Rusya’nın Ukrayna üzerinden kışkırttığı krizi yönetirken Biden yönetiminin doğru yaptığı birçok şey var.
Merkezi İstihbarat Teşkilatı müdürü, askeri konuşlanma konusundaki bilgimizi ve Moskova’ya muhalefetimizi iletti. Ulusal istihbarat direktörü NATO müttefikleriyle bilgi paylaştı. Dışişleri Bakanı, Rus dezenformasyon operasyonları konusunda uyardı. Savunma bakanı ve Müşterek Genelkurmay Başkanı, istikrar ve hazır olma öngörüsünde bulunurken, savunma sekreteri, “Ukrayna’ya yönelik bir hareket, Rusya’nın istemediğini söylediği şeyi başaracaktır – NATO ittifakı güçlendirildi ve kendi kararlarına göre karar verdi. batı kanadı.” Yönetim, Rusya’nın onları kesmesi durumunda Avrupa’ya gaz tedarikini yaratıcı bir şekilde düzenliyor.
NATO da güçlü bir şekilde karşılık verdi, ek ittifak askeri kuvvetlerinin konuşlandırılmasını düşünerek cephedeki devletlerine güvence verdi ve potansiyel yeni üyeleri dahil etme taahhüdünü yeniden teyit etti. 30 ülkeyi bir arada tutmak, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in Ukrayna’yı hedef aldığı ve NATO’nun Avrupa’nın 30 yıllık güvenliğini tersine çevirmediği takdirde rehineyi vurmakla tehdit ettiği bir sırada büyük bir başarı.
Bu başarılara rağmen, Rusya hala Ukrayna’yı işgal etmeye hazır görünüyor. Bay Putin hala askeri güç kullanmakla tehdit ederken, Başkan Biden ABD’nin Rusya ile askeri olarak karşı karşıya gelmekten korktuğu mesajını veriyor. Amerika Birleşik Devletleri Ukraynalıların yanında savaşmak istemese bile, savaşa istekli olduğunu telgraf ediyorsa ve nihayetinde bizim için endişelenmesine gerek olmadığına dair ona güvence veriyorsak, bu Rusya için büyük bir pazarlık avantajıdır.
Yönetim politikasındaki asıl sorun cumhurbaşkanıdır. Aynı fikirde olan danışmanlara güvenmesi de dahil olmak üzere, karar verme sürecinin tecrit edici doğası, titiz düşünceden yoksundur ve zorunlu olmayan hatalara yol açabilecek bir tür kibiri körükler. Geçen ay Rusya’nın “küçük bir müdahalesinin” yönetim tarafından temizlenmesi gereken sert bir yanıt vermeyebileceğine dair gelişigüzel önerisi. Aynı zamanda Ukrayna cumhurbaşkanından da sert bir eleştiri aldı. En aleni bir şekilde, Bay Biden, Rusya’ya, ABD birliklerinin Ukrayna’nın egemenliğini ve savaş sonrası düzeni savunmak için savaşma olasılığından korkması gerekmediğini bildirerek, “Ukrayna’ya hareket eden herhangi bir Amerikan kuvveti olmayacak” dedi.
Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky ve Başkan Biden geçen yıl Oval Ofis’te. Kredi… Doug Mills/The New York Times
(mtagx10090707) (mtagx01)
Başkanın eylemlerinin en cömert yorumu, iki nükleer silahlı devlet arasındaki bir çatışmada, potansiyel eylemlerin sınırlarının iletilmesinin yanlış hesaplama veya tırmanma riskini azaltabileceği olabilir. Afganistan’ı terk etmenin aşağılayıcı fiyaskosundan sonra, Bay Biden tarafından yapılan herhangi bir savaş tehdidi kelimenin tam anlamıyla inanılmaz olurdu – bu yüzden belki Başkan, Batı’nın tehdit ettiği yaptırımları ve diğer cezaları daha inandırıcı hale getirdiği için kendini teselli edebilir.
