Ilya Shapiro adlı özgürlükçü bir anayasa hukuku uzmanı geçen hafta bazı çirkin tweetler gönderdi. Yakın zamanda Georgetown Üniversitesi hukuk fakültesi tarafından işe alınan Shapiro, Joe Biden’ın Yüksek Mahkeme’ye Siyah bir kadın aday gösterme vaadini eleştirdi ve Hindistan doğumlu yargıç Sri Srinivasan’ın “nesnel olarak” “en iyi seçim” olduğunu savundu. Ama Srinivasan, diye yazdı Shapiro, “ne yazık ki en son kesişim hiyerarşisine uymuyor, bu yüzden daha az siyah kadın alacağız.” Biden sadece Siyah kadınları düşünürse, seçtiği kişinin her zaman bir “yıldız işareti” olacağını iddia etti.
Pek çok insan Shapiro’nun bir Siyah kadının – herhangi biri Siyah kadın — mutlaka “daha az” olurdu. Ne de olsa, başkanların Yüksek Mahkeme adaylarını belirlerken temsil konularını dikkate almaları alışılmadık bir durum değil. (Belki kaçırmışımdır ama Shapiro’nun, Donald Trump’ın Ruth Bader Ginsburg’un yerine bir kadın seçeceğine söz verdiği için Amy Coney Barrett’ın adının yanında yıldız işareti olduğunu iddia ettiğine dair herhangi bir örnek bulamadım.) Shapiro’nun tweetleri, belirli bir noktayı değil, küçümsemeyi ima ediyordu. aday, ancak Siyah kadın hukukçuların tüm evreni için. Kendi tweetinin savunulamaz olduğunu anlamış gibiydi; özür diledi ve sildi.
Mesele burada kalmalıydı. Ancak Shapiro’nun kıdemli öğretim görevlisi ve Anayasa Merkezi’nin yönetici direktörü olarak görev yapacağı Georgetown hukuk fakültesi aşırı tepki gösterdi ve Shapiro’yu tweet’lerinin mesleki davranış, ayrımcılık ve tacizle ilgili okul politikalarını ihlal edip etmediğine ilişkin soruşturmayı bekleyene kadar izne çıkardı. Georgetown’daki Kara Hukuk Öğrencileri Derneği, onun kovulmasını talep eden bir dilekçe başlattı; Perşembe sabahı itibariyle 1000’den fazla imza vardı. “Shapiro’nun ırkçı söylemi ve üniversite ile devam eden ilişkisi, Siyah kadınlar en iyi hukuk okullarına gitseler, en yüksek katipliklere sahip olsalar ve en prestijli mahkemelerde görev yapsalar bile, içten bir mesaj gönderiyor. hala yeterince iyi değil” dedi.
Shapiro’nun aşağılayıcı tweetlerini bu şekilde yorumlayan kimseyle tartışmam. Yine de Georgetown’un onu soruşturması veya cezalandırması, biri soyut, diğeri stratejik olmak üzere iki nedenden dolayı bir hatadır. Soyut olan şu ki, Shapiro’nun sözleri ne kadar saldırgan olsa da, aynı zamanda temel akademik özgürlük kavramlarıyla korunması gereken türden bir siyasi konuşmadır, bu yüzden Shapiro’nun söylediklerinden nefret eden bir dizi insan Georgetown’un hareketini eleştirdi. The Atlantic’ten Adam Serwer’ın yazdığı gibi, “Söyledikleriyle ilgili duygularımı net bir şekilde ifade ettim, ancak akademik kurumların bu gibi durumlarda insanları kovması veya cezalandırması durumunda görevlerini yerine getirmeleri imkansız.”
Ancak Shapiro’yu tweet’lerinden dolayı cezalandırmak, prensipte kötü bir fikir değil. Aynı zamanda, birçok kırmızı eyalette bu değerin sürekli saldırı altında olduğu bir zamanda, akademik özgürlüğün değerini baltalamakla tehdit ediyor.
