Birleşik Devletler ve müttefikleri, Vladimir Putin’in Ukrayna’yı işgaline karşı kendi güçleriyle müdahale etmeyecekler. Ukrayna hükümetine daha fazla silah gönderip göndermeyeceğimiz veya Rus saldırısı kısa sürede başarıya ulaşırsa, Ukrayna direnişinin silahlanmasına yardım edip etmeyeceğimiz konusunda spekülasyon yapmayı ilgili uzmanlığa sahip başkalarına bırakacağım.
Bununla birlikte, çoğunlukla, Batı’nın Putin’in çıplak saldırganlığına tepkisi mali ve ekonomik yaptırımları içerecektir. Bu tür yaptırımlar ne kadar etkili olabilir?
Cevap şu ki, eğer Batı irade gösterirse ve kendi yozlaşmasını üstlenmeye istekliyse, çok etkili olabilirler.
Geleneksel önlemlerle Putin rejimi, en azından kısa vadede çok savunmasız görünmüyor.
Doğru, Rusya eninde sonunda ağır bir bedel ödeyecek. Artık boru hattı anlaşması olmayacak; neredeyse hiç doğrudan yabancı yatırım olmayacak. Ne de olsa, otokratik liderliği hukukun üstünlüğünü bu kadar pervasızca küçümseyen bir ülkeye kim uzun vadeli taahhütlerde bulunmak ister? Ancak Putin’in saldırganlığının bu sonuçlarının görünür hale gelmesi yıllar alacak.
Ve ticari yaptırımlar için yalnızca sınırlı alan var gibi görünüyor. Bunun için Rusya ile Amerika’dan çok daha fazla ticaret yapan Avrupa’yı suçlayabiliriz ve suçlamalıyız.
Avrupalılar, ne yazık ki, Rus doğal gazının ithalatına son derece bağımlı hale gelmelerine beceriksizce izin verdiler. Bu, Rus ihracatında tam kapsamlı bir kesintiye kalkışacak olsalar, kendilerine yükselen fiyatlar ve kıtlıklar empoze edecekleri anlamına geliyor. Yeterli provokasyon sağlandığında, bunu hala yapabilirler: Modern gelişmiş ekonomiler, ihtiyaç zamanlarında inanılmaz derecede esnek olabilir.
Ancak Ukrayna’nın işgali bile muhtemelen Avrupa’yı bu tür fedakarlıklar yapmaya ikna etmeye yetmeyecektir. İtalya’nın, Rus seçkinlerinin favori satın aldığı lüks malları, herhangi bir yaptırım paketinin dışında bırakmak istemesi, iyi bir şekilde değil, anlatıyor.
Rusya’nın denizaşırı ülkelerde para toplama ve taşıma yeteneğini azaltan mali yaptırımlar daha kolay yapılabilir – gerçekten de Perşembe günü Başkan Biden Rus bankalarını çökertme planlarını açıkladı. Ancak Rusya, bankalar arası ödemeler için Belçika merkezli sistem olan SWIFT’in dışında bırakılmadığı sürece etkiler sınırlı olacaktır. Ve SWIFT’in hariç tutulması, pratikte Rus gaz arzının durdurulması anlamına gelebilir ve bu da bizi Avrupa’nın kendi kendine zarar veren kırılganlığı sorununa geri getirir.
Yine de dünyanın ileri demokrasilerinin Putin rejimine karşı başka bir güçlü mali silahı var, eğer bunu kullanmak isterlerse: Putin’i çevreleyen oligarkların muazzam denizaşırı zenginliklerinin peşine düşebilir ve onun iktidarda kalmasına yardım edebilirler. .
Birden çok ülkede oligarkların sahip olduğu dev yatları, spor bayilerini ve inanılmaz pahalı evleri herkes duymuştur; Britanya’da o kadar çok görünür Rus parası var ki, bazı insanlar “Londragrad” hakkında konuşuyor. Eh, bunlar sadece izole hikayeler değil.
Filip Novokmet, Thomas Piketty ve Gabriel Zucman, Rusya’nın 1990’ların başından beri her yıl büyük bir denizaşırı varlık birikimine yol açması gereken büyük ticaret fazlası verdiğine dikkat çekti. Yine de resmi istatistikler, Rusya’nın yurtdışındaki yükümlülüklerden yalnızca orta derecede daha fazla varlığa sahip olduğunu gösteriyor. Bu nasıl mümkün olabilir? Bunun bariz açıklaması, zengin Rusların büyük meblağları savurarak yurtdışına park etmesidir.
İlgili miktarlar akıllara durgunluk veriyor. Novokmet et al. 2015’te zengin Rusların gizli yabancı servetinin Rusya’nın GSYİH’sinin yaklaşık yüzde 85’ini oluşturduğunu tahmin edin Size bir bakış açısı vermek gerekirse, bu, bir ABD başkanının dostlarının denizaşırı hesaplarda 20 trilyon doları saklamayı başarmış gibi. Zucman’ın ortaklaşa yazdığı bir başka makale, Rusya’da “zenginliğin büyük çoğunluğunun açık denizlerde tutulduğunu” buldu. Anlayabildiğim kadarıyla, Rusya’nın seçkinlerinin denizaşırı teşhiri tarihte bir emsali yok – ve Batı’nın yararlanabileceği büyük bir kırılganlık yaratıyor.
Ancak demokratik hükümetler bu varlıkların peşine düşebilir mi? Evet. Okuduğum kadarıyla, örneğin Yaptırımlar Yoluyla Amerika’nın Düşmanlarına Karşı Mücadele Yasası’nda yasal temel zaten var ve teknik yetenek de öyle. Gerçekten de İngiltere, bu hafta başlarında üç önde gelen Putin dostunun mal varlığını dondurdu ve diğer birçok kişiye de aynı muameleyi yapabilir.
Yani Putin rejimine (Rus ekonomisine karşıt olarak) muazzam bir mali baskı uygulamak için araçlara sahibiz. Ama irademiz var mı? Trilyon rublelik soru bu.
Burada rahatsız edici iki gerçek var. Birincisi, hem iş dünyasında hem de siyasette bir dizi etkili insan, Rus kleptokratlarıyla derinden mali olarak iç içe geçmiş durumda. Bu özellikle İngiltere için geçerlidir. İkincisi, nereden gelirlerse gelsinler tüm kara para aklayıcıların hayatını zorlaştırmadan aklanmış Rus parasının peşine düşmek zor olacak – ve Rus plütokratları bu sporda dünya şampiyonu olsalar da, neredeyse benzersiz değiller: Dünyanın her yerindeki ultra zengin insanlar. dünyanın offshore hesaplarında gizli parası var.
Bunun anlamı, Putin’in en büyük kırılganlığına karşı etkili önlem almanın Batı’nın kendi yolsuzluklarıyla yüzleşmeyi ve onu aşmayı gerektireceğidir.
Demokratik dünya bu zorluğun üstesinden gelebilir mi? Önümüzdeki birkaç ay içinde öğreneceğiz.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .
Bununla birlikte, çoğunlukla, Batı’nın Putin’in çıplak saldırganlığına tepkisi mali ve ekonomik yaptırımları içerecektir. Bu tür yaptırımlar ne kadar etkili olabilir?
Cevap şu ki, eğer Batı irade gösterirse ve kendi yozlaşmasını üstlenmeye istekliyse, çok etkili olabilirler.
Geleneksel önlemlerle Putin rejimi, en azından kısa vadede çok savunmasız görünmüyor.
Doğru, Rusya eninde sonunda ağır bir bedel ödeyecek. Artık boru hattı anlaşması olmayacak; neredeyse hiç doğrudan yabancı yatırım olmayacak. Ne de olsa, otokratik liderliği hukukun üstünlüğünü bu kadar pervasızca küçümseyen bir ülkeye kim uzun vadeli taahhütlerde bulunmak ister? Ancak Putin’in saldırganlığının bu sonuçlarının görünür hale gelmesi yıllar alacak.
Ve ticari yaptırımlar için yalnızca sınırlı alan var gibi görünüyor. Bunun için Rusya ile Amerika’dan çok daha fazla ticaret yapan Avrupa’yı suçlayabiliriz ve suçlamalıyız.
Avrupalılar, ne yazık ki, Rus doğal gazının ithalatına son derece bağımlı hale gelmelerine beceriksizce izin verdiler. Bu, Rus ihracatında tam kapsamlı bir kesintiye kalkışacak olsalar, kendilerine yükselen fiyatlar ve kıtlıklar empoze edecekleri anlamına geliyor. Yeterli provokasyon sağlandığında, bunu hala yapabilirler: Modern gelişmiş ekonomiler, ihtiyaç zamanlarında inanılmaz derecede esnek olabilir.
Ancak Ukrayna’nın işgali bile muhtemelen Avrupa’yı bu tür fedakarlıklar yapmaya ikna etmeye yetmeyecektir. İtalya’nın, Rus seçkinlerinin favori satın aldığı lüks malları, herhangi bir yaptırım paketinin dışında bırakmak istemesi, iyi bir şekilde değil, anlatıyor.
