CAMBRIDGE, Mass. — Diane Paulus’un Amerikan Repertuar Tiyatrosu’nun sanat yönetmeni olduğu 13 yılda, onu yeni müzikaller geliştirmek ve eskileri yeniden tasavvur etmek için bir laboratuvar olarak kullandı ve ardından onları Broadway başarısına götürdü. “Garson” ve “Jagged Little Pill” prömiyerlerini orada yaptı; Paulus’un “The Gershwins’ Porgy and Bess”i sahnelemesi ve ona yönetmenlik dalında Tony Ödülü kazandıran “Pippin”i canlandırması da öyle.
Ancak Perşembe günü Tony ödüllü Idina Menzel’in başrolde olduğu bir iklim değişikliği eko-masalı “Wild: A Musical Becoming”in açılış gecesi performansında, Paulus gösteri öncesi konuşmasına seyircinin bu son galadan beklentilerini azaltarak başladı.
“Müzikallerin gelişmesi yıllar alır” dedi. “Ama bu geceki hikayenin konusu o kadar acildi ki, sizinle paylaşmak için sabırsızlandığımızı hissettik. ”
Oyuncuların ellerinde senaryolarla oynayacaklarını da sözlerine ekledi. A. R. T.’nin konser prodüksiyonu dediği şeyin boşluklarını doldurmak için hayal gücümüz gerekecekti.
Bunların hepsi yeterince adil. Ancak “Wild”in karizmatik başrolü ve mırıldanan pop müziği, bu müzikalin nihayetinde ne olursa olsun olma yolundaki garip bir aşamada olduğu gerçeğini kamufle edemez.
Yine de, eskiden Eve Ensler olarak bilinen oyun yazarı V’nin hantal kitabını gözden kaçırma ve Javier Muñoz – a. k. a. Broadway’in seksi Hamilton’ı – ama ona yapacak çok az şey veriyor ve onu aşağılık bir şekilde giydiriyor. Aslında diğer oyuncuların kostümlerini de aşmanız gerekebilir.
Loeb Drama Merkezi’nde Paulus tarafından yönetilen hikaye, Outskirtzia adlı bir kasabada geçiyor. Nakit sıkıntısı çeken yerel çiftçiler, Extractacals adlı kurumsal yabancılardan, arazilerinde sondaj yapmaları karşılığında 50.000$’lık bir teklif alırlar.
Topluluğun yetişkinleri cezbedilir; gençler alarma geçti. Bu çekişme, tüm ekolojik savunuculuğuna rağmen, ebeveynler ve çocuklar arasındaki anlayışla ilgili bir benzetme olan bir gösterinin birincil gerilimidir.
Menzel, Extractacals’tan gelen beklenmedik parayı kullanabilecek ipotekle mücadele eden bir çiftçi olan Bea’yı oynuyor. Ancak ergenlik çağındaki kızı Sophia (tek isimli müzisyen-aktör Yde), gezegenin yok edilmesinden o kadar korkar ve yetişkinlerin bundaki suç ortaklığına öfkelenir ki, katatonik bir duruma düşer, sonra ormanda kaybolur ve ormanda kaybolur. Denizatı.
Kasabadaki diğer çocukların, her biri farklı türde bir hayvan olarak ortaya çıkan, her biri dünyayı ebeveynlerinin pervasızlığından kurtarmaya kararlı olan diğer çocukların aynı şeyi yaptığını söylemek spoiler olabilir veya olmayabilir.
Yetişkinlerin ruhlarını satma tehlikesiyle karşı karşıya olduğu “Vahşi”, kısmen Christopher Marlowe’un “Doktor Faustus”u ve ayrıca Brecht, Dr. Seuss ve “Urinetown” yönüne işaret eden bir ahlak oyunudur. Hepsi iki boyutta.