Son zamanlarda, ülkenin muhafazakar bölgelerinde, eleştirel ırk teorisinin öğretilmesine yönelik yasaklar ve bir okul kütüphanesi kitap yasakları cümbüşü de dahil olmak üzere, bir sansür patlaması yaşandı. Şimdiye kadar, bu sansür, yalnızca olmasa da çoğunlukla K-12 okullarını hedef aldı. Ama bu değişiyor. Bir ifade özgürlüğü örgütü olan PEN America’nın kısa süre önce bildirdiği gibi, “2022’de, eğitim amaçlı konuşma yasakları, sınıflarda ve amfilerde öğretilenler ve okunanlar üzerinde ideolojik kontrol uygulamak için doğrudan kolejlere ve üniversitelere yöneliktir.” Bu dalgaya karşı koymayı umanlar, geniş akademik özgürlük standartlarına başvurmak zorunda kalacaklar. Bu standartların herhangi bir şekilde aşınması muhtemelen sola karşı olacaktır.
Son zamanlardaki bazı kırmızı devlet tekliflerinin cüretkarlığı çarpıcı. Oklahoma’daki yeni bir yasa tasarısı, “bir ırkın kölelik kurumundaki tek zalim olduğunu” ve “başka bir ırkın kölelik kurumunun tek kurbanı olduğunu” öğretmeyi yasaklıyor. Bu, okul bölgeleri ve sözleşmeli okullar ile devlet tarafından finanse edilen her tür çevrimiçi eğitim veya herhangi bir “devlet kurumu” personeli için geçerli olacaktır. PEN America’da ifade özgürlüğü ve eğitim müdürü Jonathan Friedman’a göre, bu ifade yüksek öğrenimi kapsıyor. “Devlet üniversiteleri, devlet kolejleri, devlet kurumlarıdır” dedi.
Bir Güney Carolina önerisi, diğer şeylerin yanı sıra, herhangi bir “devlet tarafından finanse edilen kuruluşta” bir eğitmenin “ideolojileri veya sosyopolitik nedenleri veya örgütleri tanıtacak veya tanıtacak” şekilde öğretmesini yasaklayacaktır. Tasarı, Virginia Valisi Glenn Youngkin’in K-12 okulları için öncülük ettiğine benzer şekilde, insanların ihlalleri bildirmeleri için bir yardım hattı oluşturacak.
Friedman, “Geçen yıl kolejleri ilgilendiren her türlü fatura vardı” dedi. “Burada farklı olan, önerilen şeyin özgüllüğü ve Vahşi Batı doğasıdır. Şu anda eyaletinizdeki kolejlerde herhangi bir şeyin yasaklanmasını önerebilirsiniz.”
Elbette bir şeyin teklif edilmiş olması kanunlaşacağı anlamına gelmez. Ancak devlet düzeyinde aşırı sağcılık söz konusu olduğunda, dibe doğru tutarlı bir yarış gördük. Friedman, “Eğer önermeye devam ederseniz, insanlar gerçekten bunları düşünmeye başlarlar,” dedi. “Böyle bir şeyi geçmeyi veya başka bir yerde sonuçları olması için geçmeyi düşünmek için tek bir devlet yeterlidir.”
Örneğin, Teksas’ın kürtaj ödül yasasını birkaç yıl önce hayal etmek zor olurdu. Şimdi Arizona, Missouri ve Ohio gibi eyaletlerdeki aşırı sağcı yasa koyucular için bir model. İfade özgürlüğüne yönelik giderek artan bu saldırılarla Cumhuriyetçiler bize bu ülkeyi nereye götürmek istediklerini söylüyorlar.
Liberal kurumların muhafazakarlar için ifade özgürlüğü korumasını desteklediğini görürlerse çoğu Cumhuriyetçinin geri adım atacağını düşünecek kadar saf değilim. Sağın bir kesimi liberal demokrasiden vazgeçti ve Amerikan muhafazakarlarının eleştirel ırk teorisini hedef aldığı gibi, tesadüfen değil, “toplumsal cinsiyet ideolojisi” öğretimini hedef alan Macar Viktor Orban gibi otoriterlere açıkça tapıyor.
