Adı dışında kendisiyle ilgili her şeyi süslemiş veya icat etmiş görünen Queens’in seçilmiş temsilcisi George Santos hakkındaki ifşaatlardan dehşete düşmem gerektiğini biliyorum. Ama doğruyu söylemek gerekirse, bu adama doyamıyorum.
Yatırım bankasını hayali özgeçmişine koyarak Goldman Sachs’ı kirli hikayesine sürüklemesine bayılıyorum. Şüpheli hayırsever kimlik bilgilerinin, hayvan yanlısı bir grupsa ilginç değiştirici sorular ortaya çıkaran Friends of Pets United’ı kurmasını gerçekten seviyorum – Onlar sadece birleşik evcil hayvanların arkadaşları mıydı? Peki ya yalnız, yalnız evcil hayvanlar? – ama aslında köpek severler için bir kült gibi geliyor, seve seve katılırdım.
Ve ben gerçekten GerçektenYahudi soyuna sahip olduğunu iddia ettiği aşk.
Bu, (Katolik) büyükanne ve büyükbabasının Brezilya’ya kaçan Yahudi Holokost mültecileri olduğu yalandı. Gerçek ortaya çıktığında, The New York Post’a “Asla Yahudi olduğunu iddia etmediğini”, yalnızca “Yahudi olduğunu” söyleyerek kendini savundu.
Ama beni bu davaya çeken, Bay Santos’un gerçeklerle olan yolundan daha fazlası. Ne de olsa, sadece Yahudi olduğunu söyleyerek (onun durumunda, dürüst olmayan bir şekilde) çıkar sağlamaya çalışan ilk politikacı o değil.
Bu nasıl olabilir? Ne de olsa bu, antisemitizmin yükseldiği bir dönem; Bizim için pek çok kötü haber var: Hayat Ağacı vurulması, Ye, Teksas sinagogunda rehin alma, dindar Yahudilere yönelik saldırılarda ani artış. Ve yine de, tanınmış kişiler hâlâ kamuya açık Yahudiler olarak ortaya çıkıyor.
Nazi gazetesini okumayı seven bir Yahudi hakkında savaş öncesi Almanya’sında söylendiği iddia edilen şakayı hatırladım. Nedeni sorulduğunda, Yahudi gazetelerinin sadece Yahudilerin dövüldüğü ve dışlandığı haberlerini verdiğini söylüyor. “Ama Der Stürmer’de bankaları, medyayı, her şeyi kontrol ettiğimizi okudum!”
George Santos’un bir kampanya makalesinde “gururlu bir Amerikan Yahudisi” olmakla ilgili yalan söylediğini okumak böyle bir şey. Yahudi olmanın seni daha popüler yaptığını düşünüyor gibi görünüyor! Bazı iyi haberler!
Yine de, neden yapsın? Politikacılar -doğası gereği, kurnaz operatörler- Yahudi mirasına sahip olarak tanımlanmanın bazı siyasi avantajlar olduğunu sezmelidir. Ve New York’ta genellikle vardır. Alexandria Ocasio-Cortez’in 2018’de Kongre’ye seçilmesinden bir ay sonra, bir Queens sinagoguna “nesiller ve nesiller önce” “ailesinin Sefarad Yahudilerinden oluştuğunu” söylediğinde Yahudi soyuna gururla sahip çıktığını hatırlayın.
Bu, Tablet dergisinin siyasi olarak ilerici bir Yahudi olarak New York Eyalet Senatosu için yarışan ve Yahudi-Katolik karışımı bir geçmişe sahip olduğunu iddia eden Julia Salazar’ın “Hıristiyan olarak yetiştirilmiş gibi göründüğünü” bildirmesinden yalnızca aylar sonraydı. Gazetecilere, New York City’nin güçlü sol-Yahudi topluluğuna derinlemesine gömüldüğü sıralarda, üniversitede Yahudiliğe geçiş hakkında konuştu.
Arkansas’taki Yahudi olmayan politikacılar Yahudi soyları hakkında övünmüyorlar. Ama Brooklyn’de mi, Queens’te mi, yoksa Long Island’da mı? Yahudiler var ve oy kullanıyorlar.
