1993’te, sorumsuz bir babanın, ailesinin hayatına geri dönüş yolunu manipüle etmek için kadın kılığına girdiğini anlatan bir film tam bir kahkaha fıçısıydı. Elbiseli bir adam mı? Klasik! İzlenimler mi yapıyor? Daha iyi! Karısının yeni ilişkisini sabote etmeye mi çalışıyor? Komedi altın!
Gerçekten, farklı bir zamandı.
Ve bu, “Mrs. Doubtfire,” Pazar gecesi Stephen Sondheim Tiyatrosu’nda açılan yeni bir müzikal. Müziği ve sözleri Wayne ve Karey Kirkpatrick kardeşlere ve Karey Kirkpatrick ve John O’Farrell’a ait bir kitapla, “Mrs. Doubtfire” aynı anda eski bir hikayeyi kopyalamaya ve onu zamana göre güncellemeye çalışır. Ancak gösteri yalnızca orijinal filmin gölgesinde kalıyor.
Ve gölgelerden bahsetmişken, emsalsiz Robin Williams’ın iri olanı var. Filmde Williams, sevecen oyunculuğunu, baba olarak disiplinden yoksun, mücadeleci bir aktör olan Daniel Hillard rolüne getirdi. Daniel’in karısı ondan boşandığında ve üç çocuğunun velayeti kendisine verildiğinde, çocuklarıyla vakit geçirmek için nazik ama sıkı İskoç dadı Euphegenia Doubtfire gibi davranır.
Rob McClure, bu yapımda Bayan Doubtfire’ın mantıklı ayakkabılarına adım atıyor. Sahnede hayat dolu ve dilini sallayan gülünç bir Gollum da dahil olmak üzere izlenimleri çok değerli. Ancak yönetmen Jerry Zaks’in ikircikli yapımı her iki yöne de sahip olmaya çalışıyor: Empati kurduğumuz, ancak iyi niyetlerinin entrikalarını mazur gösteremediği, oyuncu bir erkek-çocuğun hikayesi. Film, öncelikle Williams’ın cazibesi sayesinde, o zaman başardı. Yine de McClure’den Daniel, eğlendirmekten çok sinir bozucu ve onun dadı aramasını sabote etmek için karısının e-posta hesabını hacklemek de dahil olmak üzere tuhaflıkları tuhaftan daha ürkütücü.
McClure baş karakter olarak, soldan sağa: Analise Scarpaci, Jake Ryan Flynn, Jenn Gambatese ve Avery Sell. Kredi. . . Sara Krulwich/The New York Times
Fakat Williams, bu erkek karakterin eylemlerinin toksisitesinin alarmları artıracağı 2021’de çok daha iyi durumda olur muydu?
Bu gerginlik, 18 aylık pandemik aranın ırk, cinsiyet ve eşitlik hakkında yenilenen konuşmalarla çakıştığı bu yapımda her yerde.
Daniel, eşcinsel kardeşi Frank’ten (sevimli bir Brad Oscar) ve kayınbiraderi Andre’den (şık bir J. Harrison Ghee) kendisini kadınlığa dönüştürmek için lateks silikon ve pudra yapmalarını istediğinde (etkileyici makyaj ve protez tasarımı Tommy Kurzman’a aittir). ), gerçek niyetini duyana kadar Daniel’in sürüklenmeye olan yeni ilgisini gelişigüzel bir şekilde destekliyorlar.
Bu arada, bir çocuğu evlat edinmekle ilgili kağıt inceliğinde bir hikayeye sahip olan Frank ve Andre, kesinlikle heterojen bir üretimin eşcinsel vicdanı olarak çok gevşek bir şekilde hizmet etmeyi amaçlıyorlar. Bu yüzden, ara sıra komik bir rahatlama için ortaya çıkan şemaya uyuyorlar. Bir numarada, şovun eşcinsel klişeleri bile sıkıcı olduğu için bileklerini yakalayan ve sallayan kişisel bir erkek stilist topluluğu da var.
Bayan Doubtfire’ın penisi olduğu hakkındaki filmden satırlar çıkarıldı ve dizinin yaratıcıları Daniel’in uzun süredir acı çeken karısı Miranda’yı (Jenn Gambatese) daha feminist ve sempatik bir figür yapmak için yüzeysel bir girişimde bulundu. onu “M Body” adlı vücut pozitif bir aktif giyim hattının sahibi yaptı. Bir defile sırasında söylediği sözde feminist şarkı, “Shape of Things to Come”, bir müzik parçası gibi görünen, acı verecek kadar cılız, ilham verici bir poster.
