ahmetbeyler
New member
Yalanı ve yalancıyı yakalamanın, anlatılan hikayedeki tutarsızlıkları bulma, yalan söyleyenin yüzünü okuma ve davranışlarını denetim etme üzere biroldukca yolu olsa da artık bahsedeceğimiz palavrası yakalama prosedürü pek farklı.
örneğin doğruluk serumunu hiç duymuş muydunuz? Bu seruma sodyum tiyopental yahut sodyum pentotal denmekte. Bu ilaçla ilgili genelde Hollywood’un, Stormbreaker, Person of Interest üzere casusluk konulu TV gösterilerinde birtakım sahnelere yer verdiği görülüyor.
Sodyum pentotal, aslında tıbbi bir anestetik ancak daha sonradan hakikat serumu olarak kullanılmaya başlanmış.
Bu ilaç, Abbot Laboratories’te çalışan Ernest H. Volwiler ve Donalee L. Tabern tarafınca geliştirilen bir ağrı önleyicidir. Bu ilacı, 1934 yılında birinci vakit içinderda göz hekimlerinin hastalarını ameliyata almadan evvel uyuşturmak için kullandıkları biliniyor.
İlacı kullanan kişi bir dakika ortasında uykuya dalıyor ve yaklaşık 15 dakika daha sonra da uyanıyordu. Hatta fetüsü etkilemediği için gebe bayanlarda bile bu ilaç kullanıldı. Bu ilaç 1931 yılında İngiliz hekim J. Stephen Horsley tarafınca doğruları söyletmesi için alternatif olarak kullanılmaya başlandı. Horsley’e bakılırsa beşerler bu ilacın tesirindeyken özel fikirlerini daha rahat halde tabir edebiliyordu.
Gerçekleri söyleten bir ilacın natürel ki de psikiyatri alanında kullanılması kaçınılmaz olmuştu.
Bu ilaç, psikiyatrik hastalarla daha rahat irtibat kurmak ve hastaları gevşetmek için kullanılmaya başlanmıştır. Hastalar, bu ilacı içtikten daha sonra sakinleşerek rahatlıyor, bu biçimdelikle tabibin sorularını cevaplamak için iki kere düşünmüyorlardı. Bir nevi, psikiyatrik hastalar için hipnoz etkisi yaratıyor diyebiliriz.
Bu ilacın kullanım alanı yalnızca tıbbi alanlarla sonlu değildi, istihbarat tarafınca da kullanılıyordu.
CIA’in, teröristlerden bilgi almak için bu ilacı kullandığı tarafında argümanlar mevcut. Hatta 1951’de Bluebird Operasyonu ismiyle bilinen bir operasyonun ismi daha sonradan Enginar Operasyonu olarak değiştirildi ve bu operasyonun, insanları sorgularken kullanmak için sodyum pentotal üzere ilaçlar geliştirmeyi amaçlayan bir operasyon olduğu öne sürüldü.
Doğruluk serumu olduğuna inanılan bu ilaç, beraberinde beyin aktivitelerine ziyan veriyor.
İlacın biroldukça farklı kullanım alanı olduğu söyleniyor. örneğin epilepsi tedavisinde, uykunun düzenlenmesinde ve derdin giderilmesinde kullanılabiliyor. Bu ilaç beraberinde bir barbitürat (sakinleştirici) olarak tanımlandığı için beyin hücrelerindeki nöronların elektriksel aktivitesini baskılayabiliyor. bu biçimdelikle ilaç, nöronların bilgi iletmek için güç harcanmasına mahzur oluyor. Beyindeki güç ihtiyacı azaldığı vakit, beynin metabolik düzeyi de düştüğü için bu ilacın aslında beyin için ziyanlı olduğu görülmüş oluyor.
Velhasıl, doğruluk ilacı olarak isimlendirilen bu husus bir vakit içinder istihbarat ve tıp yetkilileri tarafınca kullanılmış olsa da günümüzde bu biçimde bir ilacın doğruları söyletme hedefli kullanıldığı söylentilerinin gerçek olduğuna dair tatmin edici bir ispat yok. Yüzde yüz doğruyu söyleten bu biçimde bir ilaç olsaydı şimdiye kadar tüm hatalılar basitçe yakalanır, toplumdaki tüm problemler çözülmüş olurdu. Yani şu ana kadar hakikati saf halde ortaya koyacak bir formül bulunmuyor.