Yahudilik – veya Yahudi- ish -lik? – kişiyi güçlü aktivist gruplara yaklaştırabilir, bir seçim bölgesi oluşturmaya yardımcı olabilir. Bay Santos’a göre, Yahudi kimliğine sahip olmak, onu onlarca yıldır Yahudileri Demokratik çevreden uzaklaştırmaya çalışan ve başarısız olan Cumhuriyetçi Parti için daha parlak bir nesne haline getirdi. (Bay Santos’un yalan söylemesiyle ilgili ifşaatlardan sonra, Cumhuriyetçi Yahudi Koalisyonu, Bay Santos’un “gelecekteki hiçbir RJC etkinliğinde hoş karşılanmayacağını” söyledi ve bu pek de bir ceza gibi görünmüyor.)
Birçok durumda iddia edilmesi dikkat çekicidir. olmak Bir Yahudi tam olarak fayda sağlamıyor gibi görünüyor – ancak bir miktar Yahudi mirasına veya soyuna sahip olmak fayda sağlıyor. Bu mantıklı, çünkü siyasette ya da şöhrette kötü soy diye bir şey yoktur. 1/128. Kızılderili veya kısmen Roman veya hafif bir Yahudi olmak – hepsi biraz tat katıyor, ağırbaşlı bir imajı canlandırıyor. Aslında grubun mevcut, pratik yapan, nişanlı bir üyesi olmak? Daha az çekici. Pratik, Şabat’a riayet eden bir Yahudi, bazı insanları şüphelendirir; büyük-büyük-büyük-büyükbabası ştetl haham olan laik bir Amerikalı olmak harika bir biyografik gerçektir.
Dara Horn’un makale koleksiyonunun başlığını alıntılayacak olursak, insanlar ölü Yahudileri sever. Geçmişinde ölü bir Yahudi olması harika. George Santos, kendisini başarılı göstereceğini umduğu için iş dünyasındaki geçmişini icat etti. Kendini sempatik veya ilginç göstermek için ölü Yahudiler icat etti.
Yine de, Bay Santos’a Yahudiliği kültürel olarak benimsediği, kendisini benim halkıma asimile etmeye çalıştığı için seslenmekten biraz çekiniyorum çünkü biz Yahudiler her zaman insanları kendimize asimile etmeye çalışıyoruz. Adam Sandler’ın sözleriyle, ünlü Yahudilerin Hanuka şarkısı yoklamasında, “Harrison Ford dörtte bir Yahudi – çok perişan değil” (ve aslında yarı Yahudi). Bir Yahudi’nin, sürpriz Yahudi soyuna sahip bir ünlüyü kulübe davet etmekten daha çok seveceği bir şey yoktur.
Ancak bu, Yahudiler tarafından şakayla karışık bir davettir. MacArthur “dahi” hibesi gibi: Başvurmazsınız; sadece iletişime geçilir. (Hala telefonumu bekliyorum.) Başvurmak veya topluluğun bir üyesi olarak kabul edilmek istiyorsanız, o zaman bunun birçok yolu vardır – ama bunların hepsi ciddi olmayı içerir, fırsatçı değil; sadece DNA’nızı veya soyunu değil, aynı zamanda yaşayan Yahudiler topluluğunu da önemsemek. Pek çok yönden ciddi olabilirsiniz: bizimle dua ederek, bizimle ders çalışarak, bizimle yemek yapmayı öğrenerek, bizimle siyasi örgütlenme yaparak, bizden biri olmak için din değiştirerek.
Ve ya üniversitede çok sayıda Yahudi arkadaşı olduğu için ya da İç Savaş’tan bu yana tüm akrabaları Hristiyan olmasına rağmen, Yahudi bir büyük-büyük-büyük-ebeveynleri keşfettikleri için “Yahudi” hissedenler için: Belki bu konuda sessiz olun. ? Ya da sadece Yahudilerin bir arkadaşı olduğunuzu söyleyin – Friends of Jewish United gibi, Friends of Pets United gibi olmayabilir ama kesinlikle olması gereken Friends of Jewish United’ı bile bulabilirsiniz.
Mark Oppenheimer, “Gatecrashers: The Hidden History of Ivy League Jewish” adlı podcast’in sunucusu ve “Squirrel Hill: The Tree of Life Synagogue Shooting and the Soul of a Neighborhood” kitabının yazarıdır. Daha önce The Times için İnançlar köşesini yazmıştı.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .
Yatırım bankasını hayali özgeçmişine koyarak Goldman Sachs’ı kirli hikayesine sürüklemesine bayılıyorum. Şüpheli hayırsever kimlik bilgilerinin, hayvan yanlısı bir grupsa ilginç değiştirici sorular ortaya çıkaran Friends of Pets United’ı kurmasını gerçekten seviyorum – Onlar sadece birleşik evcil hayvanların arkadaşları mıydı? Peki ya yalnız, yalnız evcil hayvanlar? – ama aslında köpek severler için bir kült gibi geliyor, seve seve katılırdım.
Ve ben gerçekten GerçektenYahudi soyuna sahip olduğunu iddia ettiği aşk.
Bu, (Katolik) büyükanne ve büyükbabasının Brezilya’ya kaçan Yahudi Holokost mültecileri olduğu yalandı. Gerçek ortaya çıktığında, The New York Post’a “Asla Yahudi olduğunu iddia etmediğini”, yalnızca “Yahudi olduğunu” söyleyerek kendini savundu.
Ama beni bu davaya çeken, Bay Santos’un gerçeklerle olan yolundan daha fazlası. Ne de olsa, sadece Yahudi olduğunu söyleyerek (onun durumunda, dürüst olmayan bir şekilde) çıkar sağlamaya çalışan ilk politikacı o değil.
Bu nasıl olabilir? Ne de olsa bu, antisemitizmin yükseldiği bir dönem; Bizim için pek çok kötü haber var: Hayat Ağacı vurulması, Ye, Teksas sinagogunda rehin alma, dindar Yahudilere yönelik saldırılarda ani artış. Ve yine de, tanınmış kişiler hâlâ kamuya açık Yahudiler olarak ortaya çıkıyor.
Nazi gazetesini okumayı seven bir Yahudi hakkında savaş öncesi Almanya’sında söylendiği iddia edilen şakayı hatırladım. Nedeni sorulduğunda, Yahudi gazetelerinin sadece Yahudilerin dövüldüğü ve dışlandığı haberlerini verdiğini söylüyor. “Ama Der Stürmer’de bankaları, medyayı, her şeyi kontrol ettiğimizi okudum!”
George Santos’un bir kampanya makalesinde “gururlu bir Amerikan Yahudisi” olmakla ilgili yalan söylediğini okumak böyle bir şey. Yahudi olmanın seni daha popüler yaptığını düşünüyor gibi görünüyor! Bazı iyi haberler!
Yine de, neden yapsın? Politikacılar -doğası gereği, kurnaz operatörler- Yahudi mirasına sahip olarak tanımlanmanın bazı siyasi avantajlar olduğunu sezmelidir. Ve New York’ta genellikle vardır. Alexandria Ocasio-Cortez’in 2018’de Kongre’ye seçilmesinden bir ay sonra, bir Queens sinagoguna “nesiller ve nesiller önce” “ailesinin Sefarad Yahudilerinden oluştuğunu” söylediğinde Yahudi soyuna gururla sahip çıktığını hatırlayın.
Bu, Tablet dergisinin siyasi olarak ilerici bir Yahudi olarak New York Eyalet Senatosu için yarışan ve Yahudi-Katolik karışımı bir geçmişe sahip olduğunu iddia eden Julia Salazar’ın “Hıristiyan olarak yetiştirilmiş gibi göründüğünü” bildirmesinden yalnızca aylar sonraydı. Gazetecilere, New York City’nin güçlü sol-Yahudi topluluğuna derinlemesine gömüldüğü sıralarda, üniversitede Yahudiliğe geçiş hakkında konuştu.
Arkansas’taki Yahudi olmayan politikacılar Yahudi soyları hakkında övünmüyorlar. Ama Brooklyn’de mi, Queens’te mi, yoksa Long Island’da mı? Yahudiler var ve oy kullanıyorlar.