Bu talihsiz bir durum çünkü oyuncu kadrosu yeteneklerle dolu. Amazon’un son “Cinderella” filminde, silahsızlandıracak kadar sempatik, o kadar da kötü olmayan bir üvey anne olan Menzel, Bea’ya çekici bir rahatlık ve oyunculuk getiriyor ve sesinin zenginliğine country müziği bir dokunuş katıyor (Menzel’in şovdaki koşusu 23 Aralık’ta sona eriyor. ). Ve Yde, birkaç çarpıcı solo, “Dear Everything” ve “Human” ile Sophia’nın ruhuna bir pencere açar. ”
Müziği esas olarak pop şarkı yazarları Justin Tranter ve Caroline Pennell’e ve esas olarak Tranter, Pennell ve V’ye ait sözlere sahip olan “Wild”, özenle üretilmiş bir çalışmadır. Mükemmel Jeanette Oi-Suk Yew tarafından yapılan rock şovu aydınlatması, daha marşlı sayılar sırasında kalabalığın canlanmasında oldukça etkilidir.
10 kişilik kadro, üç kişilik bir grup (müzik direktörü David Freeman Coleman) ve vokal derinliği ekleyen ve varlıklarıyla aksiyon isteyen bir nesil duygusunu geliştiren Boston Çocuk Korosu üyeleri tarafından destekleniyor.
Ancak gösteri, müzikalden daha fazla gösteri olarak karşımıza çıkıyor ve siyaset çok önemli. Sophia’nın arkadaşı Forte’nin (Paravi Das) “tüm canlılar artık biz insanlar tarafından ciddi şekilde tehlikeye atılıyor – tabii ki Yerli olmayan insanlar – tabii ki. ”
Ve Sophia’nın ortadan kaybolmasıyla ilgili kriz sırasında, ikili olmayan bir genç olan Olası (çok komik Luke Ferrari) ve kabul etmeyen babaları Bay Custom (Muñoz) etrafında zamirler üzerine bir tartışmanın gerçekten patlak vermesi gerekiyor mu? Aynı noktaya değinmek için daha organik bir an olabilir mi?
Tüm karakterlerin ortaya çıkmasına izin veren diyaloga kısaca şans veren tek aktör, heyecan verici Bakan Muddle ve aşırı sakin terapist Dr. Projection olarak Josh Lamon’dur.
Dr. Projection, Outskirtzia’nın ebeveynlerine “Topraklarınızı kiralamanızın sonuçlarını öğrenerek çocuklarınız travma geçirdi” diyor. “Sonra onlara ne düşündüklerini ya da hissettiklerini umursamadığını söyledin. Onları önemsiz ve görünmez hissettirdin. ”
Her nasılsa, Dr. Projection’dan, bu ders bir ders gibi gelmiyor – “Wild. Gösterinin yaratıcıları, bir program notunun kostüm yapımının eko-bilincini vurgulaması gibi, sanatta erdem mazeretlerinin geçersiz olduğu izlenimi altında görünüyor.
Tasarımcılar SiiGii, Roy Caires ve Tommy Cole, “yalnızca ikinci el, geri dönüştürülmüş ve yeniden tasarlanmış malzemeler kullandıklarını” yazıyor. Yine de, kot ve ekoseden oluşan anlamsız yamalardaki kıyafetler hiç de hoş değil – “Hee Haw” kıyametle buluşuyor – küçümseyici bir şekilde, sanki fakir ve kırsal olmak stil anlayışına sahip olmamak demekmiş gibi.
Gösterinin, bu sezonun başlarındaki manzara öğelerinin başarılı bir şekilde yeniden kullanımı – ART’nin “The Arboretum Experience”tan bol yapraklı heykellerle (Daniel Callahan tarafından) zenginleştirilmiş “Macbeth In Stride” (Dan Soule tarafından) seti – daha değerli nokta: geri dönüştürülmüş malzemelerin pişmanlık duymasına gerek yok.
“Wild” daha henüz hazır olmadan dünyayla buluşuyor, ancak sonuçta ebeveynleri ve gençleri etkileyen bir şey var ve günün acil endişelerine yanıt vermeye çalışan tiyatro hakkında da övgüye değer bir şey var.
Çocuklar, büyüklerini suçlayarak, “Panik yapmanızı istiyoruz, harekete geçmenizi istiyoruz” diyorlar. “Geleceğimizi çaldınız ve biz onu geri istiyoruz. “Ne kadar beceriksiz olursa olsun, “Vahşi” çocuklardan yanadır – yetişkinlerden bir saygı ve pişmanlık, henüz vakit varken.