Ancak ilericilerin, bu yeni akademik baskı çılgınlığına siyasi bir yanıt verme umuduna sahip olmaları için müttefiklere ihtiyacı olacak. Bu biraz entelektüel tutarlılık gerektirir. Ülkenin bir yerinde üstün bir ideale hitap ederken, başka bir yerde ticaret yapamazsınız. En azından, bunu yapamaz ve zaten sizinle aynı fikirde olmayan birini ikna etmeyi bekleyemezsiniz.
The Times yayınlamayı taahhüt eder harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .
Pek çok insan Shapiro’nun bir Siyah kadının – herhangi biri Siyah kadın — mutlaka “daha az” olurdu. Ne de olsa, başkanların Yüksek Mahkeme adaylarını belirlerken temsil konularını dikkate almaları alışılmadık bir durum değil. (Belki kaçırmışımdır ama Shapiro’nun, Donald Trump’ın Ruth Bader Ginsburg’un yerine bir kadın seçeceğine söz verdiği için Amy Coney Barrett’ın adının yanında yıldız işareti olduğunu iddia ettiğine dair herhangi bir örnek bulamadım.) Shapiro’nun tweetleri, belirli bir noktayı değil, küçümsemeyi ima ediyordu. aday, ancak Siyah kadın hukukçuların tüm evreni için. Kendi tweetinin savunulamaz olduğunu anlamış gibiydi; özür diledi ve sildi.
Mesele burada kalmalıydı. Ancak Shapiro’nun kıdemli öğretim görevlisi ve Anayasa Merkezi’nin yönetici direktörü olarak görev yapacağı Georgetown hukuk fakültesi aşırı tepki gösterdi ve Shapiro’yu tweet’lerinin mesleki davranış, ayrımcılık ve tacizle ilgili okul politikalarını ihlal edip etmediğine ilişkin soruşturmayı bekleyene kadar izne çıkardı. Georgetown’daki Kara Hukuk Öğrencileri Derneği, onun kovulmasını talep eden bir dilekçe başlattı; Perşembe sabahı itibariyle 1000’den fazla imza vardı. “Shapiro’nun ırkçı söylemi ve üniversite ile devam eden ilişkisi, Siyah kadınlar en iyi hukuk okullarına gitseler, en yüksek katipliklere sahip olsalar ve en prestijli mahkemelerde görev yapsalar bile, içten bir mesaj gönderiyor. hala yeterince iyi değil” dedi.
Shapiro’nun aşağılayıcı tweetlerini bu şekilde yorumlayan kimseyle tartışmam. Yine de Georgetown’un onu soruşturması veya cezalandırması, biri soyut, diğeri stratejik olmak üzere iki nedenden dolayı bir hatadır. Soyut olan şu ki, Shapiro’nun sözleri ne kadar saldırgan olsa da, aynı zamanda temel akademik özgürlük kavramlarıyla korunması gereken türden bir siyasi konuşmadır, bu yüzden Shapiro’nun söylediklerinden nefret eden bir dizi insan Georgetown’un hareketini eleştirdi. The Atlantic’ten Adam Serwer’ın yazdığı gibi, “Söyledikleriyle ilgili duygularımı net bir şekilde ifade ettim, ancak akademik kurumların bu gibi durumlarda insanları kovması veya cezalandırması durumunda görevlerini yerine getirmeleri imkansız.”
Ancak Shapiro’yu tweet’lerinden dolayı cezalandırmak, prensipte kötü bir fikir değil. Aynı zamanda, birçok kırmızı eyalette bu değerin sürekli saldırı altında olduğu bir zamanda, akademik özgürlüğün değerini baltalamakla tehdit ediyor.
Son zamanlarda, ülkenin muhafazakar bölgelerinde, eleştirel ırk teorisinin öğretilmesine yönelik yasaklar ve bir okul kütüphanesi kitap yasakları cümbüşü de dahil olmak üzere, bir sansür patlaması yaşandı. Şimdiye kadar, bu sansür, yalnızca olmasa da çoğunlukla K-12 okullarını hedef aldı. Ama bu değişiyor. Bir ifade özgürlüğü örgütü olan PEN America’nın kısa süre önce bildirdiği gibi, “2022’de, eğitim amaçlı konuşma yasakları, sınıflarda ve amfilerde öğretilenler ve okunanlar üzerinde ideolojik kontrol uygulamak için doğrudan kolejlere ve üniversitelere yöneliktir.” Bu dalgaya karşı koymayı umanlar, geniş akademik özgürlük standartlarına başvurmak zorunda kalacaklar. Bu standartların herhangi bir şekilde aşınması muhtemelen sola karşı olacaktır.
