ahmetbeyler
New member
Portsmouth Üniversitesi fizikçilerinden Melvin Vopson’un yaptığı bir araştırmaya göre milyarlarca WhatsApp konuşması, milyarlarca Tweet, sayısız SMS ve milyarlarca YouTube görüntüsü üzere bizim oluşturduğumuz dijital bilgiler, dünyanın tartısını bir nebze de olsa ağırlaştırıyor.
Olağan bu, epey uç bir konsept çünkü ortada bunu kanıtlayabilecek pek fazla öge bulunmuyor. Yakın vakitte Vopson tarafınca anti-madde patlamalarına dayalı yapılan bir deney kararında, bilim topluluğunu dijital bilginin yalnızca kütleye sahip olmakla kalmayıp bununla birlikte hususun garip yeni bir hali olabileceğine dair garip bir teori ortaya çıktı.
350 yıl ortasında dijital bilgilerimizin yükü dünyadaki tüm atomlardan daha ağır basabilir
Geçmişte yapılan araştırmalara bakılırsa sınırsız dijital büyüme, Dünya kütlesinin kıymetli bir kısmının sonunda dijital bilgi biçiminde bulunmasına yol açabilir. Hatta 350 yıl ortasında kimi uzmanlar dijital bilgilerimizin tartısının Dünya’daki tüm atomlardan daha ağır basabileceğini düşünüyor. bu biçimde bir teori, makul şartlar altında kütleyi nasıl hesapladığımızı değiştirebilir ve bize karanlık hususun tabiatı hakkında daha güzel bir fikir verebilecek yeni teorilere yol açabilir.
Vopson tarafınca yapılan deney tüm bunları destekliyor. Kendisi bahisle ilgili şunları söylüyor: “Bir elektrondaki bilgi, onun kütlesinden 22 milyon kat daha küçüktür lakin bilgi içeriğini onu silerek ölçebiliriz. Biliyoruz ki, bir husus parçacığını bir anti-madde parçacığıyla çarpıştırdığınızda, birbirlerini yok ederler ve parçacıktan gelen bilgi yok edildiğinde bir yere gitmek zorundadır.”
Bilgi yüklü bir elektronun yok edilmesinde epey spesifik ışınım dalga uzunluklarını aramak, daha geniş bir sistem ortasındaki termodinamiğin öbür bir özelliği olmaktan fazla parçacıklar ortasında bir güç biçimi olarak bulunan bilgiler içindeki bağları sıkılaştırır. Hususun temel bir özelliği olarak bir cins içsel, bilgiye dayalı güç bileşeni bulmak, yeni bir çeşit fizikî durum olarak da nitelendirilebilir.
Atomlar katı biçimde birleşip sıvı ve gaz halinde akabilir, plazma halinde dağılabilir ve Bose-Einstein yoğuşmaları olarak ahenk sağlayabilir yahut bilgi taşıyıcıları olarak düzensizliği azaltabilirler. Deney tamamlanana kadar Vopson’un hipotezi merak uyandırıcı olsa da tartışmalı bir fikir olarak kalacaktır. Lakin hakikat olduğu ortaya çıkarsa, sonuçları nitekim çok büyük olabilir.
Olağan bu, epey uç bir konsept çünkü ortada bunu kanıtlayabilecek pek fazla öge bulunmuyor. Yakın vakitte Vopson tarafınca anti-madde patlamalarına dayalı yapılan bir deney kararında, bilim topluluğunu dijital bilginin yalnızca kütleye sahip olmakla kalmayıp bununla birlikte hususun garip yeni bir hali olabileceğine dair garip bir teori ortaya çıktı.
350 yıl ortasında dijital bilgilerimizin yükü dünyadaki tüm atomlardan daha ağır basabilir
Geçmişte yapılan araştırmalara bakılırsa sınırsız dijital büyüme, Dünya kütlesinin kıymetli bir kısmının sonunda dijital bilgi biçiminde bulunmasına yol açabilir. Hatta 350 yıl ortasında kimi uzmanlar dijital bilgilerimizin tartısının Dünya’daki tüm atomlardan daha ağır basabileceğini düşünüyor. bu biçimde bir teori, makul şartlar altında kütleyi nasıl hesapladığımızı değiştirebilir ve bize karanlık hususun tabiatı hakkında daha güzel bir fikir verebilecek yeni teorilere yol açabilir.
Vopson tarafınca yapılan deney tüm bunları destekliyor. Kendisi bahisle ilgili şunları söylüyor: “Bir elektrondaki bilgi, onun kütlesinden 22 milyon kat daha küçüktür lakin bilgi içeriğini onu silerek ölçebiliriz. Biliyoruz ki, bir husus parçacığını bir anti-madde parçacığıyla çarpıştırdığınızda, birbirlerini yok ederler ve parçacıktan gelen bilgi yok edildiğinde bir yere gitmek zorundadır.”
Bilgi yüklü bir elektronun yok edilmesinde epey spesifik ışınım dalga uzunluklarını aramak, daha geniş bir sistem ortasındaki termodinamiğin öbür bir özelliği olmaktan fazla parçacıklar ortasında bir güç biçimi olarak bulunan bilgiler içindeki bağları sıkılaştırır. Hususun temel bir özelliği olarak bir cins içsel, bilgiye dayalı güç bileşeni bulmak, yeni bir çeşit fizikî durum olarak da nitelendirilebilir.
Atomlar katı biçimde birleşip sıvı ve gaz halinde akabilir, plazma halinde dağılabilir ve Bose-Einstein yoğuşmaları olarak ahenk sağlayabilir yahut bilgi taşıyıcıları olarak düzensizliği azaltabilirler. Deney tamamlanana kadar Vopson’un hipotezi merak uyandırıcı olsa da tartışmalı bir fikir olarak kalacaktır. Lakin hakikat olduğu ortaya çıkarsa, sonuçları nitekim çok büyük olabilir.