Vahşi: Müzikal Bir Oluş
2 Ocak’a kadar Loeb Drama Center, Cambridge, Mass.; amerikan repertuar tiyatrosu. org. Çalışma süresi: 1 saat 30 dakika.
Ancak Perşembe günü Tony ödüllü Idina Menzel’in başrolde olduğu bir iklim değişikliği eko-masalı “Wild: A Musical Becoming”in açılış gecesi performansında, Paulus gösteri öncesi konuşmasına seyircinin bu son galadan beklentilerini azaltarak başladı.
“Müzikallerin gelişmesi yıllar alır” dedi. “Ama bu geceki hikayenin konusu o kadar acildi ki, sizinle paylaşmak için sabırsızlandığımızı hissettik. ”
Oyuncuların ellerinde senaryolarla oynayacaklarını da sözlerine ekledi. A. R. T.’nin konser prodüksiyonu dediği şeyin boşluklarını doldurmak için hayal gücümüz gerekecekti.
Bunların hepsi yeterince adil. Ancak “Wild”in karizmatik başrolü ve mırıldanan pop müziği, bu müzikalin nihayetinde ne olursa olsun olma yolundaki garip bir aşamada olduğu gerçeğini kamufle edemez.
Yine de, eskiden Eve Ensler olarak bilinen oyun yazarı V’nin hantal kitabını gözden kaçırma ve Javier Muñoz – a. k. a. Broadway’in seksi Hamilton’ı – ama ona yapacak çok az şey veriyor ve onu aşağılık bir şekilde giydiriyor. Aslında diğer oyuncuların kostümlerini de aşmanız gerekebilir.
Loeb Drama Merkezi’nde Paulus tarafından yönetilen hikaye, Outskirtzia adlı bir kasabada geçiyor. Nakit sıkıntısı çeken yerel çiftçiler, Extractacals adlı kurumsal yabancılardan, arazilerinde sondaj yapmaları karşılığında 50.000$’lık bir teklif alırlar.
Topluluğun yetişkinleri cezbedilir; gençler alarma geçti. Bu çekişme, tüm ekolojik savunuculuğuna rağmen, ebeveynler ve çocuklar arasındaki anlayışla ilgili bir benzetme olan bir gösterinin birincil gerilimidir.
Menzel, Extractacals’tan gelen beklenmedik parayı kullanabilecek ipotekle mücadele eden bir çiftçi olan Bea’yı oynuyor. Ancak ergenlik çağındaki kızı Sophia (tek isimli müzisyen-aktör Yde), gezegenin yok edilmesinden o kadar korkar ve yetişkinlerin bundaki suç ortaklığına öfkelenir ki, katatonik bir duruma düşer, sonra ormanda kaybolur ve ormanda kaybolur. Denizatı.
Kasabadaki diğer çocukların, her biri farklı türde bir hayvan olarak ortaya çıkan, her biri dünyayı ebeveynlerinin pervasızlığından kurtarmaya kararlı olan diğer çocukların aynı şeyi yaptığını söylemek spoiler olabilir veya olmayabilir.
Yetişkinlerin ruhlarını satma tehlikesiyle karşı karşıya olduğu “Vahşi”, kısmen Christopher Marlowe’un “Doktor Faustus”u ve ayrıca Brecht, Dr. Seuss ve “Urinetown” yönüne işaret eden bir ahlak oyunudur. Hepsi iki boyutta.
Bu talihsiz bir durum çünkü oyuncu kadrosu yeteneklerle dolu. Amazon’un son “Cinderella” filminde, silahsızlandıracak kadar sempatik, o kadar da kötü olmayan bir üvey anne olan Menzel, Bea’ya çekici bir rahatlık ve oyunculuk getiriyor ve sesinin zenginliğine country müziği bir dokunuş katıyor (Menzel’in şovdaki koşusu 23 Aralık’ta sona eriyor. ). Ve Yde, birkaç çarpıcı solo, “Dear Everything” ve “Human” ile Sophia’nın ruhuna bir pencere açar. ”
Müziği esas olarak pop şarkı yazarları Justin Tranter ve Caroline Pennell’e ve esas olarak Tranter, Pennell ve V’ye ait sözlere sahip olan “Wild”, özenle üretilmiş bir çalışmadır. Mükemmel Jeanette Oi-Suk Yew tarafından yapılan rock şovu aydınlatması, daha marşlı sayılar sırasında kalabalığın canlanmasında oldukça etkilidir.