Bu Kış İzlenecek Beş Film
<saat/>
Kart 1/5
1. “Köpeğin Gücü”: Benedict Cumberbatch, Jane Campion’un yeni psikodramasındaki performansıyla büyük övgüler alıyor. İşte aktörün kaynayan bir alfa erkek kovboy olması için gereken şey.
2. “Yukarı Bakma”: Meryl Streep, Adam McKay’in kıyamet hicivinde bencil bir alçak oynuyor. İlham almak için “Gerçek Ev Kadınları” serisine döndü.
3. “Kral Richard”: Biyografik filmde Venus ve Serena Williams’ın annesini oynayan Aunjanue Ellis, yardımcı rolü nasıl bir konuşmacıya dönüştürdüğünü paylaşıyor.
4. “Tik, Tik… Boom!”: Lin-Manuel Miranda’nın ilk yönetmenlik denemesi, “Rent. ” Bu kılavuz, birçok katmanını açmanıza yardımcı olabilir.
5. “Macbeth’in Trajedisi”: Joel Coen’in Shakespeare’in “Macbeth’indeki yeni yorumu da dahil olmak üzere birçok yeni film siyah beyaz olacak. ”
O’Farrell ve önceki Broadway gezisi 2015 müzikali “Something Rotten!” olan Kirkpatrick kardeşler, orijinal malzemeyle, Frank’in yalan söylediğinde bağırma tuhaflığı ve Daniel’s Bir matron İskoç dadı için moda ilhamlarının listesi, göz alıcı Jackie O. ve Princess Di’den daha pratik Margaret Thatcher ve Julia Child’a değiştiğinde makyaj şarkısı. Ve şarkı söyleyen ve dans eden internet şeflerinden oluşan bir koro, Bayan Doubtfire’ın akşam yemeğini pişirmesine yardımcı olmak için bir tabletin sihri aracılığıyla, IBS reklamı ile komik bir şekilde kesintiye uğradı. Ancak burada en çok güldüren sahneler, filmdekilerle neredeyse birebir aynı olan sahneler.
Müzikal gereksiz eklemelerle doludur, çoğunlukla beceriksizce birleştirilmiş veya homiletik şarkılar şeklindedir. Mrs. Doubtfire’ın ikonik vakum dansı sahnesi, Aerosmith’in mükemmel “Dude (Looks Like a Lady)” parçasına değil, kesinlikle daha az akılda kalıcı orijinal şarkı “Rockin’ Now”a uyarlanmıştır. ”
McClure, ortada, Brad Oscar, solda ve makyaj sahnesinde J. Harrison Ghee ile çevrili. Kredi. . . Sara Krulwich/The New York Times
Şarkıların çoğu ağır duygusal ifadeleri omuzlamak için kullanılır ve bir araya getirildiğinde garip bir müzikal tarzlar sunarlar. En büyük çocuk Lydia (izleyicinin Hillard evliliğine bakış açısı olarak hizmet eden Analise Scarpaci), çocukları asi rock şarkısı “What the Hell. ” Sonra bir İspanyol restoranında bir tutam flamenko var; diskodan ilham alan “Make Me a Woman”; canlı bir orkestra vuruş numarasına sahip jazzy “Easy Peasy” (koreografi Lorin Latarro’ya ait); ve Daniel’in saraydaki irtibat görevlisi Wanda’nın (Charity Angél Dawson) volkanik bir performansı olan “Playing With Fire” adlı bir rock şarkısı.
David Korins’in temiz ama jenerik seti, her yeri ileten büyük hareketli parçalardan oluşuyor: Hillards’ın leylak duvarlı San Francisco evi, bir mahkeme salonu, aydınlatılmış bir Golden Gate Köprüsü ile 3 boyutlu grafik bir siluet, bir bloğun bir şablon kaplaması Arka planda Lombard Caddesi’nin keskin dönüşleri olan Viktorya dönemi evleri. İşlevseldir, ancak prodüksiyona kendisini orijinal filmden daha da ayırmak için ek bir karakter kazandırmak için kaçırılmış bir fırsat.
iken “Bayan Doubtfire” filmi artık – anlaşılır bir şekilde – transfobik olarak kabul edilebilir, komik ve sevimli ve en önemlisi, ne olduğundan emin. Müzikal karşılığı, hangi notaların vurulacağından, hangi şakaların yeniden yazılacağından ve alakalı olması için hangi güncellemelerin ekleneceğinden emin değil. Yapım, izleyicinin heteroseksüel erkek kahramanı hem sevmesini hem de ona şüpheyle yaklaşmasını istiyor ve eşcinsel karakterler içeriyor ama onları tam olarak kucaklamıyor. Sürüklenen bir adam mı? Hadi 2021. Bu şehirde başka bir gece.