Ama tam da bu yüzden başkanın Afganistan hakkındaki kararlarından zarar gören caydırıcılığı yeniden tesis etmesi gerekiyor. Polonya, Almanya ve Romanya’ya asker konuşlandırması iyi bir başlangıç, ancak bunlar yalnızca ABD’nin Avrupa’yı istikrara kavuşturan düzen kurallarını değil, mevcut NATO üyelerini savunmak için savaşacağını aktarıyor. Dolayısıyla Rusya, Ukrayna’yı işgal ederse ABD kuvvetleriyle karşı karşıya gelmeyeceğini biliyor ve biz de Rusya’ya, NATO sınırlarının ötesindeki ülkeleri avlamak için bir etki alanı kabul etmiş bulunuyoruz. Rusya 2014’te Ukrayna’yı işgal ettiğinde birliklerinde hiçbir amblem yoktu; 2022’de güç topluyorlar. Uluslararası bir düzen böyle çöker.
Bay Biden, ABD’nin Ukrayna’ya askeri müdahalesini dışlamak yerine, Birleşik Devletler ve Kanada’nın zaten Ukrayna’da kendi topraklarını ve egemenliğini savunmak için ordusunu eğitmeye yardım eden güçleri olduğu gerçeğine odaklanabilirdi. ABD’nin orada çok sayıda – Florida Ulusal Muhafızları’nın 200’den az üyesi – ve bir savaş gücü yok, Rusya’yı tehdit etmesi gereken hiçbir şey yok. Ülkelerin kendilerini savunmak için yeterince güçlü olmalarına yardım etmek Amerika’nın çıkarınadır. İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinden bu yana Avrupa’da temel bir ilke, sınırların zorla değil barışçıl müzakerelerle değişmesi olmuştur. Bu, Avrupa’yı barışçıl hale getirdi ve inanılmaz derecede müreffeh büyümesine izin verdi – ve Amerika Birleşik Devletleri’nin de güvenli ve müreffeh olmasına yardımcı oldu.
Başkan, caydırıcılığın altını oymaya ek olarak, Amerikalıların Ukrayna’da ne olduğuyla neden ilgilenmemiz gerektiğini anlamalarına yardımcı olacak önemli bir fırsatı kaçırdı.
Bay Biden ayrıca Amerikan halkını ve ABD müttefiklerini Rusya’nın Ukrayna’ya saldırması durumunda herkesin katlanması muhtemel olan fedakarlıklara hazırlıyor olmalı. ABD’nin savunmak için ciddi yükümlülükleri olduğu NATO müttefiklerine savaşın yayılma riski daha yüksek olacaktır. Rusya, barışçıl kuralların artık geçerli olmadığını gösterirse, ABD büyük olasılıkla savunmaya daha fazla harcamak zorunda kalacak. Muhtemelen savaştan kaçan ve sığınmaya ihtiyacı olan milyonlarca Ukraynalı olacaktır. Amerika Birleşik Devletleri’nde, Rusya petrol fiyatlarını etkileyebileceğinden, pompada muhtemelen daha pahalı gaz görürüz. Büyük olasılıkla, Rus dezenformasyon kampanyalarının daha da yüksek riskini görürdük. Ayrıca dünyanın her yerindeki Amerikan çıkarlarını engellemek için daha da güçlü bir Rusya-Çin ittifakıyla uğraşmak zorunda kalabiliriz. Bunların hepsi hoş karşılanmayan gelişmeler, bu yüzden özellikle Bay Biden’ın halkı onları desteklemek için bir araya getirmesi gerekiyor.
Dünya, Amerikan çıkarları için giderek daha tehlikeli hale geliyor. Bu Bay Biden’ın suçu değil – Çin’in suçu Vladimir Putin ve Xi Jinping. Komşularını tehdit edenler onlar. Ancak Bay Biden, Amerikalılara neler olduğunu, neden umursamamız gerektiğini veya bu konuda ne yapmamız gerektiğini yeterince açıklamıyor.
