Bir okuryazarlık projesi olarak başladı. Eskiden dokunulmazlar olarak bilinen Dalit kadınları, kendileri için önemli olan konular hakkında bir haber bülteni yazdılar: Bozuk su pompaları. Asfaltsız yollar. Bilinen tecavüzcüler serbest geziyor. 2002’de yasadışı madencilikten cinayetlere kadar her şeyi kapsayan bir gazete çıkardılar. Belki de Dalitler, Hindistan’ın Uttar Pradesh eyaletinin nüfusunun yaklaşık yüzde 20’sini oluşturduğundan, bazı hükümet yetkilileri dikkat etmeye başladı. Yollar asfaltlandı. Tuvaletler yapıldı. Hastaneler ilaçla doldu.
Gazetenin genel yayın yönetmeni Kavita Devi, orijinal olarak Hintçe yazılmış bir e-postada, “Neredeyse her ay, haberlerimiz insanlara adalet getiriyor” dedi.
Bugün gazete, Khabar Lahariya ,, adı Hintçe’de “haber dalgaları” anlamına gelen, kendi talk show’ları ve YouTube’da yaklaşık 550.000 abonesi olan dijital bir ilk kırsal haber ağıdır.
Yayın, haber toplamayı demokrasinin başarısı için gerekli olduğu kadar zorlaştırabilecek birçok tanıdık engelle karşılaştı. Gazeteciler korkutuldu ve küçümsendi. Medya devlerinin genellikle büyük şehirlerden partiye tövbe eden yüksek kasttan adamlar tuttuğu bir ülkede ciddiye alınmak zordu. Güçlüler geri tepmeyi sevmezler. Ve cinsiyetleri ve kastları nedeniyle güçsüz olarak görülen bir grup kadın için basının gücü tek seçenekleriydi. Hikayelerinin bize gösterdiği gibi demokrasi, sadece cesaret ve sıkı çalışma değil, aynı zamanda değişim karşısında sürekli uyanıklık ve ustalık gerektirir.
Yeni okur yazar olan kırsal kadınların nasıl araştırmacı gazeteci olduklarının öyküsü, bu yıl Akademi Ödülleri’nin kısa listesine giren “Ateşle Yazmak” adlı yeni bir belgeselde anlatılıyor.
Kazanırsa, Hindistan hakkında Hintliler tarafından yönetilen ve Oscar alan ilk film olarak tarihe geçecek. Aynı zamanda, dünya çapında demokratik normların tehdit altında olduğu bir zamanda demokrasinin isimsiz şampiyonlarına destek verecektir. Film, baş muhabir Meera’nın bir ay içinde evinde altı kez tecavüze uğradığını anlatan bir kadınla röportaj yapmasıyla başlıyor. Kadının kocası şikayette bulunmaya çalıştı, ancak polis memurları bunu kabul etmedi. Filmde Meera karakola girer ve bir açıklama ister.
Daha sonra “Gazetecilik demokrasinin özüdür” diyor. “Vatandaş haklarını talep ettiğinde, taleplerini hükümete götürebilecek olan biz gazetecileriz.”
Filmi yapan evli ekip, Dalit olmayan Sushmit Ghosh ve Rintu Thomas, Khabar Lahariya’nın muhabirlerinin dijital haberlere sıçradığı yıl olan 2016’da çekimlere başladı. Filmde, bazılarının evlerinde elektrik olmayan kadınlar, yepyeni cep telefonlarının kutularını dinamit tuğlaları gibi dikkatli bir şekilde açıyorlar. Filmin sonunda, Meera ve meslektaşları, cep telefonu kameraları dönerken siyasi mitinglerde kalabalığı itiyor. Personel, marjinal gruplardan – Dalitler, kabile halkı ve sözde geri kastlar – olmalarına rağmen, kendilerini herhangi bir siyasi hareketin parçası olarak görmüyorlar. Her şeyden önce, temel değerler olarak nesnellik ve bağımsızlık iddiasında bulunan muhabirlerdir.