10 kişilik kadro, üç kişilik bir grup (müzik direktörü David Freeman Coleman) ve vokal derinliği ekleyen ve varlıklarıyla aksiyon isteyen bir nesil duygusunu geliştiren Boston Çocuk Korosu üyeleri tarafından destekleniyor.
Ancak gösteri, müzikalden daha fazla gösteri olarak karşımıza çıkıyor ve siyaset çok önemli. Sophia’nın arkadaşı Forte’nin (Paravi Das) “tüm canlılar artık biz insanlar tarafından ciddi şekilde tehlikeye atılıyor – tabii ki Yerli olmayan insanlar – tabii ki. ”
Ve Sophia’nın ortadan kaybolmasıyla ilgili kriz sırasında, ikili olmayan bir genç olan Olası (çok komik Luke Ferrari) ve kabul etmeyen babaları Bay Custom (Muñoz) etrafında zamirler üzerine bir tartışmanın gerçekten patlak vermesi gerekiyor mu? Aynı noktaya değinmek için daha organik bir an olabilir mi?
Tüm karakterlerin ortaya çıkmasına izin veren diyaloga kısaca şans veren tek aktör, heyecan verici Bakan Muddle ve aşırı sakin terapist Dr. Projection olarak Josh Lamon’dur.
Dr. Projection, Outskirtzia’nın ebeveynlerine “Topraklarınızı kiralamanızın sonuçlarını öğrenerek çocuklarınız travma geçirdi” diyor. “Sonra onlara ne düşündüklerini ya da hissettiklerini umursamadığını söyledin. Onları önemsiz ve görünmez hissettirdin. ”
Her nasılsa, Dr. Projection’dan, bu ders bir ders gibi gelmiyor – “Wild. Gösterinin yaratıcıları, bir program notunun kostüm yapımının eko-bilincini vurgulaması gibi, sanatta erdem mazeretlerinin geçersiz olduğu izlenimi altında görünüyor.
Tasarımcılar SiiGii, Roy Caires ve Tommy Cole, “yalnızca ikinci el, geri dönüştürülmüş ve yeniden tasarlanmış malzemeler kullandıklarını” yazıyor. Yine de, kot ve ekoseden oluşan anlamsız yamalardaki kıyafetler hiç de hoş değil – “Hee Haw” kıyametle buluşuyor – küçümseyici bir şekilde, sanki fakir ve kırsal olmak stil anlayışına sahip olmamak demekmiş gibi.
Gösterinin, bu sezonun başlarındaki manzara öğelerinin başarılı bir şekilde yeniden kullanımı – ART’nin “The Arboretum Experience”tan bol yapraklı heykellerle (Daniel Callahan tarafından) zenginleştirilmiş “Macbeth In Stride” (Dan Soule tarafından) seti – daha değerli nokta: geri dönüştürülmüş malzemelerin pişmanlık duymasına gerek yok.
“Wild” daha henüz hazır olmadan dünyayla buluşuyor, ancak sonuçta ebeveynleri ve gençleri etkileyen bir şey var ve günün acil endişelerine yanıt vermeye çalışan tiyatro hakkında da övgüye değer bir şey var.
Çocuklar, büyüklerini suçlayarak, “Panik yapmanızı istiyoruz, harekete geçmenizi istiyoruz” diyorlar. “Geleceğimizi çaldınız ve biz onu geri istiyoruz. “Ne kadar beceriksiz olursa olsun, “Vahşi” çocuklardan yanadır – yetişkinlerden bir saygı ve pişmanlık, henüz vakit varken.
Vahşi: Müzikal Bir Oluş
2 Ocak’a kadar Loeb Drama Center, Cambridge, Mass.; amerikan repertuar tiyatrosu. org. Çalışma süresi: 1 saat 30 dakika.