Rus tankları geçen hafta Rostov bölgesindeki askeri tatbikatlar sırasında. Kredi… Sergey Pivovarov/Reuters
Sergey Pivovarov/Reuters
Biden yönetiminin ulusal güvenlik politikasındaki hataları, kurumlar arası koordinasyon veya hatalı kabine üyelerinin hataları değildir. Bunlar büyük ölçüde başkanın kendi yaptığı hatalardır: Gerçekte bunu yapmadan yüksek sesle “insan haklarını dış politikamızın merkezine koymayı” ilan etmek, “orta sınıf için dış politikayı” ticari korumacılıkla ilişkilendirmek, etkili bir politika oluşturmada başarısız olmak. Çin’e olan bağımlılığın azaltılmasına yardımcı olan uluslararası ekonomi politikası ve en kötüsü Afganistan ile ilgili kararlar.
Benim inancım, Bay Biden’ın sorunlarının, senatör veya başkan yardımcısı iken, özellikle de konu şu olduğunda, tavsiye ettiği politikaların benimsenmediği konularda haklı olduğu – her zaman haklı olduğu – kibrinden kaynaklandığı yönünde. Irak ve Afganistan’daki savaşlarla ilgili kararlar.
Güçlü, bağımsız bir ulusal güvenlik ekibi atamak yerine, sık sık astları ve ayrıca Obama yönetiminin gazileri olan, onun bakış açısına katılan ya da onu erteleyen kişileri atadı. Savunma bakanı ve Genelkurmay Başkanı Afganistan’dan çekilme kararını değiştirmeye çalıştığında başarısız oldular.
Yönetim içinde pek çok yeni bakış açısının olmaması, başkanı yalnızca iç politika tartışmalarında titizlikten yoksun bırakmakla kalmaz; aynı zamanda yönetimin kaçınılmaz eleştirilere hazır olmadığı anlamına gelir. Bu, Dışişleri Bakanlığı sözcüsünün, bir gazeteci, bir Rus sahte bayrak operasyonu hakkındaki iddiaları hakkında daha fazla bilgi almak için kendisine baskı yaptığında ve Beyaz Saray basın sekreteri bir senatörü “Rusça konuşulan konuları papağan gibi okumakla” suçladığında açıkça sinirlendiğinde görüldü. Daha iyi bir başkan, politikaların yalnızca siyasi tartışmayı kazandığınızda sağlam olduğunu takdir eder, yönetiminizi onlardan kaçınmak için organize ettiğinizde değil.
Otoriter devletler kırılgandır çünkü liderleri kendilerini hatalara meydan okumayan veya meydan okuyamayan insanlarla çevreler. Özgür toplumlar politikaları benimsemede yavaş olabilir, ancak liderlerin siyasi tartışmayı kazanmaları ve destek almaları gerektiğinden, maliyetli olduklarında bile politikaların yürütülmesinde daha dayanıklı olabilirler. Başkan Biden’ın seçimleri, bu zamanların bizden gerektirdiği zor şeyler için daha geniş bir destek oluşturmak yerine, onun tercihlerine boyun eğdirerek ABD politikasının direncini azaltıyor.
Bu kriz sırasında, politikalarını karakterize eden otoriterlere karşı düzensiz kavgaları ve hayranlığıyla Başkan Trump yerine Başkan Biden’ın görevde olduğuna minnettar olmalıyız.
Yine de, korktuğumuz şeyi düşmanımıza telgrafla göndermektense, diplomasimizi caydırıcılığı güçlendiren askeri güçle destekleyerek Rusya ile savaştan kaçınmamız daha olasıdır. Başkan Biden oyununu geliştirmeli.