“Birçok insan diyor ki: ‘Sence bu çılgın cesareti nereden alıyorlar? Kaybedecek bir şeyleri olmadığı için mi?” dedi Bayan Thomas. “Ben öyle görmüyorum. Her biri eğitime erişimin ne kadar nadir olduğunun ve sesi haline gelen insanlar için ne kadar önemli olduğunun çok iyi farkında. Bu hikayeyi rapor etmek için ortaya çıkmazlarsa başka kimsenin olmayacağını biliyorlar.”
“Ateşle Yazmak”, büyük bir tehlike karşısında bile demokrasiyi savunmanın bir nevi yol haritasıdır. 2017 yılında, bir zamanlar din savaşına hazırlandığını açıklayan bir Hindu keşiş olan Yogi Adityanath, Uttar Pradesh’te başbakan olarak dümeni devraldı. Kendi kurduğu Hindu Gençlik Tugayı üyeleri, Hinduları korumaya ve Müslümanları cezalandırmaya yemin ederek sokaklarda kılıçlar salıverdi. Khabar Lahariya’nın muhabirleri, Hindu milliyetçiliğinin yükselişinin nasıl ele alınacağına dair bir oyun planı oluşturdu. Yalnızca en deneyimli muhabirleri görevlendirerek dikkatli adımlar atıyorlar. Filmde Meera, Hindu Gençlik Tugayının bir lideriyle röportaj yapıyor ve ona ülke için vizyonunu açıklamasını sağlıyor.
“Mutlak önceliğim kutsal ineklerimizi korumak” diyor ona.
Meera gerçeği göstermek için yorum eklemek zorunda değil: Kadınların tecavüzden korunmak için yalvarması gereken bir yerde, hevesli politikacılar inekleri koruma sözü vererek kendilerine bir isim yapıyorlardı.
Bazı yüksek kasttan gazeteciler, Hindistan’daki siyasi kültürün bu kadar hızlı dönüşmesine duydukları şoku dile getirdiler. Sadece birkaç yıl içinde, bir zamanlar aşırılık yanlısı olarak kabul edilen insanlar aniden ülkenin geniş alanlarını yönettiler. Ancak Khabar Lahariya’daki muhabirler bunun geldiğini gördü.
Bay Ghosh, “İçinde bulunduğumuz zamanlara nasıl tepki vereceklerini biliyorlar gibi görünüyorlar” dedi.
Belki de bunun nedeni, Khabar Lahariya gazetecilerinin ve hakkında yazdıkları insanlar gibi tehdit altında yaşamaya derinden aşina olmalarıdır.
Meera’ya, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki demokratik normların aşınmasından endişe duyan Amerikalı gazetecilere ne gibi tavsiyelerde bulunduğunu sordum. Sıradan insanların hikayelerini anlattığımdan emin olmamı tavsiye etti.
Hintçe bir sesli mesaj, “Önemli hikayeler hakkında tarafsız bir dergi yayınlamak istiyorsanız, zemin seviyesine inmelisiniz” dedi.
Khabar Lahariya’nın cesur haberlerini kutlayan belgesel, Hindistan’da bir zamanlar laiklik ve çoğulculuk ilkelerini savunan birçok ana akım haber kuruluşunun suikastlar ve tehditler karşısında büyük ölçüde sessiz kaldığı bir zamanda geliyor.
Bugüne kadar kırsal alanlarda Dalitlerin yüksek kast kuyularından su içmelerinin veya aynı yemeklerden yemelerinin yasak olduğu bir ülkede, Dalitlerin demokratik normları savunan bir geçmişi vardır. Dalit hukuk bilgini Bhimrao Ramji Ambedkar, dini azınlıklara koruma ve herkese eşit vatandaşlık sunan Hindistan Anayasasının baş yazarıydı. Bugün, bazı Dalit politikacıları, sonunda yüksek kasttan Hindular tarafından kucaklanmayı umarak iktidar partisine katılırken, diğerleri Müslümanlara ve diğer azınlıklara yönelik saldırılara karşı çıkan en sesli sesler arasında yer alıyor. Hindu kast sistemi altında binlerce yıl aşağılanmaya katlananların Hindu milliyetçiliğine karşı daha şüpheci olmaları doğaldır. Hindistan’da liberal demokrasi kurtarılacaksa, Dalitler tarafından kurtarılacaktır.