Son zamanlardaki bazı kırmızı devlet tekliflerinin cüretkarlığı çarpıcı. Oklahoma’daki yeni bir yasa tasarısı, “bir ırkın kölelik kurumundaki tek zalim olduğunu” ve “başka bir ırkın kölelik kurumunun tek kurbanı olduğunu” öğretmeyi yasaklıyor. Bu, okul bölgeleri ve sözleşmeli okullar ile devlet tarafından finanse edilen her tür çevrimiçi eğitim veya herhangi bir “devlet kurumu” personeli için geçerli olacaktır. PEN America’da ifade özgürlüğü ve eğitim müdürü Jonathan Friedman’a göre, bu ifade yüksek öğrenimi kapsıyor. “Devlet üniversiteleri, devlet kolejleri, devlet kurumlarıdır” dedi.
Bir Güney Carolina önerisi, diğer şeylerin yanı sıra, herhangi bir “devlet tarafından finanse edilen kuruluşta” bir eğitmenin “ideolojileri veya sosyopolitik nedenleri veya örgütleri tanıtacak veya tanıtacak” şekilde öğretmesini yasaklayacaktır. Tasarı, Virginia Valisi Glenn Youngkin’in K-12 okulları için öncülük ettiğine benzer şekilde, insanların ihlalleri bildirmeleri için bir yardım hattı oluşturacak.
Friedman, “Geçen yıl kolejleri ilgilendiren her türlü fatura vardı” dedi. “Burada farklı olan, önerilen şeyin özgüllüğü ve Vahşi Batı doğasıdır. Şu anda eyaletinizdeki kolejlerde herhangi bir şeyin yasaklanmasını önerebilirsiniz.”
Elbette bir şeyin teklif edilmiş olması kanunlaşacağı anlamına gelmez. Ancak devlet düzeyinde aşırı sağcılık söz konusu olduğunda, dibe doğru tutarlı bir yarış gördük. Friedman, “Eğer önermeye devam ederseniz, insanlar gerçekten bunları düşünmeye başlarlar,” dedi. “Böyle bir şeyi geçmeyi veya başka bir yerde sonuçları olması için geçmeyi düşünmek için tek bir devlet yeterlidir.”
Örneğin, Teksas’ın kürtaj ödül yasasını birkaç yıl önce hayal etmek zor olurdu. Şimdi Arizona, Missouri ve Ohio gibi eyaletlerdeki aşırı sağcı yasa koyucular için bir model. İfade özgürlüğüne yönelik giderek artan bu saldırılarla Cumhuriyetçiler bize bu ülkeyi nereye götürmek istediklerini söylüyorlar.
Liberal kurumların muhafazakarlar için ifade özgürlüğü korumasını desteklediğini görürlerse çoğu Cumhuriyetçinin geri adım atacağını düşünecek kadar saf değilim. Sağın bir kesimi liberal demokrasiden vazgeçti ve Amerikan muhafazakarlarının eleştirel ırk teorisini hedef aldığı gibi, tesadüfen değil, “toplumsal cinsiyet ideolojisi” öğretimini hedef alan Macar Viktor Orban gibi otoriterlere açıkça tapıyor.
Ancak ilericilerin, bu yeni akademik baskı çılgınlığına siyasi bir yanıt verme umuduna sahip olmaları için müttefiklere ihtiyacı olacak. Bu biraz entelektüel tutarlılık gerektirir. Ülkenin bir yerinde üstün bir ideale hitap ederken, başka bir yerde ticaret yapamazsınız. En azından, bunu yapamaz ve zaten sizinle aynı fikirde olmayan birini ikna etmeyi bekleyemezsiniz.
The Times yayınlamayı taahhüt eder harf çeşitliliği editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Opinion bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve Instagram .