Kaynaklar: 1, 2
örneğin doğruluk serumunu hiç duymuş muydunuz? Bu seruma sodyum tiyopental yahut sodyum pentotal denmekte. Bu ilaçla ilgili genelde Hollywood’un, Stormbreaker, Person of Interest üzere casusluk konulu TV gösterilerinde birtakım sahnelere yer verdiği görülüyor.
Sodyum pentotal, aslında tıbbi bir anestetik ancak daha sonradan hakikat serumu olarak kullanılmaya başlanmış.
Bu ilaç, Abbot Laboratories’te çalışan Ernest H. Volwiler ve Donalee L. Tabern tarafınca geliştirilen bir ağrı önleyicidir. Bu ilacı, 1934 yılında birinci vakit içinderda göz hekimlerinin hastalarını ameliyata almadan evvel uyuşturmak için kullandıkları biliniyor.
İlacı kullanan kişi bir dakika ortasında uykuya dalıyor ve yaklaşık 15 dakika daha sonra da uyanıyordu. Hatta fetüsü etkilemediği için gebe bayanlarda bile bu ilaç kullanıldı. Bu ilaç 1931 yılında İngiliz hekim J. Stephen Horsley tarafınca doğruları söyletmesi için alternatif olarak kullanılmaya başlandı. Horsley’e bakılırsa beşerler bu ilacın tesirindeyken özel fikirlerini daha rahat halde tabir edebiliyordu.
Gerçekleri söyleten bir ilacın natürel ki de psikiyatri alanında kullanılması kaçınılmaz olmuştu.
Bu ilaç, psikiyatrik hastalarla daha rahat irtibat kurmak ve hastaları gevşetmek için kullanılmaya başlanmıştır. Hastalar, bu ilacı içtikten daha sonra sakinleşerek rahatlıyor, bu biçimdelikle tabibin sorularını cevaplamak için iki kere düşünmüyorlardı. Bir nevi, psikiyatrik hastalar için hipnoz etkisi yaratıyor diyebiliriz.
Bu ilacın kullanım alanı yalnızca tıbbi alanlarla sonlu değildi, istihbarat tarafınca da kullanılıyordu.
CIA’in, teröristlerden bilgi almak için bu ilacı kullandığı tarafında argümanlar mevcut. Hatta 1951’de Bluebird Operasyonu ismiyle bilinen bir operasyonun ismi daha sonradan Enginar Operasyonu olarak değiştirildi ve bu operasyonun, insanları sorgularken kullanmak için sodyum pentotal üzere ilaçlar geliştirmeyi amaçlayan bir operasyon olduğu öne sürüldü.
Doğruluk serumu olduğuna inanılan bu ilaç, beraberinde beyin aktivitelerine ziyan veriyor.
İlacın biroldukça farklı kullanım alanı olduğu söyleniyor. örneğin epilepsi tedavisinde, uykunun düzenlenmesinde ve derdin giderilmesinde kullanılabiliyor. Bu ilaç beraberinde bir barbitürat (sakinleştirici) olarak tanımlandığı için beyin hücrelerindeki nöronların elektriksel aktivitesini baskılayabiliyor. bu biçimdelikle ilaç, nöronların bilgi iletmek için güç harcanmasına mahzur oluyor. Beyindeki güç ihtiyacı azaldığı vakit, beynin metabolik düzeyi de düştüğü için bu ilacın aslında beyin için ziyanlı olduğu görülmüş oluyor.
Velhasıl, doğruluk ilacı olarak isimlendirilen bu husus bir vakit içinder istihbarat ve tıp yetkilileri tarafınca kullanılmış olsa da günümüzde bu biçimde bir ilacın doğruları söyletme hedefli kullanıldığı söylentilerinin gerçek olduğuna dair tatmin edici bir ispat yok. Yüzde yüz doğruyu söyleten bu biçimde bir ilaç olsaydı şimdiye kadar tüm hatalılar basitçe yakalanır, toplumdaki tüm problemler çözülmüş olurdu. Yani şu ana kadar hakikati saf halde ortaya koyacak bir formül bulunmuyor.
Kaynaklar: 1, 2