şüphe ateşi
Manhattan, Stephen Sondheim Tiyatrosu’nda; mrsdoubtfirebroadway. com. Çalışma süresi: 2 saat 30 dakika.
Gerçekten, farklı bir zamandı.
Ve bu, “Mrs. Doubtfire,” Pazar gecesi Stephen Sondheim Tiyatrosu’nda açılan yeni bir müzikal. Müziği ve sözleri Wayne ve Karey Kirkpatrick kardeşlere ve Karey Kirkpatrick ve John O’Farrell’a ait bir kitapla, “Mrs. Doubtfire” aynı anda eski bir hikayeyi kopyalamaya ve onu zamana göre güncellemeye çalışır. Ancak gösteri yalnızca orijinal filmin gölgesinde kalıyor.
Ve gölgelerden bahsetmişken, emsalsiz Robin Williams’ın iri olanı var. Filmde Williams, sevecen oyunculuğunu, baba olarak disiplinden yoksun, mücadeleci bir aktör olan Daniel Hillard rolüne getirdi. Daniel’in karısı ondan boşandığında ve üç çocuğunun velayeti kendisine verildiğinde, çocuklarıyla vakit geçirmek için nazik ama sıkı İskoç dadı Euphegenia Doubtfire gibi davranır.
Rob McClure, bu yapımda Bayan Doubtfire’ın mantıklı ayakkabılarına adım atıyor. Sahnede hayat dolu ve dilini sallayan gülünç bir Gollum da dahil olmak üzere izlenimleri çok değerli. Ancak yönetmen Jerry Zaks’in ikircikli yapımı her iki yöne de sahip olmaya çalışıyor: Empati kurduğumuz, ancak iyi niyetlerinin entrikalarını mazur gösteremediği, oyuncu bir erkek-çocuğun hikayesi. Film, öncelikle Williams’ın cazibesi sayesinde, o zaman başardı. Yine de McClure’den Daniel, eğlendirmekten çok sinir bozucu ve onun dadı aramasını sabote etmek için karısının e-posta hesabını hacklemek de dahil olmak üzere tuhaflıkları tuhaftan daha ürkütücü.
McClure baş karakter olarak, soldan sağa: Analise Scarpaci, Jake Ryan Flynn, Jenn Gambatese ve Avery Sell. Kredi. . . Sara Krulwich/The New York Times
Fakat Williams, bu erkek karakterin eylemlerinin toksisitesinin alarmları artıracağı 2021’de çok daha iyi durumda olur muydu?
Bu gerginlik, 18 aylık pandemik aranın ırk, cinsiyet ve eşitlik hakkında yenilenen konuşmalarla çakıştığı bu yapımda her yerde.
Daniel, eşcinsel kardeşi Frank’ten (sevimli bir Brad Oscar) ve kayınbiraderi Andre’den (şık bir J. Harrison Ghee) kendisini kadınlığa dönüştürmek için lateks silikon ve pudra yapmalarını istediğinde (etkileyici makyaj ve protez tasarımı Tommy Kurzman’a aittir). ), gerçek niyetini duyana kadar Daniel’in sürüklenmeye olan yeni ilgisini gelişigüzel bir şekilde destekliyorlar.
Bu arada, bir çocuğu evlat edinmekle ilgili kağıt inceliğinde bir hikayeye sahip olan Frank ve Andre, kesinlikle heterojen bir üretimin eşcinsel vicdanı olarak çok gevşek bir şekilde hizmet etmeyi amaçlıyorlar. Bu yüzden, ara sıra komik bir rahatlama için ortaya çıkan şemaya uyuyorlar. Bir numarada, şovun eşcinsel klişeleri bile sıkıcı olduğu için bileklerini yakalayan ve sallayan kişisel bir erkek stilist topluluğu da var.
Bayan Doubtfire’ın penisi olduğu hakkındaki filmden satırlar çıkarıldı ve dizinin yaratıcıları Daniel’in uzun süredir acı çeken karısı Miranda’yı (Jenn Gambatese) daha feminist ve sempatik bir figür yapmak için yüzeysel bir girişimde bulundu. onu “M Body” adlı vücut pozitif bir aktif giyim hattının sahibi yaptı. Bir defile sırasında söylediği sözde feminist şarkı, “Shape of Things to Come”, bir müzik parçası gibi görünen, acı verecek kadar cılız, ilham verici bir poster.
Bu Kış İzlenecek Beş Film
<saat/>
Kart 1/5
1. “Köpeğin Gücü”: Benedict Cumberbatch, Jane Campion’un yeni psikodramasındaki performansıyla büyük övgüler alıyor. İşte aktörün kaynayan bir alfa erkek kovboy olması için gereken şey.
