ahmetbeyler
New member
Bugüne kadar uzay çalışmaları için kullanılan teleskopları gezegenimize çevirirsek ne olur? örneğin ormanlarımızı incelersek karşımıza ne çıkar? Yeni yapılan bir araştırmaya nazaran karşımıza çıkabilecek şeylerden biri, ışınım fırtınalarının izleri.
Ağaç halkalarındaki radyoaktif izler keşfeden bilim insanları, geçtiğimiz 10 bin yıllık süreçte Dünya’nın birkaç sefer radyoaktif fırtınalarla karşı karşıya kaldığını ortaya çıkardı. Proceedings of the Royal Society A isimli mecmuada yayımlanan makaleye bakılırsa makul kuşkulu Güneş parlamaları olsa da temel niye çabucak hemen bilinmiyor.
Geçmişte radyoaktif fırtınalar yaşanmış
Yüksek ölçüde ışınım atmosferin üst katmanlarına çarptığında nitrojen atomları radyoaktif karbon-14 ya da radyokarbona dönüşüyor. Radyokarbon havadan geçip çeşitli yapılara karışıyor. Bunların içinde şüphesiz ki ağaçlar da yer alıyor.
Bilim insanları radyokarbonları yapıların yaşlarını ölçebilmek için kullanıyor. Çünkü karbon-14 vakit içinde ışıma yaparak bir daha nitorjen atomuna dönüşüyor. bu biçimdece radyokarbon ölçümüyle kalıntıların yaşı ortaya çıkıyor. Dünya’nın manyetik alanı, galaksiden ve Güneş’ten gelen radyoaktif ışımalardan korunmamızı sağlıyor. Geçmişte ise bu alan çok zayıftı. Bu yüzden de ışımalar gezegenimize daha epey tesir edebiliyordu.
Aslında ağaçlarda ışınım fırtınalarının izinin bulunması birinci sefer gerçekleşmiyor. Japon bilim insanı Fusa Miyake, 774 yılından kalma ağaçlarda bir ışınım artışı tespit etmiş, bu ağaçların tek bir yılda olağanda senelerca maruz kalacağı kadar ışımaya maruz kaldığını ortaya çıkarmıştı.
Şimdiki araştırma emsal bir durumun farklı bölgelerde de görüldüğünü ortaya çıkardı. Kutuplara yakın bölgelerde daha fazla olmakla birlikte gezegenimizin çabucak her bölgesi emsal yayılımlara sahipti. Gelecekte benzeri olaylar yaşanıp yaşanmayacağı ise şimdilik merak konusu.
Ağaç halkalarındaki radyoaktif izler keşfeden bilim insanları, geçtiğimiz 10 bin yıllık süreçte Dünya’nın birkaç sefer radyoaktif fırtınalarla karşı karşıya kaldığını ortaya çıkardı. Proceedings of the Royal Society A isimli mecmuada yayımlanan makaleye bakılırsa makul kuşkulu Güneş parlamaları olsa da temel niye çabucak hemen bilinmiyor.
Geçmişte radyoaktif fırtınalar yaşanmış
Yüksek ölçüde ışınım atmosferin üst katmanlarına çarptığında nitrojen atomları radyoaktif karbon-14 ya da radyokarbona dönüşüyor. Radyokarbon havadan geçip çeşitli yapılara karışıyor. Bunların içinde şüphesiz ki ağaçlar da yer alıyor.
Bilim insanları radyokarbonları yapıların yaşlarını ölçebilmek için kullanıyor. Çünkü karbon-14 vakit içinde ışıma yaparak bir daha nitorjen atomuna dönüşüyor. bu biçimdece radyokarbon ölçümüyle kalıntıların yaşı ortaya çıkıyor. Dünya’nın manyetik alanı, galaksiden ve Güneş’ten gelen radyoaktif ışımalardan korunmamızı sağlıyor. Geçmişte ise bu alan çok zayıftı. Bu yüzden de ışımalar gezegenimize daha epey tesir edebiliyordu.
Aslında ağaçlarda ışınım fırtınalarının izinin bulunması birinci sefer gerçekleşmiyor. Japon bilim insanı Fusa Miyake, 774 yılından kalma ağaçlarda bir ışınım artışı tespit etmiş, bu ağaçların tek bir yılda olağanda senelerca maruz kalacağı kadar ışımaya maruz kaldığını ortaya çıkarmıştı.
Şimdiki araştırma emsal bir durumun farklı bölgelerde de görüldüğünü ortaya çıkardı. Kutuplara yakın bölgelerde daha fazla olmakla birlikte gezegenimizin çabucak her bölgesi emsal yayılımlara sahipti. Gelecekte benzeri olaylar yaşanıp yaşanmayacağı ise şimdilik merak konusu.