve tartışmasız olarak çevreye, komşulara, onları sırtlarında taşıyan işçilere zararlıdır. Bu tehlikeler sayısız makaleye konu olmuştur. Yerel ve ulusal kuruluşlar, alternatiflere rehberlik ederek mülk sahiplerini eğitmek ve güçlendirmek için çalışır.
Mahalleler, gürültü ve kirliliğe izin verenler ve bununla yaşamaktan başka seçeneği olmayanlar olarak ikiye bölünmüş durumda. Yine de hepimiz aynı gün geri dönüşümümüzü kaldırıma taşıyoruz.
Düzeltme çok kolay. Elektrikli yaprak üfleyiciler etkili, kullanılabilir ve uygun maliyetlidir. Fosil yakıt kirliliği yaymazlar. Desibel çıkışları güvenlidir. En iyi kısım? Geçiş yapmak için yalnızca kişisel kararın basitliği ve hızı gerekir. senin. Bugün.
Peyzajcılar engeller çıkarabilir, ancak siz onları atlayabilirsiniz. Şarjlı ve kullanıma hazır olması için kendi elektrikli yaprak üfleyicinize yatırım yapın. Ya da komşularınızla paylaşın. Veya sizi destekleyecek donanıma sahip bir bahçe servisi arayın. Onlar var. Daha fazla kişi bir araya geldikçe, peyzaj endüstrisi buna uyum sağlayacaktır. (Her zaman ve sonsuza kadar tırmık vardır.)
Bazıları, gazlı yaprak üfleyicilerin etkisini güçlü geri dönüşüm, araç seçimi, “yeşil” satın almalar ve daha fazlasıyla dengelediklerini düşünebilir. Ancak herhangi bir karbon ayak izi ölçüsüne göre, bu makine tehlikeli derecede büyük bir ayakkabı giyiyor. Komşularımın elektrikli arabasının bahçelerinde bir gaz üfleyicisi yanarken garaj yolunda şarj olduğunu görmek beni şaşkına çeviriyor. Orada düşüncede nasıl bir kırılma oldu?
Kaliforniya, 2024’ten itibaren gaz yaprak üfleyicilerin ve diğer küçük gazla çalışan ekipmanların satışını yasaklıyor, çevre ve insan sağlığı üzerindeki ciddi etkiyi ve Karbon emisyonlarını azaltmak. Washington, DC dahil olmak üzere birkaç şehir, gazlı yaprak üfleyicilerin kullanımını tamamen yasakladı. Yolu gösteriyorlar, ancak bu zor kazanılmış yasama çok uzun sürüyor.
Gaz üfleyicilere hayır diyen mülk sahiplerinden oluşan bir sokak, topluluk ve ülke neye benzer? Aynı görünüyor. Ama daha güzel kokuyor, kulağa daha hoş geliyor ve evim diyenler için daha güvenli, daha nazik bir yer.
Geçen yaz, Ida Kasırgası New Jersey’deki kasabamı ve diğer birçok şehri hırpaladı, şelaleler bodrum pencerelerinden aktı ve insanlar arabalarında boğuldu. Kaldırımlar haftalarca selden harap mobilya yığınlarıyla, kurtarılamaz hatıralarla dolu kutularla ve sırılsıklam halı rulolarıyla kaplıydı. Kriz ortamı böyle görünüyor. Artık yalnızca, eriyen buza sağlam bir şekilde ayak basmaya çalışan, uzaktaki kutup ayılarının yıllardır bize gösterilen yürek burkan görüntüleri değil. Burada.
Bundan yalnızca daha fazlasını bileceğiz. Kendimiz, birbirimiz ve bu kırılgan gezegenin ince dilimleri için en iyi nasıl deva yapacağımızı düşünerek seçersek çok daha iyi olacağız. Selde mahsur kalanları ilk kim kurtarır? Teknesi olan her zaman komşudur. Topluluklarımızda yıkıcı emisyonları ve gürültüyü sona erdirmek önemlidir. Seçimlerimizin yakınlarda çalışan ve yaşayan herkes üzerindeki etkisini düşünmek de öyle.
Bir kişinin avlusuna peyzaj hizmeti getiren ayrıcalık, çevredeki dünyaya en iyi şekilde bakma ayrıcalığına yer açmalıdır. Komşu komşu, yarda yarda, elektriğe geçiş bu bahar ve bundan sonra havada gerçek bir değişim anlamına gelecek.
Bu sohbetleri birlikte yaşadığımız iyi insanlarla yapmak zor olabilir. Barış içinde geldiğini söyle.
Jessica Stolzberg, Montclair, NJ’de
yaşayan bir yazardır. editöre çeşitli mektuplar . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
The Times, editöre gönderilen çeşitli mektupları yayınlamaya kararlıdır. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .