LaShonda Katrice Barnett bir çay salonunda güzel bir rooibos bitirmişti ki yakındaki bir masada bazı insanlara kulak misafiri oldu.
47 yaşındaki Bayan Barnett, “Hepsi cep telefonlarındaydı ve biri ‘Stephen Sondheim az önce öldü’ dedi ve ben çok yüksek sesle ‘Ah hayır!’ diye bağırdım” dedi. “Ayağa fırladım, banyoya girdim, bir süre çok ağladım. Kustu. ”
Bir sonraki hamlesini hemen anladı. “Kederli insanlarla birlikte olmam gerektiğini düşündüm” dedi. “Bu yüzden iki saat önce buraya geldim ve buradaydım, şarkı söyleyip ağlıyordum. ”
LaShonda Katrice Barnett, Bay Sondheim’ın ölüm haberini duyduktan sonra, Marie’s Crisis Cafe’ye gitti. “İki saat önce buraya geldim ve şarkı söyleyip ağlayarak buradaydım” dedi. Kredi. . . The New York Times için Jeenah Ay
“İşte” Greenwich Village piyano barı Marie’s Crisis Cafe’ydi, burada ikindi vakti bir sıra oluştu ve hayranlar bir araya gelmek için toplanırken saatlerce hiç susmadılar, etraflarında sadece kendi seslerini mükemmel bir şekilde anlamakla kalmayıp insanlarla çevrili olacaklarının farkındaydılar. Ama aynı zamanda Sondheim’ın derin kesiklerini bilen ve “You Could Drive a Person Crazy” deki “Bobby baby, Bobby bubi, Bobby” repliği gibi tek kelimeyle kıvılcımlar çıkarabilen biri. ”
“Bu gece başka planlarım vardı,” dedi 28 yaşındaki Mark Valdez. “Ailem Şükran Günü tatili için meşgul ama sonra Bay Sondheim’ın öldüğünü öğrendik. Marie’ye gitmek için onları bırakıp gitmediği sorulduğunda güldü ve sonra biraz boğuldu: “Ah hayır, onları daha yeni getirdim. Burası bir aile ve ben ailemle birlikte olmak istiyorum. ”
63 yaşındaki Jim Merillat, saat 17:30’dan itibaren piyanonun başındaydı. m. saat 10’a kadar m. , Sondheim melodilerini çalmak tüm zaman boyunca. Vardiyası bittikten bir saat sonra arkadaşlarıyla sohbet ederken, “Burası haberleri işlemek ve hayatını ve işini kutlamak için bir yerdi” dedi.
“Şarkılardaki cümlelerin, hatta cümle parçalarının beni farklı bir şekilde yakalayacağını buldum çünkü artık onunla ilgiliydi” diye devam etti. “Akşam boyunca birkaç kez kendimi biraz boğulmuş buldum. ”
Sondheim ezgilerini bilen bir kalabalıktı. Kredi. . . The New York Times için Jeenah Ay
Marie’s’in karşısındaki caddede, 2016’da 12 yıllık bir koşuyu sona erdiren açık mikrofon “Mostly Sondheim”ın ad hoc buluşmasının devam ettiği Duplex’teki ruh hali kesinlikle daha gürültülüydü. İçeride, şehvetli küfür ve “Salt Lake City’nin Gerçek Ev Kadınları”na göndermeler ile serbestçe karışan müzikal tiyatro içeriden şakalar. Yine de, müzik direktörü Brian Nash’in “Sunday in the Park With George”un açılış konuşması sırasında gözleri yaşardığında olduğu gibi, minnettarlık odası tüm doğru anlarda sessizliğe büründü. ”
“Bak çok ağlıyorum” dedi. Sonra o ve ev sahibi Emily McNamara ve Marty Thomas, doğrudan iyimser “Bu Gece Komedisi”ne girdi. ”
Günün haberlerini duyduktan kısa bir süre sonra Bay Nash, “Çoğunlukla Sondheim’ı geri getirmeye karar verdi. Şans eseri, Stonewall Inn’in birkaç kapı aşağısındaki Dubleks’teki üst kattaki kabare müsaitti. Şafağa yakın bir zamanda gönderilen bir e-postada, “İnsanların ihtiyaç duydukları her şeyi hissedebilecekleri, şarkı söyleyip ağlayabilecekleri, gülebilecekleri ve bunun tiyatroyu sevenler için ne kadar büyük bir kayıp olduğunu anlayan insanlarla birlikte olabilecekleri bir alan bırakmak önemli görünüyordu” dedi.
Askerleri toplamakta sorun yaşamadı.
New Jersey’de büyük bir aile toplantısında bulunan Bayan McNamara, “Eve gitmeye ve yatmaya çok hazırdım” dedi. “Ama Brian beni aradığında, ‘Biraz kafein alacağım, biraz kirpik takacağım ve gidelim’ dedim.”
Bir önemsiz şey vardı: “Şimdi odada gerçek inekler olup olmadığını bulacağız: Sondheim, Esteban Río Nido mahlasıyla sözleri hangi şarkının üzerine yazdı?” (Cevap: “The Boy From …” müziği ile Mary Rodgers. ) Ve Sondheim ile ilk karşılaşmalar ve lise performansları hakkında hatıralar vardı.
Ve bir zamanlar Broadway’de “Pacific Overtures”ın yeniden canlandırılmasında yer almış olan) Telly Leung, kalabalığı “Not a Day Goes By” şarkısını söylemeye teşvik ettiğinde, evde mahsur kalanlar bile katılabildi – etkinlik Facebook’ta canlı yayınlandı. (Bir yorumcu sevindi: “Bir piyano bara erişimim olmadan Delaware’de kapana kısıldım. Kabileyi bana getirdiğiniz için Brian’a ve herkese teşekkür ederim.)
Diğerleri, Bay Sondheim’ı tiyatroda yas tuttu ve kutladı: Broadway’de gösterileri devam ediyor ve öldüğünde kapanıyor ve Cuma gecesi performansları son derece duygusaldı.
“Şirket”in yeni canlanmasının oyuncu kadrosu, gösteriden önce Patti LuPone merkezi ile kaybını işaretlemek için bir dakika aldı. Kredi. . . The New York Times için Jeenah Ay
“Assassins”i sunan Classic Stage Company’de Daniel Jay Park, 40. yaş gününü kutlamak için oradaydı, aynı zamanda müzikalinin 2004’te yeniden canlandırılmasında birlikte çalıştığı bir ustayı onurlandırmak için oradaydı. Pasifik Uvertürleri. ”
Cuma akşamı performansından önce, “Herhangi birimiz ne zaman bir şey yapsa, kafası gazeteden kalkar ve hepimiz bilirdik” dedi. “Herhangi bir not verilmeden önce, hepimiz bir şeylerin yanlış olduğunu bilirdik ve eve dönüp çalışmamız, düzeltmemiz gerekiyordu. ”
Boston’un hemen dışında yaşayan bir ses öğretmeni ve müzik direktörü olan 38 yaşındaki Eric Anderson Jr., Bay Sondheim’la ilgili haberleri gördüğünde tatil için New York’u ziyaret ediyordu. Hemen kocasına yürüyüşe çıkması gerektiğini söyledi.
Sonunda Times Meydanı’na yöneldi – ve Bay Sondheim’a bir tür hac yolculuğuna çıkmaya karar verdi, adını taşıyan Broadway tiyatrosunu ve ardından 45. Cadde’deki Bernard B. Jacobs Tiyatrosu’nu ziyaret etti. Şirket” saat 8’de başlayacak şekilde ayarlandı. m.
Son dakika bileti umuduyla sırada bekleyen insanları gördü ve bir tane de almaya karar verdi.
Bay Anderson, “Sektörümüz ve sanat formumuz her şeyini ona borçlu” dedi. “Elbette tüm öğrencilerime öğretiyorum. Amerikan müzikal tiyatrosunun tek kişilik tarihidir. ”
Matt Stevens ve Sadiba Hasan raporlamaya katkıda bulundu.
47 yaşındaki Bayan Barnett, “Hepsi cep telefonlarındaydı ve biri ‘Stephen Sondheim az önce öldü’ dedi ve ben çok yüksek sesle ‘Ah hayır!’ diye bağırdım” dedi. “Ayağa fırladım, banyoya girdim, bir süre çok ağladım. Kustu. ”
Bir sonraki hamlesini hemen anladı. “Kederli insanlarla birlikte olmam gerektiğini düşündüm” dedi. “Bu yüzden iki saat önce buraya geldim ve buradaydım, şarkı söyleyip ağlıyordum. ”
LaShonda Katrice Barnett, Bay Sondheim’ın ölüm haberini duyduktan sonra, Marie’s Crisis Cafe’ye gitti. “İki saat önce buraya geldim ve şarkı söyleyip ağlayarak buradaydım” dedi. Kredi. . . The New York Times için Jeenah Ay
“İşte” Greenwich Village piyano barı Marie’s Crisis Cafe’ydi, burada ikindi vakti bir sıra oluştu ve hayranlar bir araya gelmek için toplanırken saatlerce hiç susmadılar, etraflarında sadece kendi seslerini mükemmel bir şekilde anlamakla kalmayıp insanlarla çevrili olacaklarının farkındaydılar. Ama aynı zamanda Sondheim’ın derin kesiklerini bilen ve “You Could Drive a Person Crazy” deki “Bobby baby, Bobby bubi, Bobby” repliği gibi tek kelimeyle kıvılcımlar çıkarabilen biri. ”
“Bu gece başka planlarım vardı,” dedi 28 yaşındaki Mark Valdez. “Ailem Şükran Günü tatili için meşgul ama sonra Bay Sondheim’ın öldüğünü öğrendik. Marie’ye gitmek için onları bırakıp gitmediği sorulduğunda güldü ve sonra biraz boğuldu: “Ah hayır, onları daha yeni getirdim. Burası bir aile ve ben ailemle birlikte olmak istiyorum. ”
63 yaşındaki Jim Merillat, saat 17:30’dan itibaren piyanonun başındaydı. m. saat 10’a kadar m. , Sondheim melodilerini çalmak tüm zaman boyunca. Vardiyası bittikten bir saat sonra arkadaşlarıyla sohbet ederken, “Burası haberleri işlemek ve hayatını ve işini kutlamak için bir yerdi” dedi.
“Şarkılardaki cümlelerin, hatta cümle parçalarının beni farklı bir şekilde yakalayacağını buldum çünkü artık onunla ilgiliydi” diye devam etti. “Akşam boyunca birkaç kez kendimi biraz boğulmuş buldum. ”
Sondheim ezgilerini bilen bir kalabalıktı. Kredi. . . The New York Times için Jeenah Ay
Marie’s’in karşısındaki caddede, 2016’da 12 yıllık bir koşuyu sona erdiren açık mikrofon “Mostly Sondheim”ın ad hoc buluşmasının devam ettiği Duplex’teki ruh hali kesinlikle daha gürültülüydü. İçeride, şehvetli küfür ve “Salt Lake City’nin Gerçek Ev Kadınları”na göndermeler ile serbestçe karışan müzikal tiyatro içeriden şakalar. Yine de, müzik direktörü Brian Nash’in “Sunday in the Park With George”un açılış konuşması sırasında gözleri yaşardığında olduğu gibi, minnettarlık odası tüm doğru anlarda sessizliğe büründü. ”
“Bak çok ağlıyorum” dedi. Sonra o ve ev sahibi Emily McNamara ve Marty Thomas, doğrudan iyimser “Bu Gece Komedisi”ne girdi. ”
Günün haberlerini duyduktan kısa bir süre sonra Bay Nash, “Çoğunlukla Sondheim’ı geri getirmeye karar verdi. Şans eseri, Stonewall Inn’in birkaç kapı aşağısındaki Dubleks’teki üst kattaki kabare müsaitti. Şafağa yakın bir zamanda gönderilen bir e-postada, “İnsanların ihtiyaç duydukları her şeyi hissedebilecekleri, şarkı söyleyip ağlayabilecekleri, gülebilecekleri ve bunun tiyatroyu sevenler için ne kadar büyük bir kayıp olduğunu anlayan insanlarla birlikte olabilecekleri bir alan bırakmak önemli görünüyordu” dedi.
Askerleri toplamakta sorun yaşamadı.
New Jersey’de büyük bir aile toplantısında bulunan Bayan McNamara, “Eve gitmeye ve yatmaya çok hazırdım” dedi. “Ama Brian beni aradığında, ‘Biraz kafein alacağım, biraz kirpik takacağım ve gidelim’ dedim.”
Bir önemsiz şey vardı: “Şimdi odada gerçek inekler olup olmadığını bulacağız: Sondheim, Esteban Río Nido mahlasıyla sözleri hangi şarkının üzerine yazdı?” (Cevap: “The Boy From …” müziği ile Mary Rodgers. ) Ve Sondheim ile ilk karşılaşmalar ve lise performansları hakkında hatıralar vardı.
Ve bir zamanlar Broadway’de “Pacific Overtures”ın yeniden canlandırılmasında yer almış olan) Telly Leung, kalabalığı “Not a Day Goes By” şarkısını söylemeye teşvik ettiğinde, evde mahsur kalanlar bile katılabildi – etkinlik Facebook’ta canlı yayınlandı. (Bir yorumcu sevindi: “Bir piyano bara erişimim olmadan Delaware’de kapana kısıldım. Kabileyi bana getirdiğiniz için Brian’a ve herkese teşekkür ederim.)
Diğerleri, Bay Sondheim’ı tiyatroda yas tuttu ve kutladı: Broadway’de gösterileri devam ediyor ve öldüğünde kapanıyor ve Cuma gecesi performansları son derece duygusaldı.
“Şirket”in yeni canlanmasının oyuncu kadrosu, gösteriden önce Patti LuPone merkezi ile kaybını işaretlemek için bir dakika aldı. Kredi. . . The New York Times için Jeenah Ay
“Assassins”i sunan Classic Stage Company’de Daniel Jay Park, 40. yaş gününü kutlamak için oradaydı, aynı zamanda müzikalinin 2004’te yeniden canlandırılmasında birlikte çalıştığı bir ustayı onurlandırmak için oradaydı. Pasifik Uvertürleri. ”
Cuma akşamı performansından önce, “Herhangi birimiz ne zaman bir şey yapsa, kafası gazeteden kalkar ve hepimiz bilirdik” dedi. “Herhangi bir not verilmeden önce, hepimiz bir şeylerin yanlış olduğunu bilirdik ve eve dönüp çalışmamız, düzeltmemiz gerekiyordu. ”
Boston’un hemen dışında yaşayan bir ses öğretmeni ve müzik direktörü olan 38 yaşındaki Eric Anderson Jr., Bay Sondheim’la ilgili haberleri gördüğünde tatil için New York’u ziyaret ediyordu. Hemen kocasına yürüyüşe çıkması gerektiğini söyledi.
Sonunda Times Meydanı’na yöneldi – ve Bay Sondheim’a bir tür hac yolculuğuna çıkmaya karar verdi, adını taşıyan Broadway tiyatrosunu ve ardından 45. Cadde’deki Bernard B. Jacobs Tiyatrosu’nu ziyaret etti. Şirket” saat 8’de başlayacak şekilde ayarlandı. m.
Son dakika bileti umuduyla sırada bekleyen insanları gördü ve bir tane de almaya karar verdi.
Bay Anderson, “Sektörümüz ve sanat formumuz her şeyini ona borçlu” dedi. “Elbette tüm öğrencilerime öğretiyorum. Amerikan müzikal tiyatrosunun tek kişilik tarihidir. ”
Matt Stevens ve Sadiba Hasan raporlamaya katkıda bulundu.