2. “Yukarı Bakma”: Meryl Streep, Adam McKay’in kıyamet hicivinde bencil bir alçak oynuyor. İlham almak için “Gerçek Ev Kadınları” serisine döndü.
3. “Kral Richard”: Biyografik filmde Venus ve Serena Williams’ın annesini oynayan Aunjanue Ellis, yardımcı rolü nasıl bir konuşmacıya dönüştürdüğünü paylaşıyor.
4. “Tik, Tik… Boom!”: Lin-Manuel Miranda’nın ilk yönetmenlik denemesi, “Rent. ” Bu kılavuz, birçok katmanını açmanıza yardımcı olabilir.
5. “Macbeth’in Trajedisi”: Joel Coen’in Shakespeare’in “Macbeth’indeki yeni yorumu da dahil olmak üzere birçok yeni film siyah beyaz olacak. ”
O’Farrell ve önceki Broadway gezisi 2015 müzikali “Something Rotten!” olan Kirkpatrick kardeşler, orijinal malzemeyle, Frank’in yalan söylediğinde bağırma tuhaflığı ve Daniel’s Bir matron İskoç dadı için moda ilhamlarının listesi, göz alıcı Jackie O. ve Princess Di’den daha pratik Margaret Thatcher ve Julia Child’a değiştiğinde makyaj şarkısı. Ve şarkı söyleyen ve dans eden internet şeflerinden oluşan bir koro, Bayan Doubtfire’ın akşam yemeğini pişirmesine yardımcı olmak için bir tabletin sihri aracılığıyla, IBS reklamı ile komik bir şekilde kesintiye uğradı. Ancak burada en çok güldüren sahneler, filmdekilerle neredeyse birebir aynı olan sahneler.
Müzikal gereksiz eklemelerle doludur, çoğunlukla beceriksizce birleştirilmiş veya homiletik şarkılar şeklindedir. Mrs. Doubtfire’ın ikonik vakum dansı sahnesi, Aerosmith’in mükemmel “Dude (Looks Like a Lady)” parçasına değil, kesinlikle daha az akılda kalıcı orijinal şarkı “Rockin’ Now”a uyarlanmıştır. ”
McClure, ortada, Brad Oscar, solda ve makyaj sahnesinde J. Harrison Ghee ile çevrili. Kredi. . . Sara Krulwich/The New York Times
Şarkıların çoğu ağır duygusal ifadeleri omuzlamak için kullanılır ve bir araya getirildiğinde garip bir müzikal tarzlar sunarlar. En büyük çocuk Lydia (izleyicinin Hillard evliliğine bakış açısı olarak hizmet eden Analise Scarpaci), çocukları asi rock şarkısı “What the Hell. ” Sonra bir İspanyol restoranında bir tutam flamenko var; diskodan ilham alan “Make Me a Woman”; canlı bir orkestra vuruş numarasına sahip jazzy “Easy Peasy” (koreografi Lorin Latarro’ya ait); ve Daniel’in saraydaki irtibat görevlisi Wanda’nın (Charity Angél Dawson) volkanik bir performansı olan “Playing With Fire” adlı bir rock şarkısı.
David Korins’in temiz ama jenerik seti, her yeri ileten büyük hareketli parçalardan oluşuyor: Hillards’ın leylak duvarlı San Francisco evi, bir mahkeme salonu, aydınlatılmış bir Golden Gate Köprüsü ile 3 boyutlu grafik bir siluet, bir bloğun bir şablon kaplaması Arka planda Lombard Caddesi’nin keskin dönüşleri olan Viktorya dönemi evleri. İşlevseldir, ancak prodüksiyona kendisini orijinal filmden daha da ayırmak için ek bir karakter kazandırmak için kaçırılmış bir fırsat.
iken “Bayan Doubtfire” filmi artık – anlaşılır bir şekilde – transfobik olarak kabul edilebilir, komik ve sevimli ve en önemlisi, ne olduğundan emin. Müzikal karşılığı, hangi notaların vurulacağından, hangi şakaların yeniden yazılacağından ve alakalı olması için hangi güncellemelerin ekleneceğinden emin değil. Yapım, izleyicinin heteroseksüel erkek kahramanı hem sevmesini hem de ona şüpheyle yaklaşmasını istiyor ve eşcinsel karakterler içeriyor ama onları tam olarak kucaklamıyor. Sürüklenen bir adam mı? Hadi 2021. Bu şehirde başka bir gece.
şüphe ateşi
Manhattan, Stephen Sondheim Tiyatrosu’nda; mrsdoubtfirebroadway. com. Çalışma süresi: 2 saat 30 dakika.