Rusya’nın denizaşırı ülkelerde para toplama ve taşıma yeteneğini azaltan mali yaptırımlar daha kolay yapılabilir – gerçekten de Perşembe günü Başkan Biden Rus bankalarını çökertme planlarını açıkladı. Ancak Rusya, bankalar arası ödemeler için Belçika merkezli sistem olan SWIFT’in dışında bırakılmadığı sürece etkiler sınırlı olacaktır. Ve SWIFT’in hariç tutulması, pratikte Rus gaz arzının durdurulması anlamına gelebilir ve bu da bizi Avrupa’nın kendi kendine zarar veren kırılganlığı sorununa geri getirir.
Yine de dünyanın ileri demokrasilerinin Putin rejimine karşı başka bir güçlü mali silahı var, eğer bunu kullanmak isterlerse: Putin’i çevreleyen oligarkların muazzam denizaşırı zenginliklerinin peşine düşebilir ve onun iktidarda kalmasına yardım edebilirler. .
Birden çok ülkede oligarkların sahip olduğu dev yatları, spor bayilerini ve inanılmaz pahalı evleri herkes duymuştur; Britanya’da o kadar çok görünür Rus parası var ki, bazı insanlar “Londragrad” hakkında konuşuyor. Eh, bunlar sadece izole hikayeler değil.
Filip Novokmet, Thomas Piketty ve Gabriel Zucman, Rusya’nın 1990’ların başından beri her yıl büyük bir denizaşırı varlık birikimine yol açması gereken büyük ticaret fazlası verdiğine dikkat çekti. Yine de resmi istatistikler, Rusya’nın yurtdışındaki yükümlülüklerden yalnızca orta derecede daha fazla varlığa sahip olduğunu gösteriyor. Bu nasıl mümkün olabilir? Bunun bariz açıklaması, zengin Rusların büyük meblağları savurarak yurtdışına park etmesidir.
İlgili miktarlar akıllara durgunluk veriyor. Novokmet et al. 2015’te zengin Rusların gizli yabancı servetinin Rusya’nın GSYİH’sinin yaklaşık yüzde 85’ini oluşturduğunu tahmin edin Size bir bakış açısı vermek gerekirse, bu, bir ABD başkanının dostlarının denizaşırı hesaplarda 20 trilyon doları saklamayı başarmış gibi. Zucman’ın ortaklaşa yazdığı bir başka makale, Rusya’da “zenginliğin büyük çoğunluğunun açık denizlerde tutulduğunu” buldu. Anlayabildiğim kadarıyla, Rusya’nın seçkinlerinin denizaşırı teşhiri tarihte bir emsali yok – ve Batı’nın yararlanabileceği büyük bir kırılganlık yaratıyor.
Ancak demokratik hükümetler bu varlıkların peşine düşebilir mi? Evet. Okuduğum kadarıyla, örneğin Yaptırımlar Yoluyla Amerika’nın Düşmanlarına Karşı Mücadele Yasası’nda yasal temel zaten var ve teknik yetenek de öyle. Gerçekten de İngiltere, bu hafta başlarında üç önde gelen Putin dostunun mal varlığını dondurdu ve diğer birçok kişiye de aynı muameleyi yapabilir.
Yani Putin rejimine (Rus ekonomisine karşıt olarak) muazzam bir mali baskı uygulamak için araçlara sahibiz. Ama irademiz var mı? Trilyon rublelik soru bu.
Burada rahatsız edici iki gerçek var. Birincisi, hem iş dünyasında hem de siyasette bir dizi etkili insan, Rus kleptokratlarıyla derinden mali olarak iç içe geçmiş durumda. Bu özellikle İngiltere için geçerlidir. İkincisi, nereden gelirlerse gelsinler tüm kara para aklayıcıların hayatını zorlaştırmadan aklanmış Rus parasının peşine düşmek zor olacak – ve Rus plütokratları bu sporda dünya şampiyonu olsalar da, neredeyse benzersiz değiller: Dünyanın her yerindeki ultra zengin insanlar. dünyanın offshore hesaplarında gizli parası var.
Bunun anlamı, Putin’in en büyük kırılganlığına karşı etkili önlem almanın Batı’nın kendi yolsuzluklarıyla yüzleşmeyi ve onu aşmayı gerektireceğidir.
Demokratik dünya bu zorluğun üstesinden gelebilir mi? Önümüzdeki birkaç ay içinde öğreneceğiz.
The Times, editöre çeşitli mektuplar yayınlamaya kararlıdır . Bu veya makalelerimizden herhangi biri hakkında ne düşündüğünüzü duymak isteriz. İşte bazı ipuçları . Ve işte e-postamız: [email protected] .
Facebook , Twitter (@NYTopinion) üzerinden The New York Times Opinion bölümünü takip edin ) ve Instagram .