Kori Schake (@KoriSchake), George W. Bush yönetimi sırasında Ulusal Güvenlik Konseyi’nde ve Dışişleri Bakanlığı’nda politika planlama müdür yardımcısı olarak çalıştı. Amerikan Girişim Enstitüsü’nde dış ve savunma politikası çalışmaları direktörüdür.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamayı taahhüt eder. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook’ta , Twitter’de New York Times Görüş bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Merkezi İstihbarat Teşkilatı müdürü, askeri konuşlanma konusundaki bilgimizi ve Moskova’ya muhalefetimizi iletti. Ulusal istihbarat direktörü NATO müttefikleriyle bilgi paylaştı. Dışişleri Bakanı, Rus dezenformasyon operasyonları konusunda uyardı. Savunma bakanı ve Müşterek Genelkurmay Başkanı, istikrar ve hazır olma öngörüsünde bulunurken, savunma sekreteri, “Ukrayna’ya yönelik bir hareket, Rusya’nın istemediğini söylediği şeyi başaracaktır – NATO ittifakı güçlendirildi ve kendi kararlarına göre karar verdi. batı kanadı.” Yönetim, Rusya’nın onları kesmesi durumunda Avrupa’ya gaz tedarikini yaratıcı bir şekilde düzenliyor.
NATO da güçlü bir şekilde karşılık verdi, ek ittifak askeri kuvvetlerinin konuşlandırılmasını düşünerek cephedeki devletlerine güvence verdi ve potansiyel yeni üyeleri dahil etme taahhüdünü yeniden teyit etti. 30 ülkeyi bir arada tutmak, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in Ukrayna’yı hedef aldığı ve NATO’nun Avrupa’nın 30 yıllık güvenliğini tersine çevirmediği takdirde rehineyi vurmakla tehdit ettiği bir sırada büyük bir başarı.
Bu başarılara rağmen, Rusya hala Ukrayna’yı işgal etmeye hazır görünüyor. Bay Putin hala askeri güç kullanmakla tehdit ederken, Başkan Biden ABD’nin Rusya ile askeri olarak karşı karşıya gelmekten korktuğu mesajını veriyor. Amerika Birleşik Devletleri Ukraynalıların yanında savaşmak istemese bile, savaşa istekli olduğunu telgraf ediyorsa ve nihayetinde bizim için endişelenmesine gerek olmadığına dair ona güvence veriyorsak, bu Rusya için büyük bir pazarlık avantajıdır.
Yönetim politikasındaki asıl sorun cumhurbaşkanıdır. Aynı fikirde olan danışmanlara güvenmesi de dahil olmak üzere, karar verme sürecinin tecrit edici doğası, titiz düşünceden yoksundur ve zorunlu olmayan hatalara yol açabilecek bir tür kibiri körükler. Geçen ay Rusya’nın “küçük bir müdahalesinin” yönetim tarafından temizlenmesi gereken sert bir yanıt vermeyebileceğine dair gelişigüzel önerisi. Aynı zamanda Ukrayna cumhurbaşkanından da sert bir eleştiri aldı. En aleni bir şekilde, Bay Biden, Rusya’ya, ABD birliklerinin Ukrayna’nın egemenliğini ve savaş sonrası düzeni savunmak için savaşma olasılığından korkması gerekmediğini bildirerek, “Ukrayna’ya hareket eden herhangi bir Amerikan kuvveti olmayacak” dedi.
Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky ve Başkan Biden geçen yıl Oval Ofis’te. Kredi… Doug Mills/The New York Times
(mtagx10090707) (mtagx01)
Başkanın eylemlerinin en cömert yorumu, iki nükleer silahlı devlet arasındaki bir çatışmada, potansiyel eylemlerin sınırlarının iletilmesinin yanlış hesaplama veya tırmanma riskini azaltabileceği olabilir. Afganistan’ı terk etmenin aşağılayıcı fiyaskosundan sonra, Bay Biden tarafından yapılan herhangi bir savaş tehdidi kelimenin tam anlamıyla inanılmaz olurdu – bu yüzden belki Başkan, Batı’nın tehdit ettiği yaptırımları ve diğer cezaları daha inandırıcı hale getirdiği için kendini teselli edebilir.