Yahudilik – veya Yahudi- ish -lik? – kişiyi güçlü aktivist gruplara yaklaştırabilir, bir seçim bölgesi oluşturmaya yardımcı olabilir. Bay Santos’a göre, Yahudi kimliğine sahip olmak, onu onlarca yıldır Yahudileri Demokratik çevreden uzaklaştırmaya çalışan ve başarısız olan Cumhuriyetçi Parti için daha parlak bir nesne haline getirdi. (Bay Santos’un yalan söylemesiyle ilgili ifşaatlardan sonra, Cumhuriyetçi Yahudi Koalisyonu, Bay Santos’un “gelecekteki hiçbir RJC etkinliğinde hoş karşılanmayacağını” söyledi ve bu pek de bir ceza gibi görünmüyor.)
Birçok durumda iddia edilmesi dikkat çekicidir. olmak Bir Yahudi tam olarak fayda sağlamıyor gibi görünüyor – ancak bir miktar Yahudi mirasına veya soyuna sahip olmak fayda sağlıyor. Bu mantıklı, çünkü siyasette ya da şöhrette kötü soy diye bir şey yoktur. 1/128. Kızılderili veya kısmen Roman veya hafif bir Yahudi olmak – hepsi biraz tat katıyor, ağırbaşlı bir imajı canlandırıyor. Aslında grubun mevcut, pratik yapan, nişanlı bir üyesi olmak? Daha az çekici. Pratik, Şabat’a riayet eden bir Yahudi, bazı insanları şüphelendirir; büyük-büyük-büyük-büyükbabası ştetl haham olan laik bir Amerikalı olmak harika bir biyografik gerçektir.
Dara Horn’un makale koleksiyonunun başlığını alıntılayacak olursak, insanlar ölü Yahudileri sever. Geçmişinde ölü bir Yahudi olması harika. George Santos, kendisini başarılı göstereceğini umduğu için iş dünyasındaki geçmişini icat etti. Kendini sempatik veya ilginç göstermek için ölü Yahudiler icat etti.
Yine de, Bay Santos’a Yahudiliği kültürel olarak benimsediği, kendisini benim halkıma asimile etmeye çalıştığı için seslenmekten biraz çekiniyorum çünkü biz Yahudiler her zaman insanları kendimize asimile etmeye çalışıyoruz. Adam Sandler’ın sözleriyle, ünlü Yahudilerin Hanuka şarkısı yoklamasında, “Harrison Ford dörtte bir Yahudi – çok perişan değil” (ve aslında yarı Yahudi). Bir Yahudi’nin, sürpriz Yahudi soyuna sahip bir ünlüyü kulübe davet etmekten daha çok seveceği bir şey yoktur.
Ancak bu, Yahudiler tarafından şakayla karışık bir davettir. MacArthur “dahi” hibesi gibi: Başvurmazsınız; sadece iletişime geçilir. (Hala telefonumu bekliyorum.) Başvurmak veya topluluğun bir üyesi olarak kabul edilmek istiyorsanız, o zaman bunun birçok yolu vardır – ama bunların hepsi ciddi olmayı içerir, fırsatçı değil; sadece DNA’nızı veya soyunu değil, aynı zamanda yaşayan Yahudiler topluluğunu da önemsemek. Pek çok yönden ciddi olabilirsiniz: bizimle dua ederek, bizimle ders çalışarak, bizimle yemek yapmayı öğrenerek, bizimle siyasi örgütlenme yaparak, bizden biri olmak için din değiştirerek.
Ve ya üniversitede çok sayıda Yahudi arkadaşı olduğu için ya da İç Savaş’tan bu yana tüm akrabaları Hristiyan olmasına rağmen, Yahudi bir büyük-büyük-büyük-ebeveynleri keşfettikleri için “Yahudi” hissedenler için: Belki bu konuda sessiz olun. ? Ya da sadece Yahudilerin bir arkadaşı olduğunuzu söyleyin – Friends of Jewish United gibi, Friends of Pets United gibi olmayabilir ama kesinlikle olması gereken Friends of Jewish United’ı bile bulabilirsiniz.
Mark Oppenheimer, “Gatecrashers: The Hidden History of Ivy League Jewish” adlı podcast’in sunucusu ve “Squirrel Hill: The Tree of Life Synagogue Shooting and the Soul of a Neighborhood” kitabının yazarıdır. Daha önce The Times için İnançlar köşesini yazmıştı.
The Times yayınlamaya kararlı çeşitli harfler editöre. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazıları ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
The New York Times Görüş bölümünü takip edin Facebook , Twitter (@NYTopinion) ve instagram .