The Times yayınlamayı taahhüt eder harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Gazetenin genel yayın yönetmeni Kavita Devi, orijinal olarak Hintçe yazılmış bir e-postada, “Neredeyse her ay, haberlerimiz insanlara adalet getiriyor” dedi.
Bugün gazete, Khabar Lahariya ,, adı Hintçe’de “haber dalgaları” anlamına gelen, kendi talk show’ları ve YouTube’da yaklaşık 550.000 abonesi olan dijital bir ilk kırsal haber ağıdır.
Yayın, haber toplamayı demokrasinin başarısı için gerekli olduğu kadar zorlaştırabilecek birçok tanıdık engelle karşılaştı. Gazeteciler korkutuldu ve küçümsendi. Medya devlerinin genellikle büyük şehirlerden partiye tövbe eden yüksek kasttan adamlar tuttuğu bir ülkede ciddiye alınmak zordu. Güçlüler geri tepmeyi sevmezler. Ve cinsiyetleri ve kastları nedeniyle güçsüz olarak görülen bir grup kadın için basının gücü tek seçenekleriydi. Hikayelerinin bize gösterdiği gibi demokrasi, sadece cesaret ve sıkı çalışma değil, aynı zamanda değişim karşısında sürekli uyanıklık ve ustalık gerektirir.
Yeni okur yazar olan kırsal kadınların nasıl araştırmacı gazeteci olduklarının öyküsü, bu yıl Akademi Ödülleri’nin kısa listesine giren “Ateşle Yazmak” adlı yeni bir belgeselde anlatılıyor.
Kazanırsa, Hindistan hakkında Hintliler tarafından yönetilen ve Oscar alan ilk film olarak tarihe geçecek. Aynı zamanda, dünya çapında demokratik normların tehdit altında olduğu bir zamanda demokrasinin isimsiz şampiyonlarına destek verecektir. Film, baş muhabir Meera’nın bir ay içinde evinde altı kez tecavüze uğradığını anlatan bir kadınla röportaj yapmasıyla başlıyor. Kadının kocası şikayette bulunmaya çalıştı, ancak polis memurları bunu kabul etmedi. Filmde Meera karakola girer ve bir açıklama ister.
Daha sonra “Gazetecilik demokrasinin özüdür” diyor. “Vatandaş haklarını talep ettiğinde, taleplerini hükümete götürebilecek olan biz gazetecileriz.”
Filmi yapan evli ekip, Dalit olmayan Sushmit Ghosh ve Rintu Thomas, Khabar Lahariya’nın muhabirlerinin dijital haberlere sıçradığı yıl olan 2016’da çekimlere başladı. Filmde, bazılarının evlerinde elektrik olmayan kadınlar, yepyeni cep telefonlarının kutularını dinamit tuğlaları gibi dikkatli bir şekilde açıyorlar. Filmin sonunda, Meera ve meslektaşları, cep telefonu kameraları dönerken siyasi mitinglerde kalabalığı itiyor. Personel, marjinal gruplardan – Dalitler, kabile halkı ve sözde geri kastlar – olmalarına rağmen, kendilerini herhangi bir siyasi hareketin parçası olarak görmüyorlar. Her şeyden önce, temel değerler olarak nesnellik ve bağımsızlık iddiasında bulunan muhabirlerdir.
“Birçok insan diyor ki: ‘Sence bu çılgın cesareti nereden alıyorlar? Kaybedecek bir şeyleri olmadığı için mi?” dedi Bayan Thomas. “Ben öyle görmüyorum. Her biri eğitime erişimin ne kadar nadir olduğunun ve sesi haline gelen insanlar için ne kadar önemli olduğunun çok iyi farkında. Bu hikayeyi rapor etmek için ortaya çıkmazlarsa başka kimsenin olmayacağını biliyorlar.”