Ama tam da bu yüzden başkanın Afganistan hakkındaki kararlarından zarar gören caydırıcılığı yeniden tesis etmesi gerekiyor. Polonya, Almanya ve Romanya’ya asker konuşlandırması iyi bir başlangıç, ancak bunlar yalnızca ABD’nin Avrupa’yı istikrara kavuşturan düzen kurallarını değil, mevcut NATO üyelerini savunmak için savaşacağını aktarıyor. Dolayısıyla Rusya, Ukrayna’yı işgal ederse ABD kuvvetleriyle karşı karşıya gelmeyeceğini biliyor ve biz de Rusya’ya, NATO sınırlarının ötesindeki ülkeleri avlamak için bir etki alanı kabul etmiş bulunuyoruz. Rusya 2014’te Ukrayna’yı işgal ettiğinde birliklerinde hiçbir amblem yoktu; 2022’de güç topluyorlar. Uluslararası bir düzen böyle çöker.
Bay Biden, ABD’nin Ukrayna’ya askeri müdahalesini dışlamak yerine, Birleşik Devletler ve Kanada’nın zaten Ukrayna’da kendi topraklarını ve egemenliğini savunmak için ordusunu eğitmeye yardım eden güçleri olduğu gerçeğine odaklanabilirdi. ABD’nin orada çok sayıda – Florida Ulusal Muhafızları’nın 200’den az üyesi – ve bir savaş gücü yok, Rusya’yı tehdit etmesi gereken hiçbir şey yok. Ülkelerin kendilerini savunmak için yeterince güçlü olmalarına yardım etmek Amerika’nın çıkarınadır. İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinden bu yana Avrupa’da temel bir ilke, sınırların zorla değil barışçıl müzakerelerle değişmesi olmuştur. Bu, Avrupa’yı barışçıl hale getirdi ve inanılmaz derecede müreffeh büyümesine izin verdi – ve Amerika Birleşik Devletleri’nin de güvenli ve müreffeh olmasına yardımcı oldu.
Başkan, caydırıcılığın altını oymaya ek olarak, Amerikalıların Ukrayna’da ne olduğuyla neden ilgilenmemiz gerektiğini anlamalarına yardımcı olacak önemli bir fırsatı kaçırdı.
Bay Biden ayrıca Amerikan halkını ve ABD müttefiklerini Rusya’nın Ukrayna’ya saldırması durumunda herkesin katlanması muhtemel olan fedakarlıklara hazırlıyor olmalı. ABD’nin savunmak için ciddi yükümlülükleri olduğu NATO müttefiklerine savaşın yayılma riski daha yüksek olacaktır. Rusya, barışçıl kuralların artık geçerli olmadığını gösterirse, ABD büyük olasılıkla savunmaya daha fazla harcamak zorunda kalacak. Muhtemelen savaştan kaçan ve sığınmaya ihtiyacı olan milyonlarca Ukraynalı olacaktır. Amerika Birleşik Devletleri’nde, Rusya petrol fiyatlarını etkileyebileceğinden, pompada muhtemelen daha pahalı gaz görürüz. Büyük olasılıkla, Rus dezenformasyon kampanyalarının daha da yüksek riskini görürdük. Ayrıca dünyanın her yerindeki Amerikan çıkarlarını engellemek için daha da güçlü bir Rusya-Çin ittifakıyla uğraşmak zorunda kalabiliriz. Bunların hepsi hoş karşılanmayan gelişmeler, bu yüzden özellikle Bay Biden’ın halkı onları desteklemek için bir araya getirmesi gerekiyor.
Dünya, Amerikan çıkarları için giderek daha tehlikeli hale geliyor. Bu Bay Biden’ın suçu değil – Çin’in suçu Vladimir Putin ve Xi Jinping. Komşularını tehdit edenler onlar. Ancak Bay Biden, Amerikalılara neler olduğunu, neden umursamamız gerektiğini veya bu konuda ne yapmamız gerektiğini yeterince açıklamıyor.
Rus tankları geçen hafta Rostov bölgesindeki askeri tatbikatlar sırasında. Kredi… Sergey Pivovarov/Reuters
Sergey Pivovarov/Reuters
Biden yönetiminin ulusal güvenlik politikasındaki hataları, kurumlar arası koordinasyon veya hatalı kabine üyelerinin hataları değildir. Bunlar büyük ölçüde başkanın kendi yaptığı hatalardır: Gerçekte bunu yapmadan yüksek sesle “insan haklarını dış politikamızın merkezine koymayı” ilan etmek, “orta sınıf için dış politikayı” ticari korumacılıkla ilişkilendirmek, etkili bir politika oluşturmada başarısız olmak. Çin’e olan bağımlılığın azaltılmasına yardımcı olan uluslararası ekonomi politikası ve en kötüsü Afganistan ile ilgili kararlar.
Benim inancım, Bay Biden’ın sorunlarının, senatör veya başkan yardımcısı iken, özellikle de konu şu olduğunda, tavsiye ettiği politikaların benimsenmediği konularda haklı olduğu – her zaman haklı olduğu – kibrinden kaynaklandığı yönünde. Irak ve Afganistan’daki savaşlarla ilgili kararlar.
Güçlü, bağımsız bir ulusal güvenlik ekibi atamak yerine, sık sık astları ve ayrıca Obama yönetiminin gazileri olan, onun bakış açısına katılan ya da onu erteleyen kişileri atadı. Savunma bakanı ve Genelkurmay Başkanı Afganistan’dan çekilme kararını değiştirmeye çalıştığında başarısız oldular.
Yönetim içinde pek çok yeni bakış açısının olmaması, başkanı yalnızca iç politika tartışmalarında titizlikten yoksun bırakmakla kalmaz; aynı zamanda yönetimin kaçınılmaz eleştirilere hazır olmadığı anlamına gelir. Bu, Dışişleri Bakanlığı sözcüsünün, bir gazeteci, bir Rus sahte bayrak operasyonu hakkındaki iddiaları hakkında daha fazla bilgi almak için kendisine baskı yaptığında ve Beyaz Saray basın sekreteri bir senatörü “Rusça konuşulan konuları papağan gibi okumakla” suçladığında açıkça sinirlendiğinde görüldü. Daha iyi bir başkan, politikaların yalnızca siyasi tartışmayı kazandığınızda sağlam olduğunu takdir eder, yönetiminizi onlardan kaçınmak için organize ettiğinizde değil.
Otoriter devletler kırılgandır çünkü liderleri kendilerini hatalara meydan okumayan veya meydan okuyamayan insanlarla çevreler. Özgür toplumlar politikaları benimsemede yavaş olabilir, ancak liderlerin siyasi tartışmayı kazanmaları ve destek almaları gerektiğinden, maliyetli olduklarında bile politikaların yürütülmesinde daha dayanıklı olabilirler. Başkan Biden’ın seçimleri, bu zamanların bizden gerektirdiği zor şeyler için daha geniş bir destek oluşturmak yerine, onun tercihlerine boyun eğdirerek ABD politikasının direncini azaltıyor.
Bu kriz sırasında, politikalarını karakterize eden otoriterlere karşı düzensiz kavgaları ve hayranlığıyla Başkan Trump yerine Başkan Biden’ın görevde olduğuna minnettar olmalıyız.
Yine de, korktuğumuz şeyi düşmanımıza telgrafla göndermektense, diplomasimizi caydırıcılığı güçlendiren askeri güçle destekleyerek Rusya ile savaştan kaçınmamız daha olasıdır. Başkan Biden oyununu geliştirmeli.
Kori Schake (@KoriSchake), George W. Bush yönetimi sırasında Ulusal Güvenlik Konseyi’nde ve Dışişleri Bakanlığı’nda politika planlama müdür yardımcısı olarak çalıştı. Amerikan Girişim Enstitüsü’nde dış ve savunma politikası çalışmaları direktörüdür.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamayı taahhüt eder. Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook’ta , Twitter’de New York Times Görüş bölümünü takip edin ) ve Instagram .