“Ateşle Yazmak”, büyük bir tehlike karşısında bile demokrasiyi savunmanın bir nevi yol haritasıdır. 2017 yılında, bir zamanlar din savaşına hazırlandığını açıklayan bir Hindu keşiş olan Yogi Adityanath, Uttar Pradesh’te başbakan olarak dümeni devraldı. Kendi kurduğu Hindu Gençlik Tugayı üyeleri, Hinduları korumaya ve Müslümanları cezalandırmaya yemin ederek sokaklarda kılıçlar salıverdi. Khabar Lahariya’nın muhabirleri, Hindu milliyetçiliğinin yükselişinin nasıl ele alınacağına dair bir oyun planı oluşturdu. Yalnızca en deneyimli muhabirleri görevlendirerek dikkatli adımlar atıyorlar. Filmde Meera, Hindu Gençlik Tugayının bir lideriyle röportaj yapıyor ve ona ülke için vizyonunu açıklamasını sağlıyor.
“Mutlak önceliğim kutsal ineklerimizi korumak” diyor ona.
Meera gerçeği göstermek için yorum eklemek zorunda değil: Kadınların tecavüzden korunmak için yalvarması gereken bir yerde, hevesli politikacılar inekleri koruma sözü vererek kendilerine bir isim yapıyorlardı.
Bazı yüksek kasttan gazeteciler, Hindistan’daki siyasi kültürün bu kadar hızlı dönüşmesine duydukları şoku dile getirdiler. Sadece birkaç yıl içinde, bir zamanlar aşırılık yanlısı olarak kabul edilen insanlar aniden ülkenin geniş alanlarını yönettiler. Ancak Khabar Lahariya’daki muhabirler bunun geldiğini gördü.
Bay Ghosh, “İçinde bulunduğumuz zamanlara nasıl tepki vereceklerini biliyorlar gibi görünüyorlar” dedi.
Belki de bunun nedeni, Khabar Lahariya gazetecilerinin ve hakkında yazdıkları insanlar gibi tehdit altında yaşamaya derinden aşina olmalarıdır.
Meera’ya, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki demokratik normların aşınmasından endişe duyan Amerikalı gazetecilere ne gibi tavsiyelerde bulunduğunu sordum. Sıradan insanların hikayelerini anlattığımdan emin olmamı tavsiye etti.
Hintçe bir sesli mesaj, “Önemli hikayeler hakkında tarafsız bir dergi yayınlamak istiyorsanız, zemin seviyesine inmelisiniz” dedi.
Khabar Lahariya’nın cesur haberlerini kutlayan belgesel, Hindistan’da bir zamanlar laiklik ve çoğulculuk ilkelerini savunan birçok ana akım haber kuruluşunun suikastlar ve tehditler karşısında büyük ölçüde sessiz kaldığı bir zamanda geliyor.
Bugüne kadar kırsal alanlarda Dalitlerin yüksek kast kuyularından su içmelerinin veya aynı yemeklerden yemelerinin yasak olduğu bir ülkede, Dalitlerin demokratik normları savunan bir geçmişi vardır. Dalit hukuk bilgini Bhimrao Ramji Ambedkar, dini azınlıklara koruma ve herkese eşit vatandaşlık sunan Hindistan Anayasasının baş yazarıydı. Bugün, bazı Dalit politikacıları, sonunda yüksek kasttan Hindular tarafından kucaklanmayı umarak iktidar partisine katılırken, diğerleri Müslümanlara ve diğer azınlıklara yönelik saldırılara karşı çıkan en sesli sesler arasında yer alıyor. Hindu kast sistemi altında binlerce yıl aşağılanmaya katlananların Hindu milliyetçiliğine karşı daha şüpheci olmaları doğaldır. Hindistan’da liberal demokrasi kurtarılacaksa, Dalitler tarafından kurtarılacaktır.
The Times yayınlamayı taahhüt eder harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .